စာကိုေခ်ပ လူကိုေက်မွ . . .

ေရွ႕ေဆာင္းပါး “ငါးငသေလာက္ပမာ ေၾကာက္စရာ အ႐ိုးမ်ားနဲ႔ အိုဘယ့္ မီဒီယာ” ရဲ႕ အဆက္လို႔ ဆိုေတာ့ သတင္းလို ေရးမယ္ ဆိုရင္ ငါး႐ိုးတေခ်ာင္း စူးမ်က္ျခင္းလုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ရ မယ္ထင္တယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မီဒီယာေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္ေရး ေဆာင္းပါးကို တုံ႔ျပန္မႈ အမ်ားအျပား ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ သတင္းသမား တခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သူတုိ႔ သတင္းဌာနေတြ အတြင္းက အထက္ေအာက္ ပညာျပ ဗိုလ္က်မႈ၊ မတရားမႈနဲ႔ စာရိတၱပိုင္း ဆိုင္ရာ ေဖာက္ျပားမႈတခ်ဳိ႕ကိုပါ ဖြင့္ဟလာၾကပါတယ္။

သတင္းသမားမ်ား သမဂၢရဲ႕ ဥကၠ႒ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ဦးေမာင္ေမာင္ျမင့္ကေတာ့ စာရွည္ေရးၿပီး တုံ႔ျပန္ လာပါတယ္။ သူ႔စာရဲ႕ အခ်ဳပ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးကို ျငင္းခ်က္ ထုတ္ထားတာပါပဲ။ က်ေနာ့္ အျမင္ မွာေတာ့ သူ႔စာပါ အခ်က္ေတြဟာ အက်ေကာက္ ေဝဖန္ေရး လုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ တုံ႔ျပန္စရာ မလိုဘူးလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ ပါတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္ ကိုလဲ ဒီလိုပဲ စာေရးအေၾကာင္း ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥ ၿပီးၿပီလုိ႔ပဲ စိတ္မွတ္ထား လိုက္ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္ေျပာစရာ အေၾကာင္းက ေပၚလာျပန္တယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ RFA ရဲ႕ (၂၅၊ ၈၊ ၂၀၁၀) ရက္ (၁၉:၀၀) နာရီ ထုတ္လႊင့္ခ်က္မွာ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ေတာ္ အင္တာဗ်ဴးၿပီး က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ ေတြကို အမည္ မေဖၚျပပဲ ထုေခ်သြားပါတယ္။ တကိုယ္ေတာ္ ဗ်ဴးၿပီး တဖက္သတ္ ေျပာသြားတာက ျပႆနာ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ထုတ္လႊင့္မႈေတြ ထဲက အခ်က္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တုံ႔ျပန္ ေခ်လွယ္ဖုိ႔ လုိအပ္လာ ပါတယ္။ အင္တာဗ်ဴးပါ အဓိက ေခ်လွယ္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ အခ်က္ သုံးခ်က္ ကေတာ့ (၁) မီဒီယာကို တပါတီ လက္ကိုင္တုတ္ ျဖစ္ဖုိ႔ ေျပာတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ၾကားေနမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္။ (၂) ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး ေဝါဟာရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့ သေဘာထား အျမင္နဲ႔ တင္ျပခ်က္။ (၃) ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို ခ်ီးမႊမ္းသြားတဲ့ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္ အင္တာဗ်ဴး ပထမပိုင္းမွာ ေမးတဲ့သူက ျပည္ပ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားသူေတြက သူတို႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ၊ သူတို႔ရဲ႕အသံကို မီဒီယာေတြက ထုတ္လႊင့္မႈ နည္းပါး လာတယ္လို႔ စြပ္စြဲေနတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုလဲလုိ႔ ပင့္ေထာင္ ေမးခြန္းထုတ္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ေျဖၾကားသူက ျပည္ပလႈပ္ရွားသူ ေတြက မီဒီယာေတြကို “ သူတို႔ရဲ႕ အာေဘာ္တခု အေနနဲ႔ ရပ္တည္ ေစခ်င္ပါတယ္။” လုိ႔ ေျပာသြား ပါတယ္။ “ဒီလုိ ပါတီတခုရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္ အေနနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး” လုိ႔ ဆက္ေျပာသြားပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ ေတြနဲ႔ေကာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ လုံးဝကြဲလြဲပါတယ္။ တလြဲအဓိပၸါယ္ ေကာက္ၿပီး တဖက္သတ္ ထုေခ်ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မီဒီယာေတြ အေပၚ ေမးခြန္းထုတ္စရာအျမင္ေတြကို လမ္းလႊဲဖုိ႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ေမးေျဖေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါး အခ်ဳပ္က သတင္း မီဒီယာသမားေတြ အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ ကာလကလုိ အဖိႏွိပ္ခံ လူထုဖက္က ရပ္တည္ဖုိ႔ တိုက္တြန္း ထားတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါး အဆုံးမွာ ဒါကို အတိအလင္း ေရးထားပါတယ္။ ပါတီတခုရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္ ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ ေစတဲ့ အခ်က္ တစိုးတစိ မပါဘူးလုိ႔ အာမခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒီၾကားကမွ ဒီလိုအဓိပၸါယ္ မ်ဳိးလို႔ အနက္ဖြင့္ ေမးေျဖ သြားၾကတဲ့ သတင္းသမား ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေတြးအျမင္နဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္ စာပါ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျပာေရး ဆိုခြင့္ အတြက္ အသက္ေပး ကာကြယ္မယ္ ဆိုတာ ဘယ္လို ျဖစ္သြားရတာလဲ။

ၾကားေနခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ဆိုေနၾကတဲ့ သတင္းသမားတခ်ဳိ႕ကို ေမးခြန္းတခု တင္ခ်င္ပါတယ္။ လူနဲ႔လူခ်င္းၾကားက ျပႆနာ၊ အမွားအမွန္ ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ ပဋိပကၡေတြမွာ သတင္းသမား ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကားက်ေအာင္ ေနႏိုင္ပါသလဲ။ ဘယ္လို ၾကားက်ေအာင္ ေနၾကမလဲ။ ဘယ္လုိ သီလ၊ သမာဓိေတြနဲ႔ ၾကားက်ေအာင္ ေရြးခ်ယ္မလဲ။

လူဆိုတာ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ိုက္ခတ္လာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ျမင္ၾကားသိမွတ္ၿပီး ႏွစ္သက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း၊ မွန္ျခင္း မွားျခင္း၊ ေကာင္းျခင္း မေကာင္းျခင္းကို ေဝဖန္ခြဲျခားသတ္မွတ္ၿပီး သင့္ေတာ္သလို သူ႕စိတ္ေျခခံအတိုင္း တုံ႔ျပန္တတ္တဲ့ သတၱဝါ ျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ ဆုံးျဖတ္သတ္မွတ္ၿပီး တုံ႔ျပန္ခ်က္ေတြရဲ႕ အမွားအမွန္နဲ႔ ဘက္ေရြးခ်ယ္မႈဟာ သူ႕ရဲ႕ ပညာ၊ သီလ၊ သမာဓိနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ဆႏၵကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး အမွားအမွန္၊ အဆိုးအေကာင္း ခြဲျခားသတ္မွတ္မႈကို ေရွာင္က်ဥ္ျခင္း (သုိ႔) ၾကားေနျခင္း ဆိုတာ ဥေပကၡာတရားကို လက္ကိုင္ျပဳျခင္း လို႔ယူေကာက္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္သိသေလာက္ ဗုဒၶတရားအလိုအရေတာ့ ဥေပကၡာ တရားကို လက္ကိုင္ ျပဳႏုိင္တယ္ဆိုတာ ဘုရား ရဟႏၱာမ်ားရဲ႕အရာ၊ သီလ၊ သမာဓိနဲ႔ ပညာအားႀကီး သူေတြရဲ႕အရာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီေန႔ သတင္း မီဒီယာ သမားမ်ားဟာ သာမန္ပုထုဇဥ္ လူသားေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကလ်ာဏ ျဖစ္သလား၊ အႏၶျဖစ္သလား ခြဲခ်င္ရင္ ဆက္ခြဲၾကည့္ ႏိုင္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္သာျဖစ္တဲ့ သတင္းသမားေတြလည္း သူလိုကိုယ္လို ပတ္ဝန္းက်င္က အျဖစ္အပ်က္ေတြအေပၚ အေကာင္းအဆိုး၊ အမွန္အမွား၊ ႀကိဳက္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္းစတဲ့ ခြဲျခားတုံ႔ျပန္ျခင္း ဆႏၵစြဲေတြနဲ႔ မလြတ္ကင္းႏိုင္ပါဘူး။

သတင္းသမားေတြ ဆႏၵစြဲနဲ႔ မကင္းႏိုင္တာကို သာဓကျပပါဦးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ABSL အေနနဲ႔ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရးအတြက္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြကို တတ္စြမ္းသေလာက္နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ လုပ္ေနၾကတယ္။ ျပည္ပသတင္းမီဒီယာေတြမွာ ပါတဲ့အခါ ပါတယ္၊ မပါတဲ့အခါ မပါဘူး။ တခါတေလ ပါျပန္ရင္လည္း ပုံပ်က္ပန္းပ်က္နဲ႔ ပါလာတတ္တယ္။ အခု RFA သတင္းေထာက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုညိဳဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွားမႈတခုၿပီးတိုင္း သတင္းမီဒီယာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒါမတရားဘူး၊ ဒါဘက္လိုက္တာ၊ ဒါေစာ္ကားတာ စသည္ျဖင့္ ခံစားေဒါသေပါက္ကြဲတာ မၾကာခဏပဲ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ခံျပင္းေပမဲ့ သူ႔ကို ဒါေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဖုိ႔၊ က်ေနာ္တို႔ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္တဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဆႏၵေဖၚထုတ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယနဲ႔ ကမၻာ့အသိုင္းအဝုိင္းၾကားမွာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ အေျခအေနကို သိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ သတင္းမီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခံရတာဟာ အစြန္းထြက္ အက်ဳိး ရလာဒ္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေဖ်ာင္းဖ် ခဲ့ပါတယ္။

စိတ္ထိခိုက္ နာက်င္ ခံစားရလြန္းလို႔ မေမ့ႏုိင္တဲ့ သတင္းသမားရဲ႕ ဆႏၵစြဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အေပၚ ျပဳခဲ့တဲ့ ေစာ္ကားမႈ တခုကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ ပါေသးတယ္။ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးခင္းအၿပီးမွာ ABSL က ဗုဒၶဂါယာမွာ တပတ္ၾကာ ထုိင္သပိတ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အိႏၵိယ၊ ယိုးဒယား၊ သီရိလကၤာ၊ တိဗက္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား၊ ကေမၻာဒီယားနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဘုန္းႀကီးေတြ ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ရက္ေတြမွာ ငါးဆယ္ေလာက္၊ တခ်ဳိ႕ရက္ေတြမွာ တစ္ရာေလာက္ ပါဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီသတင္းကို အိႏၵိယမွာ ဌာနခြဲေရာ၊ သတင္းေထာက္ ေတြေရာ ရွိေနတဲ့ DVB က “ ဗုဒၶဂါယာမွာ လူသုံးဆယ္ခန္႔ လူတစုက ထိုင္သပိတ္ လုပ္ေနတယ္” လုိ႔ လုပ္ခ်သြားပါတယ္။ အဲဒီ့ သတင္းပုိဒ္ ကေလးကို ဖတ္ၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ ဖ်တ္ကနဲ ဝင္လာတာကေတာ့ မဆလက က်ေနာ့္တုိ႔ကို အပုပ္ခ်ခဲ့တဲ့ စကားလုံးတခုပါ။ ရွစ္ေလးလုံးမတိုင္ခင္ က်ေနာ္တို႔ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားေပၚမွာ ဆႏၵျပပြဲ၊ တရားပြဲေတြကို လုပ္ၾကတယ္။ မဆလေရဒီယုိကေန က်ေနာ္တို႔ကို ေက်ာင္းသားဆိုးတစုက အလွဴခံပုံးေတြ ေဖာက္တယ္လုိ႔ လိမ္ညာအပုပ္ခ်ခဲ့တယ္။ အသုံးအႏႈန္းက DVB နဲ႔ မဆလ ေရဒီယုိနဲ႔ ကြက္တိအံက် တူေနတယ္။ လူတစုလုိ႔ သုံးႏႈန္းတယ္ဆိုတာ ခ်ဳိးႏွိမ္လိုတဲ့ ကဲ့ရဲ႕လိုတဲ့ သေဘာေဆာင္တယ္ဆိုတာ သတင္းသမား ေတြ မသိေလေရာ့သလား။ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ထိခိုက္မိၿပီး လုပ္ရဲလိုက္ၾကတာ၊ လုပ္ရက္လိုက္ ၾကတာလုိ႔ပဲ ေအာက္ေမ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဘာျပႆနာမွ မလုပ္ခဲ့ပါ။ အဲဒီသတင္းဌာနရဲ႕ မူဝါဒသေဘာထား မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ မွတ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ သတင္းသမားရဲ႕ ဆႏၵစြဲ အမွားလို႔ပဲ ေျဖသိမ့္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္ တဦးခ်င္း အျမင္ ေျပာရရင္ ဘက္လုိက္မႈ ကင္းတဲ့ သတင္း မီဒီယာ ဌာနရယ္လို႔ မရွိပါ။ ဒီေန႔ ကမၻာ့ သတင္း ေလာကႀကီးရဲ႕ ဦးေဆာင္ ဌာနေတြျဖစ္တဲ့ BBC၊ CNN၊ AP၊ AFP စတဲ့ ဌာနႀကီးေတြက ေျပာေနတဲ့ ဘက္လိုက္မႈ ကင္းရွင္း ရမယ္ ဆိုတာဟာ စကားအရာ (Rhetoric) သာျဖစ္ပါတယ္။ ဘက္လိုက္တယ္၊ မလုိက္ဘူး၊ ဘယ္ဘက္ လိုက္မယ္ ဆိုတာဟာ ျပႆနာ အမ်ဳိးအစားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြား အတိမ္အနက္ ေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ေျပာင္းလဲ တတ္ပါတယ္။ ကြဲျပားတတ္ပါတယ္။ အီရတ္ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကမၻာ့သတင္းဌာနႀကီးေတြ ဘက္လုိက္ ခဲ့ၾကတယ္။ အေမရိကန္ေတြ အီရတ္ကို သိမ္းၿပီး စစ္တိုက္ရတဲ့ သူတို႔အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္တဲ့ အစုလိုက္ အၿပဳံလိုက္ ေသေစႏိုင္တဲ့ လက္နက္ႀကီးမ်ား ရွိတယ္ဆိုတာ သက္ေသ ရွာမရတဲ့ အခါ သတင္း ဌာနႀကီးေတြ ဘက္လုိက္ခဲ့တာ “ဗူး” ေပၚသလို ေပၚသြားခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕ BBC ဝန္ထမ္းေတြ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘက္လုိက္ ခဲ့တယ္လို႔ ဝန္ခံခဲ့ပါတယ္။ အယ္ဂ်ာဇီးဒါး (Aljazeera) သတင္းဌာန ေပၚေပါက္လာတာ၊ ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာေလာကမွာ အလ်င္အျမန္ ေနရာ ရလာတာဟာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အထက္က သတင္းဌာနႀကီးေတြရဲ႕ ဘက္လိုက္မႈ အက်ဳိး ရလာဒ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သတင္းသမား ဆိုတာလည္း ခံစားခ်က္နဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး၊ ဆႏၵစြဲနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဘက္လုိက္မႈ ကင္းေအာင္ ေနလုိ႔မရႏုိင္ပါ။ ဆႏၵစြဲေတြ၊ ဘက္လိုက္မႈေတြနဲ႔ မကင္းႏုိင္သည့္အတူ ဘက္လိုက္ရင္ေတာင္ အမွန္တရားဖက္က လိုက္ၾကဖုိ႔ အဖိႏွိပ္ခံ လူမ်ားစုဘက္က လိုက္ၾကဘုိ႔ လိုပါတယ္။

ဒုတိယ ေခ်လည္ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးပါ ဒါဝ ျဖန္႔ခ်ီေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ျဖစ္ ပါတယ္။ သတင္းသမားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုယ္တုိင္က ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ီေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အဓိပၸါယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ ယူဆေနတာဟာ အေတာ္ စိတ္မေကာင္း စရာပါ။ Not for Nothing ဘာအတြက္မွ မဟုတ္ရင္ ဘာမွ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ယဥ္ေက်းမႈေခတ္ လူေတြမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ့ စုဖြဲ႕လႈပ္ရွားမႈဆိုတာ မရွိပါဘူး။ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရးေတြ၊ သတင္း မီဒီယာေတြ၊ စာနယ္ဇင္းေတြ လုပ္ၾကတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ လုပ္ၾကတာပါ။ အေျခခံ မူဝါဒေတြလည္း ကိုယ္စီ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေပါက္ေျမာက္ဖုိ႔ အတြက္ အဲဒီအေျခခံမူေတြ အေတြးအျမင္ဝါဒေတြ လူအမ်ား ၾကားမွာ ျပန္႔ပြားဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလို ျပန္႔ပြားဖုိ႔အတြက္ လူထု ဆက္သြယ္ေရး ယႏၱရားေတြ ျဖစ္တဲ့ စာေပ၊ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ သတင္း၊ စာနယ္ဇင္းမ်ားကို အသုံးခ် ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ ဒါ လူမႈေရး ေလာကထဲက ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ ေတြရဲ႕ သတင္းေကာင္း (Gospel) တုိ႔ ဧဝံေဂလိ (Evangel) တုိ႔ဆိုတာ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ လူလူခ်င္း ေမတၱာထားေရး တရားေတြ ျပန္႔ပြားဖုိ႔ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီတာျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ကလည္း သူ႔ရဲ႕ပထမဆုံးရဟန္းေတြကစလုိ႔ သံဃာေတာ္ေတြကို သစၥာ ေလးပါး တရား ျပန္႔ပြားဖုိ႔ တလမ္းကို တပါးစီသာ ႂကြခ်ီေဟာၾကားျဖန္႔ခ်ီဖုိ႔ ညြန္ၾကား ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာသာေရးထဲက ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ီေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ီေရး ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရဟာ ဖက္ဆစ္ အာဏာရွင္ေတြ သုံးစြဲခဲ့လုိ႔ ဆိုရွယ္လစ္ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရလုိ လူထုအၾကား ေရပန္း မစားေတာ့ ေပမယ့္ အႏွစ္သာရ အားျဖင့္ ေကာင္းတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ အလိမ္အညာ မ်ားနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ဒုစ႐ိုက္ကိုသာ ျပန္႔ပြားေစရင္ အကုသိုလ္ မေကာင္းမႈ ျဖစ္သလို ေကာင္းတဲ့ သုစ႐ိုက္တရား သမၼာတရားေတြကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ ေဟာေျပာပို႔ခ် ျပန္႔ပြား ေစမယ္ ဆိုရင္ ကုသိုလ္ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ီေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေန႔စဥ္ ႐ိုက္ႏွက္ ခံေနရတဲ့ ေမာင္ျဖဴ႕ အေၾကာင္းကို ဒီေန႔ ေမာင္ျဖဴ ႐ိုက္ခံရတယ္။ ဘယ္သူက ႐ိုက္တယ္၊ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ ႐ိုက္တယ္၊ တုတ္က ႀကီးတယ္ ေသးတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေလာက္ ေပး႐ုံနဲ႔ သတင္းသမားရဲ႕ တာဝန္ကုန္ၿပီလုိ႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ ကေတာ့ ပြဲ႐ုံ၊ တာလီစာေရး အဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ ေဘးက လြတ္ေၾကာင္း နည္းနာေတြ၊ သခၤန္းစာ ေတြပါ လူထုအၾကား ျပန္႔ပြား ေစႏိုင္မွ သတင္းသမားတာဝန္ ျပည့္စုံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတင္း စာနယ္ဇင္း သမားေတြမွာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး တာဝန္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စာနယ္ဇင္း သတင္း သမားေတြ လူထု အက်ဳိးျပဳ စာေပသမား ေတြကို ကိုယ့္ဦး စြန္းဖုတ္ကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး ေလာကကို အလင္းေရာင္ ေပးေနတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္လို လူစားေတြလုိ႔ ေထာပနာျပဳၾကတယ္။ သတင္း စာနယ္ဇင္း သမားေတြ ေရြးခ်ယ္ရမွာက ဘယ္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳမလဲ၊ ဘယ္တရားကို ကိုယ္စားျပဳမလဲ ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ မ်ဳိးခ်စ္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ႕ တာဝန္ကေတာ့ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး အသိပညာေတြ ျပန္႔ပြားေစဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယ အခ်က္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာက DVB ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ မွားယြင္းမႈကို အားေပး ေထာက္ခံ သြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ျမင့္ က DVB ရဲ႕ သတင္း ထုတ္လႊင့္မႈေတြ တိုးတက္ လာတာဟာ NCGUB ကေန ခြဲထြက္ၿပီး သီးျခား လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္လာလုိ႔ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆိုသြားပါတယ္။ ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ ေကာက္ခ်က္ျဖစ္သလို ေဖာက္ျပန္ မွားယြင္းမႈကို အားေပး အားေျမွာက္ ျဖစ္ေစတဲ့ စကား ျဖစ္ပါတယ္။ DVB ရဲ႕ ထုတ္လႊင့္မူေတြ အဆင့္အတန္း တုိးတက္ လာတာဟာ ျပည္တြင္းနဲ႔ နယ္ျခား သတင္းသမားေတြ (တကယ္ေတာ့ ဒီမုိကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားသူေတြပါ) ရဲ႕ ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး စြန္႔စားေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံ ျမင့္မား လာတာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ NCGUB ရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး အသံလႊင့္ဌာန အျဖစ္ကေန သစၥာ ေဖာက္ထြက္ၿပီး သီးျခား လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ လာလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူထုက ဒီမိုကရက္တစ္ အသံ ဆိုၿပီး ယုံၾကည္ ေထာက္ခံ အားေပး ၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ NCGUB ကလည္း ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြ လႊင့္လုိ႔ ေန႔စဥ္ညႊန္ၾကား စြက္ဖက္ ေနတယ္လုိ႔ မၾကားမိပါဘူး။ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ ေနတဲ့ ပုံစံက ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲတာ မေတြ႕မိပါ။ သတင္းသမား သမဂၢဥကၠ႒တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလိုေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈကို အားေပး အားေျမွာက္ျဖစ္ေစတဲ့ စကားမ်ဳိးကို မေျပာသင့္ပါ။ သစၥာမတည္တဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ တေယာက္ရဲ႕ ေဖာက္ျပားမႈကို စြန္တယ္၊ စြမ္းတယ္လို႔ ခ်ီးမြမ္းသလိုပါပဲ။

က်ေနာ္ ေငြတျပား တခ်ပ္မရဘဲ ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေန အရ လူမုန္းမ်ား ရန္သူေမြးတဲ့ ေဝဖန္ေရး ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနတာဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႏွစ္ခုနဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ တခုက ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ သခၤန္းစာ ရရွိေစေရး ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ ႐ုပ္သေဘာ အရ ခိုင္မာသလို ရွိေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အရ (ႏိုင္ငံေရးအရ) မခိုင္မာဘူးလုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ သူတို႔မွာ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ လက္နက္က လြဲလုိ႔ ဘာမွ မရွိပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရးသမား အေျမာက္အမ်ားကို ဖမ္းဆီး ထားရတာက သာဓက ေဆာင္ပါတယ္။ ဒီလိုမခိုင္တဲ့ စစ္အုပ္စုကို အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္အထိ က်ေနာ္တို႔ အႏိုင္မယူႏုိင္တာဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ စုစည္းမႈ အားနည္းလုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ စုစည္းမႈ အားနည္းေစတာ ဟာလည္း ေရာ့ရဲတဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ ကင္းမဲ့မႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ လက္ရွိ ဦးေဆာင္မႈ ပုံစံနဲ႔ လုပ္ဟန္ေတြနဲ႔ေတာ့ ေအာင္ပြဲနဲ႔ ကင္းေဝး ေနဦးမွာပဲ ျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရး အတြင္းက ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းမႈေတြကို အျမန္ဆုံး ရွင္းထုတ္ၿပီး တိက်ျပတ္သားတဲ့ ဘုံလမ္းစဥ္နဲ႔ ခိုင္မာတဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ေကာ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ပါ အခ်ိန္ သိပ္မရွိ ေတာ့ပါ။ စစ္အုပ္စုေအာက္မွာ ၾကာေလ တုိင္းျပည္အလုံးစုံ ပ်က္သုဥ္း ေရးအႏၱရာယ္နဲ႔ နီးေလျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုကေတာ့ သူ႔ကိုယ္က်ဳိး အာဏာက လြဲရင္ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး ဘာေတြျဖစ္ေနေန စိတ္မဝင္စားေတာ့ ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္လဲ သဘာဝေပးတဲ့ အသက္အရြယ္က အေတာ္ ရင့္ေရာ္လာၾကၿပီ။ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ဳိးဆက္ေတြေတာင္ ေလးဆယ္တမ္း ငါးဆယ္တမ္း ဆိုေတာ့ ဗမာျပည္ သက္တမ္းနဲ႔ တြက္ရင္ အခ်ိန္ သိပ္မက်န္ေတာ့ပါ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သက္တမ္းအတြင္း တိုက္ပြဲ ၿပီးဆုံးေစလုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အမွားေတြ အျမန္ ျပင္ၿပီး အျမန္စုစည္းဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြတေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေျမာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္။ အလကားေန လူမုန္းမခံဖုိ႔ ေစတနာနဲ႔ ေျပာလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မျဖစ္ခဲ့ ရင္ေတာင္ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေဝဖန္စာေတြဟာ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ သခၤန္းစာ အျဖစ္ အသုံးဝင္ ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါေသးတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးလုံးကို တီထြင္ခဲ့တဲ့ ေသာမတ္အက္ဒီဆင္က (ဆိုပါစို႔) အႀကိမ္ တရာေျမာက္ စမ္းသပ္မႈ မေအာင္မျမင္ ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ဆရာကို သတင္းပုိ႔ပါတယ္။ သူ႔ဆရာက ေအးေကာင္းတယ္။ တုိ႔မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းတရာေတြ႕ထားၿပီဆိုေတာ့ ဒီနည္းလမ္း တရာကို ဖယ္လုိက္ရင္ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ပိုနီးစပ္လာၿပီ အားေပးပါတယ္။ က်ေနာ့္ေဝဖန္စာေတြက က်ေနာ္တုိ႔အမွားေတြ၊ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႕ခဲ့ (လုပ္ခဲ့) တဲ့ မေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြ အတြက္ ေရွာင္ရန္ သခၤန္းစာေတြ အျဖစ္ အသုံးဝင္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေနာင္ေအာင္ပြဲ ခံမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ကို ဒီမိုကေရစီထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ ထူေထာင္မယ့္သူေတြက အရင္ ဒီမုိကရက္ ျဖစ္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္အယူဆေတြ သဟဇာတျပဳၿပီး အတူတကြ ရပ္တည္လႈပ္ရွားတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္ စစ္ေၾကာျခင္းဆိုတာ မတူကြဲျပားမႈေတြ ၾကားက အဓိကေပါင္းကူးဆက္သြယ္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္မႈေတြကို ရင့္က်က္မႈ၊ သည္းခံမႈ၊ စနစ္တက်တုံ႔ျပန္မႈေတြနဲ႔ လက္ခံက်င့္သုံးဖုိ႔ လိုပါတယ္။ မွားယြင္းတဲ့ ေဝဖန္မႈ သုိ႔မဟုတ္ ကြဲလြဲတဲ့ အျမင္အယူအဆေတြကို စာပါ အခ်က္အလက္ေတြအလိုက္ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေခ်လွယ္ပဲ လူကိုမေက် ေခ်ကို ေခ်မယ္ ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔ တုံ႔ျပန္မယ္ဆိုရင္ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရ ပ်က္စီးသြားတတ္ပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္း ကိစၥရပ္ေတြမွာ တာဝန္ယူေနသူမ်ား၊ ပါဝင္ပတ္သက္ေနသူမ်ားဟာ ေဝဖန္ေရးနဲ႔ မကင္းႏုိင္ပါဘူး။ ေဝဖန္ေရး ဆိုတာကလည္း အမ်ားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥေတြမွာ အမ်ားအက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ၿပီး ေဝဖန္တဲ့အခါမွာ တာဝန္ရွိတဲ့ လူပုဂၢဳိလ္အဖြဲ႕အစည္းေတြကို အမည္တပ္ ေဖာ္ထုတ္ ေဝဖန္ရတာေတြလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ့္အားသာခ်က္ သို႔မဟုတ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အသုံးခ်ၿပီး စာကိုမေခ် လူကို ေခ်မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားအက်ဳိးလည္း ပ်က္စီးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ရာထူးေနရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာဆိုတာ အမ်ားအက်ဳိး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တာဝန္ ဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖုိ႔ အပ္ႏွင္း ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို အိႏၵိယရဲ႕ ပထမဆုံး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်ဝါဟာလာေန႐ူးက

“က်ေနာ္ဟာ အိႏၵိယရဲ႕ ပထမဆုံး အေစခံ နံပါတ္ (၁) ျဖစ္ပါတယ္။” လို႔ သူ႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ဖြင့္ဟ ဝန္ခံ ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အေသြးအသား ေတြထဲမွာ စြဲဝင္ေနတဲ့ “ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ရင္ အသာၿငိမ္ေန ဆိုင္လုိ႔ မႏုိင္ရင္ သီးခံ၊ ကိုယ့္ခြင္ထဲဝင္ ပိုင္ရင္ ၿဖဲလိုက္မယ္”

ဆိုတဲ့ မဆလ အမူအက်င့္ေတြကို မေခ်ခြ်တ္ ႏုိင္ေသး သေရြ႕ေတာ့ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္မေက်ႏုိင္ဘဲ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ပြဲဆိုတာလည္း အလွမ္းေဝးကြာေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခဲ့ရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေျပာသလို **** ဒီမုိကေရစီပဲ ျဖစ္ေနဦးမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာ မွန္ကန္တဲ့ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္ေရး ရွိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္အမွားကို ေထာက္ျပတဲ့ သူကို ေျမတြင္းထဲက ေရႊအိုးႀကီး ေတြကို ေဖာ္ေပးတဲ့ သူလို ေက်းဇူးတင္ လိုက္စမ္းပါလုိ႔ ေဟာၾကားၿပီး ေဝဖန္ေရးကို အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ အစဥ္ဆက္ တုိ႔ကလည္း ေဝဖန္ေရး ဆိုတာ အေကာင္းဆုံး လမ္းျပလုိ႔ ဆိုမိန္႔ ခဲ့ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို တည္ေဆာက္ၿပီး ေအာင္ပြဲ ရယူဖုိ႔ အတြက္ အျပန္အလွန္ ေဝဖန္ စစ္ေၾကာမႈကို က်ေနာ္တုိ႔ လက္ခံႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား ရပါလိမ့္မယ္။ မျပည့္စုံတဲ့ လူတေယာက္သာ ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေဝဖန္မႈေတြမွာလည္း အလြန္အကြ်ံေတြ အလြဲအမွားေတြနဲ႔ ကင္းစင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ ခံရသူမ်ား ကေကာ စာဖတ္သူမ်ားကပါ ဘယ္ဟာ၊ ဘယ္လို မွားတယ္၊ ဘယ္ဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ လက္မခံ ႏုိင္ဘူးလို႔ စာကိုေခ်လည္ ေဝဖန္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ အေျဖမွန္ကို ရရွိၿပီး စာေရးျခင္း၊ ဖတ္ျခင္း၊ ျပန္လွန္ ေဝဖန္ျခင္းမ်ားကေန ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ တစုံတရာ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ေရးမွာ စာကိုပဲေခ် လူကိုေက်ဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ၾသဓိႆေမတၱာ အေနာဓိႆ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ ေစတနာ စကား လက္ေဆာင္ ပါးလိုက္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
Kyaw_than2004@yahoo.com
1.9.2010