ေမ႔မရတဲ႔ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္

Via -Burma watch 26-06-11
ဒီပံုက မင္းတို႔စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ငါဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္ဘူး လို႔ ႀကိဳးစင္ေပၚ တက္ခါနီး ေသအံ့ဆဲဆဲ ကာလအထိ က်ံဳး၀ါးသြားတဲ့ ဦးသန္႔အေရးအခင္းကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၂၆) ရက္ေန႔မွာ ႀကိဳးေပးခံခဲ့ရတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးပံု ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၄ က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တေနရာမွာ ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ေမ့လို႔မရေအာင္ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လွတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုႏွင့္ ဒီအေရးအခင္းကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူကို ကၽြန္မအပါအ၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေမ့ေနၾကတာကို သိလိုက္ရေတာ့ ကၽြန္မတို႔ေတာင္ ဒီလို ျဖစ္ေနရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြ သိေအာင္ ဒီသမိုင္းေတြကို ဘယ္လို လက္ဆက္ကမ္းမလဲဆိုတာ ေတြးမိၿပီး ကၽြန္မေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက ေမ့ပစ္ေကာင္းတဲ့ အရာေတြမဟုတ္တာေၾကာင့္ ဒီပို႔စ္ကို မျဖစ္မေန တင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ သမိုင္းအမွန္ေတြကို ဖံုးကြယ္ထားျခင္း ခံေနရတဲ့ ကၽြန္မတို႔ မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ တကယ္ၾကံဳေတြ႔လာခဲ့သူေတြကသာ ျပန္ၿပီး လက္ဆက္မကမ္းရင္ ဒီသမိုင္းေတြကို ကၽြန္မတို႔ ဘယ္လိုမွ သိခြင့္ၾကံဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထိုနည္းအတူ ကၽြန္မတို႔ကလည္း ဆက္ၿပီး လက္ဆက္မကမ္းရင္ ကၽြန္မတို႔ထက္ ေနာက္က်တဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ သိခြင့္ၾကံဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။





ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး



စစ္အာဏာရွင္ထိပ္သီးဗုိလ္ေန၀င္း၏တိုက္ရိုက္အမိန္႕ျဖင့္ႀကိဳးေပးအသတ္ခံခဲ့ရသည့့္သူရဲေကာင္းတဦးကိုျပပါဆိုလွ်င္ကိုတင္ေမာင္ဦးကိုလက္ညိဳးထိုးျပရပါမည္။

မဆလေခတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အစည္းအေ၀းတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီ၀င္ ဦးလွထြန္းျဖဴမွ - သမိုင္းတြင္ႀကိဳးေပးခံရသည့္ ေက်ာင္းသားမရွိေသး၍ တင္ေမာင္ဦးအား မသတ္ရန္ ထေျပာေသာအခါ၊ ဗိုလ္ေန၀င္းက ထိုင္ရာမွ၀ုန္းဒိုင္းထကာ “အဖိုးႀကီး ပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္း၊ အဲဒီအေကာင္က်ေနာ့္ကို သတ္ဖို႕လာတာ” ဟု လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးကာ ရန္ေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္းကိုသိရပါသည္။ ဦးလွထြန္းျဖဴမွာလည္း ထိုေန႕မွစ၍ ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီသို႕ မသြားေတာ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ေသဖို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ခဲ့ရသည့္ သူကိုမွ က်ေနာ္တို႕လူငယ္မ်ားက သူရဲေကာင္းအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳလွ်င္ ဘယ္သူ႕ကို ျပဳရပါမည္နည္း။အာဇာနည္မ်ိဳးေသရိုးမရွိပါ။

ေထာင္ထဲေနစဥ္ က်ေနာ့္အသဲႏွလုံးကို မွ်ားသုံးစင္းအပစ္ခံရ၏။ ကုိတင္ေမာင္ဦးကုိ ႀကိဳး ေပးသတ္လိုက္သည့္ေန႕။ ဘ၀မွတ္တမ္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစင္း မိဘထက္ပင္ခ်စ္သည့္ အဖြား ေဒၚမေစာ ဆုံးသည့္ေန႕။ ေနာက္ဆုံးတစင္း အစ္ကိုႀကီး ကိုသန္းေရႊ (ၾသဂုတ္ေသြး) အင္းစိန္ေထာင္တြင္းမွာပင္ ရန္သူသတ္လို႕ေသသြားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည့္နံနက္ခင္း။ ေဆာင္းတြင္း။ မ်က္ရည္ပူေတြ စီးဆင္းေန၏။ အျပင္ကမ်က္ရည္ႏွင့္ ေထာင္ထဲကမ်က္ရည္ သိပ္သည္းဆျခင္း ဘယ္တူပါ့မလဲ ဟု ကိုတင္ေမာင္ဦးႏွင့္ပတ္သက္၍ က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ကို အေရးေတာ္ပုံ (၄) ေစာင္တြဲတြင္ မွတ္တမ္းျပဳခဲ့ပါသည္။ ထို႕အတူ ေကာင္းညိဳ၏ ရဲရင့္ၾကယ္ တင္ေမာင္ဦး ဟု မွတ္တမ္းျပဳခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ အုန္းျဖန္ဒုကၡသည္ စခန္း တြင္လည္း ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး အတြက္ (၃၂) ႏွစ္ေျမာက္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခန္းအနားကို မႏွစ္က က်င္းပသြားခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။ အျမင့္ပ်ံ ခြပ္ေဒါင္း (သို႔မဟုတ္) ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဆလိုင္းကစ္ပ္ (ခ်င္းျပည္) က (၁၉၈၂-၈၃) ခုႏွစ္ထုတ္ တကၠသိုလ္မ်ား ရန္ကုန္ (ခ်င္းမဂၢဇင္း) တြင္ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ဖတ္ရပါသည္။ သူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္တြင္ အေရာင္ မပါပါ။ ရန္သူကို အႏိုင္တိုက္ၿပီး ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳလိုသည့္ သံဓိဌာန္ျဖင့္ အသက္စြန္႔လြတ္သြားသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။

“ရဲေဘာ္တို႕ လူသူမသိေအာင္ ငါ့ကုိ သတ္ဖို႕ သူတို႕လုပ္ေနၾကတယ္။ မင္းတို႕ရဲ႕ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ငါ ဘယ္ေသာအခါမွ ဒူးမေထာက္ဘူး” လို႕ေျပာၾကား သြားသည့္ သူရဲေကာင္း၏ အႏုိင္ယူသြားသည့္ သံဓိဌာန္ကို နားထဲစြဲေနမိသည္။ အခ်ိန္ကား (၁၉၇၆) ခုႏွစ္။ ဂၽြန္လ (၂၆) ရက္ေန႕ နံနက္ (၄)နာရီ။ ႀကိဳးတိုက္ထဲက အထြက္ ႀကိဳးစင္ကိုအသြား သူေနခဲ့ သည့္ ႀကိဳးတုိက္ အတြင္းနံရံေပၚမွာက “ညီမေလး မိုင္ပိုပို အတြက္ အစ္ကိုႀကီးဂုဏ္ယူပါတယ္”လို႕ေရးသြားခဲ့ေသးသည္။

ႀကိဳးတိုက္အတြင္း က်န္ရစ္ေနခဲ့သည့္ ႀကိဳးသမားမ်ားထဲမွ ရခိုင္အစ္ကိုႀကီး ကိုတင္ေအာင္က က်ေနာ္တို႕ကိုေျပာျပပါသည္။ ထိုစဥ္က က်ေနာ္တို႕ရဲေဘာ္ေတြမွာ တတိုက္ တတန္းလ်ားထဲေနခဲ့ၾကဖူးပါသည္။ အာဇာနည္၏ နံနက္ခင္းရႈခင္း၊ ရႈကြက္ကို က်န္ရစ္သူ ရဲေဘာ္မ်ား အေဆာင္ေတြထက္မွလည္း ျမင္သိခဲ့ၾကပါသည္။ဘယ္ေသာအခါမွေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္ပါအံ့နည္း။အာဇာနည္မ်ိဳးေသရုိးမရွိ။
















(၁၉၆၂ သမိုင္းရိပ္ ေသြးမတိတ္မီ ကြယ္လြန္သူတို႔ ႏိုးထလာေလၿပီ)

(တို႔ေက်ာင္းသားမ်ား ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိခဲ့သည့္ တကမာၻလံုးေလးစားရသည့္ ဦးသန္႔စ်ာပ အေၾကာင္းျပလို႔တည္ ၇၄ ဒီဇင္ဘာ မေျဖသာအေၾကာင္းတရားက ဇာတ္လမ္းစေလသည္… ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဖက္တြယ္ခဲ့သူ စစ္အုပ္စုကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူ ဦးသန္႔လိုလူ ရာဇ၀င္ထူးလို႔ အာဏာရူးတို႔ ရန္စမီးပ်ိဳး အညိုးထားခဲ့သည္…)၂

(လူသာမန္လို ဆက္ဆံခဲ့ၿပီ တို႔ျပည္သူ အမ်ားစုနဲ႔ ေက်ာင္းသားထုက မခံမရပ္ႏိုင္ၿပီ.. ထိုက္တန္စြာ ဦးညြတ္ရမည္ ထိုက္တန္စြာ ဂုဏ္ျပဳရမည္ ဒို႔ဗမာေတြ သိကၡာမႏြမ္းရေအာင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တင္ေမာင္ဦးက ဦးေဆာင္စခဲ့သည္... အဓိပဓိလမ္းေပၚမွာ ခြပ္ေဒါင္းေတြစုေ၀းလို႔ စစ္အုပ္စု ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ဂူဗိမာန္ျဖစ္ေျမာက္ေရး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္.. ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူ ေပါင္းစုေ၀းလို႔ စ်ာပန အခမ္းအနားကို ၿခိမ့္ျခိမ့္သဲသဲက်င္းပေလသည္..သမဂၢအေဆာက္ဦးရင္ျပင္ကမာၻရဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးလဲေလ်ာင္းေမးစက္ေနေစရန္ရည္...)၂

ဂူဗိမာန္ႀကီးတည္ေဆာက္ၾကသည္ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္းလို႔ရည္ ခြပ္ေဒါင္းဇာနည္ ဘာမထီေသြးတို႔ ျပည္သူေရးအတြက္ ေရွ႔ကလွမ္းတက္ခ်ီ…. အယုတ္တမာ အာရူးေတြက လူသားမဆန္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္မ်ားႏွင့္ ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြင္း ေျဖရွင္းခဲ့ေလၿပီ ကမာၻမေၾကႏိုင္ၿပီ တကၠသိုလ္ေျမမဟီ ခြပ္ေဒါင္းေသြးတို႔ နီရဲ့ခဲ့ၾကသည္…

(ဘယ္လိုပင္ သတ္ၾကပါေစ ဒို႔မေသ၊ ဘယ္လိုပင္ ၿဖိဳခြင္းပါေစ ဒို႔မမူေပ)၂ ခြပ္ေဒါင္းေသြး သိႏၷိဌါန္ ဒူးေထာက္လို႔ အညံ့မခံဘူးေဟ့.. အရိုးေၾကေၾက အေရခမ္းခမ္း မေၾကာက္တမ္း မရြံ႕တမ္း ေသြးလမ္းလို႔ ျဖတ္ခ်ီလွမ္းမည္ ညီ ညီ ညီ ညီ ခ်ိီ ခ်ီ ခ်ီ ခ်ီ ေခတ္ေဟာင္းၿဖိဳဖ်က္တိုက္ပြဲဆက္ၾကမည္။)၂

အထက္ပါ သီခ်င္းမွာ ဦးသန္႔အေရးအခင္းရဲ့ အတိုခ်ုပ္ကို ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။ ဦးသန္႔အေရးအခင္းဆိုတာကို ၈၈ မတိုင္ခင္ကေတာင္ ၾကားဖူးခဲ့ေပမဲ့ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ၈၈ မွာမွ သိခဲ့ရၿပီး။ ကိုတင္ေမာင္ဦး အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေတာတြင္းေရာက္မွ ဒီသီခ်င္းထဲမွာေတြ႔မွ သိခဲ့ရတယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒီသီခ်င္းထဲက အတိုင္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ကမာၻ႔ကုလ သမဂၢအတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း ဦးသန္႔ရဲ့ အေလာင္းကို ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သယ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဦးသန္႔စ်ာပဏကို ဦးေန၀င္းဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အုပ္စုက ႏိုင္ငံေတာ္စ်ာပနအခမ္းအနားအေနနဲ႔မက်င္းပပဲလူသာမန္တဦးရဲ့အသုဘအေနနဲ႔ပဲက်င္းပတာကိုမခံမရပ္ႏိုင္လို႔ေက်ာင္းသားေတြကႏိုင္ငံေတာ္စ်ာပဏအေနနဲ႔က်င္းပဖို႔ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ဒီလိုေတာင္းဆိုရာမွာျပည္သူေတြပါအမ်ားႀကီးပါလာခဲ့ပါတယ္။ဒါကိုဦးေန၀င္းက မဆလအစိုးရကလံုး၀လစ္လ်ဴရႈခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြက ဦးသန္႔အေလာင္းကို ၀င္လုၿပီး ၆၂ ကၿဖိဳခြဲခံလိုက္ရတဲ့ တကၠသိုလ္ သမမဂၢအေဆာက္ဦးေနရာမွာ ဦးသန္႔နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ စ်ာပနအခမ္းအနားကို က်င္းပေနစဥ္မွာ စစ္တပ္က ေက်ာင္းသားေတြကို ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြင္းၿပီး အေလာင္းကို ျပန္လုယူသြားၿပီး သာမာန္လူကို သၿဂၤလ္သလို သၿဂၤဳလ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပစ္ခတ္မႈမွာ ေက်ာင္းသားအျမာက္အမ်ား ေသြးေျမက်ခဲ့ရၿပီး အေျမာက္အမ်ား ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ် ညွင္းဆဲခံခဲ့ရတယ္။ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုတင္ေမာင္ဦးကို အခု ဒီပို႔စ္ထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း ၇၆ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၂၆) ရက္ေန႔မွာ ႀကိဳးမိန္႔ေပးခံခဲ့ရတယ္။ ႀကိဳးစင္ေပၚ တက္ခါနီးအထိ “စစ္ဖိနပ္ေအာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္ဘူး” ဆိုၿပီး ေသခါနီး မေၾကာက္ရြ႔ံဘဲ အရံႈးမေပးသည့္ က်ံုး၀ါးသံကို ေခတ္အဆက္ဆက္ကစစ္ေခါင္းဆာင္ေတြအခုထိတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားေစေနတုန္းပါပဲ။

အေပၚက ဦးသန္႔အေရးအခင္းကို စတင္ဦးေဆာင္ခဲ့လို႔ ႀကိဳးမိန္႔က်ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုတင္ေမာင္ဦးရဲ့ပံုက မူရင္းပို႔စ္တင္ထားတဲ့ Arakan Review ကမဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မဖတ္ခဲ့ရဲ့ မ်ိဳးသာကီအတြက္ ရဲ၀ံ့ဒို႔ဇာနည္က ျဖစ္ပါတယ္။ အေပၚက ဓါတ္ပံုေနရာမွာ ဘယ္သူလဲဆိုတာကို ေရးထားရင္ စစ္အုပ္စုက ႏိုင္ငံေရးဆိုတာျပည္သူလူထုနဲ႔မဆိုင္ပဲသူတို႔စစ္တပ္နဲ႔သာဆိုင္တယ္လို႔၀ါဒျဖန္႔ထားတဲ့အတိုင္းယံုၾကည္ေနၾကတဲ့စာလာဖတ္သူေတြထဲကေက်ာင္းသားအေၾကာင္း၊ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြငါတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီးမဖတ္ပဲျပန္သြားရင္သိသင့္သိထိုက္တဲ့သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကိုမသိသြားမွာစိုးလို႔၊အထူးသျဖင့္ဒီလိုငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ေက်ာင္းသားလူ

ငယ္တဦးဟာ အေရးခင္းတခုကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး ႀကိဳးစင္ေပၚ ရင္ေကာ့ၿပီး တက္သြားရတဲ့ သမိုင္းကို သိေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဓါတ္ပံုထဲက နာမည္ကို အခုလို ေနာက္ဆံုးမွ ေဖၚျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ (ပို႔စ္တင္စက ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္က ၇၄ ဒီဇင္ဘာ ျဖစ္ၿပီး အခု ျပန္တင္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္ကို ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ Nge Naing 23/06/11)။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ ဆိုင္ၿပီး စစ္တပ္နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူးဆိုတာ ျပည္သူေတြ မ်ားမ်ားသိၿပီး အမိတိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ၀ိုင္း၀န္းေတြးေတာၾကံဆ အေျဖထုတ္ အေကာင္အတည္ေဖၚမွ ျမန္မာျပည္သူေတြ လက္ရွိခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡအ၀၀ကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ႀကီးစိုးတဲ့ေခတ္ အဆံုးမသတ္သေရြ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးသတ္မွာမဟုတ္ပဲ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ ဆက္လက္ခံေနရဦးမွာ ျဖစ္လို႔ စစ္အာဏာရွင္ ႀကီးစိုးတဲ့စနစ္ ၂၅% မကလို႔ ၁% ေတာင္ မက်န္ရွိရေလေအာင္ အဆံုးသတ္တဲ့အထိ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦး၊ ၇၄ ဒီဇင္ဘာ၊ ဦးသန္႔အေရးအခင္းဆိုတာကို မေမ့သင့္တဲ့အတြက္ ဒီသမိုင္းေတြကို အားလံုးသိဖို႔နဲ႔ မေမ့ဖို႔ လိုအပ္လို႔ မွ်ေ၀လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္မွ အသက္ေပးသြားေသာ တိုက္ပြဲ၀င္ေက်ာင္းသားအေပါင္း ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။






Rest of your post