ျမန္မာ့သစ္ေတာ မူလအေျခအေန ျပန္ေရာက္ရန္ ႏွစ္ ၆၀ ခန္႔ ၾကာ ပ်ိဳးေထာင္ရမည္

http://padaukmyay.blogspot.com/2011/08/blog-post_24.htmlေပးပို ့သူ - အိမ္မက္မဟုတ္ပါ
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၁ ရက္ေန႔ထုတ္ Popular News ဂ်ာနယ္က
ျမန္မာ့သစ္ေတာ အေျခအေန သတင္းေလး ျဖစ္ပါ တယ္။ စိတ္ပ်က္ ဖြယ္ရာပါပဲ။ )

ျမန္မာ့ သစ္ေတာမ်ားသည္ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ အရည္အေသြး က်ဆင္းလွ်က္ရွိရာ
မူလ ေဂဟစနစ္ႏွင့္ ဇီ၀မ်ိဳးစံု မ်ိဳးကဲြ အဆင့္သို႔ ျပန္ေရာက္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုပါက အႏွစ္ ၆၀ ခန္႔ ၾကာႏိုင္သည္ဟု သစ္ေတာ ပညာရွင္
ဦးအုန္းက ေျပာသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုပါက ေဂဟစနစ္ တန္ဖိုး၊ ဇီ၀မ်ိဳးစံု
မ်ိဳးကဲြမ်ား၏ တန္ဖိုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားသည့္ အနာဂတ္ သစ္ေတာ
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လိုအပ္ေနၿပီး သစ္ေတာတြင္ လက္ရွိ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ေနေသာ
၀န္ထမ္းမ်ား၏ တာ၀န္သိ၊ သစၥာရွိမႈတို႔ေပၚတြင္လည္း တည္မီွေနသည္ဟု ဦးအုန္းက
ဆက္လက္ ေျပာသည္။

ျမန္မာ့ သစ္ေတာမ်ားသည္ ေျမအသံုးခ်မႈသို႔ ေျပာင္းပစ္ေနျခင္းႏွင့္
အျခားအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနရ သကဲ့သို႔ သဘာ၀ကို
ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သစ္ေတာ အရည္အေသြးမ်ား
က်ဆင္းေနေၾကာင္း၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အတြင္း ကြ်န္းႏွင့္
ပ်ဥ္းကတိုးတို႔၏ ထုထည္ႏွင့္ ပါ၀င္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ား သိသိသာသာ
က်ဆင္းခဲ့ရာ ကြ်န္းသစ္သည္ ၁၉၉၀ တြင္ ကုဗမီတာ သန္းေပါင္း ၂၄၁ ဒသမ ၉၁ ႏွင့္
ပါ၀င္မႈ ၈ ဒသမ ၆၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနရာမွ ကုဗမီတာ သန္းေပါင္း ၁၄၉ ဒသမ ၄
ႏွင့္ ပါ၀င္မႈ ၅ ဒသမ ၂၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိပ္တန္းသစ္
၁၀မ်ိဳးကို ၾကည့္လွ်င္လည္း ထုထည္ ကုဗမီတာ သန္းေပါင္း ၁၃၄၀ ဒသမ ၀၅ ႏွင့္
ပါ၀င္မႈ ၄၇ ဒသမ ၈၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနရာမွ ထုထည္ ကုဗမီတာ သန္းေပါင္း ၅၅၉
ဒသမ ၆၂ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ပါ၀င္မႈ ၁၉ ဒသမ ၅၁ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ
က်ဆင္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

" ပ်ဥ္းကတိုးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္။ ၁၉၉၀ ကေန ၂၀၀၀ အထိ သစ္ေတာေတြမွာ
ပ်ဥ္းကတိုး ပါ၀င္မႈက ၁၀ဒသမ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၁ ဒသမ ၆၃ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ
က်ဆင္းခဲ့တယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၇၂ ခုႏွစ္၀န္းက်င္က ကြ်န္ေတာ့္ သစ္ေတာမွာ
သင္းသတ္လုပ္ငန္း၊ ပင္က်ပ္ႏုတ္ လုပ္ငန္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔
ေတာဆင္းတာေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံအႏွံ႔ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က
သစ္ေတာေတြမွာ ကြ်န္းပါ၀င္မႈက သစ္မ်ိဳးအားလံုး ပါ၀င္မႈရဲ႕ ၁၂ ရာခိုင္ႏႈန္း
အထက္မွာရွိၿပီး ပ်ဥ္းကတိုး ပါ၀င္မႈက ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အထက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုဆို ပ်ဥ္းကတိုး ေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ " ဟု အထက္ပါ ပုဂၢိဳလ္က
ထပ္ေလာင္းေျပာသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ ၁၀ ႏွစ္တာ အတြင္း သစ္ေတာ အရည္အေသြး
သိ္သိသာသာ က်ဆင္း သြားသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ၎ ၁၀ႏွစ္ အတြင္း၌
အဖိုးတန္ သစ္မ်ားကို ထုတ္ယူခဲ့ သေလာက္ သစ္ေတာမ်ား ဖံြ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေစရန္
အတြက္ ထိေရာက္ေသာ ျပဳစု လုပ္ေဆာင္ခ်က္ နည္းပါးသည္မွာ ထင္ရွားေၾကာင္း ၊
ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ရာတြင္ ေက်ာ္ၾကား ခဲ့ေသာ ကညင္ႏွင့္
သင္း၀င္တို႔ သည္လည္း ေလ်ာ့နည္း ရွားပါး သြားေသာေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၌
ေရာင္း၀ယ္ေသာ သစ္မ်ိဳး အသစ္ျဖစ္သည့္ စဂတ္ႏွင့္ သစ္ေစးတို႔ကို အစားထိုး
ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

မင္းခ်စ္ႏိုင္Rest of your post