စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းမ်ား ေျခရႈပ္ေနၿပီလား

http://www.yoma3.org/?p=2469ေပးပို ့သူ အိမ္မက္မဟုတ္ပါ
မၾကာေသးမီက အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ေနေသာ ယခင္စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္း
အဆင့္ျမင့္အရာရွိမ်ားကို စစ္အစိုးရသစ္မွ လႊတ္ေပးခဲ့သည္ကို
မွတ္မိၾကမည္ထင္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္ေတြပါ။ ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာ နာမည္ေတြ
မမွတ္မိေတာ့။ နာမည္ေတြ မမွတ္မိဘူးေျပာလို႔ မွတ္ဥာဏ္ကလဲ နည္းလိုက္တာလို႔
အျပစ္တင္ မေစာပါနဲ႔။ ကိုယ့္ဘက္ကလူ၊ ဒီမိုကေရစီေရးဘက္က လူမဟုတ္ရင္
နာမည္ေတြကို အေရးအရာလုပ္ၿပီး မွတ္မေနႏိုင္လို႔ မမွတ္မိတာပါ။
(ဘက္ေျပာင္းၿပီလို႔ တရား၀င္ထုတ္ ေၾကျငာသူေတြကို မွတ္ထားပါမယ္)။
ဗိုလ္မွဴးႀကီး စန္းပြင့္ ဆိုလား….? အင္း…… တေယာက္ေတာ့ မွတ္မိသလိုဘဲ။
သူတို႔ဟာ ယခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ရဲ႕ တပည့္လက္ရင္းႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့
အဆင့္ျမင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕ ဆရာသမား ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ ဘယ္အေျခအေန ဘယ္အေနအထား ေရာက္ေနသလဲ
တိတိက်က် မသိေပမဲ့ မၾကာေသးမီက ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး
အရာရွိႀကီးမ်ားကေတာ့ ယခုႀကံ့ဖြတ္အစိုးရသစ္နဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး
ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတယ္လို႔ဘဲ ယူဆရပါတယ္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအးအုပ္စုနဲ႔
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တို႔ရဲ႕ အာဏာလြန္ဆြဲပြဲမွာ က်႐ႈံးခဲ့သူက
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔အုပ္စု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ နပိုလီယံေျပာခဲ့ဘူးတာက အင္အားအႀကီးဆံုး
စစ္တပ္ရဲ႕ဘက္က ဘုရားသခင္က ရပ္တည္တယ္တဲ့။ ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာလဲ
နပိုလီယံေျပာတဲ့ စကားလို အင္အားၾကီးသူဘက္က အႏုိင္ရ၊ အင္အားမရွိသူမ်ား
ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ခံရတာေတြမ်ားခဲ့လို႔ နပိုလီယံရဲ႕စကားမွန္တယ္ ေျပာရမယ္။
လူအင္အားမ်ားတဲ့ လက္နက္ႀကီးသမား ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအး အတြဲအုပ္စုက
ပစၥတိုသမား ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ရဲ႕အုပ္စုကို အႏုိင္ရၿပီး ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္
လုပ္သြားခဲ့တာေလ။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တို႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ
အဂတိလိုက္စားပါတယ္ဆိုၿပီး အတူတူနဲ႔ အႏူႏူခ်င္း အျပဳတ္ႏွံလိုက္တာနဲ႔
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွန္သမွ် ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ပါ၀ါအာဏာ တျပားဘိုးမွ
မရွိၾကေတာ့ဘဲ ေထာင္နန္းစံခဲ့ၾကရတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ အင္အားနည္းတဲ့
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ဘက္က မရပ္တည္ခဲ့ဘူး ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္
အေပ်ာက္ရွင္းခံခဲ့ၾကရတယ္လို႔ေတာင္ ယူဆရတယ္။

ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္က ရြာတရြာဟာ အစဥ္အလာအရ စစ္တပ္နဲ႔
နီးစပ္လို႔ စစ္မႈထမ္းၾကတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး (အျခားအဆင့္) ၃
ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႔ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ကို အေရးယူ
ထိန္းသိမ္းစဥ္ ဗိုလ္သန္းေရႊအုပ္စုက (ခဏလိုက္ခဲ့ပါ) ဆိုၿပီး လာေခၚသြားၾကတာ
ဒီကေန႔ထိ အိမ္ျပန္မေရာက္ၾကပါဘူးတဲ့။ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ
ရွိမလားဆိုေတာ့လဲ အိမ္က ဇနီးမယားေတြဆီ ဘယ္အက်ဥ္းေထာင္ကမွ
အေၾကာင္းမၾကားဘူး။ လူႀကံဳသတင္းစကားကေလးေတာင္ မရဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သမၼတ ကိုသိန္းစိန္ဟာ ဘယ္သူက ဘာေျပာေျပာ ႏုိင္ငံရဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဓိက တာ၀န္ရွိသူျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ဘယ္သူက ဘာေျပာေျပာဆိုတာ
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို မဲဘယ္လို ညစ္ၿပီးႏုိင္ႏုိင္ အဲဒီမဲကိစၥ
အသားေလးထားလို႔ ေျပာတာပါ။ ကိုသိန္းစိန္ဟာ သမၼတျဖစ္ၿပီး မၾကာမီမွာဘဲ
ယခင္စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက အဆင့္ျမင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး သံုးဦးကို
ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ဟာ ေရွာင္လင္ေက်ာင္း တေက်ာင္းထဲထြက္ေတြဆိုေတာ့
လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေဟာင္းေတြ။ ျပန္သံုးခ်င္လည္းရ။ မသံုးခ်င္လည္းေန။
အခုဆိုရင္ ျပန္လြတ္လာတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္း အရာရွိႀကီးေတြက သမၼတ
ကိုသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႔အတြက္ အလုပ္ေတြ ျပန္လုပ္ေပးေနၿပီ (သို႔)
အႀကံေပးေတြျဖစ္ေနၾကၿပီလို႔ ထင္ျမင္ယူဆရပါတယ္။

သမၼတ ကိုသိန္းစိန္အဖို႔လည္း အရပ္သားနာမည္ခံၿပီး အစိုးရသစ္မွာ သမၼတ
လုပ္လုပ္ဆိုလို႔ လုပ္ေနရေပမဲ့ တကယ္လုပ္ၾကည့္ေတာ့ အရပ္သားလုပ္ရတာ
မလြယ္လွဘူး မဟုတ္လား။ အရပ္သားဆိုတာ သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ႏွစ္ဘက္ညိႇ၊
အေပးအယူမွ်မွ်တတနဲ႔ သူမႏုိင္ကိုယ္မ႐ႈံး ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ဒူေ၀ေ၀ဆိုသလို
အ၀ိုင္းပံုစံ သြားရတာ။ စစ္တပ္ထဲေနသလို ဗိုလ္ေတြခ်ည္းႏုိင္
ငယ္သားေတြ႐ႈံး၊ ေဒါင္လိုက္စနစ္နဲ႔ သြားရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ စစ္ထြက္စ
ကိုသိန္းစိန္တေယာက္ အရပ္သား သမၼတဘ၀နဲ႔ အစိုးရသစ္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး
ဘာလုပ္ျပရမွန္း မသိျဖစ္ေနတဲ့အထဲ အစိုးရအသစ္တခုဟာ ရက္ေပါင္း (၁၀၀) အတြင္း
ကိုယ္ခ်မွတ္တဲ့ မူ၀ါဒေတြကို အစပ်ဳိးလုပ္ျပဘို႔ လိုၿပီလို႔ ျပည္တြင္းက
ေအာ္၊ ျပည္ပက ေအာ္၊ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ အစိုးရႀကီးေတြက ေအာ္။ အဲဒီလို ေအာ္ၾက၊
ေျပာၾကလြန္းလို႔ လုပ္ျပခ်င္ေပမဲ့ သမၼတအေနနဲ႔ ဘာလုပ္ျပသင့္တယ္ဆိုတာ
အႀကံေကာင္းေပးမဲ့သူ လိုအပ္တယ္ေလ။ အစိုးရသစ္ထဲက အရပ္သားစစ္စစ္ေတြ
သြားတိုင္ပင္ရင္လဲ ယံုရတာ မဟုတ္ေတာ့ အာဏာတည္ၿမဲေရး ဇာတ္ဆြဲရာမွာ
ညစ္နည္းနဲ႔ လိမ္နည္း စြယ္စံုေက်ာ္ထင္ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းမ်ားကို
အားကိုးပံုရပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းႀကီးေတြဟာ ေထာင္ကလြတ္လာၿပီး သမၼတ
ကိုသိန္းစိန္အနားမွာ တီးတုိးတီးတိုး သဖန္းပိုး အႀကံေပးေတြ
ျဖစ္ေနၾကၿပီလို႔ ယူဆရတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းႀကီးေတြ
ျပန္ထြက္လာျပီးမွ သမၼတဟာ ျဗဳန္းျဗဳန္းဒိုင္းဒိုင္း -အလန္႔တၾကားကို
အလုပ္ေတြ လုပ္ျပေတာ့တာဘဲ။ ေရွ႕ခရီးမွာ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို
ေမွ်ာ္မွန္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ယခင္စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတဲ့
နည္းနာနိသယမ်ားကို ျပန္ဆန္းစစ္ဖို႔ လိုပါမယ္။
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လုပ္ေလ့ရွိခဲ့တာေတြက အၾကမ္းအားျဖင့္ေတာ့—
- အတုအေယာင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား
- ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား
- ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံ ျပန္ေခၚရန္လက္ကမ္းျခင္း
- ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဆုတံဆိပ္မ်ားေပး၍ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းျခင္း
- အတိုက္အခံအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ၂ ျခမ္းကြဲေအာင္ ေသြးခြဲျခင္း
- ဖမ္းသူ ဖမ္း၊ လႊတ္သူ လႊတ္ လွည့္စားျခင္း
- ဘက္ေျပာင္း လူေမြးျခင္း
- လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ား ေပၚေပါက္ႏုိင္ေျခရွိလွ်င္ လူစည္ကားရာ ေနရာမ်ားတြင္
ဗံုးခြဲၿပီး ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအား စြပ္စြဲဖမ္းဆီးျခင္း
- ျပည္သူလူထု ေတြေ၀ေစမည့္ ေကာလာဟလမ်ား လႊင့္ထုတ္ျခင္း စတာေတြဟာ
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းေတြ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိခဲ့တာ ေတြပါပဲ။

တျခားတျခား စစ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥေတြကေတာ့ ဒီထက္ပိုမို နက္႐ႈိင္းတဲ့
လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ ရွိႏိုင္ေပမဲ့ အမ်ားျပည္သူ အတိုက္အခံမ်ားနဲ႔
ပတ္သက္တာေတြကေတာ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ဒီေလာက္ပဲဲလို႔ ထင္ပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔အုပ္စု ျပဳတ္သြားၿပီးေနာက္ အထက္ပါ
လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားထဲက ဗံုးခြဲတာနဲ႔ တတိယအုပ္စု လူေမြးသလို ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္
ေျမာက္ေရး လူေမြးႏုိင္ခဲ့တာကလြဲရင္ က်န္တဲ့လုပ္ငန္မ်ား ရပ္နားသေလာက္
ျဖစ္သြားခဲ့တာ သတိျပဳမိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါကလဲ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊
ဗုိလ္ေမာင္ေအး၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး လက္သစ္ေတြဟာ
ဦးေန၀င္းလက္ထက္ကတည္းက ဆင္းသက္လာၿပီး အေတြ႔အႀကံဳမ်ားတဲ့ မူလလက္ေဟာင္း
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ လူေတြေလာက္ ေထာက္လွမ္းေရးက တာ၀န္ယူလုပ္ေနတဲ့ အပိုင္းေတြကို
မကၽြမ္းက်င္လို႔လဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

အခုဆိုရင္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းႀကီးမ်ား ျပန္လြတ္လာၿပီးေနာက္
သူတို႔ရဲ႕ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၊
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မ်ားကို သမၼတ ကိုသိန္းစိန္ရဲ႕ အစိုးရသစ္က လုပ္လာတာေတြ
ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အဲဒါေတြထဲက အထင္ရွားဆံုး ျဖစ္စဥ္မ်ားကေတာ့ –
• အတုအေယာင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား

အလြန္မ်က္ႏွာေျပာင္ေသာ ဗိုလ္သန္းေအာင္က ေကအိုင္အို၊ ေကအိုင္ေအ
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား လုပ္သြားပါတယ္။ ေကအိုင္ေအက ေမးတဲ့ ေကအိုင္အို
ေကအိုင္ေအအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားသလဲဆိုတာ ေျဖမသြားပါဘူး။ ပင္လံုကိစၥ မေျဖပါ။
ပါးစပ္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတာင္မွ
႐ိုး႐ိုးၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္ဘူး။ ရွယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊
ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုဘဲ။

ၿပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္သိန္းစိန္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနျပည္ေတာ္ကို ပင့္ေခၚျပီး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္တယ္။
၀န္ႀကီး၀န္ကေလးမ်ားႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ျပေစတယ္။ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ
ဖိတ္ၿပီးတက္ေစတယ္။ (အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖိတ္တာ မဟုတ္ပါ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေတာ့ အၿမဲတန္း ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးကို လမ္းဖြင့္တဲ့
မူ၀ါဒကို ကိုင္စြဲထားတာမို႔ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုရင္ တေယာက္ထဲဘဲ ျဖစ္ေစ၊
အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ျဖစ္ေစ မျငင္းဆန္ဘဲတက္တာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမၼတ
ကိုသိန္းစိန္ဘက္ကေတာ့ အၿမဲဖြင့္ထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕
ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး တံခါး၀ကို ေသြး႐ိုး သား႐ိုးမဟုတ္ဘဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္
ဟန္ျပလုပ္ေနတာ ျဖစ္ဘို႔မ်ားပါတယ္။

ယခင္ကလည္း ဗိုလ္သန္းေရႊနဲ႔ ထမင္းစားပြဲတက္ဖို႔ ဖိတ္ခဲ့ဘူးၿပီး
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ဘူးပါတယ္။
သမိုင္းစာမ်က္နွာ အသစ္ေတာင္ဖြင့္ႏုိင္ၿပီလို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္
ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ ဘာမွ အေမးတယ္တယ္ အမယ္ရရ
ျဖစ္လာတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားနဲ႔ ကမာၻေပၚက ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
အစိုးရမ်ားကို လွည့္စားယံုမွ် လုပ္ျပသြားခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ။

- ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံေတြကို လြတ္ၿငိမ္းျပန္ေခၚျခင္းကလည္း
ဦးေန၀င္းရဲ႕လက္က် ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နွင့္တပည့္မ်ား လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတဲ့
ႏုိင္ငံေရး စီမံခ်က္ေတြထဲက တခုပါ။ ဦးေန၀င္းလက္ထက္ကတည္းက
လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ေတြပါပဲ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုတိုင္းျပည္က
ထြက္သြားၿပီးေနာက္ စာေရးဆရာ ဦးသိန္းေဖျမင့္က (ျပန္လမ္းမရွိေသာ ဦးႏု)
လို႔ ေျပာဆိုေရးသားခဲ့ေပမဲ့ ဦေန၀င္းက သေဘာထားေတြ ၾကီးေလဟန္နဲ႔
ျပန္ဖိတ္ေခၚခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒီလိုနည္းေတြကို ဦေန၀င္းဆီက ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နဲ႔
သူ႔လူေတြ အေမြရေပမဲ့ စစ္ေရးသက္သက္ လုပ္ေနသူေတြ အေမြရခဲ့ပံု မရဘူး။

- အေရးႀကီး ေန႔ရက္မ်ားတြင္ ျပည္သူလူထု ႏုိင္ငံေရး အရုဏ္ပ်က္ျပားေစရန္
အလုပ္႐ႈပ္ေနေစျခင္းမ်ား။

မွတ္မွတ္သားသား ေျပာရရင္ ဒီႏွစ္ ၈၈၈၈ ေန႔ မတိုင္ခင္ ၂ ပတ္ခန္႔ႀကိဳတင္ၿပီး
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လူေနထူထပ္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွာ အိမ္တိုင္း
မိသားစုတိုင္းကို မွတ္ပံုတင္လုပ္ေပးတဲ့ စီမံကိန္းလုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၀
ႏွစ္ျပည့္မွတ္ပံုတင္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္ မွတ္ပံုတင္ လြယ္လင့္တကူရမယ္ဆိုေတာ့
ေဖါင္ယူရ၊ ေဖါင္ျဖည့္ရ၊ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရ၊ ေသြးအမ်ဳိးအစား ခြဲရ၊ ေထာက္ခံစာ
ေတာင္းရ၊ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္း အိမ္တိုင္း ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲ
အလုပ္႐ႈပ္သြားၾကပါတယ္။ အလုပ္မ်ားၿပီး ႏုိင္ငံေရးလႈံ႔ေဆာ္မႈေတြဆီ
ျပည္သူေတြ အရုဏ္မေရာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါဘဲ။ (၈၊ ၈၊ ၁၁ ေန႔)
သာဓုေက်ာင္းမွာ ရွစ္ေလးလံုး ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရပြဲလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔
၀န္းက်င္ေန႔ေတြမွာ လ.၀.က က ရပ္ကြက္႐ံုးတိုင္းမွာ ဘီလူးသူရဲ စီးသလို
(လာခဲ့၊ ဒီေန႔ေနာက္ဆံုး၊ မနက္ဖန္ဆို မရေတာ့ဘူး) နဲ႔။ လူေတြကို
ေျခာက္လံုးေျမႇာက္လံုးမ်ားနဲ႔ လွည့္စားသြားတယ္။ ရွစ္ေလးလံုးေန႔ၿပီးတာနဲ႔
မွတ္ပံုတင္လုပ္ေပးတဲ့ကိစၥ ေသြးေအးသြားျပန္တယ္။ ေနာက္ထပ္လာမဲ့
အေရးႀကီးေန႔တေန႔မွာ ထိုပေရာဂ်က္ကို ဆက္မည္။

ဘုန္းေမာ္ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔၊ ရွစ္ေလးလံုးေန႔၊ အာဏာသိမ္းေန႔မ်ဳိးေတြမွာ
လူထုကုိ ၂ ပတ္ေလာက္ႀကိဳတင္ အလုပ္႐ႈပ္ခိုင္းထားၿပီး
ႏုိင္ငံေရးစိတ္မ၀င္စားေအာင္ လွည့္ဖ်ားထားတာမ်ဳိး လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ဒီပေရာဂ်က္မ်ားကို ဗိုလ္ခင္ညြန္႔အုပ္စုက အေတာ္အေလးထား လုပ္ခဲ့ေပမဲ့
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ ျပဳတ္သြားၿပီး သာမန္မွ်သာ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဒီႏွစ္ (၈၊ ၈၊
၁၁) ေန႔မတိုင္ခင္ တေက်ာ့ျပန္ၿပီး ပေရာဂ်က္ႀကီးပံုစံခ် လုပ္ခဲ့တာကို
ေတြ႔ရပါတယ္။

• ဘာသာေရးလူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ရွိစဥ္က မူဆလင္၊ ျမန္မာ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား
ႏွစ္စဥ္လိုလို ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ ကိုရင္ကေလးကို
မူဆလင္ကုလားက ႐ိုက္လိုက္လို႔။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ မိန္းကေလးကို
ဘယ္အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္က ေစာ္ကားလိုက္လို႔ စသျဖင့္သတင္းတုေတြ ျဖန္႔ၿပီး
လူမ်ဳိးေရး ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ သတိနဲ႔
ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာ။ အခု- ဟသၤာတၿမိဳ႕က မူဆလင္၊ ျမန္မာ အဓိက႐ုဏ္းဆိုတာ
ျပန္ၿပီးစၾကားလာရတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းေတြထဲမွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္
လက္သပ္ေမြးေတြ ရွိတယ္။ (သတိထားဘြယ္)

• ဟသၤာတမွာ အဓိက႐ုဏ္း မျဖစ္ခင္ ကခ်င္ျပည္နယ္က ရွမ္းရြာေတြမွာ
ကခ်င္ဆန္႔က်င္ေရး လႈံ႕ေဆာ္စာမ်ား ကပ္သြားတယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။
ကခ်င္တပ္မ်ားနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနစဥ္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့
ရွမ္းရြာမ်ားနဲ႔ ေသြးခြဲခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရး
ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းမ်ားဟာ ၂၀၀၄ ခု ေနာက္ပိုင္း စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ
မရွိခ်ိန္မွစျပီး မၾကားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အခုမွ ျပန္ၾကားရတာ
ျဖစ္ပါတယ္။

• ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ ျပည္သူလူထုထဲက အေတာ္အတန္ ထင္ရွားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား
ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဆုတံဆိပ္မ်ားေပးၿပီး စည္းရံုးသိမ္းသြင္းတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ သီလရွင္ေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ
ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕က ထင္ရွားသူေတြကို ႀကံဖန္ၿပီး ဆုတံဆိပ္ေတြ ႏွစ္စဥ္
လူမထပ္ေအာင္ ေပးမည္။ ဦးေန၀င္းဟာ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး သူအတင္းေျပာၾကမည့္
သူမ်ားကို ဆုတံဆိပ္မ်ဳိးစံု ဖန္တီးေပးထားတတ္တယ္။ ဒီအတိုင္း
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ေကာင္းစားစဥ္က ေယာက်ၤားက သူမ်ားထည့္ေသာ အစုရွယ္ယာမ်ားျဖင့္
စီးပြားရွာၿပီး မိန္းမက ကိုယ့္ကေလးကို ေက်ာင္းပို႔
ေက်ာင္းႀကိဳလုပ္သူေတြေတာင္ မဏိေဇာၾတဘြဲ႔တို႔ သီရီသုဓမၼသိဂၤ ီ
ဘြဲ႔ေတြရၾကတယ္။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တေယာက္ ၿမိဳ႕တကာ ေလွ်ာက္သြားၿပီး သူနဲ႔
အလ်င္းသင့္သမွ်လူကို ဆုတံဆိပ္ေတြ ေပးသြားတာ။ ေပးမွာေပါ့ ဆုတံဆိပ္ေပးရတာ
ဘာကုန္က်တာမွတ္လို႔ ဘီယာဗူးခြံလြတ္ေတြ ႏို႔ဆီဗူးခြံေတြကို ျဖတ္ညႇပ္ၿပီး
အေပၚက ပိုးစအုပ္ထားတဲ့ ဆုတခုရဲ႕ ေပါက္ေစ်းက လက္ဘက္ရည္ တခြက္ဖိုးေတာင္မက်။
တ၀က္ဖိုးေလာက္နဲ႔ ရေနတာ။ လူတခ်ဳိ႕ကလည္း ဒီဆုတံဆိပ္မ်ဳိးကို လိုခ်င္ၾကတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ လိုခ်င္ၾကသလဲဆိုေတာ့ နအဖေပးတဲ့ သူေဌးဘြဲ႔ ရၿပီးရင္ လူေတြဆီက
ေခ်းလို႔ ငွားလို႔ ပိုေကာင္းပါသတဲ့။

ဒီေန႔ သမၼတ ကိုသိန္းစိန္ လက္ထက္မွာ ဆုတံဆိပ္နာမည္ အသစ္ထြင္ၿပီး အင္း အင္း
ဘယ္သူေတြကို ေပးဦးမလဲ မသိ၊
(ဥံဳ ဖြ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ တို႔ အမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေတာ့ လာမေပးပါေစနဲ႔)
ျပည္သူအမ်ားသိထားဖို႔က အစိုးရတခုက ဆုတံဆိပ္ေတြ မ်ားမ်ားေပးေလ
အညာအၿဖီးမ်ားေလ မဟုတ္တာေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ေနေလ ဆိုတာပါပဲ။

ျပည္သူလူထု ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ေစမည့္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေကာလာဟလ
လြင့္ထုတ္မႈေတြလဲ လုပ္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ လုယက္မႈေတြ၊
ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ဓားျပတိုက္မႈေတြ၊ ဓားေထာက္ၿပီး ေရႊလုၿပီး လူသတ္သြားတယ္
ဆိုတာမ်ဳိးေတြကို တကယ္လည္း လုပ္ႏုိင္သလို ျဖစ္တာထက္ပိုၿပီးလဲ
သတင္းလႊင့္ထုတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေထာင္ထဲက တကယ္မိုက္တဲ့ လူမိုက္ကို ေမြးၿပီး
တခ်ိ ႏွစ္ခ်ီ လြတ္ေပးလုပ္ခိုင္းမယ္။ ၿပီးေတာ့ သတင္းကို ခ်ဲ႕ကားလႊင့္ထုတ္၊
တိုင္းေရး ျပည္ေရး ႐ႈပ္ေထြးေနခ်ိန္ေတြမွာ လူထုကို ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စရာ
အရုဏ္ေျပာင္း ဇာတ္လမ္းေတြ ဆင္၊ ပသွွ်ဳးေခါင္းျဖတ္ေပၚလို႔၊
ကေလးငယ္ေလးေတြကို ၀င္လုေနတယ္။ ဘယ္ရြာမွာ ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါသြားၿပီဆိုတဲ့
ေကာလဟလမ်ဳိးေတြလဲ ၾကားရႏုိင္ပါတယ္။

အားလံုးကို ၿခဳံၿပီး ေျပာရရင္ အခုတေလာ အေရးတႀကီးေဆြးေႏြးေနၾကရတဲ့
အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သမၼတ ကိုသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ
လြတ္ေျမာက္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းႀကီးတခ်ဳိ႕ ေျခ႐ႈပ္ေနၿပီလို႔
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔လွည့္တာနဲ႔ လည္ထြက္ မသြားၾကဖို႔ပါ။

တိုင္ေရးျပည္ေရး ေပါက္နဲ႔ ေက်း-တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္ဆိုတဲ့
ျမန္မာစကားရွိပါတယ္။
မင္းေရးက်ယ္ မက်ယ္ေတာ့ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္ေခတ္မွာ လူျဖစ္ခဲ့သူမဟုတ္လို႔
မေျပာႏုိင္ပါ။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကစလို႔ စစ္တပ္အစိုးရမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့
စစ္အာဏာရွင္မ်ားေခတ္မွာေတာ့ အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္းရဲ႕ ညစ္ဥာဏ္ေတြနဲ႔
လမ္းညႊန္ျခင္းခံထားရတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းမ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ
အလြန္ညစ္ၿပီး အလြန္႐ႈပ္တဲ့ လူ႐ႈပ္ေတြဆိုတာ ေျပာစရာလိုမယ္ မထင္ပါ။

(ရွဳပ္သာ ရွဳပ္တယ္ သူတို႔မွာလည္း နည္းလမ္းမ်ားမ်ားစားစား ရွိတာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာေထာက္လွမ္းေရးဆိုတာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေထာက္လွမ္းတာ
ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္တာမဟုတ္။ ျပည္သူေတြအေပၚ အာဏာနဲ႔
ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ နည္းနဲ႔ အႏိုင္ယူေနသူမ်ားသာ ျဖစ္တယ္။)
တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သမၼတ ကိုသိန္းစိန္ အစိုးရအေနနဲ႔
ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းႀကီးမ်ားကို ျပန္သံုးတာဟာ ေခ်ာင္ထိုးၿပီး ျပစ္ထားတဲ့
ဘက္ထရီအိုးေဟာင္းကို recharge လုပ္ ျပန္သံုးသလို အေဟာင္းျပန္သံုးမို႔
သိပ္ေတာ့ အားရွိမယ္ မထင္မိပါ။

ၿပီးေတာ့ အႏုိင္ရ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အ႐ႈံးရ စစ္အုပ္စုႏွစ္ခုဟာ
အိုးစားကြဲၿပီးသားမို႔ အိုးျခမ္းပဲ့ ႏွစ္ျခမ္း ေကာ္ကပ္ျပန္စပ္သည့္
တိုင္တိုင္၂၀၀၄ ခု မတိုင္ခင္ကာလမ်ားလို တသားတည္း တစပ္တည္းေတာ့ ဘယ္လိုမွ
ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မယ္ မဟုတ္ပါ။ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းႀကီးမ်ားကလည္း
ေကး၀႗္ပုဏၰား နဖူးက အမာရြတ္စမ္းသလို ရထားတဲ့ အမာရြတ္ေလးေတာ့ ျပန္မစမ္းဘဲ
ေနမယ္လို႔ မထင္မိပါ။

ဒီမိုကေရစီေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ အတိုက္အခံဘက္ကေတာ့ သမၼတ
ကိုသိန္းစိန္ေနာက္မွာ ေျခ႐ႈပ္လာတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ Recycle
ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားရဲ႕ အႀကံမ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့ေသာသတိနဲ႔
ေနထိုင္သင့္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုး စစ္အစိုးရရဲ႔ ဘ၀ေတြ
လႊင့္စင္ေအာင္လုပ္ျပစ္ျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းျခင္း စစ္အစိုးရရဲ႕ သနပ္အိုးထဲ
ေဇာက္ထိုးက်ျခင္းေဘးအေပါင္းမွ ကင္းေ၀းလ်က္ မိမိတို႔ လိုလာအပ္ ေတာင့္တအပ္
ဆႏၵရွိအပ္ လံုလစိုက္ထုတ္အပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ရရာရေၾကာင္း
အက်င့္ေကာင္းအက်င့္ျမတ္မ်ားကို အားထုတ္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ၾကပါေစ။

အားလံုး ကိုေလးစားေသာ
မမခင္

(၂၉၊ ၈၊ ၂၀၁၁)Rest of your post