http://phopa-dwm.blogspot.com/2011/05/blog-post_1004.html(ေပးပို ့သူ eimmet mahotpar )
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ လုိ႔ေျပာလုိက္တုိင္း အာမဘေႏၱ လုိ႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့ၾက
ကတိေပးခဲ့ၾကတဲ့ ေ႐ႊျမန္မာေတြ ဒီစကားလုံးကုိ ဘယ္လုိနားလည္လုိ႔
ဘယ္လုိသေဘာေပါက္ ေနၾကတယ္ဆုိတာေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေရႊျမန္မာအမ်ားစု
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒီစကားလုံးကုိ ေကာင္းေကာင္း သေဘာ မေပါက္ဘူးလုိ႔
ခံစားမိပါတယ္။ ဒီစကားလုံးဟာ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ရဲ႕ စကားေတာ္ေတြထဲမွာ
အေရးႀကီး ဆုံးစကား။ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ အေျပာမ်ားဆုံးစကား ၿပီးေတာ့
ပရိနိဗၺာန္ျပဳကာနီးဆဲဆဲ အခ်ိန္ထိ အေရးႀကီးဆုံးမွာခဲ့တာ ဒီစကားပါပဲ။
ဒီေလာက္အေရးႀကီးဆုံးစကားကုိ ဒုိ႔ေ႐ႊျမန္မာေတြ ဘာလုိ႔ ေလးေလးနက္နက္
မစဥ္းစားၾကတာလဲလုိ႔ ဒီစကားလုံးရဲ႕ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကုိ
စဥ္းစား ေတြးေခၚေနခ်ိန္ ဦးဇင္းေလးဒါ RANGON ROAD ရန္ကုန္လမ္းေလ လုိ႔
စကားသံ၀င္လာတာနဲ႕ အေတြးစ ျပတ္သြားပါတယ္။ ေအးဦးဇင္းစကၤာပူမွာ
အသြားခ်င္ဆုံးေနရာဟာ ဒီေနရာပဲ။ ဦးဇင္းတရားေဟာတုိင္း စကားေတြေျပာတုိင္း
ဒီအေၾကာင္းကုိ အၿမဲထည့္ေျပာေနတာ။ စကၤပူနုိင္ငံဟာ ရန္ကုန္ကုိ
ပုံစံယူျပီးတည္ေဆာက္ခဲ့ရတာ ။ျမန္မာနုိင္ငံဟာ စကၤပူရဲ႕
စံျပနုိင္ငံတစ္ခုဆုိတာကုိ
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ ၾကာရင္ ျမန္မာကုိ မွီရမယ္ဆုိတဲ့
စကၤပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြန္ယုေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြဟာ ယေန႔ထက္ထိ
သမုိင္းသက္ေသအျဖစ္
က်န္ရစ္ေနပါေသးတယ္။ ဒီစကားေတြကုိ ဒုိ႔လူမ်ိဳးေတြ ပမာဒ
ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကၿပီီလား။ မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရားရွိရွိ ေနၾကပါမယ္လုိ႔
အတန္တန္ကတိေပးၿပီး
ေနၾကတဲ့ ေရြျမန္မာေတြ ၾကည္႔လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔နဲ႔ မဆုိင္သလုိ သူတုိ႔
မဟုတ္သလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ စားေသာက္ေနၾကတာေတြ
ေတြ႕ရပါတယ္။
တခ်ိန္က ငါတုိ႔ႏုိင္ငံဟာ အာ႐ွမွာ ျမန္မာေဟ့လုိ႔ ၀င့္၀င့္ထည္ထည္
ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိနဲ႔ ေနခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ျမန္မာဆုိရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံကမဆို
အထင္ေသးအျမင္ေသး
မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကၿပီ။ တခ်ိန္္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ
အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက သက္စြန္႔ႀကိဳးပန္း စည္းလုံးညီၫြတ္စြာနဲ႕
တုိက္ထုတ္ခဲ့ၾကလုိ႔ တုိင္းတစ္ပါး ကြ်န္ဘ၀ကလြတ္ၿပီး ကမၻာက အထင္ႀကီး
ေလးစားခံခဲ့ၾကရတယ္။ အာ႐ွမွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ေစာစီးစြာ
က်င့္သုံးနုိင္ခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္္က ျမန္မာနုိင္ငံမွ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ကမၻာ့ၿငိမ္းေရးေတြမွာ
ေ႐ွ႕ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ပါ၀င္ ေဆာင္႐ြက္ ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ FROM BURMA လုိ႔
လက္မေထာင္ၿပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြား ေျပာႏုိင္ေနႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ လုံး၀
ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားၿပီ FROM BURMA လုိ႔ ေျပာခါနီး အလုိလုိ ႏွုတ္ေတြ
အေနၾကတယ္။ စုိးရိမ္ေနၾကတယ္။ မ်က္ႏွာေတြ ၫႈိးငယ္ေနၾကရတယ္။
ဒါဟာဘာေၾကာင့္လဲ။ ေသ ေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကပါ။ ေလးေလးနက္နက္ေတြးေခၚၾကပါ။
အျပန္အလွန္ ေမးျမန္းၾကပါ။ ငါတုိ႔ဟာ တစ္ခ်ိန္က ကမၻာ့အလယ္မွာ
ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြား လက္မေထာင္ၿပီးေန ႏုိင္ရာကေန ကမၻာ့နုိင္ငံ အသီးသီး မွာ
ကြ်န္လုိက္ခံေနၾကရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဒီလုိပဲ ကြ်န္ဘ၀နဲ႔ နိဂုဏ္းခ်ဳပ္ၾက
ေတာ့မွာလား။ တခ်ိန္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကလုိ႔ တုိင္းတစ္ပါး
ကြ်န္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ၿပီး ကမၻာ့အလယ္မွာ ၀င့္၀င့္ထည္ထည္ ေနႏုိင္ခဲ့တာ
ငါတုိ႔လက္ထက္က်မွ တုိင္းတစ္ပါးထက္ဆုိးတဲ့ တုိ႔ကုိးကြယ္တဲ့ ရဟန္း
သံဃာေတာ္ေတြကုိပါသတ္ ေထာင္ထဲခ် ႏွိပ္စက္ၿပီးေတာ့ ဒုိ႔လူမ်ိဳးေတြ
ေရာက္ေလရာမွာ မ်က္ႏွာငယ္ ေနရေအာင္ ကြ်န္ဇာတ္သြင္းထားတဲ့
စစ္အာဏာရွင္ေတြကုိ
မေတာ္လွန္နုိင္ၾက ေတာ့ဘူးလား။ ဒီလုိပဲ ေရာက္ေလရာမွာ ရတဲ့ပုိက္ဆံေလးနဲ႔
ေက်နပ္ေနၾကေတာ့မွာလား။
ငါတုိ႔ဟာ ကြ်န္လူမ်ိဴးမဟုတ္ဘူး။ ငါတုိ႔ဟာ အမ်ဳိးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္နဲ႔
ပတ္သတ္လာရင္ အသက္ကုိပင္ ပဓာနမထား ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔လႊတ္ တုိက္ပဲြ၀င္ၾကတဲ့
သခင္မ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ ပမာဒ ေမ့ေလ်ာ့ ကုန္က်ၿပီးလား။ ရက္ေပါင္း
၁၄၄ ရက္တုိင္တုိင္ အစာမစားပဲ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ တုိက္ပဲြ၀င္သြားတဲ့
သာသနာ့အာဇာနည္ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ ျပန္လြန္ေတာ္မူခါနီး မွာသြားတဲ့
လိမၼာရစ္ၾကပါ ဆုိတဲ့ စကားဟာ မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရားရွိရွိ ညီညီၫြတ္ၫြတ္
တုိက္ပဲြ၀င္ၾကပါ။ အခ်င္းခ်င္း ရန္မျဖစ္ၾက ပါနဲ႔ မမုိက္ၾကပါနဲ႔လုိ႔
ေျပာျခင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာ႐ွင္ကုိ ေတာ္လွန္ေနၾကသူ အခ်င္းခ်င္း
ရန္ျဖစ္ေနၾက
တုိက္ခုိက္ေနၾကဖုိ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။ ယေန႔ ျပည္နယ္အသီးသီး
တုိင္းအသီးသီး ၿမိဳ႕ ေရာေတာေရာ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းပါမက်န္
စည္းလုံးညီးၫြတ္စြာျဖင့္ တၿပိင္နက္တည္း သပိတ္တုိက္ပဲြ
ဆင္ႏြဲၾကမည္ဆုိလွ်င္ စစ္အာဏာ႐ွင္ စစ္ကြ်န္ဘ၀က က်ိန္းေသမုခ် လြတ္ေျမာက္မွာ
ျဖစ္ပါတယ္။
ကမၻာ့အလယ္မွာ ျမန္မာေဟ့လုိ႔ ၀င့္၀င့္ထည္ထည္ တင့္တင့္တယ္တယ္နဲ႕ ျပန္လည္
ၿပီးေတာ့ ေနႏုိင္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရားနဲ႔ ေနၾကလုိ႔ဆုိတဲ့အခါမွာ အာမဘေႏၱ
မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရားနဲ႔ ေနၾကပါမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ ကတိေပးခဲ့ၾကတာကုိ
မေမ့ပါႏွင့္။ ေလာကီျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ေတြ အေပၚမွာ႐ွိရမဲ့
သတိတရားကုိေတာင္ မထားႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ဒီထက္ အဆေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ခက္တဲ့
ေလာကုတၱရာနယ္ပယ္ ႐ုပ္နာမ္ တရားေတြ စကၠန္႔မလပ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေပၚမွာသတိ
တရား႐ွိဖုိ႔ဟာ ပုိေတာင္မလြယ္ပါေသးတယ္။ ခပ္လြယ္ ကတိမေပးၾကပါနဲ႔
ကုိယ္ႏုိင္တဲ့ ကတိေပးၿပီး ကုိယ္ႏိုင္တဲ့ဝန္ကို ျမန္မာနုိင္ငံသားအားလုံး
တာ၀န္ေက်ၾကဖုိ႔ ခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ ကိုယ့္တာဝန္ ကုိယ္တာ၀န္ မေက်ရင္
က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕
ေနာက္လာမဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ဒီလုိဘဲ ဆက္ၿပီးကြ်န္ခံ ေနၾကရအုံးမယ္။
မ်က္ႏွာငယ္ေန ၾကရအုံးမယ္၊ စုိးရိမ္ေနၾကရအုံးမယ္။ တာ၀န္သိရင္ တာ၀န္ရွိတယ္၊
တာ၀န္ကုိ သူေတာ္ေကာင္း သူျမတ္ေလာင္းေတြ သိၾကသည္။ သိသည့္တုိင္းလည္း
ထမ္းေဆာင္ၾကပါသည္။ တာ၀န္သိသိ သစၥာ႐ိွ႐ိျဖင့္ တက္ညီလက္ညီ
မေမ့မေလ်ာ့ သတိတရား က္ကုိင္ထား၍ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ားကုိ
တုိက္ထုတ္နုိင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳရင္း…။
မင္းသုည(ဗုဒၶတကၠသုိလ္)
အခ်င္းခ်င္း က္ဆင့္ကမ္း ဖန္႔၀ေပးၾကပါ ရန္တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ပါသည္။
Rest of your post
Wednesday, May 25, 2011
သတိရၾကပါေ႐ႊျမန္မာတုိ႔
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment