ထူးမျခားနား သူတုိ႔သေဘာထားနဲ႔ ဂၽြန္မက္ကိန္း ခရီးစဥ္

ရိုးမ ၃
ရီပတ္ဗလစ္ဆီနိတ္တာ မစၥတာဂၽြန္မက္ကိန္းက သူ႔ခရီးစဥ္အတြင္း သူၾကားသိခဲ့ရတာေတြကို မည္သုိ႔ေကာက္ခ်က္ခ် လိမ့္မည္ေတာ့မသိ။ “အစုိးရသစ္” ရဲ႕ ဒုတိယသမၼတနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးတို႔ ေျပာလုိက္တဲ့စကားမ်ားနဲ႔ သေဘာထားေတြကေတာ့ ခပ္မာမာပင္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကိစၥ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားပံုမွာ –
- ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိ။
- တစ္ဦးျခင္းျဖစ္ေစ၊ ပါတီတစ္ခုခ်င္းအလိုက္ျဖစ္ေစ ႏုိင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္လုိပါက ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္အေရြးခံၿပီး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္တယ္။ လႊတ္ေတာ္သည္သာ ႏုိင္ငံ၏အနာဂတ္အေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးေနရာ။ (ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးပင္ မသံုးပါ)
- သာမန္အရပ္သားတစ္ဦးအျဖစ္ သေဘာထားတယ္။ သာမန္အရပ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ သြားလာလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ကန္႔သတ္ရန္မရွိ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမွန္လွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳရမယ္။

အမ်ားက အေလးထား ကိုးကားေျပာေနၾကတဲ့ မတ္လ ၃၀ ရက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မိန္႔ခြန္း၏ သ႐ုပ္မွန္သည္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ထင္ရွားလာခဲ့ေခ်ၿပီ။
ျမင္ခဲ့ ထင္ခဲ့ၾကေသာ အေကာင္းျမင္ေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ားသည္ “အစုိးရသစ္” သက္တမ္းရက္ေပါင္း ၁၀၀ မျပည့္မီအတြင္းမွာပင္ ထင္သလိုျမင္သလို လံုးဝမဟုတ္ခဲ့ေၾကာင္း အျပည့္အဝ အပီအျပင္ နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ေတာ့မယ္။

လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထားပုံမွာလည္း ရွင္းပါတယ္။
စုစုေပါင္းအဖြဲ႔ႀကီး (၁၇) ဖြဲ႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူခဲ့တယ္။
အဲဒီအထဲက (၁၄) ဖြဲ႔က အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိတယ္။

က်န္ (၃) ဖြဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမယူေသးသည့္အဖြဲ႔ (၂) ဖြဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး အစုိးရအား လက္ရွိဆန္႔က်င္ေနတယ္။ စုစုေပါင္း အဖြဲ႔ (၅) ဖြဲ႔ရွိတယ္။ ဥပေဒနဲ႔အညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္ေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတံခါးဖြင့္ၿပီး လက္ကမ္းႀကိဳဆိုလ်က္ရွိတယ္။

(၁၇) ဖြဲ႔ထဲက (၁၄) ဖြဲ႔ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတယ္လို႔ ဆိုထားေလေတာ့၊ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိတဲ့အဖြဲ႔ (၃) ဖြဲ႔က ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြျဖစ္ပါသလဲ။ (KNPP) (NMSP) နဲ႔ (KIO) တို႔ကို ဆိုလုိပါသလား။

ယခင္ (CPB) ခြဲထြက္အဖြဲ႔ေတြျဖစ္တဲ့ (UWSP) (NDAA) စတဲ့အဖြဲ႔ေတြနဲ႔က အေျခခံဥပေဒကို အျပည့္အဝ လက္ခံလုိက္ၿပီလား။ (BGF) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းေရးကို သူတုိ႔သေဘာတူလုိက္ၿပီလား။

ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားတစ္ဝိုက္ မုိင္းကြဲဒဏ္ရာရတဲ့ သတင္းေတြေဖၚျပရာမွာေတာ့ “KIA (ကခ်င္) အဖြဲ႔” လို႔ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြထဲမွာ ေဖၚျပထားတယ္။
(UWSP) (NDAA) နဲ႔ (KIO) တို႔ဟာ တ႐ုတ္ျပည္ကို ေက်ာေပးထားရတဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ “ေပါက္ေဖာ္” က သူတို႔အေပၚ တကယ္တန္းမီးေသပါ့မလား။ (UWSP) နဲ႔ (NDAA) တို႔အေပၚ မီးေသတယ္ထား။ (KIO) အေပၚ “ေပါက္ေဖာ္” က မီးေသႏုိင္ပါ့မလား။ “ေပါက္ေဖာ္” စကားကို (KIO) က လက္ခံပါ့မလား။
ေပါက္ေဖာ္ကလည္း “ကုန္ထုတ္စြမ္းအားစု၊ မီးရထားလမ္း၊ သေဘၤာဆိပ္တို႔လို က်ေနာ္တို႔တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေျခခံအေဆာက္အအံု” ေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ေနတာ ျဖစ္ၿပီး၊ ပိုင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ရဖို႔ အထိလည္း ႀကိဳးစားမွာ အေသအခ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ တ႐ုတ္နယ္စပ္မွာ ေသနတ္သံထြက္မလာႏုိင္ဘူးလို႔ မေျပာႏုိင္သလို၊ (BGF) အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းေရးလည္း ေရွာေရွာရွဴရွဴ မျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။
ခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ ဂၽြန္မက္ကိန္းခရီးစဥ္မွာ သူတုိ႔ (အစိုးရသစ္) ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေတြနဲ႔သေဘာထားေတြက ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဓိက ႏုိင္ငံေရးျပႆနာနဲ႔ အၿပီးအျပတ္သေဘာထားလို ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပလည္မယ့္အရိပ္အေရာင္ မေတြ႔ရပါဘူး။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၂၀၀၀) ေက်ာ္လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္သလို၊ ထိပ္သီးခ်င္း (ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္) ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ဆိုတာက အလွမ္းေဝးၿမဲေဝးေနဆဲပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို “သာမန္အရပ္သားတစ္ဦးအျဖစ္ သေဘာထားတယ္” တဲ့။ “အရပ္သားအစုိးရ” က “အရပ္သားလိုသေဘာထားတယ္ဆိုၿပီး” ဘယ္လိုအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္မ်ား မေတြ႔ႏုိင္တာပါလိမ့္။

“ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္” တို႔အေပၚ ထားရွိခဲ့တဲ့ (နအဖ) စစ္အစုိးရရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔ လက္ရွိ “ဦးသိန္းစိန္ အရပ္သားအစုိးရ” သေဘာထားဟာ ဘာမွ်မထူးျခားပါဘူး။ အတူတူနဲ႔ အႏူႏူပါပဲ။

ဒါ့အျပင္သမၼတႀကီး (၃) ေယာက္ရဲ႕ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေနပံုမ်ားကိုလည္း အခုလိုခြဲျခမ္းႏုိင္ပါတယ္။
ဆင္းရဲသားေတာင္သူလယ္သမားေတြကို “အေသးစားေငြေခ်း” ရမယ္လို႔ မိန္႔ခြန္းေခၽြတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ “ေပါက္ေဖာ္” ဆီေျပးၿပီး “အႀကီးစားေငြေခ်း” သြားရသူျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယသမၼတ သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦးကေတာ့ ဆီနိတ္တာ ဂၽြန္မက္ကိန္းနဲ႔ေတြ႔တာ “အေဆြေတာ္တို႔ႏွင့္ မိမိတုိ႔သည္ မူဝါဒစနစ္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုတည္းအေပၚ ေရာက္ရွိေနၿပီး ပိုမိုနီးကပ္ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထုိ႔ျပင္ႏုိင္ငံ၏ ပထဝီဝင္ႏုိင္ငံေရး (Geopolitics) အေနအထားအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရျခင္းမ်ားလည္း ရွိမည္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း” ဆိုၿပီး “မ်က္ေျဖစကား” ဆိုရသူျဖစ္တယ္။ “ဝါဒသေဘာထားျခင္းမတူတဲ့ (မဆလ) ေခတ္မွာေတာင္ အကူအညီေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့ေသးတာပဲ” တဲ့။

ရွမ္းအမ်ိဳးသား ဒုတိယသမၼတ ေဒါက္တာစုိင္းေမာက္ခမ္း ခမ်ာမွာေတာ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္၊ ဒုတိယသမၼတ သီဟသူရ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးတုိ႔လို ႏုိင္ငံေရးမွာ မပါဝင္ရဘဲ၊ “လူမႈေရး၊ သာသာနာေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး” လုပ္ငန္းေတြကိုသာ အဓိကထား လုပ္ေနတာေတြ႔ရလို႔ “လူမႈေရးသမၼတႀကီး” ျဖစ္တယ္လုိ႔ ခြဲျခမ္းႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ခြဲျခားမႈ တစ္ခုေပါ့။

“မ်က္ေျဖစကား” ဆိုမယ့္သာဆိုေပမယ့္လည္း ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ စာမ်က္ႏွာ (၅) မွာ စီးပြားေရး လာေသာင္းက်န္းတဲ့ ေပါက္ေဖာ္ကြန္ျမဴနစ္ေပၚလစ္ဗ်ဴဝင္ (မစၥတာလီယြန္ေခ်ာင္) ရဲ႕သတင္းဓါတ္ပံုေအာက္မွာ ႏုိင္ငံေရးလာေဆြးေႏြးတဲ့ ရီပတ္ဗလစ္ဆီနိတ္တာရဲ႕ သတင္းဓါတ္ပံုကို ေဖၚျပလိုက္တာကလည္း “အစုိးရသစ္” ရဲ႕မီဒီယာပညာခန္းတစ္ခုျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ရေၾကာင္း တင္ျပရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။

တူေမာင္ညိဳ

(၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၃ ရက္)Rest of your post