(၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ဆက္ျဖစ္ၾကမယ့္ ျပည္တြင္းစစ္)

http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=8931&Itemid=1 (ေပးပို ့သူ eimmet mahotpar )
ဒီစကားကအင္အားတစ္စံုတစ္ရာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္အင္အားစုေတြရဲ႕
ေလာေလာဆယ္အေျခအေနကို အနီးစပ္ ဆံုး ေဖာ္ျပႏုိင္တဲ့ အေနအထားရွိပါတယ္။
အေျခအေနက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေအာက္ကိုလည္း တိတိပပမေရာက္ေသးသလို
လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲေတြလည္း ပီပီျပင္ျပင္ျပန္မျဖစ္ေသးတဲ့
တိုးလို႔တန္းလန္း (ယာယီ)အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္
ဆပ္ျပာပူေပါင္းပမာ ပါးလႊလွတဲ့ အဲဒီ ယာယီအေျခအေနဟာ
အျခားေသာအေျခအေနတစ္ရပ္ဆီသုိ႔ ေျပာင္းလဲသြားရေတာ့မွာပါ။
ဘယ္လုိပံုစံနဲ႔ဘယ္သူ႔ဘက္ကေန စတင္ ေျပာင္းလဲမွာလည္းဆိုတာကို က်ေနာ္တုိ႔
ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမွာပါ။

တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္အင္အားစုေတြဘက္ကေျပာရရင္“ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုလက္ခံ”၊“နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔
(BGF) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္း”ဆိုတာမွာ ဘက္၂
ဘက္စလံုးကေနနစ္နာဆံုးရႈံးရတဲ့ဘဝျဖစ္ပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ကို အလိုမတူဘဲ လက္ခံရတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ
အရႈံးႀကီးရႈံးပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)မွာ
တိုင္းရင္းသားေတြတေလွ်ာက္လံုး ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္လာခဲ့တဲ့
“တန္းတူေရးနဲ႔ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိေရး” အာမခံခ်က္
လံုးဝမပါရွိပါဘူး။ (ႏုိင္ငံေရးပါတီေထာင္ခြင့္ရပါေစဦး)
လူမ်ိဳးေရးႏုိင္ငံေရးအဆင့္ေနရာ ကင္းမဲ့သြားရတဲ့အရံႈးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက
အရႈံးရဲ႕ ပထမဘက္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယဘက္က နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ (BGF) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းလုိက္တဲ့ အခါမွာ
စစ္ဘက္နဲ႔ နယ္ေျမအုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လံုးဝ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရမယ္။ ဘ႑ာေရးပင္စည္
အလွဲခံရပါမယ္။ မိမိတည္ရွိမႈနဲ႔လံုၿခံဳမႈဟာ အႀကီးအက်ယ္စိန္ေခၚခံရမယ့္
ဘဝကိုက် ေရာက္ သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီလမ္းေၾကာင္းကိုဘယ္သူက
စိတ္ခ်လက္ခ်ေရြးမွာလဲ။ ဒါက အရံႈးရဲ႕ ဒုတိယဘက္ျဖစ္ပါတယ္။

“ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရ” ကလည္းဒီအေျခအေနကို
ဒီတိုင္းလက္ပုိက္ၾကည့္မေနႏုိင္ပါဘူး။ “ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေဘာင္ ”
ထဲကေန ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ အေႏွးနဲ႔အျမန္ဆိုသလုိ ေဆာင္ရြက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ မွာျဖစ္တယ္လုိ႔
ဦးသိန္းစိန္တို႔ အစုိးရတစ္ဖြဲ႔လံုးက က်မ္းသစၥာဆိုထားၿပီးသားမဟုတ္လား။

ဒီေတာ့ဘက္ ၂ ဘက္စလုံးကေန နစ္နာဆံုးရံႈးရမယ့္လမ္းေၾကာင္းကို
တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္ေတြက ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လက္ခံေျပာင္းလဲပါ့မလား။
လက္မခံခဲ့ရင္။ လက္ရွိေနၿမဲအတုိင္း “ဦးသိန္းစိန္အစုိးရ”က ဆက္ၿပီး
လက္ခံပါ့မလား။ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာအထိ လက္ခံမွာလဲ။ ျပည္နယ္တစ္ခု၊ႏွစ္ခု
ဒါမွမဟုတ္ ျပည္နယ္အခ်ိဳ႕ကို အေရးေပၚအေျခအေန “ကြက္ေၾကညာ” ကာ
စစ္ေရးနည္းနဲ႔ေျဖရွင္ မလာႏုိင္ဘူးလား။ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ စစ္တပ္က
တစ္ႏုိင္လံုးကိုေသာ္လည္းေကာင္း ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေဒသ အစိတ္အပိုင္း
တစ္ခုခုကို ေသာ္လည္းေကာင္း ကြက္ၿပီး အာဏာသိမ္းႏုိင္ခြင့္ရွိတယ္ေလ။

ဒီလိုေျဖရွင္းမယ္ဆိုခဲ့ရင္ (နအဖ) စစ္အစိုးရလက္ထက္က ႂကြားလံုးထုတ္ခဲ့တဲ့
“ဘယ္ေခတ္ ဘယ္ကာလမွမရရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” လည္း “ဦးသိန္းစိန္
အစုိးရ”လက္ထက္က်မွ သူ႔ရဲ႕ဆပ္ျပာပူေပါင္းဇာတိရုပ္ ေပၚလြင္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒီေနရာထည့္သြင္းစဥ္းစားႏုိင္ဖို႔ “ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား
မွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳမယ္ ဆိုတဲ့ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခ်ိန္ကေန လြတ္ေတာ္
အစည္းအေဝးေတြ က်င္းပၿပီးစီးခ်ိန္အထိ” ကာလအတြင္းမွာ
သတိျပဳမိတဲ့အခ်က္တစ္ခုကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

သက္ဆိုင္ရာ တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္အဖြဲ႔စည္းတစ္ခုကိုျဖစ္ေစ၊
အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းဝင္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းကို ျဖစ္ေစ “နယ္ျခား
ေစာင့္တပ္ဖြဲ႔(BGF) အျဖစ္ အသြင္မေျပာင္းရင္ ႏုိင္ငံေရးမွာ
ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္(လံုးဝ)မျပဳဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို
စာနဲ႔ေရးသား ထုတ္ျပန္မထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္အဲဒီအခ်က္ကို
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က အေျခခံမူတစ္ရပ္ အျဖစ္ တိတိက်က်က်င့္သံုး
ခဲ့ပါတယ္။

( KIO/KSPP နဲ႔ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတုိ႔ကိစၥကိုၾကည့္ပါ )

ယခင္ (နအဖ)စစ္ေကာင္စီဝင္ ဗိုလ္တင္ေအး က ယခုအခါ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္
ဥကၠ႒ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေတြဟာ အကြက္ခ်စီမံထားတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

အပစ္ရပ္ေတြ/ အပစ္မရပ္ေသးတဲ့ အင္အားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ
ထပ္မံျဖစ္ေပၚမလာႏုိင္ဘူးလား။

(ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ BGF ေျပာင္းမလဲဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ စကားေျပာရႏုိင္ပါတယ္)

ၾကည့္ျမင္ရသေလာက္ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ေဘာင္ထဲမွာ
ျဖစ္ႏုိင္စရာမရွိဘူး လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

“ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ”က “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” ဆိုတာကိုလည္း
အေျခခံဥပေဒေဘာင္ အျပင္က ကိစၥအျဖစ္ သတ္မွတ္ထား ပံုရပါတယ္။
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပါ လို႔ေျပာတုိင္း “လႊတ္ေတာ္”အတြင္းမွာသာ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔
ေျပာဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီအေျပာကုိ အႀကံေပးေတြ ပါးစပ္ထဲ
ထည့္ထားလိုက္ပါၿပီ။

ပူပူေႏြးေႏြးအႀကံေပးေတြက ဗီေဂ်းနမ္းဗီးယား (Mr. Vijay Nambir)
ကိုေျပာလိုက္ၿပီး ပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ “ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥ”
ေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ “ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ”အေနနဲ႔ (လံုးဝ) လက္မခံႏုိင္တဲ့
မူေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီးသားျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။

ဒီလိုေျပာရတာကလည္း အခ်က္အလက္မဲ့
သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ပူပူေႏြးေႏြးအႀကံေပးေတြ ေျပာလုိက္ တဲ့
စကားေတြနဲ႔ ၿပီးစီးသြားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲက
ျဖစ္ရပ္ေတြကိုသာဓကျပဳၿပီးေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။

မြန္ျပည္နယ္ မဲဆႏၵနယ္အမွတ္(၇)က ဦးဗညာေအာင္မုိးရဲ႕“
အမ်ိဳးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္း ခ်မ္းေရးအတြက္
ေဆာင္ရြက္ရန္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရအား တုိက္တြန္းေၾကာင္း” အဆိုဟာ
“လႊတ္ေတာ္” ထဲေတာင္ မေရာက္လိုက္ရပါ ဘူး။ ေဆြးေႏြးရန္ သင့္/မသင့ ္ဆိုတဲ့
အဆင့္မွာတင္ပဲ က်ဆံုးသြားပါတယ္။

ျပည္နယ္တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ ကြက္ၿပီးတင္ျပတဲ့
ေမးခြန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လဲ“ဆက္လက္ တာဝန္ယူမည့္ အစုိးရသစ္ အေနျဖင့္
ကရင္ျပည္နယ္၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအျပည့္အဝရရန္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
တံခါးဖြင့္ထားၿပီး အေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ဆက္လက္
ေဆာင္ရြက္ႀကိဳးပမ္းသြားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း” ဆိုၿပီး“လႊတ္ေတာ္” ထဲမွာ
အေျဖေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

“ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္”/
“နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ (BGF) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္း” တာပါ လို႔ပဲေျပာေျပာ
အဲဒီလို လုိက္ပါေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘက္ ၂ ဘက္ကေနနစ္နာရႈံးရမယ္လုိ႔
က်ေနာ္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။

အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြပဲျဖစ္ျဖစ္/ ဆက္လက္တုိက္ပြဲဝင္ေနတဲ့
အင္အားစုေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဝဖန္စဥ္းစားၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒလည္းရွိေနၿပီ၊ လႊတ္ေတာ္လည္းရွိေနၿပီ၊
စစ္မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ မထင္ျမင္ၾကေစခ်င္ပါဘူး။

ျပည္တြင္းစစ္ကို စ တုိက္ၾကစဥ္တုန္းက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒလည္းရွိပါတယ္။
ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္လည္းရွိပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို လက္မခံလို႔ အေျခခံဥပေဒန႔ဲအညီစစ္တုိက္ရပါတယ္လို႔
အာဏာရအုပ္စုိးသူေတြက ေျပာပါလိမ့္ မယ္။Rest of your post