တန္ဖုိးခ်င္းေတာ့ မတူႏိုင္ပါ

မၾကာေသးမီက email group ေတြမွာ ျပန္႔ေနတဲ့စာ ေတြထဲမွာ အဏၰဝါစစ္သည္ ဆုိေသာအမည္နဲ႔ ေရးသား ထားေသာ စာတေစာင္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သူက ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ အမိန္႔ျပန္တမ္းပါ ျပည္သူ႔ စစ္မႈထမ္းဥပေဒ(သူ႔အေခၚ အမ်ဳိးသား စစ္မႈထမ္းဥပေဒ) နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သူေတြ႔ၾကံဳ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကုိ အေျခခံကာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ားကို သံုးသပ္တင္ျပထားပါတယ္။
ေဆာင္းပါးေရးတဲ့သူဟာ ေရတပ္ကအရာရွိတဦးျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ သ႔ူေရးသားခ်က္ေတြအရ သိႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာက်င့္သံုးလာခဲ့တဲ့ စစ္မႈထမ္းျခင္းဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ကုိ စစ္ဘက္ဥကေဒ အေထာက္အထား၊ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ အကုိးအကားျပဳၿပီး အေတာ္ျပည့္ျပည့္စံုစံု တင္ျပထားပါတယ္။ သူ ကုိးကားတင္ျပတဲ့ ဥပေဒေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျငင္းခ်က္ ထုတ္စရာမရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္ သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းထားေသာဥပေဒနဲ႔အညီ အတိအက်က်င့္သံုးပါရဲ႕လား။ ဥပေဒျပ႒ာန္းသူေတြ ကုိယ္တုိင္ကေရာ ဥပေဒကို ေလးစားလုိက္နာမႈ ရွိပါရဲ့လား ဆိုတာေတြကေတာ့ ေမးစရာေမးခြန္းေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ တခါ ဥပေဒ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ကင္းမဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္တခုမွာ ဥပေဒပါအခ်က္ေတြကုိ အကိုးအကား ျပဳၿပီး သက္ေသထူ ေျပာဆုိေနတာေတြက အေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အဲဒီေဆာင္းပါးရွင္ ၾကံဳေတြ႔ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ကာလေတြဟာလည္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တက္ခါစ အေျခအေနနဲ႔ လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထက္က လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္ဟာလည္း တပ္မေတာ္သားတဦးျဖစ္ေနတယ္ဆုိေတာ့ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္မွာပဲ တပ္က အနားယူသြားလုိ႔ ၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္း တပ္မေတာ္ထဲ မွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိ မ်က္ေျချပတ္သြားတာလားလုိ႔ သူ႔ဖက္ကုိ အေကာင္းျမင္သေဘာနဲ႔ ျဖည့္ေတြးၾကည့္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ခုိင္လံုမႈေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စစ္မႈထမ္းေဆာင္ဖူးသူတဦးဆုိတာ အရာရာကုိ သတိနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ႏိုးႏိုးၾကားၾကားၾကည့္ တတ္ျမင္တတ္ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တပ္ကအနားယူၿပီးသူတဦးဟာ တပ္အသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ အေနေ၀းသြားၿပီး သာမန္ျပည္သူတဦးအျဖစ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀ကုိ အနီးကပ္ သိျမင္ေတြ႔ၾကံဳ ခံစားႏိုင္သူ ျဖစ္ရမွာပါ။

အထက္ပါ ေရတပ္အရာရွိေဟာင္းဟာ တပ္ကအနားယူၿပီးတဲ့ေနာက္ ေရတပ္သားတုိ႔ထံုးစံအတုိင္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာသေဘၤာသားအရာရွိဘ၀နဲ႔ ကမၻာပတ္ရင္းအခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးသြားလို႔ အမိတိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခ အေနမွန္ကုိ မသိႏိုင္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အၿငိမ္းစားတပ္မေတာ္အရာရွိ တဦးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီစြာ ျခံစည္းရုိးအလံုကာထားတဲ့ သီးသန္႔အိမ္ယာေတြ၊ ဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာ အေျခခ်ေနထုိင္သူျဖစ္လုိ႔ သာမန္ လက္လုပ္လက္စား ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀နဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနတာ လားေတာ့ မသိပါဘူး။

က်ေနာ္ကေတာ့ ၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာမွ တပ္မေတာ္ (ေရ) မွာ ၀င္ေရာက္ အမႈထမ္းတာမုိ႔ ကုိယ္သိမီၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ အေျခအေနေတြကုိ ျပည္သူလူထု သိေအာင္ ေရးသား တင္ျပေပး ေနတာပါ။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ ယံုမွား သံသယေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားေစခ်င္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔ အာဏာရွင္ဆုိတဲ့ သရုပ္ကုိ ကဲြကဲြျပားျပား ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ တပ္ထဲေရာက္ျပီး သံုးေလးႏွစ္အၾကာမွာ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္လာတာပါ။ အသစ္ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ဖဲြ႔စည္းလာတဲ့ ဌာနေတြ၊ စစ္တုိင္းဌာနခ်ဳပ္ေတြ၊ တပ္စခန္းေတြ အတြက္ အရာရွိ/စစ္သည္ အင္အားေတြအမ်ားႀကီး လုိအပ္လာပါတယ္။ အရာရွိ သင္တန္းေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ စိစစ္ေရြးခ်ယ္မႈစံႏႈန္းေတြ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလုိက္တဲ့အခါ တပ္မွာ စစ္မႈထမ္းလုိတဲ့ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ပြင့္သြားတာ မွန္ပါတယ္။

ခုေနာက္ပုိင္း သာမန္ေအာက္ေျခ ျပည္သူမိသားစုေတြထဲက ေမြးဖြားလာတဲ့ လူငယ္ေတြ စစ္တကၠသုိလ္ တက္ခြင့္ရတာကုိ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ စစ္တကၠသုိလ္မွာဆုိေတာ့ မိဘကသိပ္ၿပီး တာ၀န္ယူစရာ မလုိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔စရိတ္နဲ႔သူတုိ႔ အဆင့္ျမင့္ပညာေတြကုိ သင္ၾကားႏိုင္ၾကတယ္။ အနာဂတ္မွာ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အက်ဳိးျပဳႏိုင္မလဲ ဆုိတာကေတာ့ သူတုိ႔အသိဥာဏ္နဲ႔ အေျမာ္အျမင္ရွိမႈေပၚမွာ မူတည္ပါ လိမ့္မယ္။ အရင္ကလည္း စစ္သည္မိသားစုေတြထဲက စစ္တကၠသုိလ္တက္ခြင့္ရၿပီး အရာရွိျဖစ္သြားသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ထဲမွာလည္း တခ်ဳိ႕က စစ္သည္ေတြအေပၚ စာနာစိတ္ ႀကီးမားတတ္ၾကေပမယ့္ တခ်ဳိ႕က်ျပန္ေတာ့ သင္တန္းသားအရာရွိဘ၀မွာပဲ ကိုယ့္အေဖ တပ္ၾကပ္ႀကီးကို စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူတဲ့ ဗုိလ္မွဴးသက္ထြန္းဦး လုိလူေတြလည္း ပါပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရာရွိဆိုတာ ေရွ႕တက္ လမ္း မက္လံုးေတြ အမ်ားႀကီးရွိနိုင္တာမို႔ အရာရွိအင္အား စုေဆာင္းေရးမွာေတာ့ သိပ္ၿပီးအခက္အခဲမရွိပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ Voluntary Service လို႔ ေျပာနိုင္တာေပါ့။

ေနာက္ၿပီး တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုဆက္ဆံေရးအေျခအေန။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္သူလူထုရဲ႕ တပ္မေတာ္အေပၚ ျမင္တဲ့အျမင္ဟာ အရင္ကထက္ အမ်ားႀကီး ဆိုးရြားသြားခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းက တပ္မေတာ္ရဲ႕အထက္မွာ လမ္းစဥ္ပါတီရွိေနေသးေတာ့ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔တဲ့ကိစၥ သိပ္မရွိခဲ့ဘူး။ ခုေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ျပည္သူလူထုဟာ ေနရာတကာမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေနရတယ္။ လုပ္အားေပး ေစခုိင္းတဲ့ကိစၥ၊ စီးပြား ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္တဲ့ကိစၥ၊ လုပ္ငန္း လုိင္စင္ခ်ေပးတဲ့ကိစၥ ေနရာတကာမွာ စစ္တပ္ကုိေရွာင္လႊဲလုိ႔ မရေအာင္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီမွာ ဆက္ဆံေရး ရုိင္းျပၿပီး ႏိုင္ထက္ကလူျပဳတဲ့ စစ္ဗုိလ္စစ္သားတခ်ဳိ႕ရဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြၾကားမွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ပံုရိပ္ ပုိၿပီးညႇိဳးႏြမ္း လာရတယ္။ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကုိ တပ္မေတာ္လုိ႔ မေခၚေတာ့ပဲ စစ္တပ္လုိ႔ သံုးႏႈန္းလာတာဟာ တပ္မေတာ္အတြက္ ဆံုး႐ႈံးနစ္နာမႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။

အဆုိးဆံုးကေတာ့ အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ မေတာ္မတရားျပဳမႈနဲ႔ ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ သားသမီးေဇာနဲ႔ ေသာကမီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ေတာသူေတာင္သား လူရုိးႀကီးေတြ သူတုိ႔ တခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ မဂၤလာဒံု စစ္သားစုေဆာင္းေရး၊ တပ္မေတာ္မွတ္တမ္းရံုးနဲ႔ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းေတြအထိ ေရာက္လာၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ဖူးပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ စစ္သားစုေဆာင္းတဲ့ေနရာမွာလည္း အတင္းအက်ပ္ ေခၽြးတပ္ဆြဲသလို အဓမၼစုေဆာင္းမႈ (အတုိင္းအတာတခုထိ) ရွိေနတာကို အားလံုးအသိပါပဲ။ ၿမိဳ႕တိုင္းရြာတိုင္း ကေလးစစ္သားမရွိတဲ့ ေနရာမရွိပါဘူး။ အခ်ိန္မေရြး လက္ဆြဲေခၚျပလို႔ ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး၊ ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္၊ သီရိမဂၤလာေစ်းနဲ႔ အေ၀းေျပးဂိတ္ေတြဟာ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရးသမားေတြ က်င္လည္ခဲ့တဲ့ အဓိက ေနရာေတြပါ။ ဒီကိစၥေတြကို အထက္လူႀကီးေတြ မသိ၍ မဟုတ္ပါ။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္က ပဲခူးဘူတာအလြန္နားမွာ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ရွိတဲ့ လူငယ္ေလးတဦး လက္ထိပ္ေနာက္ျပန္ခတ္လွ်က္နဲ႔ ရထားလမ္းေဘးမွာ ေသဆံုးေနတယ္။ သူ႔ဆံပင္ကို ေရွ႕တလက္မ ေနာက္ေျပာင္ ညႇပ္ထားတယ္။ (သူ႔ကိုယ္မွာလည္း စာေရးထားတယ္လို႔သိရတယ္) အဲဒီအျဖစ္ကို ပမာျပဳၿပီး အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ ရဲ႕ လက္မွတ္နဲ႔ တပ္သားသစ္ အဓမၼ မစုေဆာင္းၾကဖို႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ထုတ္ထားတာ ရွိပါတယ္။

တခါက တပ္မေတာ္ (ေရ) တပ္ထိန္းစစ္သည္မ်ား ေခၚေဆာင္လာေသာ စစ္ေျပးစစ္သည္တဦးဟာ အသက္ (၁၅) ႏွစ္သာ ရွိေသးၿပီး စစ္မႈထမ္းသက္ (၂) ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ။ ကေလးငယ္ဟာ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာမွာ ငွက္ဖ်ားမိလာၿပီး မိဘထံမွာေဆးကုသခံေနရာမွ မိဘမ်ားက တပ္ကုိျပန္မလႊတ္ေတာ့။ ရဲကဖမ္းၿပီး ေရတပ္ တပ္ထိန္းကုိ အပ္ႏွံလုိက္တာပါ။ ပုိၿပီးထူးဆန္းတာက အဲဒီ ကေလးငယ္ဟာ ေရတပ္က စစ္သည္တဦးရဲ႕ သား ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္လုိ႔ ရပါတယ္။ ေရတပ္မွာလည္း အဓမၼဆဲြေခၚ စုေဆာင္းတာမ်ဳိး မရွိဘူးဆိုေပမယ့္ ေငြေပးၿပီး၀ယ္ရာက ျပည္တြင္းလူေမွာင္ခို လုပ္ငန္းတခုလို ျဖစ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ အေသအခ်ာသိခ်င္ရင္ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းလက္ခံရာ အမွတ္ (၃၃) ေရတပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတပ္ က တပ္မွဴးေတြျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမိုးေအာင္ (ယခု- ရလရ-၁မွဴး)၊ ဗိုလ္မွဴးႀကိဳင္လွ်မ္း (ယခု SO Learning Center နည္းျပခ်ဳပ္)၊ ဗိုလ္မွဴးမင္းသူသြင္၊ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္ေထြးတို႔နဲ႔ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကို စံုစမ္းၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ဥပေဒမဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ လက္ရွိတည္ဆဲ စစ္မႈထမ္းဆိုင္ရာဥပေဒေတြမွာ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ေအာက္ လူငယ္ေတြအပါအ၀င္ တပ္သားသစ္ေတြကို တပ္ထဲဆြဲသြင္းခြင့္ရွိတယ္ (သို႔) တပ္ထဲ၀င္ဖို႔ ေငြေပးၿပီး ျမႇဴဆြယ္စည္းရံုးခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ မပါ၀င္ပါ။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ တပ္သားသစ္ ရေရးကို နည္းလမ္း ေပါင္းစံုသံုးၿပီး စုေဆာင္းေနပါတယ္။ တပ္မေတာ္ေအာက္ေျခပုိင္းမွာ ဥပေဒမဲ့ေဆာင္ရြက္ေနတာ (အမွန္ကေတာ့ အထက္ကညႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနရတာပါ။ ဒီအေျခအေနကုိ အမွီျပဳၿပီး ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားရွာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္) ကုိယ့္ထိပ္သီးေခါင္း ေဆာင္ႀကီးေတြ မသိလုိက္ မသိဘာသာလုပ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္မ်ဳိးမွာ အမွန္တရားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး အေျခအေနမွန္ကုိ လက္ခံဖို႔ ျငင္းဆန္ေလေလ ျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္မႈ ကင္းေလေလ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ အဲဒီလုပ္ရပ္ဟာ တပ္မေတာ္အတြက္ သိကၡာက်စရာျဖစ္သလို ျပည္သူလူထုကလည္း တပ္မေတာ္အေပၚ အၾကည္ညိဳ တန္ေစပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ တပ္ထဲစတင္၀င္ေရာက္ခ်ိန္မွာ တန္းျပည့္စစ္မႈထမ္းခ်ိန္ (၅) ႏွစ္၊ အရန္စစ္မႈထမ္း (၅) နွစ္ စုစုေပါင္း (၁၀) ႏွစ္ စာခ်ဳပ္ရပါတယ္။ သေဘာက မျဖစ္မေန (၅) ႏွစ္ စစ္မႈထမ္းရမယ္။ (၅) ႏွစ္ျပည့္လို႔ မေပ်ာ္ရင္ တပ္ကႏႈတ္ထြက္ခြင့္ ရွိတယ္။ (၁၀) ႏွစ္ျပည့္မွ ႏႈတ္ထြက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အၿငိမ္းစား ပင္စင္ရမယ္လို႔ ဆိုတာပါ။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အဲဒီလို မျဖစ္ပါဘူး။ (၁၀) ႏွစ္ျပည့္ၿပီးမွ ႏႈတ္ထြက္ခြင့္တင္တာေတာင္ မရပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိုးသိန္း ဦးစီးအရာရွိခ်ဳပ္ (ေရ) ဘ၀မွာတုန္းက မေနခ်င္တဲ့စစ္သည္ေတြ တပ္ကထြက္ႏိုင္တယ္ဆိုလို႔ အမ်ားစု ႏႈတ္ထြက္ခြင့္ တင္ခဲ့ပါတယ္။ သူဦးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) ျဖစ္သြားတဲ့အခါ စီမံ G2 ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေရႊထြန္းက စစ္သည္ေတြ ႏႈတ္ထြက္လႊာကိစၥ တင္ျပမိတာ အဆူခံထိပါတယ္။ အရာရွိေတြႏႈတ္ထြက္ခြင့္ တင္တဲ့အခါမွာလည္း ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားတဲ့ ကၽြန္းစခန္းေတြကို အပို႔ခံရတာ ရွိပါတယ္။ ဆႏၵအေလွ်ာက္ စစ္မႈထမ္းစနစ္ က်င့္သံုးေသာ တပ္မေတာ္တရပ္မွာ ဆက္လက္အမႈမထမ္းလုိေတာ့တဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ႏႈတ္ထြက္ခြင့္ ျပဳသင့္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကိုယ္တိုင္က ဥပေဒကို မေလးစား၊ ေျပာထားတဲ့ကတိေတြလည္း မတည္တာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက တပ္မေတာ္ကို ယံုၾကည္ဖို႔ ခက္ေနတာပါ။ တကယ္တမ္း ရိုးသားတယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ၿပီးသမွ်အမွားေတြကို ၀န္ခံလိုက္ၿပီး ေနာင္ဘယ္လိုဆက္ၿပီး ျပဳျပင္ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ကတိအ၀တ္ေတြနဲ႔ ရဲရဲအာမခံလုိက္ပါ။ ယခုေလာက္ ခါးခါးသည္းသည္း ျဖစ္ေနစရာ မရွိပါဘူး။ သိကၡာရွိတဲ့ တပ္မေတာ္တရပ္ျဖစ္လာဖို႔ အရင္ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ဒါဆိုရင္ ျပည္သူ ေတြကို ဆင့္ေခၚစရာမလိုဘဲ အလိုလို၀န္းရံလာပါလိမ့္မယ္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕အစ BIA ဆိုတာ ျပည္သူလူထုကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံပါ၀င္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ Voluntary Army သက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ႀကီးၿပီးတဲ့ေနာက္ အနာဂတ္တုိင္းျပည္ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ထူေထာင္ေရး အတြက္လုိအပ္ရင္ အရြယ္ေရာက္သူအားလံုး စစ္မႈမထမ္း မေနရ လုပ္သင့္လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာေတာ့ ဘယ္သူက ျငင္းခ်က္ထုတ္လုိ႔တုန္း။ က်ေနာ့ အျမင္ေတာ့ ဒီကိစၥမွာ ျပည္သူလူထုက ေခါင္းေဆာင္အေပၚ အကဲျဖတ္တဲ့ တန္ဖုိးက အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ သင္တန္းတက္တုန္းက သင္တန္းနည္းျပ ဗုိလ္ႀကီးတစ္ဦး (ဗုိလ္ႀကီး ညိဳ၀င္း) ေျပာဖူးတာ ရွိပါတယ္။

လူတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးက အေရးႀကီးတယ္တဲ့။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးခ်ိန္က သူ႔ကို ျမင္ဖူးသူေရာ မျမင္ဖူးသူပါ တတုိင္းျပည္လံုး ယူက်ဳံးမရ ငုိေႂကြးခဲ့ၾကတယ္။ ခုလည္း ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ေသေနၾကတာပဲ ဘယ္သူက အေရးလုပ္ၿပီး ငိုၾကလုိ႔လဲ။ အဲဒါ လူတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ တန္ဖုိးခ်င္း မတူၾကတာပဲ.. တဲ့။

တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြ မွတ္သားစရာပါ။
တပ္ၾကပ္ႀကီး-ေနမင္းသူ
source by :http://www.naytthit.net