http://www.facebook.com/l/27d73EJh6_2W90DdjoyYAFE89zA/wikimyanmar.co.cc မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ ယူေရနီယမ္၊ ပလူတိုနီယမ္ေတြကို ကိုင္တြယ္လုပ္ကိုင္ရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈ အႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ ေရာဂါ လကၡဏာေတြကေတာ့ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ပမာဏေပၚမူတည္ၿပီး ျပင္းထန္မႈရွိပါတယ္။ အမ်ားဆံုး (၆) နာရီၾကာမွ စေပၚတာရွိသလို မ်ားရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလကၡဏာျပပါတယ္။
ျဖစ္တတ္တာေတြက ပ်ဳိ႕အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ မူးေဝျခင္း၊ အဖ်ားတက္ျခင္း၊ အေရျပား ေရာင္ရမ္းပ်က္စီးျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း၊ ေသြးအန္ျခင္း၊ ေသြးဝမ္းသြားျခင္း၊ အေၾကာဆြဲျခင္း၊ အားနည္းျခင္း၊ ေျခတုန္ လက္တုန္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္ထိခိုက္ျခင္း၊ ေသြးအားနည္းျခင္း၊ ေသြးေပါင္က် ေသြးလန္႔ျခင္း၊ ကိုယ္ဝန္ပ်က္ျခင္း၊ အဂၤါမစံု ကေလးေမြးျခင္း၊ ကိုယ္ခံအားက်ဆင္းျခင္း၊ ေရာဂါပိုးအမ်ဳိးမ်ဳိးဝင္ျခင္း၊ ေသြးကင္ဆာနဲ႔ တျခားကင္ဆာမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္း တို႔ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အရင္က ႐ုရွႏုိင္ငံမွာ ခ်ာႏိုဘိုင္း ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖို မေတာ္တဆေပါက္ကြဲတုန္းက ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ လူ (၃၁) ေယာက္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ္ႏ်ဴကလီးယားစီမံကိန္းေၾကာင့္ အရပ္သားပညာရွင္ေတြ၊ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါရၿပီး ေဆး႐ံုတက္ရတဲ့သတင္းေတြ ၾကားေနရပါၿပီ ။ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏ်ဴပညာမျပည့္စံုေသးတာေႀကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုဓါတ္ေရာင္ျခည္သင့္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္မွမဟုတ္ပါဘူး ႏုိင္ငံတကာမွာရွိပါတယ္ ။ ေခတ္မွီႏိုင္ငံမ်ားမွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ခံႏိုင္ရည္စံႏႈန္းေတြကို သတ္မွတ္ခ်က္ေပးထားျပီး ဒီပမာဏထက္ေက်ာ္လြန္ပါက ၄င္းအလုပ္မွ ေခတၱအနားယူရပါတယ္။ထိုကဲ့သို႕တြက္ထုတ္ျခင္းအား ဒီတက္တာလို႕ေခၚတဲ့ တိုင္းထြာေရးစက္မ်ားအကူအညီနဲ႕ တြက္ထုတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံႏိုင္ရည္စံႏႈန္းမွာ ၅ဂရိမ္ (ေရာင္ျခည္စုပ္ယူမႈ ယူနစ္) ထက္ေက်ာ္လြန္ပါက အသက္အႏၱာရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္ရပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း ပုရြက္ဆိတ္မ်ားမွာ 10 ဂရိမ္ေက်ာ္ေက်ာ္ထိ ခံႏိုင္ရည္ရွိတာကိုႀကည့္ျခင္းျဖင့္ လူႏွင့္တိရိစာၦန္ခံႏိုင္ရည္ ျခားနားခ်က္ကို သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈကေန ကာကြယ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိန္ၾကာထိေတြ႔မႈ မျပဳဖုိ႔၊ အနီးကပ္ မကိုင္တြယ္ဘဲ ညႇပ္ရွည္ရွည္ေတြသံုး ကိုင္တြယ္ဖို႔၊ ခဲသုတ္ထားတဲ့ဝတ္႐ံုေတြ ဝတ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကာကြယ္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားမွာ ေနာက္ထပ္ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေတြဟာဆိုရင္ ဓါတ္သတၱဳမ်ားကို လိုအပ္သလိုကိုင္တြယ္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ၄င္းသတၱဳမ်ားရဲ႕ စာရိုက္လကၡဏာသြင္ျပင္ေတြကို လိုက္ျပီးေတာ့ ကိုင္တြယ္ရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္ (ဥပမာ အယ္ဖာ ေရာင္ျခည္ထုတ္လႊင့္ႏိုင္တဲ့ သတၱဳကို အသက္ရူလမ္းေႀကာင္းကို ကာကြယ္ႏုိင္ဖို႕ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္သံုး မ်က္ႏွာဖံုးေလာက္ျဖင့္ ကာရုံျဖင့္ လံုေလာက္ပါတယ္) ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါအတြက္ ေဆးမရွိပါ။ သက္သာ႐ံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေရဒီယိုသတၱိႂကြပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ ယူေရနီယမ္၊ ပလူတိုနီယမ္ေတြကို ကိုင္တြယ္လုပ္ကိုင္ရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈ အႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ ေရာဂါ လကၡဏာေတြကေတာ့ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ပမာဏေပၚမူတည္ၿပီး ျပင္းထန္မႈရွိပါတယ္။ အမ်ားဆံုး (၆) နာရီၾကာမွ စေပၚတာရွိသလို မ်ားရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလကၡဏာျပပါတယ္။
ျဖစ္တတ္တာေတြက ပ်ဳိ႕အန္ျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ မူးေဝျခင္း၊ အဖ်ားတက္ျခင္း၊ အေရျပား ေရာင္ရမ္းပ်က္စီးျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း၊ ေသြးအန္ျခင္း၊ ေသြးဝမ္းသြားျခင္း၊ အေၾကာဆြဲျခင္း၊ အားနည္းျခင္း၊ ေျခတုန္ လက္တုန္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္ထိခိုက္ျခင္း၊ ေသြးအားနည္းျခင္း၊ ေသြးေပါင္က် ေသြးလန္႔ျခင္း၊ ကိုယ္ဝန္ပ်က္ျခင္း၊ အဂၤါမစံု ကေလးေမြးျခင္း၊ ကိုယ္ခံအားက်ဆင္းျခင္း၊ ေရာဂါပိုးအမ်ဳိးမ်ဳိးဝင္ျခင္း၊ ေသြးကင္ဆာနဲ႔ တျခားကင္ဆာမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ေသဆံုးျခင္း တို႔ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အရင္က ႐ုရွႏုိင္ငံမွာ ခ်ာႏိုဘိုင္း ႏ်ဴကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖို မေတာ္တဆေပါက္ကြဲတုန္းက ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ လူ (၃၁) ေယာက္ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ္ႏ်ဴကလီးယားစီမံကိန္းေၾကာင့္ အရပ္သားပညာရွင္ေတြ၊ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါရၿပီး ေဆး႐ံုတက္ရတဲ့သတင္းေတြ ၾကားေနရပါၿပီ ။ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏ်ဴပညာမျပည့္စံုေသးတာေႀကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုဓါတ္ေရာင္ျခည္သင့္ျခင္းဟာ ျမန္မာျပည္မွမဟုတ္ပါဘူး ႏုိင္ငံတကာမွာရွိပါတယ္ ။ ေခတ္မွီႏိုင္ငံမ်ားမွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ခံႏိုင္ရည္စံႏႈန္းေတြကို သတ္မွတ္ခ်က္ေပးထားျပီး ဒီပမာဏထက္ေက်ာ္လြန္ပါက ၄င္းအလုပ္မွ ေခတၱအနားယူရပါတယ္။ထိုကဲ့သို႕တြက္ထုတ္ျခင္းအား ဒီတက္တာလို႕ေခၚတဲ့ တိုင္းထြာေရးစက္မ်ားအကူအညီနဲ႕ တြက္ထုတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံႏိုင္ရည္စံႏႈန္းမွာ ၅ဂရိမ္ (ေရာင္ျခည္စုပ္ယူမႈ ယူနစ္) ထက္ေက်ာ္လြန္ပါက အသက္အႏၱာရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္ရပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း ပုရြက္ဆိတ္မ်ားမွာ 10 ဂရိမ္ေက်ာ္ေက်ာ္ထိ ခံႏိုင္ရည္ရွိတာကိုႀကည့္ျခင္းျဖင့္ လူႏွင့္တိရိစာၦန္ခံႏိုင္ရည္ ျခားနားခ်က္ကို သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈကေန ကာကြယ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိန္ၾကာထိေတြ႔မႈ မျပဳဖုိ႔၊ အနီးကပ္ မကိုင္တြယ္ဘဲ ညႇပ္ရွည္ရွည္ေတြသံုး ကိုင္တြယ္ဖို႔၊ ခဲသုတ္ထားတဲ့ဝတ္႐ံုေတြ ဝတ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကာကြယ္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားမွာ ေနာက္ထပ္ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေတြဟာဆိုရင္ ဓါတ္သတၱဳမ်ားကို လိုအပ္သလိုကိုင္တြယ္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ၄င္းသတၱဳမ်ားရဲ႕ စာရိုက္လကၡဏာသြင္ျပင္ေတြကို လိုက္ျပီးေတာ့ ကိုင္တြယ္ရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္ (ဥပမာ အယ္ဖာ ေရာင္ျခည္ထုတ္လႊင့္ႏိုင္တဲ့ သတၱဳကို အသက္ရူလမ္းေႀကာင္းကို ကာကြယ္ႏုိင္ဖို႕ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္သံုး မ်က္ႏွာဖံုးေလာက္ျဖင့္ ကာရုံျဖင့္ လံုေလာက္ပါတယ္) ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ေရာဂါအတြက္ ေဆးမရွိပါ။ သက္သာ႐ံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment