လူသား လံုၿခံဳေရးသည္ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရး ျဖစ္သည္

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | စေနေန႔၊ ဇြန္လ ၂၅ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၄ နာရီ ၄၀ မိနစ္
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရး မွန္ဘီလူးၾကီးျဖင့္ၾကည့္၍ အစိုးရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္သမွ်ကို ခ်မွတ္သည္။ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးကို ေနျပည္ေတာ္က ဦးစားေပး စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ တာဝန္မဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈျဖစ္သည္ဟုေတာ့ ေျပာ၍မရပါ။ ဝါရွင္တန္၊ လန္ဒန္မွသည္ နယူးေဒလီအထိ အစိုးရတိုင္းသည္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးကို ဦးစားေပး ထည့္သြင္းစဥ္းစားရၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတခု၏ အေျခခံက်ေသာ တာဝန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ မူဝါဒတခုလံုးတြင္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးကိစၥက မည္၍မည္မွ် လႊမ္းမိုး ပါဝင္ေနသည္ကို လည္းေကာင္း ၊ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရး ကိစၥတြင္ စစ္တပ္အပိုင္းက မည္၍မည္မွ်အထိ လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမည္ကို လည္းေကာင္း ခြဲျခားသိျမင္ၾကရပါမည္။

လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးတြင္ လိုအပ္ေသာအရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း အစိတ္အပိုင္း တရပ္မွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ညီညြတ္ေရးတို႔သည္ လူသားလံုၿခံဳေရး အတြက္လည္း
ျဖစ္ရပါမည္။ အေၾကာင္းမူ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုသည္မွာ လူတဦးခ်င္းကို စုေပါင္း ဖြဲ႔စည္း တည္ေဆာက္ထားျခင္းေၾကာင့္
ျဖစ္ပါသည္။ ဤလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္အတြက္ လူသားလံုၿခံဳမႈဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာႀကီးတြင္ မ်ားျပားလွေသာ ကိစၥမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး၊ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရး၊ အာဟာရ
ျပည့္ဝေသာ အစားအစာမ်ား ရရွိေရး၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ရရွိေရးတို႔ ပါဝင္ၾကပါသည္။

စီးပြားေရးအရ ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီး စားဝတ္ေနေရး မေျပလည္သည့္ သူမ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္ ညီညြတ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ၾကပါမည္လား။ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို အစဥ္တစိုက္ ခံေနရသည့္၊ တကိုယ္ေရ က်န္းမာေရးကို မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သည့္ သူမ်ားကေကာ ထုိသို႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါမည္လား။ ညစ္ညမ္းေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ သဘာဝသယံဇာတ ကင္းမဲ့သည့္ အေျခအေနကေကာ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ အေျဖမွာ လံုးဝ မလုပ္ႏိုင္ပါဟုပင္ ျဖစ္သည္။

လူသားလံုၿခံဳေရး ကိစၥဆိုသည္မွာ အားလံုး ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမည့္ ကိစၥႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ဤတာဝန္ႀကီးကို အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးအတြက္ အစဥ္အလာ ထမ္းေဆာင္ေနက် ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာမက အျခားသူမ်ားလည္း ပါဝင္ခြင့္ရွိရန္မွာ အေရးၾကီးေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈရွိဖို႔ လိုအပ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ၊ ေဒသတြင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာေဒသတြင္းမွ သင့္ေတာ္ေသာ တသီးပုဂၢလမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ျပဳရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္မွ ထုတ္ျပန္ေသာ လူသားဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အညႊန္းကိန္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၌ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၇၂ ႏိုင္ငံ ရွိသည့္အနက္ အဆင့္ ၁၃၅ ခ်ိတ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ယင္းသည္ ယခင္ႏွစ္ကႏွင့္ စာလွ်င္ တဆင့္တက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ `ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်´ သည္ဆိုေသာ အဆင့္တြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ အာဖရိကႏိုင္ငံ အမ်ားအျပားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ သာသည္ဟု ဆုိႏိုင္ေသာ္လည္း ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံမွ လြဲ၍ အားလံုးေနာက္တြင္ က်န္ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

ယင္းတို႔ကိုၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးတြင္ ကြာဟခ်က္ႀကီး ရွိေနသည္မွာမူ ထင္ရွားသည္။ ကံေကာင္းသည္မွာ ဤကြာဟမႈႀကီးကို တာဝန္သိေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ လမ္းညႊန္မႈႏွင့္ ပါဝင္လက္တြဲ
ေဆာင္ရြက္မႈတို႔ျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ႏိုင္ေသးသည့္ အခြင့္အလမ္း ရွိေနေသးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

လူသားလံုၿခံဳမႈကို တိုးတက္ေစမည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရင္းျဖင့္ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးတြင္ ပါဝင္ေသာ စစ္တပ္ အစိတ္အပိုင္းကို ႏိုင္ငံသား အားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ကာကြယ္ေရး ကိစၥမ်ားတြင္ ပါဝင္ခြင့္ ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။Rest of your post