KNU နယ္ေျမအတြင္း လႈပ္ရွားေနေသာ နအဖတပ္မ်ား
သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းအရ
ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KNLA)နယ္ေျမအတြင္း၌ လက္ရိွအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ တိုက္ခိုက္ ေရး တပ္ရင္း တစ္ရာေက်ာ္ခန္႔ ေနရာယူလႈပ္ရွားေနေၾကာင္း မၾကာေသးမီကရရိွသည့္ စစ္ေရးအစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္အရ သိရသည္။
ကရင္လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားရိွရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ရိွ ကရင္ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္ ၊ ပဲခူးႏွင့္ သနသၤာရီတိုင္း အတြင္းရိွ နယ္ေျမမ်ားတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ပင္မ ေျမျပင္ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ၂ ခု ႏွင့္ စကခ (ေခၚ) စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ ႒ာနခ်ဳပ္ (၈)ခုတို႔ ပံုမွန္လႈပ္ရွားေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ တပ္မ်ားတြင္ တပ္မ ၂၂ ၊ ၄၄ ႏွင့္ စကခ ၂ ၊ ၄ ၊ ၅ ၊ ၇ ၊ ၈ ၊ ၁၀ ၊၁၉ ၊ ၂၁ စသည့္ ကြပ္ကဲမႈတပ္မ်ားပါ၀င္ၿပီး တပ္ရင္းေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ခန္႔ရိွေၾကာင္း သိရသည္။
ကရင္လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနသည့္ လက္ရိွ ျမန္မာစစ္တပ္၏ အင္အားသည္ ယခင္ထက္စာလွ်င္ တပ္မ ၂ ခုခန္႔ ေလွ်ာ့နည္း ေနေၾကာင္း တရုတ္နယ္စပ္ရိွ စစ္ေရးႏိုင္ငံေရးအကဲခတ္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက သံုးသပ္သည္။
“ကရင္နယ္ေျမဘက္မွာ အဓိကကေတာ့ စကခေတြပဲမ်ားတယ္ တပ္မ ၂၂ နဲ႔ ၄၄ က ပံုမွန္ရိွတယ္ တစ္ခုက ခါတိုင္းရိွတဲ့ တပ္မ ၆၆ နဲ႔ ၇၇ ကေတာ့မပါဘူး ထုတ္ထားတဲ့သေဘာရိွတာေပါ႔ ခါတိုင္းထက္ တပ္မ ၂ခုေလာက္ေလွ်ာ့ေနတဲ့ သေဘာေပါ႔ ”
“တရုတ္နယ္စပ္ဘက္ လိုရင္လည္းသံုးရေအာင္ေပါ႔ အရင္ဘဂၤလားနယ္စပ္ျပႆနာေပၚကတည္းက ထုတ္ထားတာေလ အဲဒီကတည္းက ျပန္မသြင္းတာ တစ္ခုလံုးလိုအပ္ခ်က္အရ ထုတ္ထားတာျဖစ္ႏိုင္တယ္ ” လို႔ သူက ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္းက သွ်မ္းျပည္(ေျမာက္ပိုင္း) ကိုးကန္႔အထူးေဒသ (၁) တပ္ဖြဲ႔အား ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခ်ိန္မွစ၍ အဆိုပါ ေဒသလံုၿခံဳေရးအတြက္ ျမန္မာစစ္တပ္က တပ္မ ၃၃ ႏွင့္ ၉၉ ကို ကိုးကန္႔ေဒသတစ္၀ိုက္တြင္ အၿမဲတမ္းတပ္စြဲထား ရသည္။
ျမန္မာစစ္တပ္၌ ပင္မေျမျပင္တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ ၁၀ ခုခန္႔ ရိွသည့္အနက္ ေနာက္ထပ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕လႈပ္ရွားႏိုင္သည့္ တပ္မ အေနျဖင့္ ၅ ခုခန္႔သာရိွေၾကာင္း သိရသည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္သည္ ကရင့္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုး (KNU) လက္ေအာက္ခံ လက္နက္ကိုင္ တပ္ျဖစ္ၿပီး ကရင္အမ်ိဳးသားရပိုင္ခြင့္အတြက္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္ေနသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။
Friday, April 30, 2010
အားနည္းသူကို ျဖဲေျခာက္ေနသည့္ နအဖ တပ္မ်ား..
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္မွထုတ္ျပန္ေသာ ေမေဒးေန ့ေႀကညာခ်က္
Mayday Nld1 http://swenaing.blogspot.com/ မွ
ႀက့ံခုိင္ေရး ပါတီ လာၿပီ
မုိးမခအေထာက္ေတာ္ အမွတ္ ၀၀၂
ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၀
ယမန္ေန႔က ဖြင့္ပဲြတခုတြင္ ေတြ႔ရသည့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္။ ယခင္က စစ္ယူနီေဖာင္းျဖင့္သာ ေတြ႔ရေလ့ရိွသည့္ သူ႔ကုိ ယခုအခါ အရပ္၀တ္ျဖင့္သာ ေတြ႔ေနရသည္။ (ဓာတ္ပုံ-SPDC)
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္ အပါအ၀င္ ၂၇ ဦးက ႏုိင္ငံေရးပါတီ ဖဲြ႔ရန္ ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္သုိ႔ မွတ္ပုံတင္လုိက္ ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေရးထားသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏ ပါတီ အမည္မွာ ျပည္ေထာင္စု ႀက့ံခုိင္ေရး ႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီ ျဖစ္သည္။
ပါတီ၏ အမည္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတုိ႔ ဖဲြ႔စည္းထားသည့္ ႀက့ံခုိင္ေရးအသင္း အမည္ႏွင့္ ဆင္တူေနသည္။ ပါတီဖဲြ႔ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္သည့္ ၂၇ ဦး အမည္ကုိ မသိရေသးပါ။
ျပီးခ့ဲသည့္ ရက္ပုိင္းအတြင္း ၀န္ႀကီးရာထူးမ်ား ယူထားသည့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ၂၀ ၀န္းက်င္သည္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ထြက္ၿပီး အရပ္၀တ္ျဖင့္ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္သတင္း ထြက္ေပၚခ့ဲသည္။ စစ္အစုိးရက ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ား အမည္စာရင္းကုိ ထုတ္ျပန္ျခင္း မရိွေပ။
အရပ္၀တ္လဲလုိက္သည့္ ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ ႀက့ံခုိင္ေရးပါတီဖဲြ႔ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူမ်ား ျဖစ္ဖြယ္ရိွေၾကာင္း အမ်ားက ယူဆေနၾက သည္။
စစ္အစုိးရက ထုိအေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ေၾကညာျခင္း မရိွသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူမ်ားက ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ားကုိ ဖတ္ရႈၿပီး ခန္႔မွန္း ေလ့လာေနၾကသည္။
ယေန႔ထုတ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ စစ္ယူနီေဖာင္းခြ်တ္လုိက္သူ တဦး၏ အမည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထုိပုဂၢဳိလ္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဦးေအာင္ သိန္းလင္း ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္ရာထူး စြန္႔လႊတ္ျခင္း မျပဳမီက သူ၏ ရာထူးမွာ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=6313&Itemid=1
နာဂစ္ကူညီေရး စစ္အစိုးရ ပိတ္ဆို႔ေနဆဲ
29 April 2010
ျမန္မာျပည္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္ခင္ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး လုပ္ငန္းအေပၚ တင္းက်ပ္မႈေတြ လုပ္လာႏိုင္တယ္လို႔ နယူးေယာက္ အေျခစိုက္ Human Rights Watch လူ႕အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကပ္မႈ အဖဲြ႕ႀကီးက ေျပာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ ေဒသခံ လူမႈကူညီေရး လုပ္သားေတြ ျပန္လြတ္လာဖို႔ အတြက္လည္း အလႉရွင္ ႏိုင္ငံေတြက ႀကိဳးစားသင့္တယ္လို႔ HRW အဖဲြ႕က ေျပာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က FCCT ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ား အသင္းတိုက္မွာ လုပ္တဲ့ HRW ရဲ႕ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပဲြကို ကိုယ္တိုင္ သတင္းသြားယူခဲ့တဲ့ ကိုသားၫြန္႔ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
လက္ရိွအားျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာက လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး အကန္႕အသတ္ ရိွလာသလို ႏိုင္ငံျခား က ကူညီေရး လုပ္သားေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဗီဇာရဖို႔ အခက္အခဲေတြပါ ႀကံဳေနရတယ္လို႔ HRW အဖဲြ႕က ေထာက္ျပပါတယ္။ ဒီကေန႔ သတင္း စာ ရွင္းလင္းပဲြမွာပဲ နာဂစ္အလြန္ အစိုးရရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈနဲ႔ လူထုအေျချပဳ အဖဲြ႕ေတြရဲ႕ အေျခအေနဆိုတဲ့ HRW ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ပါ တယ္။ ဒီအတြက္ သူတို႔အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုေတြေရာ ျပည္တြင္းက ေဒသခံ ကူညီေရး အဖဲြ႕ေတြကိုပါ ေမးျမန္းၿပီး ေရးသားျပဳစုခဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ေမ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ ဖဲြ႕စည္းပံု လူထုဆႏၵခံယူပဲြ ရိွတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားက အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္း ေတြကုိ အာဏာပုိင္ေတြက အထူး တင္းက်ပ္ခဲ့သလိုမ်ဳိးပဲ အခု လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္ခင္မွာလည္း ကူညီေရး လုပ္ငန္း ေတြဟာ ေႏွာင့္ေႏွးမႈေတြ ႀကံဳလာရတယ္လို႔ HRW အဖဲြ႕ႀကီးရဲ႕ ဒုတိယၫႊန္ၾကားေရးမႉး အီလိန္း ပီယာစန္ (Elaine Pearson) က ဗီြအို ေအ ျမန္မာပိုင္းကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
“အခုဆိုရင္ သူတို႔အေနနဲ႔ အစိုးရ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ စနစ္ေၾကာင့္ အရင္ သေဘာတူညီထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုလို႔ ေႏွးေကြးမႈေတြ ႀကံဳေနရ ပါတယ္။ ႏိုင္ငံကူးဗီဇာ အခက္အခဲ၊ ႏိုင္ငံျခားက ကူညီေရး လုပ္သားေတြ လာဖို႔ အခက္အခဲေတြ ႀကံဳရပါတယ္။ အရင္ ဖဲြ႕စည္းပံု အ တည္ျပဳေရး လူထုဆႏၵခံယူပဲြ မတိုင္ခင္တုန္းက အလားတူ အေျခအေန အက်ပ္အတည္းေတြ ႀကံဳရတာမို႔ အခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ မတုိင္ခင္မွာလည္း ဒီလို ႏိုင္ငံျခားသား ကူညီေရး လုပ္သားေတြကို တင္းက်ပ္တာမ်ဳိး အခက္အခဲေတြ ႀကံဳလာရမွာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္။”
ဒီအတြက္လည္း သူတို႔ထုတ္တဲ့ အခု အစီရင္ခံစာမွာေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အလႉရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဒီလို အက်ပ္အတည္း၊ အဟန္႕အတားေတြ ျဖစ္ေနတာကို စစ္အစိုးရကို ဖိအားေပး ေျပာဆို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားတယ္လို႔ မစ္စ္ ပီယာစန္က ေျပာျပပါတယ္။
“ျမန္မာႏိုင္ငံ အျခားေနရာေတြက လူသားခ်င္း စာနာကူညီမႈ လုပ္ငန္းေတြ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနတာကို ဖိအားေပး၊ တြန္းအားေပး ေျဖရွင္းၾကဖို႔ အလႉရွင္ ႏိုင္ငံေတြကို အႀကံျပဳ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ေဒသမွာေတာ့ တစံုတရာ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္မႈေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အျခားေနရာေတြမွာေတာ့ ဒီအတိုင္း ျဖစ္မေနပါဘူး။
“ဒါ့အျပင္ လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ လူ႕အခြင့္အေရးကို အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္တဲ့ စနစ္တရပ္ ထားေရး စဥ္းစားဖို႔ လည္း အလႉရွင္ ႏိုင္ငံေတြကို ေတာင္းဆိုပါတယ္္။ အစိုးရ ေအဂ်င္စီ အဖဲြ႕ေတြနဲ႔တင္ မဟုတ္ဘဲ ျပည္တြင္းက ေဒသခံ လူမႈကူညီေရး အဖဲြ႕ေတြကိုလည္း ဆက္ၿပီး ကူညီ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။”
နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသမွာ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ျပည္တြင္း ျပည္ပ အင္ တိုက္အားတိုက္ လုပ္ခဲ့ၾကေပမဲ့လည္း ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ျပန္လည္အေျခခ် ေနထိုင္ေရး၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေရး အျပင္ ေရသန္႔ရရိွေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးလို အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရိွေနတုန္းပဲလို႔ HRW က ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလို ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံတကာ လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး လုပ္ငန္းေတြ ေႏွာင့္ေႏွးသြားေအာင္ လုပ္တာေၾကာင့္ ဒါဟာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာလူထုကို ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
နာဂစ္ကယ္ဆယ္ေရး ျပည္တြင္း ျပည္ပ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈေတြမွာ အတိုင္းအတာ တစံုတရာ ေအာင္ျမင္တာေတြ ရိွေပမဲ့ ျပည္တြင္းက ေဒသခံ လူမႈကူညီေရး လုပ္သူေတြ အၿခိမ္းေျခာက္ခံ၊ အဖမ္းဆီးခံရတာေတြ ရိွခဲ့တယ္လို႔လည္း မစ္စ္ ပီယာစန္က ေျပာပါတယ္။
“ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရိွခဲ့တယ္ ဆိုသလိုပဲ အျခားတဘက္မွာ ထိခိုက္နစ္နာမႈမ်ဳိးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ အစိုးရက လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ အေပၚ ေ၀ဖန္တဲ့ လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး ေဒသခံ လုပ္သားအခ်ဳိ႕ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခံရတာမ်ဳိးေတြ ရိွပါတယ္။”
ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္း အၿပီး လူမႈကူညီေရး လုပ္ငန္းေတြ ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ အႏုပညာရွင္ ဇာဂနာ အပါအ၀င္ ကူညီေရး လုပ္သားေတြ၊ သတင္းသမားေတြ အနည္းဆံုး ၂၈ ဦး ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရတယ္လို႔ မစ္စ္ ပီယာစန္က ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီလို အကူအညီ ေပးခဲ့တဲ့ လူမႈလုပ္သားေတြ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ အေနနဲ႔ စစ္အစိုးရကို တြန္းအားေပးသြားဖို႔ လိုမယ္လို႔လည္း HRW က ေျပာပါတယ္။
နာဂစ္မုန္တိုင္း ကယ္ဆယ္ေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ TCG လို႔ ေခၚတဲ့ အာဆီယံ၊ ကုလသမဂၢ၊ ျမန္မာ သံုးပြင့္ဆိုင္ ဗဟိုအဖဲြ႕ လုပ္ငန္းေတြ ဟာ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့တယ္၊ ဒါဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ အထူးသျဖင့္ အာဆီယံ အသင္းႀကီးဘက္က မၾကာမၾကာ ေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး အဖဲြ႕ေတြ၊ လူ႕အခြင့္အေရး အဖဲြ႕ေတြက အခုလို ေအာင္ျမင္မႈ တစိတ္ တပိုင္းကုိ အသိအမွတ္ ျပဳၾကေပမဲ့ ေငြေၾကးသံုးစဲြမႈပိုင္း၊ အကူအညီ ျဖန္႔ေ၀မႈပိုင္းေတြမွာေတာ့ သံသယ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အခု HRW က ေျပာေနသလို တဘက္မွာ အလႉရွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြ အေနနဲ႔ လူသားခ်င္း စာနာကူညီေရး လုပ္ငန္း ပိုင္းေတြမွာ လူ႕အခြင့္အေရး ကာကြယ္မႈစနစ္ ထားရိွေရးနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ ရိွမရိွ ေစာင့္ၾကည့္ စစ္ေဆးမႈပိုင္းေတြမွာေတာ့ တစံုတရာ အားနည္းတယ္လို႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/2010-04-29-voa3.cfm
စစ္အစိုးရ တာ၀န္မဲ့မႈ NLD နဲ႔ ေဒၚစု တရားစြဲ
29 April 2010
ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ေတြကို ၀တၱရား ေက်ႁပြန္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္း ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကို တရားစြဲဆုိလုိက္တယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ရဲ႕ ေရွ႕ေနအဖြဲ႕က ေျပာျပပါတယ္။ ဘာအမႈနဲ႔ တရားစြဲဆုိလုိက္သလဲ ဆုိတာကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးၾကည္၀င္းက အခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စြဲခုိင္းတဲ့အမႈက တရားမ အေထြေထြ ေလွ်ာက္လႊာ။ အဂၤလိပ္လုိေတာ့ Civil Miscellaneous Application၊ အေရးယူတဲ့ ပုဒ္မက၊ စြဲတဲ့ပုဒ္မက သီးျခားသက္သာခြင့္ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၅ နဲ႔ ၅၄ တုိ႔အရ စြဲဆုိတာ။ သီးျခားသက္သာခြင့္ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၅ ဆုိတာက အာဏာပိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀န္ထမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ တရပ္ရပ္အရ လုပ္ရမယ့္ တာ၀န္ကုိ မလုပ္ဘဲ ပ်က္ကြက္ ေနရင္ အဲဒီဟာေၾကာင့္ နစ္နာသူတေယာက္က တရား႐ုံးကုိသြားၿပီး ကဲ ပုဒ္မ ၄၅ နဲ႔ အဲဒီအာဏာပုိင္ကုိ သူ႔မွာရွိတဲ့ တာ၀န္ကုိ လုပ္ေဆာင္ ေစဆိုတဲ့ ဒီဂရီအမိန္႔ ခ်ေပးပါဆုိၿပီး ေလွ်ာက္တယ္။ အဲဒါက သီးျခားသက္သာခြင့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၅။
“ျပန္ေျပာရင္ အာဏာပိုင္ တရပ္ရပ္ သုိ႔မဟုတ္ ၀န္ထမ္းတဦးဦးသည္ ဥပေဒအရ လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ တာ၀န္ကုိ မလုပ္ဘဲ ပ်က္ကြက္ေန လို႔ရွိရင္ အဲဒီမွာ နစ္နာသူက ေနျပည္ေတာ္ တရား႐ုံးကုိ သြားၿပီးေတာ့ အဲဒီတာ၀န္ကုိ လုပ္ေဆာင္ေပးေစဆုိတဲ့ ဒီဂရီကုိ ခ်ေပးပါ၊ အမိန္႔ ေပး ပါဆုိၿပီး ေလွ်ာက္တာ။”
ဒါ့အျပင္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒအရ စစ္အစုိးရ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေရးကုိလည္း ပ်က္ကြက္ခဲ့တာေၾကာင့္ အ ေရြးေကာက္ခံ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ NLD ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ CEC အဖြဲ႕၀င္ ဦးဉာဏ္၀င္းအပါအ၀င္ အေရြးေကာက္ခံ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၆ ေယာက္ တုိ႔က စစ္အစိုးရကို ပုဒ္မ ၄၂ နဲ႔ တရားစြဲဆုိလုိက္တယ္လို႔လည္း ဦးၾကည္၀င္းက အခုလို ဆက္ေျပာျပခဲ့ပါ တယ္။
“ဒီတခါက်ေတာ့ ၄၂၊ ႁမြက္ဟ ေၾကညာေပးဖို႔ Declaratory Decree ေပါ့၊ အဲဒါကို စြဲတာ။ ဘာကို ႁမြက္ဟေစခ်င္တာလဲ ဆုိေတာ့ သူတို႔ သည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က နအဖကပဲ၊ န၀တေပါ့ဗ်ာ အဲဒီအခ်ိန္က၊ ဒါေပမဲ့ နအဖကပဲ ဆက္ခံတာ၊ အဲေတာ့ ဒီအစိုးရကပဲ က်င္းပျပဳလုပ္တဲ့ ပါတီစုံ ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူေတြက သူ႔မဲဆႏၵနယ္နဲ႔သူ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္လုိက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ တနည္းအား ျဖင့္ ဒီကေန႔ထိေအာင္ တရား၀င္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကို ႁမြက္ဟေၾကညာပါ။ ဒါပဲ။
“ႁမြက္ဟေၾကညာ ၄၂ အရ စြဲရင္ သူက ဆက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္ သက္သာခြင့္ကို ေတာင္းရမယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္ သက္သာခြင့္က လႊတ္ေတာ္ကို ေခၚေပးပါ၊ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ပုဒ္မနဲ႔ အဲဒီလို ျပန္ၿပီး စြဲထားတယ္။”
ဒီေန႔ အခုလို တရားစြဲဆုိမႈကို ဗဟိုတရား႐ုံးမွာ တင္သြင္းခဲ့ၿပီး ဒီအမႈကို လက္ခံ၊ မခံ ဆုိတာကိုေတာ့ မနက္ျဖန္ ေသာၾကာေန႔မွာ သိရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးၾကည္၀င္းက ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ http://www.voanews.com/burmese/2010-04-29-voa6.cfm
Thursday, April 29, 2010
ကြယ္လြန္သြားရွာသူ ကိုေမာင္ေမာင္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း ႏွင့္ အသုဘ႐ႈတရားနာ
* အသက္ - (၄၃) ႏွစ္
* ပညာအရည္အခ်င္း - အေျခခံပညာအထက္တန္း
* ဇနီးအမည္ - မခ်မ္းလြန္ (Internews)
* အဖအမည္ - ဦးတင္ေမာင္ (ဗိုလ္မွဴးႀကီး-ကြယ္လြန္)
* ေမြးရာဇာတိ - ရန္ကုန္
* လက္ရွိတာဝန္ - အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္(PDF)။ မူဝါဒေရးရာ ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု (FDB)။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ႐ိုးမ ၃ သတင္းဌာန။
၁၉၈၈ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံ လႈပ္ရွားမႈတြင္ တပ္မေတာ္သားတေယာက္အေနျဖင့္ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္လႈပ္ရွားခဲ့ၿပီး စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းအၿပီးတြင္ လြတ္ေျမာက္ေဒသသို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ မူလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF)၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ တပ္ရင္းမွဴးတာဝန္ထိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ခန္႔မွစ၍ ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္(PDF) တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ႏွင့္ (PDF) တို႔တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ကာလတေလွ်ာက္ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္မ်ားတြင္ အခ်ိန္ အမ်ားစု တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္ တပ္မွဴးတာဝန္၊ ႏိုင္ငံေရး/စစ္ေရးဦးေဆာင္ေကာ္မတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု (FDB) ၏ အဖြဲ႔ဝင္အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ကိုေမာင္ေမာင္ၿငိမ္းသည္ မူဝါဒေရးရာ ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္ႏွင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းေကာ္မတီတို႔တြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။
သကၠရာဇ္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွစ၍ ႐ိုးမ ၃ သတင္းဌာန၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဗထူးအမည္ျဖင့္ သတင္းမ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ႐ိုးမ ၃ သတင္းဌာနမွ ထုတ္ေဝေသာ 'ျမန္မာ့ သားေကာင္းမ်ားအတြက္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ကေလးစစ္သားမ်ား' အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာကို ဦးစီးထုတ္ေဝခဲ့သည္။
ကိုေမာင္ေမာင္ၿငိမ္းသည္ ေမာင္ၿငိမ္းလူ(ဟယ္လ္ပင္) ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ကဗ်ာမ်ားကိုလည္း ေရးသားခဲ့သည့္အျပင္ စာေပအသိုင္းအဝိုင္းမွ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ စာေပလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။
သကၠရာဇ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ၾကာသာပေတးေန႔၊ နံနက္ ၃ နာရီအခ်ိန္တြင္ ႐ုိးမ ၃ သတင္းဌာန႐ုံး၌ အသဲေရာဂါ၊ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါတို႔ျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ၎၏ ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီးသည္ မခ်မ္းလြန္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
သၿဂႌဳဟ္မည့္အစီအစဥ္
* အခ်ိန္ - ေန႔လည္ (၁) နာရီ။
* ေန႔ရက္ - ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ (၁) ရက္ (စေနေန႔)။
* ေနရာ - ဘန္႔ႏူရာရပ္ကြက္၊ ဝပ္ဘြန္ယာဝပ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း။
အသုဘ႐ႈတရားနာ (ယေန႔မွ သၿဂႌဳဟ္မည့္ရက္အထိ)
* ညေနတရားနာခ်ိန္ - (ည ၈ နာရီ)
* နံနက္တရားနာခ်ိန္ - (နံနက္ ၇ နာရီ)
လက္ယားေနေသာ နစကမ်ား
ေမာင္ေတာျမိဳ႕တြင္း နစကမ်ား ေသနတ္ပစ္ခတ္ သျဖင့္ ျမိဳ႕ေနလူထု စိုးရိမ္မူပိုခဲ့ရ
4/29/2010
တာကလူး (ေမာင္ေတာ)
ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာျမိဳ႕တြင္းတြင္ နစက တပ္ဖြဲ႕ တဖြဲ႕မွ ညအခ်ိန္မေတာ္ ေသနတ္ ပစ္ခတ္မူေၾကာင့္ ျမိဳ႕တခုလံုး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားကာ ျမိဳ႕ေနလူထုအတြင္း စုိးရိမ္မူပိုခဲ့ရသည္ဟု သတင္း ရရွိသည္။
ေမာင္ေတာျမိဳ႕ထဲမွ အမ်ိဳးသမီး တဦးက “ မေန႕ ညဥ့္ ၉ နာရီ ခြဲခန္႕မွာ ေသနတ္သံက ေလးခ်က္တိတိ ထြက္လာတယ္ဆိုေတာ့ တျမိဳ႕လံုး ဆူညံသြားျပီး ျမိဳ႕ေနလူထု အတြင္း ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ခုလို ပစ္ခတ္တယ္ဆိ္ုတာကို အစပိုင္းမွာ မသိတဲ့ အတြက္ လူေတြေသနတ္သံၾကားတာနဲ႕ အထူးကို ထိတ္လန္႕သြားခဲ့ၾကပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါ ပစ္ခတ္မူကို ေမာင္ေတာျမိဳ႕ ေရႊဇားတံတားတြင္ ကင္းက်ေနသည့္ တပ္ဖြဲ႕ တဖြဲ႕မွ အနီးအနားရွိ မူဆလင္ ေက်းရြာသားမ်ားႏွင့္ ျပႆနာ ျဖစ္ပြားစဥ္ လူမ်ားက တုတ္ဓါးမ်ား ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ရန္ ၀ိုင္းအုံလာသျဖင့္ ေသနတ္ပစ္ေဖါက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေအာင္ဗလ ေက်းရြာ သား တဦးက ယခုကဲ့သို႕ ေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၾကားသိရသေလာက္ဆိုရင္ ေရႊဇားတံတားမွာ ကင္းတာ၀န္ယူထားတဲ့ နစက တပ္သား ၆ ဦးထဲက ၄ ဦးဟာ အဲဒီ တံတား နားမွာ ရွိတဲ့ ဦးဘိုင္ဂ်ာဆိုင္ကို ကြမ္းယာနဲ႕ ေဆးလိပ္္ ၀ယ္ဖို႕ သြားၾကတယ္။ အဲသလို သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘူကာနီလို႕ ေခၚတဲ့ မေကာင္းမူ လုပ္ငန္းေတြနဲ႕ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းလုပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး တဦးကလည္း ေစ်းဆိုင္မွာ ေစ်းလာ၀ယ္ေတာ့ နစကေတြက အဲဒီ အမ်ိဳးသ မီးကို အတင္း ဆြဲလား ငင္လားလုပ္ေတာ့ ဦးဘိုင္ဂ်ာက ၀င္တားတယ္။ အဲသလို ၀င္တားတဲ့ ဦးဘိုင္ဂ်ာကို နစကေတြက ရိုက္တယ္။ အဲသလို ရိုက္တဲ့အခါ ရြာသားေတြက မခံရပ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ တုတ္ေတြ ဓါးေတြကို ဆြဲပီး နစကေတြကို ရိုက္ဖို႕ ၀ုိင္းလိုက္လာတဲ့ အခါ နစကေတြက မိုးေပၚေထာင္ျပီး ေသနတ္ ေလးခ်က္တိတိ ပစ္ခတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲသလို ပစ္ခတ္သံေၾကာင့္ ျမိဳ႕အတြင္းမွာ ရုတ္ရုတ္ သဲသဲ ျဖစ္သြားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။”
နစကမ်ား ေသနတ္ ပစ္ခတ္မူေၾကာင့္ မူဆလင္ လူအုပ္မွာ ျပိဳကြဲသြားျပီး ဦးဘိုင္ဂ်ာကို နစက တပ္ဖြဲ႕မွ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
“အဲဒီ အဖိုးႀကီးက အသက္ ၆၀ နီးပါးရွိေနပါျပီ။ အခုသူ႕ကို ေသနတ္လုဖို႕ၾကိဳးစားတယ္ဆိုျပီး နစကတပ္သားေတြက ဖမ္းဆီးသြားပါ တယ္။ အမႈဖြင့္ျပီး တရားစြဲမလား ျပန္လႊတ္လိုက္ပီ လားဆိုတာကိုေတာ့ သတင္း မရေသးပါဘူး။”
ရြာသားမ်ား၏ အဆိုအရ နစကမ်ား ဆြဲငင္ခဲ့ၾကသည့္ အမ်ဳိးသမီး ဘူကာနီ အသက္ (၃၀) ကုိလည္း ဖမ္းဆီးရန္ နစကမွ လိုက္ရွာေန သည္ဟု သိရသည္။
www.narinjara.com
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းမွတ္ပံုမတင္ရင္ ပါတီပ်က္ျပယ္သည္ဆိုတဲ့ ဥပေဒအား တားဝရမ္းထုတ္ေပးရန္ တရားရုံးခ်ဳပ္သို႔စာတင္...
ယေန႔ တရားရုံးခ်ဳပ္သို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းမွတ္ပံုမတင္ရင္ အလိုေလွ်ာက္ ပ်က္ျပယ္မည္ဆိုသည္႔ ဥပေဒအား တားဝရမ္းထုတ္ေပးဖို႔ တရားရုံးခ်ဳပ္သို႔ တားဝရမ္းတင္ေၾကာင္းသိရပါတယ္. ...။ ဦးေအာင္ေရႊအပါအဝင္ လက္ရွိထိေတြ႔ေနတဲ့ ၁၉၉၀ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ခံ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၆ဦးမွလည္း ဥပေဒအရ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ရပ္တည္ပိုင္ခြင့္ရွိေၾကာင္း ေၾကျငာေပးဖို႔နဲ႔ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း လႊတ္ေတာ္ေခၚယူ ေပးဖို႔ တရားစြဲဆိုခဲ့ေၾကာင္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီး ျပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလထဲကစျပီး ရပ္ဆိုင္းျခင္း ခံထားရတဲ့ ေနအိမ္ျပင္ဆင္ခြင့္ကို ယေန႔မနက္ ၉နာရီက စည္ပင္မွ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခြင့္ ျပဳလိုက္ေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
သတင္း ...ဒီမိုေဝယံ မွ
စစ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ၀ တုိင္းရင္းသားေတြ တိမ္းေရွာင္
29 April 2010
စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕ေတြကုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔အတြက္ စစ္အစုိးရက ေနာက္ဆုံးရက္ သတ္မွတ္ထားတာ မေန႔တုန္းက ျပည့္သြားပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အင္အားအမ်ားဆုံး လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ တခုျဖစ္တဲ့ ၀ျပည္ ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရး တပ္မေတာ္ အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ တခ်ဳိ႕က စစ္အစုိးရကို အေၾကာင္းမျပန္ၾကေသးပါဘူး။
ဒီလို အေျခအေနမွာ အစိုးရတပ္ေတြက ထုိးစစ္ဆင္လာမလားဆိုတဲ့ စုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲက ၀နဲ႔ ကုိးကန္႔ အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထုိင္း၊ ျမန္မာ နယ္စပ္ဘက္ကုိ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ထြက္ေျပးေနၾကပါတယ္။ စစ္တပ္က ထုိးစစ္ဆင္လာရင္ ျပန္လည္ခုခံ တုိက္ၾကဖုိ႔ အတြက္လည္း ၀ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက ၀ျပည္သူေတြကုိ ျပည္သူ႔စစ္သင္တန္းေတြ ေပးေနတယ္လို႔လည္း သတင္းေတြ ရပါတယ္။ အေၾကာင္းစုံကို ဆက္သြယ္စုံစမ္းထားတဲ့ ကုိေဇာ္၀င္းလႈိင္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။
၀ေဒသမွာ ရွိေနၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ သူတို႔ကုိယ္ပိုင္ ရွိတာေလးေတြကုိ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းခ်ၿပီး ၿပီးခဲ့တဲ့ စေန၊ တနဂၤေႏြက စလုိ႔ ထုိင္း၊ ျမန္မာနယ္စပ္ကို ထြက္ေျပးေနၾကတဲ့ အေၾကာင္း ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဌာနက ကုိဆုိင္းမြန္းက ေျပာျပပါတယ္။
“ထုိင္းနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ မုိင္းတုံၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕ ေက်းရြာတခ်ဳိ႕ေပါ့၊ ဥပမာ မုံးဟန္ရဲ႕၊ နားေတာင္းေက်းရြာအုပ္စုရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ေတြ ရြာသား ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး အခု ထုိင္းနယ္စပ္ဘက္ကုိ ထြက္ေျပးလာၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အခု ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ျမန္မာစစ္အစုိးရက ဖိအားေပးထားတဲ့အတုိင္း ၀တပ္ဖြဲ႕ေတြက စစ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိၿပီး အဲလုိမ်ဳိး သတင္းေတြ ထြက္ေနေတာ့ သူတုိ႔မိသားစုေတြက ေရႊ႕ေျပာင္းေနၾကတယ္။
“အရင္ သႀကၤန္မတုိင္ခင္တုန္းကေတာ့ ၀ရြာသားေတြပဲ ေျပာင္းေရႊ႕ေနၾကတာ။ အခု ဒီသုံးေလးရက္အတြင္းမွာ ရွမ္းေတြ၊ လားဟူေတြ၊ အဲဒီေဒသမွာ ေနတဲ့ ကုိးကန္႔ တ႐ုတ္ေတြပါ ၀ရြာေတြဆီ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ခ႐ုိင္၊ ခ်င္းေလာင္ၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ ၀မ္ခုတ္ပုန္းရြာမွာလည္း ရွမ္းတို႔၊ ၀တုိ႔ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ေရာက္ရွိေနၾကတယ္။”
စစ္အစုိးရက ၀ေဒသကုိ ထုိးစစ္ဆင္ေတာ့မလားဆုိတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ ထုိင္းနယ္စပ္ကုိ ထြက္ေျပးေနၾကတာ ဒါဟာ ဒုတိယအသုတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀တပ္ဖြဲ႕ေတြ အေနနဲ႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္းဖို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ကို ေနာက္ဆုံးရက္အျဖစ္ စစ္အစုိးရဘက္က သတ္မွတ္ေပးလုိက္တုန္းကလည္း တခါ ထြက္ေျပးၾကရပါေသးတယ္။ အဲဒီသတ္မွတ္ရက္ကုိ ၀တပ္ဖြဲ႕ေတြဘက္က ပယ္ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ အခု ၂၈ ရက္ကုိ ေရႊ႕ၿပီး တခါ သတ္မွတ္ရက္ ေပးလုိက္ျပန္တာေၾကာင့္ ေဒသခံ ျပည္သူေတြ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးၾကရျပန္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလည္း တပ္အင္အားေတြျဖည့္ၿပီး ႐ုရွားလုပ္ MIG-29 တုိက္ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္မယ္ဆုိၿပီး သတင္းေတြ ထြက္ေနတာေၾကာင့္ အခုလို ထြက္ေျပးၾကတာလို႔ ဆုိပါတယ္။
“တပ္မ ၇၇ က အဲဒီေဒသကို တပ္အင္အားျဖည့္မယ္။ ႐ုရွားက ၀ယ္ထားတဲ့ MIG-29 ေလယာဥ္ေတြကုိ မိနစ္ပုိင္းအတြင္း မိတၳီလာက လာေရာက္ တုိက္ခုိက္ႏုိင္တယ္ဆုိၿပီး ေကာလာဟလ သတင္းေတြ ထြက္ေနေတာ့ ၀ျပည္သူေတြ ၾကားထဲမွာ ပိုၿပီးေတာ့ စုိးရိမ္ ထိတ္လန္႔မႈေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၀ေဒသမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ ထြက္ေျပးရျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ခင္ဗ်။”
ဒါ့အျပင္ စစ္အစုိးရ တုိက္ေလယာဥ္ေတြကလည္း ၿပီးခဲ့တဲ့လက စၿပီး က်ဳိင္းတုံေဒသတေလွ်ာက္ MIG-29 တုိက္ေလယာဥ္ေတြ ပ်ံသန္းျပေနတဲ့ အတြက္လည္း လူထုအၾကား ပိုၿပီးေတာ့ စုိးရိမ္မႈေတြ ေပၚလာေနၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ အခုလို စစ္ျဖစ္ေတာ့မယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ ေတြ႕ေနတာေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္ကလည္း သူတို႔ဘက္ အျခမ္းမွာ တပ္အင္အား တုိးခ်ဲ႕ခ်ထားတာ အျပင္ တျခား ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
“တ႐ုတ္ဘက္မွာ ၾကားရတာကေတာ့ ပန္ဆန္းဘက္မွာ ဟုိတေလာကတည္းက သူတုိ႔က ၀ျပည္သူေတြကုိ ပညာေပး ေဟာေျပာတယ္။ သူတို႔က သူတို႔ေဒသကို ကာကြယ္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေလေၾကာင္းနဲ႔ နအဖက တုိက္ခုိက္လာမယ္ ဆုိရင္လည္း သူတို႔က အဆင္သင့္ပဲ ကာကြယ္ဖုိ႔ ကုန္းေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္း၊ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ထြက္မေျပးဖုိ႔ဆိုၿပီး ျပည္သူ႕စစ္ေတြေခၚၿပီး စစ္သင္တန္းေတြ ေပးတယ္။ လက္တြဲၿပီး သူတို႔နယ္ေျမေတြ ကာကြယ္ဖုိ႔ဆိုၿပီး ၀ေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ စည္း႐ုံးေရး ဆင္းထားေတာ့ ၀ဘက္ကေတာ့ ျပည္သူေတြ ထြက္ေျပးတဲ့သတင္း မၾကားရေပမဲ့ တ႐ုတ္နယ္ေၾကာ ဘက္မွာေတာ့ တ႐ုတ္တပ္ေတြ တုိးျဖည့္တာ၊ တုိးခ်ထားတာ ျမင္ၿပီး စစ္ျဖစ္မွာ စုိးရိမ္ၿပီး တ႐ုတ္ဘက္ကုိ ကူးမယ့္သူေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြကုိ ကူညီဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ တ႐ုတ္အာဏာပုိင္ေတြကလည္း စစ္တပ္ေတြ တုိးခ်ဲ႕ခ်ထားတယ္ ေျပာတယ္။”
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ ၂၃ ရက္ေန႔ကလည္း ၀တပ္ဖြဲ႕ကို စစ္အစုိးရ တပ္ဖြဲ႕ေတြက ပစ္ခတ္မႈေတြ ရွိခဲ့ေပမဲ့ လူမွားပစ္မိတာလို႔ စစ္အစုိးရဘက္ ကေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၀တပ္ဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ဒီေဒသမွာ သူတို႔ရွိေနတာ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ ခ်ီေနၿပီျဖစ္လို႔ စစ္တပ္က သိသိႀကီးနဲ႔ တမင္ရန္စတဲ့သေဘာ ျဖစ္မယ္ဆုိၿပီး ၀တပ္မႉးေတြက မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
http://www.voanews.com/
နူေနကာမွ စြဲတဲ့ ၀ဲ..လဲေနသူကိုမွ ေထာင္းရက္တဲ့ သူခိုး..ဘယ္သူလဲဟဲ့ လူဆိုး
နာဂစ္သင့္ေဒသတြင္ အာဏာ အလြဲသံုးစားလုပ္ ကိုယ္က်ဳိးရွာ
စိုးမိုး/ ၂၉ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
နာဂစ္ဒဏ္သင့္ေက်းရြာမ်ားတြင္ တာ၀န္က်ရဲမ်ားႏွင့္ ေက်းရြာ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒မ်ားက အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္ ကိုယ္က်ဳိးရွာေနၾကေသာေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ား အိုးအိမ္ႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
နာဂစ္ဒဏ္သင့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ဆက္ေၾကးယူကာ အကာအကြယ္ေပးထားၿပီး နာဂစ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့သည့္ အိမ္ရာမ်ား ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ အေျခခ်သူမ်ားကိုလည္း ေငြရွင္မ်ားႏွင့္ ေက်းရြာအာဏာပိုင္တို႔က ပူးေပါင္းကာ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ခ်မေပးၾကေၾကာင္း နာဂစ္ေလေဘးဒုကၡသည္မ်ားထံမွ သိရသည္။
“နာဂစ္ မျဖစ္ခင္တုန္းက က်ေနာ့္အေဒၚရယ္ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုရယ္ မိသားစု (၂) စုေနခဲ့တာခင္ဗ်။ နာဂစ္ျဖစ္ေတာ့ မိသားစု (၂) ခုလံုးမွာ က်ေနာ္တေယာက္ပဲ အသက္ရွင္က်န္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္ အလုပ္လွည့္လုပ္ ပိုက္ဆံစုၿပီး အခု က်ေနာ့္ၿခံမွာ အိမ္ျပန္ေဆာက္တာကို ေဘးၿခံခ်င္းကပ္လ်က္ အိမ္က သူတို႔ၿခံပါဆိုၿပီး ရြာလူႀကီးကလည္း က်ေနာ့္ၿခံမွန္း သိလ်က္နဲ႔ စာထုတ္ေပးတယ္။ ဥကၠ႒ ဦးစိန္လြင္က အိမ္ကို တံဆိပ္တံုး႐ိုက္ၿပီး ဖ်က္ေပးရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲလိုေတြ လုပ္ေနပါတယ္” ဟု နာဂစ္ဒဏ္သင့္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ ပ်ဥ္ဖိုးႀကီးရြာ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
ယင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ရပ္မ်ား နာဂစ္သင့္ေဒသ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ္လည္း ေဒသခံ ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့ အားနည္းသူမ်ားမွာ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ ေျမစာရင္းဦးစီးဌာန၊ ၿမိဳ႕နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၊ ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးတို႔မွ တရားေရးဆိုင္ရာဌာနမ်ားသို႔ အကူအညီ မေတာင္းတတ္ဘဲ ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။
“က်ေနာ္ အခု အိမ္ေဆာက္ၿပီးကာစမွာ ဖ်က္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ စာရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူးခင္ဗ်။ ဖ်က္ေတာ့မဖ်က္ဘူး ဆိုၿပီး အခု အသိေတြကို ေလွ်ာက္ေမးေနတာ။ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ။ ရြာလူႀကီးကေတာ့ တံဆိပ္တံုး႐ိုက္ၿပီး အိမ္ဖ်က္ရမယ္ ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္မွာ အဲဒီစာရွိတယ္” ဟု ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ ပ်ဥ္ဖိုးႀကီးေက်းရြာ ေဒသခံက ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ နာဂစ္အၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္ကာစ ေက်းရြာမ်ားတြင္ တာ၀န္က် ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ဆက္ေၾကးေကာက္ကာ ခ်ဲဒိုင္၊ ႏွစ္လံုးထီဒိုင္ မ်ား လုပ္ကိုင္လာမႈေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ားက တပိုင္တႏိုင္ ေမြးျမဴထားသည့္ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ၀က္၊ ဘဲမ်ားကို ေရာင္းခ်ကာ ႏွစ္လံုးထီထိုးမႈ မ်ားျပားလာေနေၾကာင္း ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ ကၽြန္းညိဳႀကီးေက်းရြာအုပ္စု ေဒသခံက ေျပာသည္။
၎က “နယ္ထိန္းရဲ ဦးေအာင္ဘနဲ႔ ရယကေပါင္းၿပီး ႏွစ္လံုးထီ ဒိုင္တခုကို တလ က်ပ္ (၄) ေသာင္း ေတာင္းတယ္ခင္ဗ်။ ဒိုင္ (၅) ခုရွိတယ္ ခင္ဗ်။ ရဲေတြကိုယ္တိုင္ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရြာကလည္း ဘယ္သူ႔ကို တိုင္ရမွန္း မသိဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္ စီးပြားရွာေနမႈမ်ားကို နာဂစ္ဒဏ္မွ ျပန္လည္ထူေထာင္ကာစ ေက်းရြာေဒသခံမ်ားအေနျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႔သို႔လည္း မတိုင္ရဲဘဲ အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။
www.khitpyaing.org သတင္း
စစ္သားအေယာင္ေဆာင္ လိုင္စင္ရ ပင္လယ္ ဒါးျမမ်ား
ျမန္မာ့ေရတပ္ အဓမၼ စီးပြားရွာ
မိုးစက္ Thursday, April 29, 2010
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရွိ ငါးဖမ္းစက္ေလွ မ်ားထံမွ ၿမိတ္အေျခစိုက္ တနသၤာရီ ေရတပ္စခန္း ဌာနခ်ဳပ္ အရာရွိမ်ားနွင့္ တပ္သားမ်ားက စက္သုံးဆီ ဒီဇယ္မ်ားကို အဓမၼ ေတာင္းယူ စီးပြားရွာ ေနေၾကာင္း သိရသည္။
တနသၤာရီ ကမ္းရိုးတန္း ေဒသတြင္ ငါးဖမ္းထြက္သည့္ ဤသို႔ေသာ ပုဂၢလိက ငါးဖမ္းေလွမ်ားထံမွ ေရတပ္က ဆီမ်ားေတာင္းခံေလ့ရွိသည္
ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္အရ ေလွငယ္လွ်င္ ဒီဇယ္ ၅ ဂါလံမွ ၂၀ ဂါလံ အထိ ေတာင္းခံျပီး ၀ါလတ္ စက္ေလွ ႀကီးမ်ားထံမွ ဆီတပီပါ (ဂါလန္ ၅၀)၊ ၀ါတန္ စက္ေလွ ၾကီးမ်ားထံမွ ဆီ ၂ ပီပါ (ဂါလန္ ၁၀၀) အထိ ေတာင္းယူ ေနေၾကာင္း ငါးဖမ္း စက္ေလွ သမားမ်ားက ေျပာသည္။
ေရတပ္ အရာရွိႏွင့္ တပ္သားမ်ားသည္ ငါးဖမ္း စက္ေလွကို ျမင္သည္ႏွင့္ တာ၀န္က်ရာ ကၽြန္းမွ စက္ေလွႏွင့္ ေရာက္ရွိလာကာ ဒီဇယ္မ်ား ကို ေတာင္းခံၿပီး ျပန္လည္ ေရာင္းစား ၾကေၾကာင္း၊ ဒီဇယ္ မေပးပါက ငါးပုံးထဲမွ ေစ်းေကာင္းသည့္ ငါးမ်ားကို ႏႈိက္ယူသြား ၾကေၾကာင္း ငါးဖမ္း စက္ေလွျဖင့္ အသက္ ေမြးေနသူ ၿမိတ္ၿမိဳ႕သား တဦးက ေျပာသည္။
“ဘယ္ငါး ေစ်းေကာင္းတယ္ ဆိုတာကို သူတို႔က သိတယ္ေလ။ ကတ္ကူရံ ငါးဆို တကီလိုကို ေသာင္းခ်ီ ရေနတာ။ မေပးရင္ တခါတေလ လူကိုပါ ျပႆနာရွာတယ္၊ ရိုက္သြားတာမ်ိဳးေတြ၊ ၿခိမ္းေျခာက္တာ မ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ၿမိတ္ဘက္ကိုေရာက္လာတဲ့ ေရတပ္စစ္သားေတြက ၾကမ္းတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
အမွတ္ ၄၉ ေရတပ္ကို မလိကၽြန္းတြင္ ေရွ႕တန္းအျဖစ္ စခန္းခ်ထားၿပီး အနီးပတ္၀န္းက်င္ျဖစ္ေသာ သကၤန္းေအာ္၊ မြန္တုံးႀကီး၊ လင္းလြန္း၊ ကန္မြန္ အစရွိသည့္ ရြာမ်ားတြင္လည္း ေရွ႕တန္းေရတပ္စခန္းမ်ား ခ်ထားကာ အဆိုပါ ရြာမ်ား အနားသို႔ကပ္လာေသာ ငါးဖမ္းေလွမ်ားကို ျမင္လွ်င္ ေနာက္မွလိုက္၍ စက္သံုးဆီ ေတာင္းၾကသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာျပသည္။
ပုဂၢလိက ငါးဖမ္းစက္ေလွမ်ားထံမွ ေတာင္းယူျပီးေသာ စက္သံုးဆီမ်ားကို ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္းရွိ လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားထံ ျပန္လည္ ေရာင္းခ် ေလ့ရွိ ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားနွင့္ ေရတပ္သားမ်ားသည္ စီးပြားေရးအရ ဆက္ဆံမႈမ်ားရွိေနျပီး ငါးဖမ္း စက္ေလွမ်ားကို ဆီလိုက္လံ ေတာင္းခံရန္ စက္ေလွမ်ားကိုလည္း အဆိုပါ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံမွ တလ က်ပ္ ၅ သိန္းျဖင့္ ငွားသုံးၾကေၾကာင္း ငါးဖမ္း လုပ္ငန္းရွင္ တဦး ကေျပာသည္။
“ၿမိတ္ ေရတပ္စခန္းမွာ ၆ လတခါေလာက္ ဗိုလ္ေတြ အလွည့္က် ေျပာင္းၾကတယ္။ ဗိုလ္္တစ္ဗိုလ္ ေျပာင္းတိုင္း ျမိတ္ကေန က်ပ္ သိန္းတ ေထာင္ေလာက္ လုပ္ေကၽြးလိုက္တယ္ေလ။ လက္ေအာက္ ငယ္သား လိုက္ေတာင္း ေပးတဲ့ စစ္သားေတြကို ရွင္းျပီးတာေတာင္ အဲဒီ ေလာက္ က်န္တယ္ဗ်ာ” ဟု သူကဆိုသည္။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေဒသခံမ်ား၏ အဆိုအရ ျမိတ္ၿမိဳ႕တဘက္ရွိ ဇလိုင္ကၽြန္းတြင္ ေရတပ္အေျမာက္တပ္ တပ္ခြဲရွိျပီး ေရေရရာရာ အလုပ္မရွိေသာ ထိုအေျမာက္တပ္ တပ္သားမ်ားသည္ ေလွငွားသံုးကာ ဆီေတာင္းခံျခင္းတြင္ အၾကမ္းဆံုးဟုသိရသည္။
“ဆီမေပးလုိ႔ကေတာ့ တန္ဖိုးရွိတာအကုန္သိမ္းတယ္။ ကင္းမြန္ဖမ္းတဲ့ စက္ေလွဆို အနည္းဆံုး ဂါလံ ၈၀ ေပးရတယ္၊ မေပးခ်င္ရင္ သူတို႔ ကိုျမင္တာနဲ႔ လြတ္ေအာင္ေျပးရတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေလွငယ္ေတြထက္ ကင္းမြန္ စက္ေလွၾကီးေတြကို ေတာင္းတာပိုမ်ားတယ္” ဟု စက္ေလွ ေရလုပ္သား တဦးက ဆိုသည္။
ၿမိတ္ျမိဳ႕သည္ ေရလုပ္ငန္းအဓိကက်ေသာ ေဒသျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံျခားသို႔ ေရထြက္ပစၥည္းအမ်ားဆံုး တင္ပို႔ရာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။
ထိုေဒသရွိ ေဒသခံအမ်ားစုမွာ ေရလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကၿပီး ငါးဖမ္းစက္ေလွငယ္မ်ား ပိုင္ဆုိင္ၾကသည္။ အစဥ္အဆက္ ေရလုပ္ ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးေနသူမ်ားလည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ငါးဖမ္းစက္ေလွ အမ်ားစုမွာ လုပ္ငန္း မထိခိုက္ေစေရးအတြက္ ၿမိတ္ေရတပ္မွ ေတာင္းဆိုသမွ်ကို လုိက္ေလ်ာရသည္ဟု သိရသည္။ www.irrawaddy.org
ျပည္သူကိ္ု မဲမဲ ျမင္ရာ ဒုကၡေပးျပီး..သူ ့က် တပ္မေတာ္သာအဖ..အမိတဲ့
ေပၚတာဆြဲရန္ အာဏာပိုင္မ်ား ႀကိဳတင္စီစဥ္
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ သတ္မွတ္ရက္ ေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ေပၚလာႏိူင္သည့္ စစ္ပြဲမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္သည့္ အေနျဖင့္ အထမ္းသမား ေခၚရန္ကိစၥကို သွ်မ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) မူဆယ္ခရိုင္ ၾကဴကုတ္(ပန္ဆိုင္း) ၿမိဳ႕နယ္ မံုးေပၚေက်းရြာအုပ္စု အာဏာပိုင္မ်ားအတြင္း ေဆြးေႏြးထားေၾကာင္း သတင္းရရိွသည္။
ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းက မံုးေပၚရြာ၌ ျပဳလုပ္သည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ မံုးေပၚေက်းရြာအုပ္စုမွ ရဲစခန္း မွဴး ဦးဆန္း လြင္ ႒ာေန ျပည္သူ႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးမိုက္ကယ္တို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အထမ္းသမား ေခၚရန္ကိ စၥ ေဆြးေႏြးခဲ့သျဖင့္ ေဒသခံ တခ်ိဳ႕ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္မႈရိွခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ အစည္းအေ၀းအၿပီးတြင္ မံုးေပၚျပည္သူ႔စစ္အင္အား ၂၀ ခန္႔သည္ မံုးေပၚေက်းရြာမွ ကားျဖင့္ တစ္နာ ရီေက်ာ္ခန္႔ သြားရသည့္ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA) တပ္မဟာ(၄)လက္ေအာက္ခံ တပ္စ ခန္းရိွရာ လြယ္ကန္ေဒသသို႔ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္း အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္နီးစပ္သည့္ ေဒသခံတစ္ဦးက သွ်မ္း သံေတာ္ဆင့္သို႔ ေျပာသည္။
“သူတို႔က (အာဏာပိုင္) နယ္ျခားေစာင့္တပ္လက္မခံလို႔ တိုက္မယ္ဆိုရင္ ေဒသခံေတြကို ေပၚတာဆြဲဖို႔လို တယ္ လို႔ အဲဒီ အစည္းအေ၀းမွာ ေျပာတယ္ မေန႔က မနက္ ၈ နာရီေလာက္မွာ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ေတြ မထြက္ ခင္ ေပၚတာဆြဲမယ္ဆိုၿပီး ရြာ မွာ သတင္းထြက္လာေတာ့ ရြာသားတခ်ိဳ႕ေတာ့ ေရွာင္သြားၾကတယ္ ေပၚတာ ဆြဲတာေတာ့မရိွပါဘူး” ဟု နီးစပ္သူက ေျပာသည္။
ယေန႔ေန႔လည္ပိုင္းအထိ တစ္စံုတစ္ရာ ထူးျခားမႈမရိွပဲ ထြက္ခြာသြားသည့္ ျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ ျပန္လည္ ေရာက္ရိွလာေၾကာင္း သူကဆိုသည္။
ဧၿပီလ ၁၉ ရက္ေန႔ခန္႔က ျမန္မာစစ္တပ္ လႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းမ်ား ၾကဴကုတ္(ပန္ဆိုင္း) ၿမိဳ႕နယ္ ၀မ့္အင္ႏွင့္ က်ိန္းယန္း ေက်းရြာမ်ားတြင္ တပ္စြဲလႈပ္ရွားလွ်က္ရိွၿပီး ပန္ဆိုင္းတစ္ဘက္ကမ္း တရုတ္ျခမ္း ၀မ္တိန္ၿမိဳ႕ဘက္ တြင္ တရုတ္စစ္တပ္မ်ား တိုးခ်ဲ႕ေနရာယူေနေၾကာင္း သိရသည္။ သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္း
အတြင္းလိႈက္စား ဂု႐ုမ်ားရဲ႕ ေကၽြးေသာလက္ လ်က္ေသာစကား
“ျမတ္စြာဘုရားေဟာျပ ၫႊန္ၾကားအပ္ေသာ ရာဇအပရိဟာနိယတရားကုိ လုိက္နာ က်င့္သုံးရာေရာက္” စေသာ စကားမ်ားသည္
သူကုိးကားသည့္ တရားေတာ္တြင္ လုံးဝမပါဝင္ေၾကာင္း….
ဗုဒၶဓမၼကုိ နအဖအလုိက် ဘယ္လုိေဟာလုိက္ေၾကာင္း…….
ဆရာတပါးလဲြေခ်ာ္က ဒကာအမ်ား ငရဲေခၚရာေရာက္သည္မုိ႔……
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူလူထုအားလုံး
ကုိယ္ပုိင္ သိရွိ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ဖုိ႔ သူကုိးကားသည့္
အက်ယ္တရား မူရင္းမ်ားကုိ တင္ျပလုိက္ပါသည္။
p
တရားစစ္မွန္ က်င့္ႀကံၾကမွ
ခ်မ္းသာသုခ ရႏုိင္မည္။
တရားတုေတြ က်င့္ေနၾကလုိ႔
ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ရသည္။
ယခုတဖန္ အမွန္လမ္းသုိ႔
အျမန္လွမ္းဖုိ႔ခ်ိန္တန္ၿပီ
သုိ႔မွ တုိင္းျပည္
ဘာသာေရးေၾကာင့္ သာယာေအးခ်မ္း ရွိလိမ့္မည္။
(ေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္)
http://allburmamonksalliance.com/
ဘုန္းၾကီးေခါင္းရိုက္ထားသူေတြ သတိထား..လွိဳင္ေခါင္းထဲပုန္းေတာင္ ငလွ်င္ဆိုမရဖူး..
5.5-magnitude earthquake hits Myanmar
2010-04-29 06:00:00
An earthquake measuring 5.5 on the Richter scale struck Myanmar, the US Geological Survey said Thursday.
The quake hit at 12:31 a.m. ((2331 IST Wednesday) with a depth of 35 km, 425 km northwest of Yangon, Xinhua reported quoting the USGS.
There were no reports of any damage so far.
http://sify.com/news/5-5-magnitude-earthquake-hits-myanmar-news-international-ke3gadgeidj.html
အေသခံဗံုးခြဲသူေတြ ေပၚလာၾကျပီ..
ေခြးေတာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ရင္ကိုက္မွေတာ့..ျပည္သူငတ္ရင္..နာက်ည္းရင္..ဘာမဆို လုပ္ရဲတာေပါ့..
ဒါက..သက္ေသပါ..ကိုယ္ကတေယာက္..ရဲက ေလးေယာက္..အင္း ဒီနွဳန္းနဲ ့သာဆို.....????
Sucide Bomber in Kayah. ကိုရဲရင့္ငယ္ ေမတၱာျပဳတာပါဗ်
Wednesday, April 28, 2010
ျပည္တြင္းက ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား အားဆက္လက္ ျဖန္႔ေဝေပးၾကပါရန္....
အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ျမန္မာျပည္မွ အင္္တာနက္ဆိုင္မ်ားတြင္ စစ္အစိုးရရဲ႕ စအဖ (စစ္ဖက္ေရးရာ အထူးလံုျခဳံေရးအဖြဲ႕)မွ အင္တာနက္ ဆိုင္မ်ားတြင္ ဆိုင္ရွင္မ်ားအား ဖိအားေပးျပီး ဆိုင္ဝန္ထမ္းပံုစံျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားအား လာေရာက္ထည္႔သြင္း ျမဳပ္ႏွံထားေၾကာင္း ရန္ကုန္မွ အင္တာနက္ဆိုင္ရွင္တစ္ဦးမွ ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုလာပါတယ္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွ ေျပာဆိုရာမွာေတာ့ လာေရာက္ သံုးစြဲတဲ့ လူငယ္ေတြက အမ်ိဳးသမီးဝန္ထမ္းေတြပဲဆိုျပီး သိပ္ျပီးဂရုမစိုက္ ၾကတဲ့အတြက္ အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင္း .. စအဖမွ အင္တာနက္ဆိုင္ရွင္မ်ားကို ဖိအားေပးျပီး အတင္းလာေရာက္ ထည္႔ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ထည္႔ထားေၾကာင္း.. ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း လာေရာက္ ထည္႔သြင္းထားတာျဖစ္ေၾကာင္း ...ဆိုင္ပိုင္ရွင္မ်ားလည္း စိတ္ညစ္ေနရေၾကာင္း ဒီသတင္းကို ဆက္လက္ျဖန္႔ေဝေပးေစလိုေၾကာင္း ဆက္သြယ္ ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
အီးေမလ္မွ တဆင့္ေဖာ္ျပပါသည္။
Rest of your post
ကာတြန္းဟန္ေလးကုိ ဆုခ်ျပီ
ကာတြန္းဟန္ေလးကုိ HRW အဖဲြ႔ ဂုဏ္ျပဳ
နယူးေယာက္ အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္ အေရး ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖဲြ႔ (HRW) က ခ်ီးျမွင့္သည့္ ယခုႏွစ္အတြက္ ဂုဏ္ျပဳဆုရရိွသူ စာေပ အႏုပညာရွင္ မ်ားထဲတြင္ ကာတြန္းဆရာ ဟန္ေလး ပါ၀င္သည္ဟု သိရသည္။
Hellman/Hammett အမည္ရိွေသာ ဆုအတြက္ ဆုေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီက ကာတြန္းဆရာ ဟန္ေလးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စဥ္းစား ၾကရာတြင္ မ်ားစြာ ေဆြးေႏြးစရာ မလုိဘဲ သေဘာတူခဲ့ ၾကေၾကာင္း ေကာ္မတီ၀င္ တဦးျဖစ္သူ Marcia Allina က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“အစိုးရ ဖိႏွိပ္မႈအေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ခ်တဲ့အတြက္ ပစ္မွတ္ထား ခံရသူကို ျပပါဆိုရင္ ကာတြန္း ဟန္ေလးကို ျပရမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
Hellman/Hammett ဆုသည္ လူ႔အခြင့္အေရး ျမွင့္တင္ရန္ အတြက္ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ႏွစ္စဥ္ ခ်ီးျမွင့္ေသာ ဆုျဖစ္ သည္။ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ႏုိင္ခြင့္ကို အေလးထားသည့္ စာေရးဆရာ၊ အယ္ဒီတာမ်ား ပါ၀င္ေသာ ေကာ္မတီက ၎တုိ႔ထံ ေရာက္ရိွ လာသည့္ အဆုိျပဳလႊာမ်ားကုိ ေလ့လာေဆြးေႏြးၿပီး ဂုဏ္ျပဳဆုရွင္မ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိဆုသည္ အေမရိကန္ ျပဇာတ္ေရးဆရာမတဦးျဖစ္သူ Lillian Hellman ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယုံၾကည္ ခ်က္ အျမင္မ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္သည့္ စာေပအႏုပညာရွင္မ်ားကုိ ကူညီေရးအတြက္ သူ၏ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားကုိ အသုံးျပဳရန္ ျပဇာတ္ေရးဆရာမ က ေသတမ္းစာ ေရးသား မွာၾကားခ့ဲသည္။ ဆုေပးသည့္ အစီအစဥ္ကုိ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ အစျပဳခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္အတြက္ ဆုရသူ ကာတြန္းဆရာက သူ၏ ကာတြန္းမ်ားက လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားမႈကို တဘက္တလမ္းက အေထာက္ကူျပဳ ေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳခံရသည့္ အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္ဟု ေျပာျပသည္။
“ျမန္မာျပည္သူေတြက လူ႔အခြင့္အေရး ဆုံးရွဳံးေနၾကတာပါ။ လူတိုင္းမွာ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရး ရွိပါတယ္။ အဲဒီ အခြင့္အေရးေတြကို လူတုိင္း အျမန္ဆံုးရ ေစခ်င္ပါတယ္” ဟု ကာတြန္းဟန္ေလးက ေျပာသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ ျပဳေသာဆု ခ်ီးျမွင့္ခံရျခင္းမွာ ပထဆံုး အႀကိမ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကာတြန္းဟန္ေလးက ေျပာသည္။ ဂုဏ္ျပဳဆုႏွင့္ အတူ ေငြသားဆု အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ပါ၀င္မည္ဟု ဆုိသည္။
ကာတြန္း ဟန္ေလးသည္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွ စတင္ၿပီး ျပည္ပရိွ စာနယ္ဇင္းမ်ားအတြက္ကာတြန္းမ်ား ေရးဆဲြခဲ့သည္။ယခုအခါ ဧရာ၀တီ မဂၢဇင္းတြင္ ပင္တုိင္ ကာတြန္း ဆရာ အျဖစ္ ျမန္မာျပည္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရး ကာတြန္းမ်ား၊ သရုပ္ေဖာ္ပံုမ်ား ေရးဆဲြလ်က္ရွိသည္။
Hellman/Mammett ဆုရွင္ ကာတြန္းဟန္ေလးသည္ ပန္းခ်ီပညာကို ၁၉၈၂ ခုႏွစ္က ရန္ကုန္ ပန္းခ်ီ ပန္းပု အႏုပညာေက်ာင္းတြင္ တက္ေရာက္ သင္ၾကားခဲ့သည္။ လက္ဦးဆရာမ်ားမွာ ပန္းခ်ီ ဦးသုခ၊ ဦးဘလံုေလး၊ ဦးဘၾကည္၊ ဦးတင္ေအးတို႔ ျဖစ္သည္။
ယခင္ႏွစ္ကHellman/Mammett ဆု ရရိွသူမ်ားထဲတြင္ အက်ဥ္းက်ေနသူ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀လည္း ပါ၀င္သည္။
ထုိ႔ျပင္ ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မုိး၊ ဇာဂနာ၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအေရး ေဆာင္ရြက္သူ ကုိဘုိၾကည္၊ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ စသည့္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားလည္း ယခင္ႏွစ္မ်ားက Hellman/Mammett ဆုကုိ ရရွိခဲ့ၾကသည္။
မူရင္းသတင္း http://www.irrawaddymedia.com/bur/
ျပည္သူေတြေၾကာက္ေအာင္ တမင္ခြဲတာ စစ္တပ္ဗံုး..
ပါရမီတကၠစီ ယာဥ္မ်ားအား ဗံုးသတိေပးခ်က္ထုတ္ျပန္
ပါရမီတကၠစီ ယာဥ္မ်ားအား ငႇားစီး၍ယာဥ္၏ ေနာက္ဖံုးအတြင္း(သို႔မဟုတ္) ကားထိုင္ခံုေအာက္တြင္ ဗံုးေဖာက္ခြဲရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း သတင္းရရႇိထားသည္ဟု သတိေပးခ်က္ထုတ္ျပန္
ပါရမီတကၠစီယာဥ္ေမာင္းမ်ား ယာဥ္ အတြင္းလုံျခံဳေရး အထူးဂ႐ုျပဳရႇာေဖြစစ္ေဆး ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျပဳလုပ္လာေၾကာင္း ပါရမီတကၠစီ ယာဥ္ေမာင္းမ်ားထံမ ႇသိရႇိရသည္။
ယင္းမႇာ ဗႏၶဳလ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး ကုမၸဏီလီမိတက္ လက္ေအာက္ရႇိ ပါရမီတကၠစီယာဥ္ဂိတ္ တြင္ ပါရမီတကၠစီယာဥ္မ်ား အားလုံး လုံျခံဳေရးသတိေပးခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ထားေၾကာင္း သိရႇိရသည္။ ထုတ္ျပန္ထားေသာ လုံျခံဳေရးသတိေပးခ်က္မ်ားတြင္ ျပည္သူ႔ေပ်ာက္က်ား တပ္ဦးအဖြဲ႕မႇ ေဖာက္ခြဲေရးသမားမ်ားသည္ ပါရမီတကၠစီယာဥ္မ်ားအား ငႇားစီး၍ ယာဥ္၏ေနာက္ဖုံး အတြင္း(သုိ႔မဟုတ္)ကားထုိင္ခုံေအာက္တြင္ 'ဗုံး'ေဖာက္ခြဲရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း စစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္သတင္း ရရႇိထားသျဖင့္ လုံျခံဳေရးအထူးဂ႐ုျပဳ၍ ယာဥ္အားရႇာေဖြစစ္ေဆးၾကရန္ႏႇင့္ ခရီးသည္ဆင္းတုိင္း ယာဥ္အတြင္း/အျပင္စစ္ေဆးရန္၊ ခရီးသည္ မႇတ္တမ္းထားရႇိရန္ စသည့္အခ်က္ မ်ားပါရႇိေၾကာင္း သိရသည္။
အဆုိပါ လုံျခံဳေရးသတိေပး ခ်က္ႏႇင့္ပတ္သက္၍ ပါရမီတကၠစီယာဥ္ ေမာင္းတစ္ဦးက''အခုလုံျခံဳေရးအေျခ အေနအရ ကုိယ့္ကားကုိ ငႇားတဲ့ခရီး သည္ေတြမႇာ အပုိပစၥည္းေတြအိတ္ ေတြ ပါလာတယ္ မပါလာဘူး ဆုိတာ အျမဲတမ္းသတိထားၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္။ အကယ္၍ အပုိ ပစၥည္းေတြ ပါလာရင္လည္း ခရီး သည္ဆင္းသြားတဲ့အခါမႇာ သူတုိ႔ပစၥည္းေတြ စုံမစုံကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မႇာက ဘယ္သူ႔ကုိမႇမယုံၾကည္ရဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မုိ႔လုိ႔ ခရီးသည္အားလုံးကုိ ဂ႐ုစုိက္ ၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနရတာပါ''ဟုေျပာၾကားခဲ့သည္။
မူရင္းသတင္း http://www.first-11.com/
မီဒီယာသမားမ်ား ျပည္သူ့ အက်ဳိးကို ေရွ႔႐ႈၾကပါလုိ႔ ေျပာဆုိလာသူ
သတင္းစာဆရာႀကီး တကၠသုိလ္ ကုိကုိႀကီး
ဝါရင့္ သတင္းစာဆရာႀကီး တကၠသုိလ္ ကုိကုိႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း ၂ဝ၁ဝ ဧၿပီ (၁၉)ရက္ေန႔တြင္ ဝါရင့္သတင္းစာ ဆရာႀကီး တကၠသုိလ္ ကုိကိုႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။ ဆရာ တကၠသုိလ္ကုိကိုႀကီးသည္ သတင္းစာ ေလာကသုိ႔ အသက္(၂ဝ) အရြယ္တြင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး သူ၏ သတင္းစာဆရာ ဘဝကို (သတင္းေထာက္) ဘဝျဖင့္ စတင္ခဲ့သည္။ သတင္းစာေလာကတြင္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ က်င္လည္ခဲ့ၿပီး (ဟန္ေဂရီ)ႏုိင္ငံမွ သတင္းစာ ပညာဒီပလုိမာဘြဲ႕ကို (၁၉၇ဝ) ခုႏွစ္တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအႀကဳိ ျပည္တြင္းထုတ္ မီဒီယာ မ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာသတင္းမ်ားကို ေဖာ္ျပလာခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ ႏုိင္ငံေရး သမား ႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို အဓိက ဆက္သြယ္ ေပးသူမွာ မီဒီယာမ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းမီဒီယာမ်ားသည္ ဘက္လုိက္သင့္သလား၊ ၾကားေနသင့္သလား၊ အမွန္အတုိင္း တင္ျပသင့္သလား စေသာ မီဒီယာ၏ အခန္း က႑သည္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အေရးႀကီးလာသည္ဟု လွ်ပ္တစ္ျပက္ သတင္းဂ်ာနယ္မွ ထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။ မီဒီယာ အခန္းက႑ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဝါရင့္သတင္းစာဆရာ မ်ားတြင္ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ျဖစ္ေသာ၊ သတင္းစာဆရာ အျဖစ္ ေခတ္ေလးေခတ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ သတင္းစာဆရာ လုပ္သက္ ႏွစ္(၅ဝ)ရွိခဲ့ေသာ ဆရာ တကၠသုိလ္ကုိကိုႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္မ်ားကို ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ဆရာ သတင္းစာဆရာဘဝအစကို အရင္ဆုံးေျပာျပေပးပါဆရာ။
ေျဖ။ ။ ၁၉၅ဝ ေက်ာ္ကာလမွာ ကြၽန္ေတာ္က အားကစားကို ဝါသနာပါတယ္။ ေဘာလုံးပြဲေတြလည္း အေတာ္ေလး ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မ႑ဳိင္သတင္းစာက ဆရာဦးထိန္လင္း၊ ဆရာ ဦးေထြးေအာင္တုိ႔နဲ႔ ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ရင္း ခင္မင္ ရင္းႏွီးလာတယ္။ ေဘာလုံးပြဲ ၾကည့္တဲ့အခါ အတူတူ ၾကည့္တယ္။ အတူတူျပန္တယ္။ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး ကေန အတူတူ ျပန္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သူတုိ႔နဲ႔ ေဘာလုံးပြဲ အေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္း ခင္မင္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ဦးထိန္လင္းက မင္း အားကစား ဝါသနာပါတာပဲ။ အားကစားအေၾကာင္း ေဆာင္းပါးေလး ဘာေလး ေရးပါလားဆုိတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ မ႑ဳိင္သတင္းစာမွာ ေဘာလုံးေဆာင္းပါးေလးစေရးျဖစ္တယ္။
''ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေဘာလုံးေလာကအေၾကာင္း''စေရးျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာေရးရင္းနဲ႔ ျပည္တြင္းအားကစား သတင္းေတြ ေရးျဖစ္တယ္။ ေနာက္သူတုိ႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရၿပီး မ႑ဳိင္မွာ အားကစား သတင္းေထာက္ စလုပ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၅-၅၆ ကာလေတြမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က တကၠသုိလ္လည္း တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အားကစားသတင္းေတြ ေရးတယ္။ အားကစားေဆာင္းပါးေတြေရးေပးတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ဘြင္းဘြင္း သတင္းစာအတြက္ ေဘာလုံး သတင္းေတြေရးျဖစ္တယ္။ေနာက္ ၁၉၅၉ ဗန္ေကာက္မွာ လုပ္တဲ့ ပထမအႀကိမ္ ကြၽန္းဆြယ္ အားကစားၿပဳိင္ပြဲကို ဘြင္းဘြင္း သတင္းစာ ကုိယ္စားျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ္ သြားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ဦးထိန္လင္းရယ္၊ ဟံသာ ဝတီက ကိုသန္းညြန္႔ရယ္ သုံးေယာက္ သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သတင္းစာ ဆရာဘဝ အစကေတာ့ အားကစား သတင္း ေထာက္ဘဝ နဲ႔ စခဲ့တယ္။ အားကစားသတင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာ ေရးခဲ့တယ္။ ေနာက္တံခြန္ဂ်ာနယ္ကို စေထာင္တဲ့ထဲမွာ ပါခဲ့တယ္။ တံခြန္ဂ်ာနယ္ ဆုိတဲ့ အမည္ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ပဲေရြးၿပီး ေပးခဲ့တာ။
ေမး။ ။ ဆရာ သတင္းစာဆရာ ဘဝနဲ႔ ဘယ္ေခတ္ေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါသလဲ ဆရာ။ ဆရာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေခတ္ေတြကို ေျပာျပပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဖဆပလ ေႏွာင္းပုိင္း၊ ပါလီမန္ဒီမုိကေရ စီေခတ္။ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္။နဝတေခတ္။ နအဖ ေခတ္။ ေခတ္ေလးေခတ္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေမး။ ။ ဆရာ အဲဒီေခတ္တုန္းက ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ေလာက္ရွိလဲ။
ေျဖ။ ။ ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ အေစာင္(၂ဝ) ေလာက္ရွိမယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီေခတ္တုန္းက အစုိးရကထုတ္တဲ့ သတင္းစာ ဘာေတြရွိခဲ့လဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒီေခတ္တုန္းက အစုိးရက ထုတ္တဲ့ သတင္းစာဆုိတာ မရွိဘူး။ အဖြဲ႕အစည္းကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ သတင္းစာေတာ့ ရွိတယ္။ မ႑ဳိင္သတင္းစာ ဆုိရင္ ဖဆပလကို ကုိယ္စားျပဳတယ္။ ဖဆပလရဲ႕ အသံကို အဓိကထားတယ္။ ျပည္ေထာင္စု သတင္း စာဆုိရင္ သန္႔ရွင္းဖဆပလကို ကုိယ္စားျပဳတယ္။ ၁၉၅၈-၆ဝ ကာလက်ေတာ့ ဦးႏုကို ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းစာရွိတယ္။ အုိးေဝသတင္းစာ ဆုိရင္ ဦးႏုကို ေထာက္ခံတဲ့ သတင္းစာ အေနနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ဖဆပလဘက္က ဆုိရင္ မ႑ဳိင္သတင္းစာဟာ ဖဆပလရဲ႕ အာေဘာ္လုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဖဆပလအဖြဲ႕က ေငြေၾကး အကုန္အက်ခံၿပီး ထုတ္တယ္။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေနၿပီး မ႑ဳိင္သတင္းစာကို ဦးထြန္းဝင္းကို လႊဲေပးလုိက္တယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီေခတ္က သတင္းစာပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သင္တန္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါဦးဆရာ။
ေျဖ။ ။ အဲဒီေခတ္တုန္းကေတာ့ သင္တန္းေတြ မတက္ခဲ့ရဘူး။ ဖဆပလေခတ္တုန္းကေတာ့ ဘာ သင္တန္းမွမရွိဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာကို လက္ေတြ႕ ကြင္းေပၚမွာ၊ လုပ္ငန္းခြင္ေပၚမွာပဲ ကုိယ့္လက္ေတြ႕နဲ႔ ကိုယ္ေရးရသားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သင္တန္း တက္တာက ေၾကးမုံကို ျပည္သူပုိင္သိမ္းၿပီးေတာ့မွ။ အဲဒီတုန္းက တကၠသုိလ္မွာဖြင့္တဲ့ သင္တန္းေတြေတာ့ ရွိတယ္။ ႏွစ္လည္း သိပ္မၾကာလုိက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီတုန္းက တကၠသုိလ္တက္ေနေတာ့ သင္တန္းလည္း မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္က်ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ သတင္းစာဆရာ အသင္းက ဖြင့္တဲ့ ကမၻာေအး သင္တန္းမ်ဳိးေတာ့ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ၁၉၆၆ မွာ ေၾကးမုံကို ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္တယ္။ ေၾကးမုံကို စာေမးပြဲ ဝင္ေျဖရေသးတာေနာ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရပ္သြားတဲ့ သတင္းစာ ေတြကေန အျပင္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ သတင္းစာ ဆရာေတြ ဝင္ေျဖၾကရတယ္။ ဝင္ေျဖေတာ့ ေၾကးမုံမွာ ကြၽန္ေတာ္ အားကစား သတင္းေထာက္ အေနနဲ႔ တာဝန္ယူရတယ္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္း ၁၉၆၇ မွာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနကေန စာေပဗိမာန္မွာဖြင့္တဲ့ သတင္းစာပညာ အတတ္သင္တန္းေက်ာင္း သင္တန္း ပထမအပတ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တက္ခဲ့ရတယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီေခတ္က သတင္းစာပညာ သင္တန္း ပထမအပတ္မွာ ဆရာနဲ႔ အတူတူ တက္ခဲ့တဲ့သူေတြက ဘယ္သူေတြလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ အဲဒီေခတ္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ သတင္းစာပညာ သင္တန္း တက္ခဲ့တဲ့သူေတြက ကိုခင္ေမာင္ေထြး (ခင္ေမာင္ေထြး-ပ်ဥ္းမနား)၊ ေနာက္ေမာင္ေပၚထြန္း ခ်စ္စံဝင္း၊ စာေရးဆရာ ေမာင္ဝံသ တုိ႔က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ သတင္းစာ သင္တန္း ပထမအပတ္မွာ တက္ခဲ့တဲ့ သင္တန္းသားေတြဗ်။
ေမး။ ။ ဆရာ့ကုိ ဟန္ေဂရီကုိကုိႀကီးလုိ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ေခၚၾကတာလဲ။
ေျဖ။ ။ ၁၉၇ဝ မွာ အဲဒီသတင္းစာ သင္တန္းကေန ထပ္ဆင့္ေရြးၿပီး ဟန္ေဂရီကို လႊတ္တယ္။ သတင္းစာပညာ သင္တန္းတက္ဖုိ႔။ ကြၽန္ေတာ္ ရယ္၊ ဦးေစာျမင့္ (ယခုကြယ္လြန္)ရယ္။ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ သင္တန္း တက္ခဲ့ရတယ္။ ဟန္ေဂရီကေန သတင္းစာ ပညာဒီပလုိမာ ဘြဲ႕ရခဲ့တယ္။ အဲဒါကုိ မူတည္ၿပီး သတင္းစာေလာကက လူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဟန္ေဂရီကုိကိုႀကီး၊ ဟန္ေဂရီကုိကိုႀကီးလုိ႔ ေခၚၾကတာေပါ့။
ေမး။ ။ ဆရာ့ရဲ႕ သတင္းစာဆရာဘဝ တစ္ေလွ်ာက္ အမွတ္ရစရာေလး တစ္ခုေလာက္ ရွိရင္ ေျပာျပေပးပါဆရာ။
ေျဖ။ ။ ကြၽန္ေတာ့္သတင္းစာဆရာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ အမွတ္ရစရာ တစ္ခုကေတာ့ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ အာဇာနည္ကုန္း ဗုံးေပါက္မႈပါပဲ။ အဲဒီတုန္းက ေတာင္ကိုရီးယား သမၼတခ်န္ဒူးဝမ္ ျမန္မာျပည္ကိုလာလည္ တယ္။ သမၼတနဲ႔အတူ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕ေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ရွင္ေတြ ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားပါတယ္။ အဲဒီ အဖြဲ႕လာေတာ့ သူတုိ႔ အစီအစဥ္ထဲမွာ အာဇာနည္ ကုန္းကို အေလးလာျပဳဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရွိ တယ္။ ကြၽန္ ေတာ္က လည္း ေတာင္ကုိရီးယား သတင္းစာဆရာေတြကို ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ယူထားရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆက္သြယ္ ေရးတာ ဝန္ကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ယူရတာက ဦးစပ္ကုိင္ဖ။ ေနာက္ျမန္မာ့ သတင္းစဥ္က ဦးခင္ေမာင္ျမင့္။ ဦးေဇာ္ျမင့္။ အဲဒီေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔က အင္းယားလိတ္ ဟုိတယ္မွာ ရွိေနတယ္။ ေတာင္ကုိရီးယား သတင္းစာဆရာေတြ ကိုလည္း အင္းယားလိတ္မွာပဲ ထား တယ္။ ေတာင္ကိုရီးယား သတင္းစာဆရာ အဖြဲ႕က ႀကဳိတင္ေရာက္ ေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာမွာ အလုပ္ လုပ္ေန ခ်ိန္။ မနက္ ပုိင္းက်ေတာ့ ေတာင္ကိုရီးယား သတင္းစာ ဆရာအဖြဲ႕နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အာဇာနည္ကုန္းကို ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အာဇာ နည္ကုန္းကို ေရာက္ေတာ့ အာဇာနည္ကုန္းက အေျခအေနေတြ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနေတြ သူတုိ႔ကို လုိက္ျပၾကတယ္။ လုိက္ျပၿပီး ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတအဖြဲ႕လာမွာကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။
အဲဒီမွာ ကားတန္းတစ္တန္းက ဦးဝိစာရလမ္း အတုိင္းတက္လာၿပီးေတာ့ အာဇာနည္ကုန္း ကိုပတ္။ မပတ္ခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ကိုေဇာ္ ျမင့္က ဗုိလ္စိန္မွန္ဂူနားမွာ ရပ္ေစာင့္ ေနၾက တယ္။ ကုိတင္ႀကဳိင္ (ဓါတ္ပုံသတင္းေထာက္) ေၾကးမုံကုိတင္ႀကဳိင္ ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ စကား ေျပာၿပီး ဓါတ္ပုံ႐ုိက္ဖုိ႔ ေနရာ ေကာင္းယူ ဦးမယ္ ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နားက ထြက္သြားတယ္။ ကားတန္းကလည္း အာဇာနည္ ကုန္း အေဆာက္အဦအတြင္းလည္း ေရာက္ေရာ ဗုံးထေပါက္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဗုံးေပါက္တဲ့ေနရာက ေပ ၁၅ ေပ ၂ဝ ေလာက္ပဲ ေဝး မယ္။ ဗုံးေပါက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုေဇာ္ ျမင့္နဲ႔က ဗုိလ္စိန္မွန္ ဂူနားမွာ ေမွာက္လုိက္ၾကတယ္။ ေမွာက္လုိက္ၿပီး ေခါင္းေပၚ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာဇာနည္ကုန္း ေခါင္ မုိးႀကီးက ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ ပြင့္သြားၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဗုံးေပါက္တဲ့ ေနရာနားကို အေျပးအလႊား သြားခ်ိန္မွာ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ေက်ာ္ျမင့္၊ ကိုတင္ႀကဳိင္ (ဓါတ္ပုံသတင္းေထာက္)တုိ႔ လဲၿပဳိေနတာေတြ႕ရတယ္။ တျခားသူေတြလည္း လဲေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရွိတဲ့ကားေတြနဲ႔ လဲၿပဳိေနတဲ့သူေတြကို ေခၚၿပီး စစ္ေဆး႐ုံ(၂)ကို ပုိ႔ေပးခဲ့တယ္။ ေဆး႐ုံအထိလုိက္ၿပီး လုိအပ္တာေတြ ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ သတင္းစာတုိက္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ျပန္ေျပာျပတယ္။ အဲဒီ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သတင္းစာသမားဘဝ တစ္ေလွ်ာက္မွာ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ဆုံးပါပဲ။
ေမး။ ။ ဆရာက အဲဒီတုန္းက ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာမွာဆုိေတာ့ အဲဒီ ျဖစ္ရပ္ေတြကို သတင္းစာထဲမွာ ျပန္ေရးခဲ့ေသးလား။
ေျဖ။ ။ ေရးလုိ႔မရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အစစ္ခံရတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစစ္ခံရတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္က ဖြဲ႕စည္းေပးထားတဲ့ စုံစမ္း စစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕မွာ ျဖစ္ရပ္အားလုံးကို ျပန္အစစ္ခံရတယ္။ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲဆုိတာကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ျပန္စစ္တယ္။ ျဖစ္ရပ္အမွန္ ကုိေပါ့ဗ်ာ။ ျဖစ္ရပ္ကုိေပါ့။
ေမး။ ။ ဆရာက အဲဒီတုန္းက ဗုံးေပါက္ကြဲမႈမွာ သတင္းစာဆရာေတြ ဘယ္သူေတြ ဆုံးသြားလဲ။
ေျဖ။ ။ ကိုတင္ႀကဳိင္ (ဓါတ္ပုံသတင္းေထာက္) အဲဒီေနရာမွာပဲ ဆုံးသြားတယ္။ ေနာက္႐ုပ္ရွင္ေကာ္ပုိေရးရွင္းက ကုိအုန္းေက်ာ္ ဆုိတဲ့လူ လည္း အဲဒီမွာပဲဆုံးသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က အေဆာက္အဦ အျပင္မွာ ဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က လြတ္သြားတယ္။ သူတုိ႔က အေဆာက္ အဦအထဲမွာ မလြတ္ ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေမး။ ။ ဆရာ မီဒီယာသမား တစ္ေယာက္ဟာ ဘက္လုိက္သင့္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ႏွစ္ပုိင္းေျပာရမယ္။ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ ဘက္လုိက္မႈနဲ႔ ကင္းတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ သတင္းစာသမား၊ မီဒီယာသမား ကေတာ့ ၾကားမွာေနသင့္တယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ မီဒီယာသမားဆုိတာက ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူၾကားမွာ ေပါင္းကူးေပးတဲ့ သူေတြေလ။ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူၾကားမွာ ျပည္သူရဲ႕ဆႏၵ၊ သေဘာထား၊ အျမင္ေတြကို တင္ျပေပးရသလုိ၊ ႏုိင္ငံေတာ္က ျပည္သူကို သိေစခ်င္တဲ့၊ ျပည္သူအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ ကိစၥေတြကို ေပါင္းကူး ဆက္ဆံေပးရတဲ့ အေနအထားေလ။ အဲဒီၾကားမွာ ဘက္မလုိက္သင့္ဘူး ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ကိုေတာ့ မီဒီယာသမားက စြဲကုိင္ထားဖုိ႔ေတာ့ လုိတာေပါ့။ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဆုိရင္ေတာ့ မီဒီယာသမားက ျပည္သူ႔ဘက္က ဘက္လုိက္သင့္တယ္၊ ရပ္တည္ ေပးရမယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ ျပည္သူ႔အက်ဳိး စီးပြားအတြက္ ဆုိရင္ေတာ့ ျပည္သူ႔ဘက္က မီဒီယာသမားေတြ အေနနဲ႔ ဘက္လုိက္သင့္တယ္။
ေမး။ ။ မီဒီယာက အမွန္ကိုအမွားျဖစ္ ေအာင္ေျပာေနရင္ အက်ဳိးဆက္က ဘာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္မလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ မီဒီယာက အမွန္ကို အမွားျဖစ္ေအာင္ ေျပာေနတယ္ဆုိတာက ဘယ္လုိ မီဒီယာမ်ဳိးလဲဆုိ တာေပၚ မူတည္တာေပါ့။ အမွားႀကီးပဲ ေျပာလာရင္ အမွားကို အမွန္ထင္တဲ့သေဘာသဘာဝက ရွိတယ္ ေလ။ အမွားေတြကိုမ်ားမ်ား ေျပာလာပါမ်ားရင္ ၾကာလာေတာ့ ဒါေတြဟာ မွန္မ်ားမွန္မလားမသိဘူး ဆုိၿပီး ေတြးလာတတ္တယ္ေလ။ ဒါေတြက မျဖစ္သင့္ တဲ့၊ မလုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြပဲ။ ေျမာက္ျမားစြာေသာ အမွားေတြကို အမွန္ထင္လာေအာင္၊ ေခါင္းထဲ စြဲသြားေအာင္ လုပ္တာမ်ဳိးကေတာ့ မျပဳသင့္ မျပဳအပ္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။ သတင္းစာသမား၊ မီဒီယာသမား တစ္ေယာက္ အျဖစ္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳမယ့္သူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္က မွန္သလား၊ မွားသလားဆုိတာကေတာ့ ခ်င့္ခ်ိန္ ဖုိ႔လုိတာေပါ့။ အဓိကအားျဖင့္ ျပည္သူနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ၾကားမွာ ေပါင္းကူးေပးရတဲ့ မီဒီယာရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အမွန္ကုိ အမွန္ပဲ ေျပာသင့္တယ္။ အမွန္ကုိ အမွန္ပဲ ေဖာ္ျပသင့္တယ္။ အမွန္ကုိပဲသိေအာင္ ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ သမာသမတ္က်တဲ့ သတင္းစာသမား၊ မီဒီယာသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာေပါ့။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔အမွားကိုပဲ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဖာ္ျပေပးေနတယ္ဆုိရင္ ျပည္သူ အေပၚမွာ မွန္ကန္တဲ့ ျပဳက်င့္မႈ မဟုတ္ဘူးေလ။ သတင္းစာ၊ မီဒီယာဆုိတာက ျပည္သူေတြ ခံစားေနရတဲ့ အေနအထား၊ ျပည္သူေတြ ရင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ခံယူခ်က္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုိလား ေတာင့္တခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပေပးသင့္တာေပါ့။ ဒါမွသာလွ်င္ သတင္းစာသမား က်င့္ဝတ္နဲ႔အညီ သတင္းစာသမားေကာင္း တစ္ေယာက္ ပီသမွာေပါ့။
ေမး။ ။ သတင္းစာသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ က်င့္ဝတ္ေတြက အခ်က္ ဘယ္ေလာက္လဲရွိလဲ။
ေျဖ။ ။ အခ်က္ရယ္လုိ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ပဲဗ်။ ဒီအေပၚမွာ ျပဳက်င့္တဲ့အေနအထား၊ ရပ္တည္ တဲ့ အေနအထား။ သူဘယ္လုိေပၚမွာ ရပ္တည္သလဲ။ ဘယ္သူ႔ဘက္က ရပ္တည္သလဲ။ ဘယ္ရပ္တည္ခ်က္ နဲ႔ သူလုပ္ကုိင္ေနသလဲ။ ဒီအေပၚမွာ တည္ေနတာ ကို။ သူ႔အက်င့္စာရိတၲေပၚနဲ႔ရပ္တည္ခ်က္ ေကာင္း သလား။သူဦးတည္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကေကာ မွန္ကန္သလား။ ဒါေတြကုိၾကည့္ၿပီး၊ ရပ္တည္ခ်က္ ကိုၾကည့္ၿပီး သတင္းစာသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ ဆုိတာကို ေျပာရမွာပါ။ သတင္းစာဆုိတာ ျပည္သူ ေတြရဲ႕ နားမ်က္စိျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ မ်က္စိထဲမွာ အမွန္ကုိျမင္ေအာင္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ နားထဲမွာ အမွန္ကို ၾကားေအာင္ ကုိယ္ကလုပ္ေပးရ မယ္။ ဒါကိုမွ လုပ္မေပးဘူး၊ ဒါကိုမွ လမ္းလႊဲတဲ့ အေနအထားကို တြန္းပုိ႔မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ သတင္းစာဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရဘူး။
ေမး။ ။သတင္းစာဆရာ စစ္စစ္ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိလားဆရာ။
ေျဖ။ ။ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သတင္းစာဆရာ ေကာင္းေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သတင္းစာဆရာစစ္စစ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ရပ္တည္ေနၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြ မွန္တယ္မမွန္ဘူးဆုိတာ သူတုိ႔ရဲ႕သမုိင္းက အဆုံး အျဖတ္ေပးသြားမွာပါ။
ေမး။ ။ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္သတင္းသမားေတြ ကို ဘာေျပာခ်င္လဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ မီဒီယာသမားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာက ပထမဦးဆုံးကုိယ့္ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ မွန္ကန္ ဖုိ႔လုိတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ မွန္ကန္မွသာလွ်င္ ကုိယ့္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္က မွန္ကန္မွာေလ။ ကုိယ့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မွန္မွသာလွ်င္ ကုိယ္လမ္းညႊန္တဲ့၊ ကုိယ္ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့ ျပည္သူကုိ အသိေပးတဲ့ ေနရာမွာ ကုိယ္မွန္မွန္ကန္ကန္ သတင္းေတြေပးႏုိင္မယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ သေဘာထားေတြကို ေပးႏုိင္မယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ယူဆခ်က္ေတြကို တင္ျပေပးႏုိင္မယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵအမွန္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေပးႏုိင္မယ္။ ဒီအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ႀကဳိးစား ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ ဆုိရင္ အနာဂတ္ လူငယ္သတင္းသမားေတြ အေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး တုိးတက္သြားမွာပါ။ ဒါမွသာ အားလုံး႐ုိေသေလးစားတဲ့ မီဒီယာ ေလာကႀကီး ျဖစ္မွာေလ။
ေမး။ ။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကဳိကာလမွာ မီဒီယာအခန္းက႑က ဘယ္ေလာက္ အေရးပါသလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ တကယ္အေရးပါပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုဟာ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ မရွိမျဖစ္ ျဖတ္သန္းသြားရမယ့္ ကာလတစ္ခုပါ။ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို သြားမယ္ဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မပါမျဖစ္ဘဲ။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ မီဒီယာေတြ က ေရြးေကာက္ပြဲ အႏွစ္သာရ၊ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ဦးတည္ခ်က္ေတြကို မီဒီယာသမားေတြကပဲ ျပည္သူေတြကို လမ္းညႊန္ ေပးႏုိင္မယ္။ ရွင္းျပႏုိင္မယ္။ သတင္းေပးႏုိင္မယ္။ ဒီလုိပဲ ႏုိင္ငံေတာ္က ထားရွိတဲ့ သေဘာထားေတြ ကိုလည္း ျပည္သူေတြ ေလ့လာႏုိင္ေအာင္၊ ေဝဖန္ အကဲျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ မီဒီယာသမားေတြကပဲ ေပးရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီသတင္းစာ၊ မီဒီယာဟာ ေရြး ေကာက္ပြဲအႀကဳိကာလမွာ အေရးႀကီးသလုိ ေရြး ေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့ ကာလမွာလည္း အေရးပါတဲ့ေနရာ မွာ ရွိေနပါတယ္။ မီဒီယာေတြက ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလမွာရွိေနတဲ့ႏုိင္ငံေရးအေနအထား၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕ လက္ရွိအေနအထား၊ သြားရမယ့္ဦးတည္ခ်က္ ဒါေတြကို အမ်ားျပည္သူ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္နဲ႔ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးရ မွာက မီဒီယာသမားေတြပါ။ ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္ အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္သူေတြရဲ႕ ခ်ဳပ္ကုိင္မႈကို မခံရဖုိ႔ မီဒီယာသမားေတြ သတိထားရမယ္။ ပါတီေတြနဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ရမွာေပါ့။ ပါတီေတြရဲ႕ တင္ျပေပးတာေတြကို ေဖာ္ျပေပးသင့္တယ္ ထင္တာကို ေဖာ္ျပေပးရမယ္။ သုိ႔ေသာ္ ပါတီေတြရဲ႕ ႀကဳိးဆြဲရာကို မခံရဖုိ႔ အေရး ႀကီးတယ္။ သတင္းမီဒီယာရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေခ်ာေခ်ာ ေမြ႕ေမြ႕ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္တယ္။ လမ္းခင္းေပးႏုိင္တယ္။ ဆုိေတာ့ ၁၉၆ဝ ေက်ာ္ေလာက္က တည္ၿမဲသန္႔ရွင္း အဓိကၿပဳိင္က်တဲ့ကာလမွာ သတင္းစာသမားက အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ အေျခအေနကို လွည့္လည္ သြားၿပီးေတာ့မွ ေဝဖန္ တယ္။ အကဲျဖတ္တယ္။ သေဘာထားဆႏၵ ေတြကို လုိက္ေတာင္းခံတယ္။ အေထာက္ေတာ္ သတင္းစာ ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္တစ္နံ တစ္လ်ားကိုသြားၿပီး ဘယ္ၿမဳိ႕နယ္ကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ အလားအလာ ေကာင္းတယ္။ ဘယ္ၿမဳိ႕နယ္ကေတာ့ ျဖင့္ ဘယ္အင္အားစု ကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လုိအေျခ အေနရွိတယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေတြကိုေတာင္ တုိင္းျပည္ကို အခ်ိန္မီတင္ျပႏုိင္ခဲ့တယ္။ အခုလုိ အေနအထား ဆုိရင္ မီဒီယာေတြက ဒီလုိဟာမ်ဳိးေတြကို လုပ္ႏုိင္ တာေပါ့။ ဒါအမွန္ေတြပဲေလ။ ဘယ္သူ႔ဘက္မွ လုိက္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ လက္ရွိအေနအထားအရ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵဘယ္လုိ ရွိတယ္။ ျပည္သူေတြ ဘယ္ဘက္ကို ယိမ္းယုိင္ေနတယ္။ ဦးတည္ေနတယ္။ စတဲ့ ျပည္သူရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္၊ အလားအလာေတြကို မီဒီယာေတြက လုပ္ေပးလုိ႔ ရတယ္ေလ။ ဒါေတြကို လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ျပည္သူေတြက ဒီ ၂ဝ၁ဝ ေရြး ေကာက္ပြဲ အလားအလာကို ခန္႔မွန္းလုိ႔ရမယ္။ တြက္ဆလုိ႔ရမယ္။ အကဲျဖတ္လုိ႔ရမယ္။
ေမး။ ။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ကာလေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ ဘယ္လုိ ျဖစ္လာႏုိင္မလဲလုိ႔ ဆရာထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ မီဒီယာေတြဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကဳိ ကာလမွာ အေရးပါသလုိ၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးတဲ့ ကာလမွာလဲ မီဒီယာရဲ႕အခန္းက႑က အေရးပါတဲ့ ေနရာမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့ အေနအထားမွာရွိတယ္။ လမ္းညႊန္မႈေပးတဲ့ အေန အထားမွာရွိတယ္။ ပြင့္လင္းတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္ေအာင္ မီဒီယာေတြက လုပ္ေဆာင္ေပးရမယ္။ ေဖာ္ျပေပးရမယ္။ စတုတၴမ႑ဳိင္အေနနဲ႔ ပီပီျပင္ျပင္ ရပ္တည္ဖုိ႔ေတာ့ လုိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးကာလမွာလည္း ျပည္သူယုံၾကည္တဲ့ မီဒီယာ ေတြျဖစ္ဖုိ႔လုိတယ္။
ေမး။ ။ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ ဘယ္လုိျဖစ္လာႏုိင္မလဲလုိ႔ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကိုလဲ ေျဖပါဦးဆရာ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါကေတာ့ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလဒ္ အေပၚမွာ မူတည္တယ္။ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလဒ္အေပၚမွာ ဘယ္လုိအစုိးရမ်ဳိးျဖစ္လာမလဲ။ ဘယ္လုိ ပုံသ႑ာန္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းမယ့္ အစုိးရမ်ဳိးျဖစ္မလဲ ဆုိတာ မူတည္တယ္။ ပြင့္လင္းမႈကိုေပးမယ့္ အလားအလာမ်ဳိး ရွိမလား။ ဒါဆုိရင္ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ ရွိလာႏုိင္မယ္ေလ။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေရးလာႏုိင္ မယ္ေလ။ သုိ႔မဟုတ္ဘဲနဲ႔ စည္းေတြကမ္းေတြ ေဘာင္ေတြနဲ႔ သြားမလား ဆုိတာ မသိႏုိင္ေသးဘူးေလ။ ဘာမွ ႀကဳိတင္ၿပီး ေျပာလုိ႔မရေသးဘူး။
ေမး။ ။ ဆရာ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ေသးလဲ။
ေျဖ။ ။ အဓိကကေတာ့ဗ်ာ မီဒီယာသမားေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို လုပ္ေဆာင္ေပးၾကဖုိ႔၊ ရပ္တည္ေပးၾကဖုိ႔ပဲ လုိလိမ့္မယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အြန္လုိင္း-ဝဏၰ
လွ်ပ္တစ္ျပက္ သတင္းဂ်ာနယ္မွ
တံဆိပ္တပ္တဲ့ ၀ါသနာ…
လူထုဦးစိန္၀င္း
တပည့္ေက်ာင္းသားေဟာင္း တစ္ေယာက္က နယ္မွာ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္ပါတယ္။ သူ႔ေက်ာင္းက စာၾကည့္ တုိက္အတြက္ အလွဴခံလို႔ စာအုပ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ဂ်ာနယ္မ်ား လွဴလိုက္ပါတယ္။ လွဴတဲ့အထဲမွာပါတဲ့ ဂ်ာနယ္တစ္ ေစာင္ကိုေတြ႔ေတာ့ သူက အံ့ၾသတဲ့မ်က္ႏွာ နဲ႔ “ဒီ ဂ်ာနယ္လဲ ဖတ္တာပဲလားဆရာ” လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဆက္တည္း “ဆရာနဲ႔ အယူအဆ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း မဟုတ္လား”လို႔လည္း ေျပာ လိုက္ပါတယ္။
မတူတာ ပိုဖတ္သင့္တယ္…
သူေျပာတဲ့ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အယူအဆခ်င္းက ေတာင္၀င္ရိုးစြန္းနဲ႔ ေျမာက္၀င္ရိုးစြန္းေလာက္ ျခားနားတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ အယူအဆတူတဲ့ စာမ်ဳိးထက္ မတူတဲ့ စာမ်ဳိးကို ပိုၿပီးေတာင္ ဖတ္သင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။ မတူတဲ့ ရႈေထာင့္ကၾကည့္တဲ့ မတူတဲ့ အျမင္ ကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ မတူတဲ့ အေတြးေတြ မတူတဲ့ အႀကံအစည္ေတြကို သိရတာ ကိုယ့္အတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိနုိင္ဘူးလား။ ကိုယ္နဲ႔ အႀကိဳက္ခ်င္းမတူတာနဲ႔ အယူအဆခ်င္း မတူတာနဲ႔ မေကာင္းဘူး။ မမွန္ဘူးလို႔ သေဘာမထားအပ္ပါဘူး။ အယူအဆ မတူေပမယ့္လို႔ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားနဲ႔ ရေပါက္ရလမ္း အခြင့္အေရးကို ေမွ်ာ္ကိုၿပီး ေရးသားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ၊ သူကိုယ္တိုင္ အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္လို႔ ေရးတာမ်ဳိးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အယူအဆ ကြဲေနေန တေလးတစား သေဘာထားရမွာပါပဲ။ စာကိုသာ မဟုတ္ဘူး။ လူကိုလည္း ေလးစားရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ရေပါင္းရလမ္း အက်ဳိးအျမတ္ကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး ေရးတဲ့သူနဲ႔ သူေရးတဲ့ စာကိုေတာ့ သိဖို႔ ေလာက္ သာဖတ္ၿပီး ေလးစားစရာ မလိုပါဘူး။ ေလကုန္ခံၿပီး ေျပာေနစရာလည္း မလိုပါဘူး။ ေခတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖတ္သန္းလြန္ေျမာက္ လာခဲ့ၿပီး အျဖစ္မ်ဳိးစံု ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္က အင္မတန္ အကင္းပါးပါတယ္။ “ပါးစပ္ ဟ လိုက္တာနဲ႔ အထဲမွာ အူ ဘယ္ႏွစ္ ေခြရွိတယ္”ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းျမင္တတ္ပါတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္က အေလးမလုပ္ေတာ့လို႔ စာေပသခၤ်ဳိင္းကို အသက္ရွင္လ်က္ ေရာက္သြားတဲ့ သူေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ မနည္းလွပါဘူး။ ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရးတယ္ဆိုတာ စာေရးဆရာမွ စာက မဟုတ္တာ။
သမိုင္းရဲ႕ အမႈိက္ပံုႀကီးထဲ ေရာက္သြားသူေတြ…
နုိင္ငံေရးသမား အေျပာမွားတာက ျငင္းလို႔ရေသးတယ္။ ေနာက္မွ ျပင္ေျပာလို႔ရေသးတယ္။ က်ေနာ္က ဒီအဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ ပါဘူးဆိုၿပီး ဖာလို႔ ေထးလို႔ ရေသးတယ္။ ဒါေတာင္မွ ေသြးနာထင္ အေရာက္လြန္ၿပီး ႏႈတ္မေစာင့္စည္းမိတာေၾကာင့္ မနက္ကတင္ ဟီးရိုး ျဖစ္ေနရာက ညေနက်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဗီလိန္ဘ၀ ေရာက္သြားၿပီး ပရိသတ္ရဲ႕ ရြံရွာပစ္ပယ္ျခင္း ခံလိုက္တဲ့ သာဓကေတြလည္း ရိွ ေသးတယ္။ ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသတဲ့ အျဖစ္ေပါ့ေလ။ စာေရးဆရာက်ေတာ့ စာရြက္ေပၚမွာ အျဖဴအမည္းနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္က်န္ ရစ္ခဲ့တာ ဆုိေတာ့ လိမ္လို႔လည္းမရ ျငင္းလို႔လည္းမရ ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ စာအေရးအသား အင္မတန္ေကာင္းၿပီး၊ စာေကာင္းတခ်ဳိ႕ ေရးသား နိုင္ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ အေတာ္မ်ားမ်ား “သမိုင္းရဲ႕ အမႈိက္ပံုႀကီး”ထဲေရာက္ရွိသြားတာမ်ဳိးေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာလည္းျဖစ္၊ ႏွေျမာစရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ စိတ္ယဥ္ေက်းမႈ အထက္တန္းက်ပံုက၊ မွားခဲ့မိတာကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ၿပီး ရိုးသားစြာနဲ႔ မွားခဲ့မိေၾကာင္း ေတာင္ပန္းျပဳျပင္လိုက္ရင္ျဖင့္၊ အာဃာတ လံုး၀မထားပဲ ခြင့္လြတ္ လက္ခံ ဆက္ဆံနုိင္ၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ အမွန္တကယ္ ရိုးသားတယ္လို႔ ယံုၾကည္ဖို႔သာရွိပါတယ္။
တံဆိပ္တပ္တဲ့ ၀ါသနာ…
“က်ေနာ္ ေတာ့ ဒီဂ်ာနယ္လဲ မဖတ္ဘူး။ ဟိုစာေရးဆရာလဲ မဖတ္ဘူး။ သူတို႔က အလုိေတာ္ရိေတြမွန္း သိသာေနတာပဲ ဆရာရဲ႕” ေက်ာင္းသားေဟာင္း ဆရာေလးက သူ႔အျမင္ သူ႔သေဘာထားကို ျပတ္ျပတ္ပဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါက စာဖတ္ပရိသတ္ရဲ႕ အခြင့္အ ေရးပဲေလ။ ႀကိဳက္တာကိုဖတ္မယ္၊ မႀကိဳက္တာကို မဖတ္ဘူးေပါ့။ စာနယ္ဇင္းသမားက်ေတာ့ စာဖတ္ပရိသတ္လို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိဘူး။ ႀကိဳက္လည္းဖတ္၊ မႀကိဳက္လည္းဖတ္ပဲ။ မေကာင္းတာကိုလည္း ဘာကဘယ္လို မေကာင္းတာလဲဆိုတာကို စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ ေျပာဖို႔ လိုအပ္လာတဲ့အခါ ေျပာနိုင္ဖို႔အတြက္ ဖတ္ရတာပဲ၊ ဆရာေလးေျပာတဲ့ ဂ်ာနယ္ရဲ႕ အယူအဆေတြဟာ လံုး၀ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္တာ မွန္ေပမယ့္ ဒါက သူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈပဲ။ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ မတူတာနဲ႔ပဲ မမွန္ဘူး။ မေကာင္းဘူးလို႔ ဘယ္ေျပာလို႔ ရမွာလဲ။ ကိုယ္က သူ႔ကို မွားတယ္လို႔ ေျပာရင္သူကလည္း သူမွန္ၿပီး ကိုယ္မွားတယ္လို႔ ျပန္ေျပာမွာပဲေလ။ အယူအဆ ဘယ္လိုပဲကြဲကြဲ၊ သူတို႔ ဂ်ာနယ္ဟာ ဂ်ာနယ္ေကာင္းတစ္ေစာင္ပဲ။ လူၿပိန္းႀကိဳက္ သည္းေျခခိုက္စာေတြနဲ႔ စာဖတ္ပရိသတ္ကို မေစာ္ကား ဘူး။ ၿပီးေတာ့ သတင္းေတြလည္း စံုတယ္။ တင္ျပပံု တင္ျပနည္းေတြလည္း ေကာင္းတယ္။ သိကၡာရွိပါတယ္လို႔ တပည့္ေဟာင္းကို ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္သူ႔ကို ျဖစ္ျဖစ္အလြယ္တကူ “တံဆိပ္တပ္” တာမ်ဳိး မလုပ္ဖို႔လည္း ေျပာလုိက္ရပါေသး တယ္။ “အလိုေတာ္ ရိ”လို႔ သူက ေျပာခဲ့တာကိုး။
တံဆိပ္တိုင္း မွန္တာမဟုတ္…
“တံဆိပ္တပ္”တဲ့ အလုပ္ကို က်ေနာ္တို႔ လူမ်ဳိးက ေတာ္ေတာ္ ၀ါသနာပါပံု ရပါတယ္။ သူက လက္၀ဲသမားပဲ၊ လက္ယာသမားပဲ၊ အေခ်ာင္သမားပဲ၊ ပရိုပဲ၊ အန္တီပဲ၊ ဂႏၱ၀င္ေတြပဲ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သမားပဲ၊ အရက္သမားပဲ၊ ေဆးသမားပဲ၊ လမ္းသရဲပဲ၊ ပံုစံခြက္သမားပဲ၊ တိုးတက္တဲ့သူပဲ၊ စတဲ့ စတဲ့ အေခၚအေ၀ၚေတြ “တံဆိပ္”ေတြ မနည္းပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခု၊ တဆင့္ၾကား စကား တစ္ခု၊ ေကာလဟာလတခုကို အေျချပဳၿပီး အလြယ္တကူ တံဆိပ္တပ္ေပးလိုက္ၾကတာ ပါပဲ။ အသက္ (၇၀)တန္း ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ေတြ႔ေတြအရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလို “တံဆိပ္တပ္”မႈ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လံုး၀ မမွန္တာေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက လက္၀ဲသမားပဲ၊ ကြန္ျမဴနစ္ပဲ၊ မတ္၀ါဒီပဲလို႔ “တံဆိပ္တပ္”ေပးထားၾကသူ အမ်ားစုဟာ လံုး၀ လက္၀ဲေတြမဟုတ္။ ကြန္ျမဴနစ္ မတ္၀ါဒီေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို၊ ေနာက္ပိုင္း သူတို႔ေရးသားတဲ့ (နိဗိႏၵ)စာေတြ ဖတ္ရေတာ့ သိလာၾကရတာပဲ။ လူေတြက သူရဲေကာင္းႀကီးပဲ ဒါမွမဟုတ္ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးပဲလို႔ “တံဆိပ္တပ္”ေပးခဲ့ၾကသူ တခ်ဳိ႕ဟာလည္း ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့မွ “တံဆိပ္တပ္” ထားသလို မဟုတ္ေၾကာင္း ေပၚလာၾကတာပဲ။ ေထာင္ထဲမွာ အၾကာႀကီး ေနခဲ့ဖူးေလေတာ့ အင္မတန္ဆိုးတဲ့ တံဆိပ္တစ္မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္လိုလို ၾကားေနခဲ့ရပါတယ္။ “အင္ေဖၚမာ”(informer)ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ပါ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္စိတ္က မသကၤာ ျဖစ္လာတာနဲ႔၊ သူက “အင္ေဖၚမာ” ပဲ “သတင္းေပး”ပဲလို႔ တံဆိပ္တပ္ ေပးလိုက္ေတာ့ တာပါပဲ။
လြယ္လြယ္တံဆိပ္ မတပ္နဲ႔….
ေထာင္ထဲမွာ အၾကာႀကီး ေနခဲ့ဖူးေလေတာ့ အမ်ားက “သူရဲေကာင္း”လို႔ တံဆိပ္တပ္ေပးထားသူေတြက တကယ္တမ္းက် “အင္ေဖၚမာ”ျဖစ္လို႔ျဖစ္၊ အမ်ားက “အင္ေဖၚမာ”တံဆိပ္တပ္ေပးထားသူက အမွန္တကယ္ ရိုးသားသူ ျဖစ္လိုျဖစ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီး ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ကိုယ္က သူရဲေကာင္းထင္သူက အင္ေဖၚမာ ျဖစ္ေနျခင္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ အခိုက္အတန္႔သာ ထိခုိက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္လို႔၊ ရိုးသားသူကို “အင္ေဖၚမာ”ဆံဆိပ္တပ္လိုက္တဲ့အတြက္အတပ္ခံရသူရဲ႕တစ္ဘ၀လံုးထိခုိက္သြားၿပီး ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ လူတကာက သံသယမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္တာကို ခံသြားရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တစ္ဖက္သားကို လက္လြတ္ စပယ္နဲ႔ “တံဆိပ္တပ္”တာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု မသိုးမသန္႔ ျဖစ္ေနရင္ တိတ္တဆိပ္ ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ သင့္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ အခိုင္အမာ အေသအခ်ာ သိရတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အျခားသူကို ထုတ္မေျပာသင့္ပါဘူး။ ရိုးသားသူတစ္ေယာက္ကို မွားၿပီး စြပ္စြဲမိရင္ သူ႔ချမာ တစ္ဘ၀လံုး ေခါင္းမေဖၚရဲ၊ လူေတာမတိုးရဲ ျဖစ္သြားနုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ရင္ ကိုယ္ လည္း ႀကီးစြာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။
အဲ၊ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ သူမ်ားက တံဆိပ္တပ္တာ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တံဆိပ္တပ္ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလူမ်ဳိးကိုေတာ့ “လူေျပာမသန္ သူသန္မေျပာ”လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါ။ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရဟႏၱာပဲ။ အနာဂစ္ပဲ၊ ေသာတာပန္ပဲလို႔ ထုတ္ေဖၚျမြတ္ၾကားေလ့ မရွိဘူးလို႔ မွတ္သားရဖူးပါတယ္။ “ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဖၚ မသူေတာ္”လိို႔ ဆိုတဲ့ ေရွးလူ သူမတို႔ စကား အရွိသား မဟုတ္လား။
http://jacbaburma.blogspot.com/မွ
လြိဳင္ေကာ္ ရဲစခန္း၌ ဗုံးေပါက္ကြဲ၍ လူတဦး ေသဆုံး
ေႏွာင္းလိႈင္/ ၂၇ ဧၿပီ ၂၀၁၀။ ktimes.org
ကရင္နီျပည္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ (သီရိေဒါ) နာရီစင္ေအာက္မွ ရဲစခန္းတြင္ ယေန႔နံနက္ ၁၀ နာရီခြဲ အခ်ိန္၌ ဗုံးတလုံး ေပါက္ကြဲ၍ လူတဦး ေသဆုံးသြားခဲ့သည္ဟု ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
ေတာင္ေစ်းထဲ၌ ဗုံးေထာင္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူ လူ ၂ ဦးကို ရဲမ်ားက ရိပ္မိသြား၍ ဖမ္းဆီးရမိကာ ရဲစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားျပီး၊ ဖမ္းမိေသာ ထိုလူႏွစ္ဦးအနက္ တဦးမွာ ၎ႏွင့္အတူ ဗုံးတလုံး ပါလာေသးေသာေၾကာင့္ ရဲစခန္း၌ ေပါက္ကြဲၿပီး ေသဆုံးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“လြိဳင္ေကာ္မွာ တခါမွ မျဖစ္ဖူးဘူး။ ေစာေစာက ေန႔လည္ ၁၀း၃၀ ေလာက္မွာ လူႏွစ္ေယာက္ကုိ ေတာင္ေစ်းထဲမွာ မုိင္းေထာင္ဖုိ႔ လုပ္ေန ေတာ့ ရဲေတြက မိသြားတယ္။ အဲဒါ အဲဒီလူကုိ ရဲစခန္းေခၚသြားေတာ့ သူ႔ဆီမွာ ဗုံးတလုံး ပါေသးေတာ့ ရဲစခန္းမွာ ကဲြသြားတယ္တဲ့။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေသလဲေတာ့ မသိဘူး” ဟု လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
ဗုံးေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ၎ႏွင့္အတူ ပါလာေသာ ဗုံးပိုင္ရွင္တဦးမွာ ေသဆုံးသြားေသာ္လည္း သူ႔အေဖာ္တဦးက ျပန္လည္ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း၊ အျခားသူမ်ား မည္မွ် ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရိွသည္ကို အတိအက် မသိရိွရေသးေၾကာင္း ဆိုသည္။
လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ခံတဦးက “တစ္ေယာက္က ေသသြားတယ္။ တစ္ေယာက္က လြတ္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အခုထိ သြားတာက ရဲေတြပဲ။ ရဲစခန္းမွာဆုိေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ မသိေသးဘူး” ဟု ေျပာပါသည္။
ဗုံးေပါက္ကြဲၿပီးေနာက္ အခင္း ျဖစ္ပြားသည့္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ ရဲစခန္းသည္ ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ ယာယီပိတ္ထားေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
Rest of your post
Tuesday, April 27, 2010
လူမသာေတြကို လမ္းထဲ အဝင္မခံတာမ်ဳိး မလုပ္ၾကပါနဲ႔
ခိုင္စု | တနလၤာေန႔၊ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၁၈ မိနစ္ (ေက်ာ္သူႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္)
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ နာေရးကူညီမႈအသင္းကို ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ကတည္းက တည္ေထာင္ခဲ့သူ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ဦးေက်ာ္သူကို ျပည္တြင္း ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ားက အြန္လိုင္းမွတဆင့္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုေပး ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကသည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေပါင္း ၁၄ ၿမိဳ႕မွ ျမန္မာမိသားစုမ်ားက ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တက္ၾကြစြာ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အား ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ ဆႏၵမဲမ်ားျဖင့္ ဧျပီ ၂၄ ရက္ေန႔က ေရြးခ်ယ္ခ်ီးျမႇင့္သည့္ဆုျဖစ္သည္။
ဆုရတဲ့အေပၚ ခံစားခ်က္ ေျပာျပေပးပါ။
“ျပည္တြင္းက လူမႈေရးသမားေတြကို ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက အခုလို အသိအမွတ္ျပဳ အား ေပးလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္။ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဆုရတဲ့အေၾကာင္း မူဆယ္နာေရးကူညီမႈ အသင္းက ဖုန္းဆက္ၿပီး ဝမ္းသာ ေၾကာင္းေျပာလို႔ သိရေပမယ့္ သိပ္မယံုခဲ့ေသးဘူး။ အိမ္ျပန္လို႔ အီးေမးလ္ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ တကယ္ရတာကို သိရတာ။ ညေနေလာက္က်မွ ဖုန္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားတယ္”
ဘာေၾကာင့္ခ်ီးျမႇင့္ခံရတယ္လို႔ ယူဆလဲရွင့္။
“က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္၊ ကိုယ္တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္တာပဲ။ ကိုယ့္သီလ ကိုယ္လံုေအာင္ ေနၿပီးေတာ့မွ လုပ္တဲ့အတြက္ ခ်ီးျမႇင့္ခံရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆုရတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္စိတ္ကိုလည္း အားျဖစ္ေစပါတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့ အားေဆးတခြက္ ေသာက္လိုက္ရသလိုပါပဲ။ လူမႈေရးအလုပ္ကို ပိုၿပီး ေဇာက္ခ်ၿပီး လုပ္ဖို႔ ျဖစ္ေစပါတယ္”
ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္အကယ္ဒမီဆုအေပၚ ဘယ္လုိမ်ား ခဲြျခားၿပီး ျမင္မိလဲ။
“အကယ္ဒမီဆုနဲ႔ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုက မိုးနဲ႔ ေျမလို ကြာပါတယ္။ အကယ္ဒမီဆုက ကိုယ့္အတၱအတြက္ လုပ္လို႔ ရတဲ့ ဆု၊ အခု ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုက ပရဟိတလုပ္ငန္းအတြက္ ရတဲ့ ဆုပါ”
ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆု မဲေပးေရြးခ်ယ္တဲ့ စနစ္ကိုေရာ ဘယ္လိုျမင္လဲ။
“အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ စနစ္ပါ။ ကမၻာမွာလည္း ဒီလိုစနစ္ကို က်င့္သံုးတာပါ။ ျမန္မာျပည္တခုထဲမွာ မရွိတာပါ။ ဥပမာ - က်ေနာ္တို႔ အကယ္ဒမီေပးပြဲေပါ့၊ ေအာ္စကာဆုေပးတဲ့ စနစ္အတိုင္း က်င့္သံုးသင့္တယ္။ အကယ္ဒမီ ေပးတဲ့အခါမွာ ေပးခ်င္တဲ့လူကို ေကာက္ေပးတာေပါ့။ အခုက ၂၄ ဦးထဲက ပရိသတ္ကို မဲေပးခိုင္းၿပီး ဆန္ကာတင္ ၅ ဦး ေရြးခိုင္းတယ္။ အဲဒီထဲက တဦးကို မဲေပးေရြးတာေပါ့ေလ”
ဒီဆုရတဲ့အတြက္ ဘယ္သူေတြကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာခ်င္လဲ။
“က်ေနာ္ ဒီလူမႈေရးလုပ္ငန္း လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ က်ေနာ့္ဇနီး ေရႊဇီးကြက္က လုပ္ခ်င္လို႔ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ဘဝက ဒီဘက္ကို ေျပာင္းလာတာ။ က်ေနာ္ ဘာသာေရးနဲ႔ လူမႈေရးေတြ လုပ္ျဖစ္လာေအာင္ က်ေနာ့္သား ျပည္သိမ္းေက်ာ္နဲ႔ က်ေနာ့္သမီး ျမင့္မိုရ္ေက်ာ္သူတို႔ေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားလာၿပီး လုပ္ျဖစ္သြားတာ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို မဲေပးေရြးခ်ယ္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ဆုေပးႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ၾကတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
ဦးေက်ာ္သူ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တဆက္ထဲ ေမးလိုပါတယ္။ ေျပာျပေပးပါအံုး။
“၇ ရက္သားသမီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး အခမဲ့ ကူူညီလိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရင္လည္း ေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ ၇ ရက္ သားသမီးေတြ ေဆးဝါးကုသႏိုင္တဲ့ သုခ ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္း ဖြင့္ထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကေလးေတြအတြက္ ေႏြရာသီ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းေတြလည္း ဖြင့္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လူငယ္ေတြ ဘဝတက္လမ္းအတြက္ စာေပေတြ ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ သုခအလင္း စာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ထားပါတယ္”
ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္မင္းသားအျဖစ္ကေန လူမႈေရးလုပ္ငန္းဘက္ လွည့္လာတာလဲ။
“က်ေနာ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား လုပ္ေနစဥ္မွာ လူေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့အတြက္ စိတ္ညစ္လာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဘဘ ဦးသုခဆီ သြားၿပီး စိတ္ညစ္တဲ့အေၾကာင္း သြားေျပာတယ္။ အဲဒိိအခါမွာ ဘဘက 'ေမာင္ေက်ာ္သူ .. မင္းကို ဘဘ ေမးခ်င္တယ္။ ျပင္သစ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နာမည္ သိလားဆိုေတာ့ က်ေနာ္က မသိပါဘူး။ အီတလီ ဝန္ၾကီခ်ဳပ္နာမည္ သိလားဆိုေတာ့ မသိပါဘူ။ ဒါဆို ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကို သိလားဆိုေတာ့ သိတယ္ဆိုေတာ့ .. ဒါ အေျဖပဲ' တဲ့။ 'ႏိုင္ငံေက်ာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္တေယာက္က အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိတဲ့လုပ္ငန္း လုပ္ရင္ ပိုၿပီး လူသိတယ္။ ေအာင္ျမင္တယ္' လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီကတည္းက အႏုပညာရွင္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္နာမည္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး လူမႈေရးလုပ္ငန္းကို ေဇာက္ခ်လုပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္”
“က်ေနာ့္မိဘေတြက ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္း လုပ္ပါတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာေတြနဲ႔လည္း သိေနေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ 'ခ်စ္ၾကိဳးေလး တမွ်င္' ကားနဲ႔ ေအာင္ျမင္လာတာ။ က်ေနာ္ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္လာတာ ႏွစ္အစိတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၿငီးေငြ႔လာတယ္။ က်ေနာ့္သားသမီးေတြ ၄-၅ တန္းေလာက္မွာ အင္းစိန္က ေအာင္ဆန္းေတာရ ဆရာေတာ္ဆီမွာ တရားစခန္း သြားနာၿပီး၊ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္လုပ္တဲ့ လူေတြက ငရဲက်လားလို႔ ေမးတာကို ၾကားၿပီး တုန္လႈပ္သြားၿပီး ဘာသာေရး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ စာအုပ္ေတြ ဖတ္၊ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ဆံုးမမႈေတြေၾကာင့္္၊ ေနာက္ၿပီး ဘဘ ဦးသုခရဲ႕ ညႊန္ျပမႈေတြေၾကာင့္ လူမႈေရးထဲကို ဝင္လာတာ”
ဒီလို ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတုန္း ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ ၾကံဳရလဲရွင့္။
“အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လူမႈေရးအလုပ္ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း မလုပ္ရဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕က က်ေနာ္တို႔ကို အၿငိအစြန္းေတြ လုပ္ေနတာလို႔ ျမင္ၾကတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ အေႏွာင့္အယွက္ေပးတာေတြ၊ တရားစြဲမယ့္အဆင့္ ေထာင္ခ်ခံရမယ့္ အဆင့္ေတြေတာင္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔က ၾကံ႕ၾကံ႕ခံၿပီး မွန္တဲ့အတုိင္း လုပ္တဲ့အတြက္ အခုအခ်ိန္ထိ ရွိေနတာပါ။ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ကတည္းက လူမႈေရးကို လုပ္လာတဲ့အခါ အလႉေငြထဲက ပိုက္ဆံတျပားမွ မယူပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က နာေရးအသင္းရွိတဲ့ ေနရာကို ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ ကိုယ္သြားတယ္။ ေရာက္ရင္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ကိုယ္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ ထမင္းဝယ္စားတာပါ။ လခစား ဝန္ထမ္းေတြေလာက္ပဲ လစာေပးပါတယ္”
၁ဝ ႏွစ္တာကာလ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈ အေျခအေနကို ဘယ္လိုျမင္မိလဲ။
“က်ေနာ္တို႔ စစလုပ္တုန္းက လူ ၂ဝ ၊ အစိတ္ေလာက္နဲ႔ စခဲ့တာ။ အခုဆိုရင္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း အပါအဝင္ အေယာက္ ၂ဝဝ ေက်ာ္ ရွိသြားၿပီ။ နိဗၺာန္္ယာဥ္ဆိုရင္လည္း အရင္က တစီးႏွစ္စီးကေန အခု ၁၇ စီး၊ ၁၈ စီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အသင္းကလည္း အခုဆိုရင္ စနစ္တက်နဲ႔ လုပ္ေနပါၿပီ။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ဌာန၊ ေဆးဌာန စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္”
ရန္ပံုေငြကိုေရာ ဘယ္လို ရွာလဲရွင့္။
“က်ေနာ္တို႔က ရန္ပံုေငြ မရွာပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က အလႉရွင္ေတြက လာလႉတဲ့ ေငြနဲ႔ပဲ သံုးတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ NGO က ႏိုင္ငံျခားမွာ လုပ္တဲ့ NGO လို Proposal တင္ၿပီး လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္မွာ Proposal မတင္ပါဘဲ လာလႉတဲ့ လူေတြရဲ႕ ေငြနဲ႔ပဲ စနစ္တက် လုပ္တာပါ”
ဒါဆို စစတုန္းက ဘယ္လိုမတည္ခဲ့ၾကလဲ။
“စလုပ္တုန္းက ပါတဲ့လူေတြကပဲ ေငြေၾကးစိုက္ထုတ္ မတည္ၿပီး၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ ဝယ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္းျပည္ပက အလႉရွင္ေတြက လႉတဲ့ေငြနဲ႔ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းနဲ႔ ျပည္ပက အလႉေတြက မွ်မွ်တတပဲ ရွိပါတယ္။ ျပည္ပကေတာ့ တႏွစ္တခါ စုေပါင္းလႉတာတို႔၊ ဓာတ္မွန္ခန္း ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ စုေပါင္းၿပီး လာလႉတာတို႔ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သေဘၤာသားေတြ ျပန္တက္လာတဲ့အခါ လာလႉၾကတာတို႔ ရွိပါတယ္”
လစဥ္၊ ႏွစ္စဥ္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကိုေရာ သိလို႔ရမလား။ အလႉေငြ လံုေလာက္မႈ ရွိမရွိ အေျခအေနေလးပါ သိခ်င္ပါတယ္။
“နာေရးကူညီမႈအသင္းနဲ႔ ေဆးခန္းအတြက္ပဲ တလကို သိန္း ၃ဝဝ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ တႏွစ္ကို သိန္း ၃၆ဝဝ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ လံုေလာက္မႈ ရွိပါတယ္။ မွ်တေအာင္ ကုန္သင့္ကုန္ထိုက္တာကိုပဲ အကုန္ခံတယ္။ မလိုအပ္တဲ့ ေနရာမွာ အကုန္မခံပါဘူး။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ အခ်ဳိးညီပါတယ္”
လတ္တေလာမွာ ဘာလိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနလဲ။
“အေဆာက္အဦးေတြ ျပန္ေဆာက္ေနတာ ရွိတယ္။ ဓာတ္မွန္ခန္းက ဇြြန္လဆိုရင္ ဖြင့္ႏိုင္ၿပီ။ နာေရး႐ံုးခန္း မရွိေသးဘူး။ ေဆးခန္းထဲမွာ အခန္းတခန္းယူၿပီး ဖြင့္ေနရတယ္။ လူနာ နားေနေဆာင္ ျပန္ေဆာက္ရမယ္။ ကားဂိုေဒါင္႐ံု ေဆာက္ဖို႔ရွိမယ္။ မီးစက္ဝယ္ရမယ္။ အဝီစိေရတြင္း တူးရမယ္။ အဲဒါေတြအတြက္ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္”
ပိတ္ပင္ခံထားရတဲ့ အႏုပညာလုပ္ငန္း ျပန္လုပ္ခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ေရာ … ။
“က်ေနာ့္ကို ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ပိတ္ထားတာ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ခြင့္ စာေရးခြင့္ ဘာမွ လုပ္ခြင့္ မရပါဘူး။ ျပန္လုပ္ခြင့္ ရရင္ေတာင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအလုပ္ကိုလည္း မႏွစ္မ်ဳိ႕ေတာ့ဘူး။ အမ်ားနဲ႔လုပ္ရတဲ့ ကိစၥ၊ ကုသိုလ္မရတာ မ်ားတယ္။ ကုသိုလ္ရတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္။ အေျခအေန ေပးလာခဲ့ရင္ သမိုင္းအျဖစ္မွန္ေတြကို ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးျဖစ္မယ္။ ပရဟိတ အလုပ္ကိုပဲ ေဇာက္ခ်လုပ္ေတာ့မယ္”
ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ Facebook က သံုးရတာ အခက္အခဲ ရွိေနတယ္လို႔ ၾကားမိတယ္။
“ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ္ လုပ္ထားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ အဂၤလန္က တေယာက္၊ စကၤာပူက တေယာက္ရယ္ လုပ္ေပးတာ။ က်ေနာ္လည္း အဲဒီမွာ က်ေနာ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေရးၿပီး တင္တယ္။ fan ပရိသတ္ တေသာင္းေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူက သြားၿပီး Facebook ကုမၸဏီကို ေျပာလိုက္တယ္မသိဘူး။ ပိတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ေရးခ်င္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးမရေတာ့ဘူး။ comment ေပးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အခုေတာ့ comment ေပးလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အသစ္ေတြေတာ့ တင္လို႔ မရေသးဘူး။ အခမဲ့ နာေရးကိစၥ ကူညီေနတဲ့၊ အခမဲ့ ေဆးကုသေပးေနတဲ့ လူေတြကို ဒီလုိလုပ္တာ မေကာင္းပါဘူး။ မလုပ္သင့္ပါဘူး”
Facebook စာမ်က္ႏွာက ကိုေက်ာ္သူရဲ႕ ပရဟိတ လုပ္ငန္းကို တစံုတရာ အက်ဳိးျဖစ္ေစလား။
“အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေစပါတယ္။ Facebook ကပဲ အလႉေငြေတြ တက္လာတာပါ။ ကမၻာအႏွံ႔မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြက Facebook စာမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး နာေရးကူညီမႈ အသင္းရဲ႕ လူမႈေရးလုပ္ငန္း လုပ္ေနတာကို သိၾကၿပီး လႉၾကတာ။ ထို႔နည္တူစြာ ျပည္သူဂုဏ္ရည္ဆုကလည္း Facebook ေၾကာင့္ လူသိမ်ားလာတာလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို စာမ်က္ႏွာလုပ္ေပးတဲ့ အဂၤလန္နဲ႔ စကၤာပူက မိတ္ေဆြေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
နာေရးကူညီမႈအသင္းက ရန္ကုန္အျပင္ တျခားၿမိဳ႕ေတြမွာ ရွိေသးလား။
“တျခားၿမိဳ႕က အသင္းေတြက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္မႈေတာ့ မရွိဘူး။ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕ေတြမွ က်ေနာ္တို႔ကို အားက်ၿပီး ဖြဲ႔တာေတြ ရွိပါတယ္။ အသင္းဖြင့္ပြဲေတြမွာ က်ေနာ့္ကို ဖိတ္လို႔ ၂ဝဝ၇ မတိုင္ခင္က ၿမိဳ႕ေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္မွာ ဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ၂ဝဝ၇ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ခရီးသြားခြင့္ အခက္အခဲရွိလို႔ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ညဘက္ေတြဆိုရင္ အယူသီးတာေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး အေလာင္းေတြ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္”
ပရိသတ္ကို ေျပာခ်င္တာရွိရင္ ေျပာျပေပးပါ။
''က်ေနာ္ ဒီအလုပ္ကို တသက္လံုး လုပ္သြားမွာပါ။ ဒီအလုပ္က ၃၁ ဘံုမွာ ဘယ္ဘံုမွာမွ လုပ္လို႔ မရဘဲ လူ႔ဘံုမွာမွ လုပ္လို႔ရတဲ့ အလုပ္ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကို ေဇာက္ခ်လုပ္သြားမွာပါ။ က်ေနာ္တို႔ နာေရး အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ အယူသီးမႈေတြကို အမ်ားၾကီး ၾကံဳရတယ္။ အဲဒါေတြကို ခြ်တ္ေပးၾကပါ။ လမ္းထဲကို နိဗၺာန္ယာဥ္ဝင္ရင္ ဒီဘက္ထိပ္က မဝင္ရဘူး၊ ဟိုဘက္ထိပ္က မဝင္ရဘူး။ မဂၤလာမရွိဘူးလို႔ ယူဆၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က လမ္းခင္းထားတာ အသစ္မို႔လို႔ မဝင္ခိုင္းတာတို႔ ရွိတယ္။ ဒါေတြက မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာေတြပါ။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီလမ္းက လူေတြေရာ မေသၾကေတာ့ဘူးလား။ ေသတဲ့လူေတြ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း သြားႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးၾကပါ။ တိရစၧာန္ မသာေတြက်ေတာ့ ခုတ္ထစ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ထည့္ၾကတယ္။ လူမသာေတြက်ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ၊ လမ္းထဲ အဝင္မခံဘူးဆိုတာမ်ဳိး မလုပ္ၾကပါနဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္''
http://www.mizzimaburmese.com/interview/5275-2010-04-26-14-08-15.html
နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠဌ “ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ဦးေက်ာ္သူ” ႏွင့္ ဘားမားပါပါရာဇီ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျခင္း
ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ခ်ီးျမွင့္ဂုဏ္ျပဳပြဲတြင္ ဆုရ႐ွိသြားေသာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ဥကၠဌ
" ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ဦးေက်ာ္သူ" ႏွင့္ ဘားမားပါပါရာဇီ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျခင္း
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ခ်ီးျမွင့္ဂုဏ္ျပဳပြဲ အခမ္းအနားကို ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား စုစည္း၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသူမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ျပဳသည့္ အခမ္းအနား တစ္ရပ္ကို ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ၿမိဳ႕၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ၂၄.၄.၂၀၁၀ (စေနေန႔) ညေန (၅း၀၀)နာရီမွ (၇း၀၀)နာရီအတြင္း က်င္းပခဲ့ရာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ရဲ႕ Citizen of Burma ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူမွ ရရွိသြားခဲ့ပါသည္။
ဆုရရွိမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူအား သြားေရာက္ၿပီး ေမးျမန္းခဲ့ရာ ဦးေက်ာ္သူမွ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပန္လည္ ေျဖၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
Burma : မဂၤလာပါ ဦးေက်ာ္သူ ။ အခု Citizen of Burma အဖြဲ႔အစည္းက ခ်ီးျမွင့္တဲ့ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကို ရရွိသြားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းၾကားသိရပါတယ္။ အဲဒီ သတင္းက မွန္ပါသလား ခင္ဗ်ာ။
ေက်ာ္ : သတင္းမွန္ မမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိေသးဘူး။ ခုနကေတာ့ မူဆယ္ နာေရးကူညီမႈအသင္း ကေနၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အင္တာနက္မွာ ပါေနၿပီလို႔ ေျပာတယ္။ ကိုေက်ာ္သူ ၀မ္းသာပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အီးေမးလ္ထဲမွာ ဘယ္သူဆီကမွ ဘာမွ မေရာက္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ Citizen of Burma ဆိုဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီမွာ “ ေက်ာ္သူဆုရတယ္ ” ဆိုၿပီးေတာ့ စာတစ္ေၾကာင္းပဲ ေတြ႔တယ္။
Burma : ဆုရတယ္လို႔ အဲဒီ စာေၾကာင္းေလး ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါမွာ ဦးေက်ာ္သူအေနနဲ႔ ဘယ္လိုခံစားရပါသလဲ။
ေက်ာ္ : ဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပိုၿပီးေတာ့ တာ၀န္ရွိသြားၿပီ။ ပိုၿပီးေတာ့ ဒီထက္မက အမ်ားႀကီး ျပည္သူေတြကို ေပးဆပ္ဖို႔ တာ၀န္ေတြ ပိုလာၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သတ္မွတ္ပါတယ္။
Burma : အရင္တုန္းကလည္း ျပည္သူ႔ဘက္သား အႏုပညာသမားဆိုၿပီးေတာ့ ဆုကို ဦးေက်ာ္သူ ရခဲ့ေသးတယ္ေနာ္။ အဲဒီိဆုကို ဘယ္ခုႏွစ္က၊ ဘယ္ဌာနကေန ေပးတယ္ဆိုတာကို မွတ္မိပါေသးလား။
ေက်ာ္ : ျပည္သူ႔ဘက္သား အႏုပညာသမားက ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ေပးတာပါ။ အဂၤလန္ေရာက္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ျပည္သားေတြ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔ကေနၿပီးေတာ့ ခ်ီးျမွင့္တာပါ။ အဲဒါ သူတို႔ သႀကၤန္ပြဲလုပ္ရင္းနဲ႔ အဲမွာ ျပည္သူ႔ဘက္သား အႏုပညာသမားဆိုၿပီးေတာ့ ဆုေရြးခ်ယ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်ီးျမွင့္လိုက္တာပါ။
Burma : အရင္တုန္းက ဦးေက်ာ္သူက ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ အႏုပညာသမား ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ အကယ္ဒမီဆုေတြလည္း ရရွိခဲ့တယ္။ ဒါ႐ိုက္တာဆုေတြလည္း ရရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီ အကယ္ဒမီဆုေတြရလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ အခု လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္လို႔ ရရွိတဲ့ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကို ရတဲ့အခါမွာ ဘယ္လို ကြာျခားသလဲ။ ခံစားခ်က္ေပၚမွာေပါ့။
ေက်ာ္ : ႐ုပ္႐ွင္အကယ္ဒမီဆု ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ႐ုပ္႐ွင္ကား တစ္ကား႐ိုက္တယ္ဆိုရင္ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈကို ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္စ႐ိုက္ကို ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ဇာတ္ေကာင္စ႐ိုက္ကို ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ အကယ္ဒမီဆုဆိုတာႀကီးကို ရည္မွန္းၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတာမ်ားတယ္။ ဒီ ဆုရရွိေရးအတြက္ သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတာမ်ားတယ္။ ဒီ အခု လူမႈေရးဆုဆိုတာကေတာ့ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ ရည္မွန္းလို႔ မရပါဘူး။ ရည္မွန္းလို႔ မရဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာ၀န္ ကုိယ္ေက်ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ျပည္သူကေနၿပီးေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳၿပီးေတာ့ ဒီ မဲစနစ္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခံရတာ။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကေတာ့ ျမန္မာ႐ုပ္႐ွင္ အကယ္ဒမီဆုနဲ႔ အရမး္ကို ကြာဟလြန္းပါတယ္။ အကယ္ဒမီဆုနဲ႔လည္း မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ဘူး။ ဒီ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ဆုဆိုတာ အင္မတန္ကို အျမတ္တႏိုး၊ ကိုယ့္ဘ၀ သမိုင္းမွတ္တိုင္တစ္ခုအျဖစ္ အျမတ္တႏိုး ထားရွိရမယ့္ ဆုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အခုေပးတဲ့ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုဆုိတာ ႏိုင္ငံတကာ ေအာ္စကာဆုေပးပြဲလို အဲလို ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ေပးတာကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။ ဥပမာ - ဒီ ပထမဦးဆံုး စာရင္းအရ (၂၄)ဦးေပါ့ေလ။ အသင္းအဖြဲ႔အစည္းေရာ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြေရာ၊ ရဟန္းသံဃာေတြေရာ (၂၄) ဦးကို ေရြးထားတယ္.။ ေနာက္ဆံုး ဆန္ကာတင္ (၅)ဦးကို ထပ္ေရြးခ်ယ္တယ္။ ဒီ ဆန္ကာတင္ (၅) ဦးကိုမွ အခမ္းအနားေန႔မွာ ဆုေပးရမယ့္ သူကို ဆႏၵမဲေပးၿပီး ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ ဒါက ေအာ္စကာဆုေပးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး၊ ေအာ္စကာဆုဆိုတာကလည္း ဆန္ကာတင္ ဇာတ္ကား (၅) ကား ေရြးတယ္။ ဘယ္ကား ဘယ္ကားေတြပါလဲ။ ဒါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပးလိုက္ၿပီ။ အဲဒီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဒီကားကေတာ့ ဟိုကားထက္ ဘယ္လိုသာလို႔ ဓါတ္ပံုေတာ္လို႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေတာ္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ေပးလိုက္တာ။ ဒါကေတာ့ အင္မတန္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဆုေပးျခင္း ေရြးေကာက္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။
Burma : အခု Citizen of Burma ကေပးတဲ့ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကို ရရွိတဲ့အခါမွာ ဦးေက်ာ္သူအေနနဲ႔ ဒီလူမႈေရး လုပ္ငန္းဆိုတဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေက်ာ္ : ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတည္း လုပ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္အေနာက္မွာ ရွိတဲ့ အသင္းသူ အသင္းသားေတြ၊ အလုပ္အမႈေဆာင္ေတြအားလံုး တက္တက္ၾကြၾကြ လုပ္ၾကတယ္။ အလွဴရွင္ေတြကလည္း တကယ့္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာနဲ႔ လွဴဒါန္းၾကတယ္။ လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္းဟာ ေအာင္ျမင္လာတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ အတိုင္းအတာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ထိထိမိမိနဲ႔ နာေရးရွင္ေတြ ဥပမာ - သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းဆိုရင္ ေရာဂါေ၀ဒနာရွိတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြ ေနာက္အခုဆိုရင္ သုခအလင္းစာၾကည့္တိုက္ စာၾကည့္ခန္းေတြ ဖြင့္ထားတယ္။ ေနာက္ ကေလးစာသင္တန္း အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြက အင္မတန္ကို အားတတ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္က ၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ ေမြးလာတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဦးေန၀င္း အစိုးရလက္ထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ႀကီးျပင္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အဂၤလိပ္စာကို အေတာ္ေလး အားနည္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မိဘ အေဖ၊ အေမတို႔က အဂၤလိပ္စာ ဆရာ ဆရာမႀကီးေတြ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ညီဆိုလည္း အခု အေမရိကားေရာက္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အမဆိုလည္း ဆရာ၀န္မႀကီးပါ။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးေတြ အဂၤလိပ္စာ တတ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအဂၤလိပ္စာ အေျခခံေႏြရာသီ သင္တန္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီး ေရႊဇီးကြက္ကေနၿပီးေတာ့ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္က တဖက္တလမ္းကေန အားေပးမႈေတြ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
Burma : ဦးေက်ာ္သူအေနနဲ႔ ဒီ နာေရးကူညီမႈလုပ္ငန္းရယ္၊ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းရယ္၊ သုခအလင္း စာၾကည့္တိုက္တို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုလူမႈေရး ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြ ထပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္သြားမလဲ ဆိုတာေလး သိပါရေစ။
ေက်ာ္ : လူမႈေရး ၀န္ေဆာင္မႈဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ လိုအပ္တာေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအရ ခြင့္ျပဳခ်က္ရွိမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္။ အခု နာေရးကိစၥတို႔၊ ေဆးခန္းကိစၥတို႔၊ ကေလးေတြ ပညာသင္တဲ့ သင္တန္းကိစၥေတြဆိုလည္း သက္ဆိုင္ရာကေနၿပီးေတာ့ အၿမဲတမ္း လာၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးတာေတြ ဘာေတြရွိတယ္။ ဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔က ထိထိမိမိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပံပိုးမႈ မရႏိုင္ဘူး။ မရႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာမွာ ရတဲ့ အခြင့္အေရးတိုင္း ထိထိမိမိ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေပး အံုးမွာပဲ။ ေနာက္ထပ္ ဖြင့္လွစ္မယ့္ သင္တန္းေတြ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ မေျပာႏိုင္ေသးဘူး။
Burma : အခု ဦးေက်ာ္သူ လက္ရွိလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို ႐ုပ္႐ွင္မင္းသား ဘ၀မွာေရာ၊ အခုလက္ရွိ ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္ နားထားတဲ့ ဘ၀မွာေရာ လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္တာက အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္တဲ့ အတြက္လား။ အစကတည္းက လူမႈေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိခဲ့လို႔ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တာ လား ဆိုတာေလး ေျပာျပေပးပါအံုး။
ေက်ာ္ : ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ေယာက္ေပါ့ေလ။ အဲဒီ အခ်ိန္ကတည္းက ဒီ နာေရးကူညီမႈအသင္းဆိုတာကို စတင္ခဲ့တယ္။ အဲေတာ့ ဒီ အႏုပညာကို ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္အခုဆိုရင္ ဒီ အႏုပညာကို ခုတံုးလုပ္ၿပီးေတာ့ အႏုပညာနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ “ေက်ာ္သူ” ဆိုတာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္အသံုးခ်ၿပီး ျပည္သူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေပးဆပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေပးဆပ္ေနတယ္ ဆိုတာကလည္း ကၽြန္ေတာ္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက “ ေက်ာ္သူ မင္း .. ဒီဟာကို လုပ္ရမယ္။ ငါတို႔ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း စာေအာင္ဘြဲ႔ေတြ ရတယ္။ ဒီ ဘြဲ႔ေတြ ရၿပီဆိုရင္ သာသနာျပဳတာ ပိုၿပီး ထိေရာက္တဲ့အတြက္ ေမာင္ေက်ာ္သူ မင္းကလည္း ဒီဟာကို လုပ္ပါ ” ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္ကုိ အားေပးပါတယ္။ ဘဘ ဦးသုခကလည္း ကၽြန္ေတာ္ကို အၿမဲတမ္း တိုက္တြန္းတယ္။ “ မင္း .. ျပင္သစ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို သိလား။ မသိပါဘူး။ အီတလီ သမၼတကို သိလား။ မသိပါဘူး။ ခ်ာလီခ်ာပလင္ကို သိလား။ သိပါတယ္။ ေအး .. ဒါပဲ။ အႏုပညာသမားဆိုတာ ဘယ္လုပ္ငန္းပဲလုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္တဲ့လုပ္ငန္းက လူသားအက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းျဖစ္ဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ ” ဆိုတဲ့ ဘဘရဲ႕ ဆံုးမ ၾသ၀ါဒကို ကၽြန္ေတာ္ အခုထက္ထိ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပဳၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္။
Burma : ဦးေက်ာ္သူက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ေနာက္ပိုင္းမွာ ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္တာ အပိတ္ခံထားရတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား လက္ရွိအေျခအေနမွာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေပၚလစီအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ဦးေက်ာ္သူ ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္ခြင့္ ျပန္ရခဲ့လို႔ရွိရင္ ႐ုပ္႐ွင္ ျပန္႐ိုက္အံုးမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကိုပဲ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ သြားမွာလား ဆိုတာေလး သိပါရေစ။
ေက်ာ္ : အခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကို ႐ိုက္ခြင့္ေပးတယ္ ဆိုရင္လည္း မ႐ိုက္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ မ႐ိုက္ဘူးဆိုတာ အခုေလာေလာဆယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ႐ိုက္ကူးေနတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ကားေတြ၊ ဇာတ္လမ္းေတြ ပရိတ္သတ္ကို ခ်ျပေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြက ပရိတ္သတ္အတြက္ ဘာ အက်ိဳးျပဳတာမွ မရွိဘူး။ ပရိတ္သတ္အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္ ဥပမာ - အတၳဳပတၱိဇာတ္လမ္းမ်ိဳး၊ သမိုင္းေၾကာင္းအမွန္ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြေတာ့ အခ်ိန္ေပးၿပီး ႐ိုက္ေပးႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ႐ိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က စၿပီးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိဆိုရင္ (၃) ႏွစ္ရွိၿပီေပါ့။
အဲလို ပိတ္လိုက္တဲ့အတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို ပိတ္လိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုလည္း ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ (ဦးေက်ာ္သူမွ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔႐ံု တစ္ခ်က္ၿပံဳးၿပီး) ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ဒီလို ပိတ္ပင္လိုက္တဲ့အတြက္ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြ ပိုၿပီးေတာ့ ေဇာက္ခ်ၿပီး လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။
Burma : ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ နာမည္နဲ႔ Facebook မွာ kyaw thu`s fans ဆိုၿပီးေတာ့ ဆိုဒ္တစ္ခုဖြင့္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ ဆိုဒ္ဟာ ဦးေက်ာ္သူတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သမွ်၊ လူေတြကို ကူညီေပးခဲ့တဲ့ လူမႈေရးလုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ အားလံုးကို ျပည္သူအားလံုး သိရွိေအာင္၊ ကမာၻနဲ႔ အ၀န္းကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြကိုေရာ၊ ကမာၻလူသားေတြကိုေရာ တင္ျပေပးထားတဲ့ အဲဒီ Fans ဆိုဒ္ကိုလည္း အပိတ္ခံ ထားရတယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ အဲဒါေရာ ဟုတ္ပါသလား။
ေက်ာ္ : ဟုတ္ပါတယ္။ ပိတ္ထားပါတယ္။ ပိတ္ထားတာကလည္း ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္န႔ဲ ပိတ္လည္းေတာ့ မသိဘူး။ ဒါ ကၽြန္ေတာ္ Facebook ေပၚမွာ တင္တဲ့ကိစၥေတြက နာေရးအခမဲ့ ကူညီေပးျခင္း၊ အခမဲ့ ေဆးကုသ ေပးျခင္း၊ အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေပးျခင္း ဒီကိစၥရပ္ေတြပဲ ကၽြန္ေတာ္ တင္ထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္း သေဘာအရ လုပ္ငန္းမွာ ေတြ႔ထိတဲ့ အတိုင္းအတာ ကိစၥေတြကို ကၽြန္ေတာ္တင္တာပါ။ ႏိုင္ငံေရး လႈံ႔ေဆာ္မႈ ေတြလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို အလကား အခမဲ့ လုပ္ေပးေနရတဲ့ ကိစၥကို အဲလို ပိတ္ဆို႔မႈ ဟန္႔တားမႈေတြ လုပ္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို က်က္သေရ တံုးတဲ့ကိစၥပါ။ ဒါကလည္း ကိုယ္ျပဳတဲ့ကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံျပန္လာမွာပါ။
Burma : ဦးေက်ာ္သူ အခု ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုကို ရသြားပါၿပီ။ Citizen of Burma ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ထူေထာင္ေပးၾကတဲ့၊ လႈ႔ံေဆာ္ေပးၾကတဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြနဲ႔ ဦးေက်ာ္သူကို အားေပးေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြေရာ၊ အလွဴရွင္ေတြ ေရာ၊ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ နာေရးကူညီမႈအသင္းမွာ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ကူညီလုပ္အားေပးေနၾကတဲ့ အသင္းသူ အသင္းသားေတြေရာ သက္ဆိုင္သူ အားလံုးကို ဦးေက်ာ္သူအေနနဲ႔ ဘယ္လိုစကားမ်ိဳးနဲ႔ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ ခ်င္ပါသလဲ။
ေက်ာ္ : ဒါက ကၽြန္ေတာ္ ေလးေလးနက္နက္ ေျပာရမယ့္ ကိစၥပါ။ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ လူေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ အခုလို ျပည္ပကေနၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ဒီလို ျပည္သူလူထုအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လူမႈေရးလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လူေတြကို အခုလို ဆုခ်ီးျမွင့္ျခင္း ျပဳလုပ္ေပးေနတာလဲ။ အင္မတန္ကို တန္ဖိုးထားရတဲ့ ကိစၥပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအတြက္ ျမန္မာပီသတဲ့ အလုပ္တစ္ခုလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ ဒါ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ အခုလို အဖက္ဖက္ကေနၿပီးေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေပးေနတဲ့ လူမႈေရးသမားေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကို ျမန္မာ ပီသစြာျဖင့္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ ထက္သန္စြာ ေလးေလးနက္နက္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကို မ်ားစြာေက်းဇူးတင္ ေလးစားဦးညႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သားနဲ႔ သမီးကို ဒီ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က စၿပီးေတာ့ ေတြ႔ခြင့္မရေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပက္စပို႔စ္ေတြလည္း အပိတ္ခံထားရတယ္။ သားေရာ သမီးေရာ ဒီကို ျပန္မလာရဲၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း မလာခိုင္းေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ မိသားစုကလည္း တစ္ကြဲတစ္ျပား ကိုယ့္ အႏုပညာလုပ္ငန္းကလည္း လုပ္ခြင့္မရ၊ အဲဒီေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် မိုးလင္းတာနဲ႔ ကိုယ့္ ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္ ဓါတ္ဆီထည့္ ၿပီးေတာ့ အသင္းကိုလာ။ အသင္းမွာ နာေရးကိစၥေတြ ကူညီၿပီးလုပ္ေပး။ ကိုယ့္ ထမင္းကို ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ေပး၀ယ္စား။ အဲလို လုပ္ေနရပါတယ္။ အဖက္ဖက္က အခက္အခဲေတြ ၾကားကေနၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့အထဲမွာ အခုလို ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆု ဆိုတဲ့ ဆုႀကီးကို ဖန္တီးေပးခဲ့တဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြ အားလံုး၊ ဆႏၵမဲေပးၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အသီးသီး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳး႐ိုးထဲမွာလဲ သုဘရာဇာဆိုတဲ့ မ်ိဳး႐ိုးလည္း မပါ ပါဘူး။ ဒီကမာၻေျမျပင္ေပၚကို ကၽြန္ေတာ္ကို ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ ဦးစိန္တင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မိခင္ ေဒၚျမသန္း ျမင္အပ္ မျမင္အပ္ ပုဂၢိဳလ္အသီးသီး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀မွာ အခုလို (၃) ႏွစ္ (၃) မိုး ၀င္ေငြမရွိပဲ လူမႈေရး လုပ္ငန္းကို သစၥာရွိရွိ သီလလံုၿခံဳစြာ ထမ္းရြက္ေပးမႈကို တဖက္တလမ္းမွ အားေပးကူညီ ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မေဟသီ ေရႊဇီးကြက္နဲ႔ ဘာသာေရးနယ္ပယ္မွ တစ္ဆင့္ လူမႈေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေရာက္ရွိေအာင္ လမ္းေၾကာင္းေပးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သား ျပည္သိမ္းေက်ာ္ (U.S.A)၊ သမီး ျမင့္မိုရ္ဦး (Austrilia) တို႔ကိုလည္း ရင္ထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ အထူးေက်းဇူးတင္ ဦးညႊတ္မိပါတယ္။ (၃) ႏွစ္ (၃) မိုး ၀င္ေငြ မရွိပဲနဲ႔ ဘယ္လို ရပ္တည္ႏိုင္သလဲလို႔ ေမးရင္ (၂၅) ႏွစ္ အႏွစ္ (၃၀) ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ အႏုပညာေလာကမွ ျပည္သူေပးခဲ့တဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ေၾကးမ်ားကို စနစ္တက် သိမ္းဆည္း တိုးပြားေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဇနီး ေရႊဇီးကြက္ကိုပဲ ထပ္မံၿပီး ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္နဲ႔ လုပ္ကိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ မေသမီ အခ်ိန္ထိ ဒါမွမဟုတ္ လူသားေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေသႏိုင္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ထိ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီ နာေရးကူညီမႈ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္လုပ္သြားမွာပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ (၃၁) ဘံုမွာ ဘယ္ဘံုမွာမွ မရႏိုင္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈႀကီး ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဟု နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူမွ ၄င္း၏ ရင္တြင္းမွ စကားသံမ်ားကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါသည္။
-ဘားမားပါပါရာဇီ
force Labor ေနျပည္ေတာ္၀န္ထမ္းမ်ားနဲ ့ မဖူလံုတဲ့လစာ
ေနျပည္ေတာ္ ၀န္ထမ္းမ်ား မိသားစုစရိတ္ မေျဖရွင္းႏိုင္
ေအာင္ထက္/၂၇ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
ေနျပည္ေတာ္ တာ၀န္က် ဌာနဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းအားလံုးနီးပါးခန္႔သည္ ရရိွလစာေငြႏွင့္ မိသားစုစရိတ္ ေလာက္ငမႈမရိွသည့္ ၀မ္းေရး ျပႆနာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
အထူးသျဖင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား ျပင္ပစီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ခြင့္ ကန္႔သတ္တားျမစ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းအမ်ားစု၏ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး ပိုမိုခက္ခဲရသည္ဟု ေနျပည္ေတာ္မွ ၀န္ထမ္းမ်ားက ေျပာဆိုသည္။
ေနအိမ္၊ ေရ၊ မီး အျပည့္အစံု နအဖမွ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးထားေသာ္လည္း လုပ္ငန္းခြင္၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ျခင္းမရိွဟု ေနျပည္ေတာ္တာ၀န္က် ၀န္ ထမ္းတို႔က ဆိုၾကသည္။
“မတတ္သာလို႔သာ ေနျပည္ေတာ္မွာ လာေနရတာ။ မိေ၀း၊ ဖေ၀း ဘယ္သူမွ မေနခ်င္ၾကဘူး။ ၀န္ထမ္း (၁၀၀) မွာ (၉၉) ေယာက္က ရန္ကုန္ ႐ံုးေတြမွာပဲ ေနခ်င္ၾကတယ္။ ဒီမွာ တေယာက္မွ မေပ်ာ္ၾကဘူး” ဟု ႐ံုးအမွတ္ (၃၀) စက္မႈ (၂) ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ဌာနလုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားအရ စီမံကိန္းမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ကြက္မ်ားကို ရန္ကုန္႐ံုးခ်ဳပ္သို႔တင္ျပရၿပီး ၫႊန္ခ်ဳပ္၊ ၀န္ႀကီးအဆင့္ ေထာက္ခံ ခ်က္မ်ားကို ေနျပည္ေတာ္႐ံုးအဖြဲ႔မ်ားမွ ရယူၾကရသည္။
ထို႔အတြက္ ရန္ကုန္႐ံုးခ်ဳပ္အဖြဲ႔သည္ အပို၀င္ေငြ ထိုက္သင့္သေလာက္ရရိွၾကၿပီး ေနျပည္ေတာ္႐ံုးအဖြဲ႔သည္ ၀န္ထမ္းလစာေငြ သက္သက္ ျဖင့္သာ လတ္တေလာ ရပ္တည္ေနၾကရသည္ဟု သိရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လစာနည္း ၀န္ထမ္းအခ်ဳိ႕သည္ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္၊ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္းမ်ား၊ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ား ေရာင္းခ်ျခင္း စသည့္ မိသားစု တပိုင္တႏိုင္ အလုပ္မ်ားကို မိမိတို႔တိုက္ခန္းမ်ားအတြင္း သိုသိပ္လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ ခင္းက်င္းေရာင္းခ်ကာ ၀မ္းေရးအတြက္ အပို၀င္ေငြ ရွာၾက ရသည္။
အခ်ဳိ႕၀န္ထမ္းတို႔က ဆိုင္ကယ္၀ယ္ယူကာ တေန႔ (၂,၅၀၀) က်ပ္ျဖင့္ အငွားေပးထားျခင္း၊ ႐ံုးခ်ိန္လြတ္ ျပင္ပ၌ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီ အငွား လိုက္ျခင္းျဖင့္ ၀မ္းေရးေျဖရွင္းေနရသည္ဟု ေဘာဂသိဒၶိရပ္ကြက္ေန ၀န္ထမ္းတို႔က ေျပာသည္။
ဗလသိဒၶိရပ္ကြက္ေန ၀န္ထမ္းတဦးကမူ “မီးဖိုေခ်ာင္စရိတ္ ခုမိေအာင္ အိမ္ခန္းထဲမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္း အခ်င္းခ်င္း ထဲကပဲ ဌာနလူႀကီးကို တိုင္လို႔ ပိတ္ေပးလိုက္ရတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းက သာသနာေရး၀န္ႀကီးမွ အလွစိုက္ ပန္းပ်ဳိးပင္မ်ား စိုက္ပ်ဳိးကာ ၎၏ ႐ံုးတြင္း သာေရးနာေရးရန္ပံုေငြ ရရိွရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးသည္။
သို႔ေသာ္ ေနျပည္ေတာ္ နယ္စပ္စည္ပင္မွ တားျမစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ၀န္ႀကီးဌာန အ၀င္လမ္း၊ ပ်ဳိးပင္စိုက္ပ်ဳိးထားရိွရန္ အေဆာက္အအံု ေဆာက္လုပ္စရိတ္ သိန္း (၂၀) ေက်ာ္ ဆံုး႐ံႈးခံရသည္ဟု ယင္းဌာန ၀န္ထမ္းမ်ားက ေျပာသည္။
“၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေရာက္စကဆို ေရမီးအျပည့္အစံု၊ အိမ္ခန္းအသင့္ေပါ့။ အခု ရန္ကုန္ႏႈန္းထားအတိုင္း လွ်ပ္စစ္မီတာခ ေကာက္ခံတာ (၆) လေက်ာ္သြားၿပီ။ မၾကာခင္ ေရဖိုး၊ အိမ္ခန္းလခေတြ ေကာက္လာႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေနျပည္ေတာ္ ေသာက္ေရက မသန္႔ေတာ့ ေရ သန္႔ဘူး ၀ယ္သံုးၾကရတယ္။ စားေသာက္ကုန္ေတြက ရန္ကုန္ထက္ ေစ်းျမင့္တယ္။ ေစ်းသြား၊ ေက်ာင္းသြား လိုင္းကား၊ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီ စီးရတယ္။ အဲလို အသံုးစရိတ္ ထြက္ေငြေတြမ်ားေနေတာ့ လစာနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာ့မွာလဲ” ဟု ဧက (၅၀၀) သာသနာေရး၀န္ထမ္းတ ဦးက ေျပာသည္။
႐ုံးအမွတ္ (၃၅) ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ထမ္းတဦးကလည္း “၀န္ထမ္းအမ်ားစု က်ပ္တည္းၾကတယ္။ က်မဆို လစာနည္း ၀န္ထမ္း လည္းျဖစ္၊ အပို၀င္ေငြလည္း မရိွ၊ အိမ္ေထာင္သည္လည္း ျဖစ္ျပန္ဆိုေတာ့ ခုလို ႐ံုးက ျပန္တာနဲ႔ မုန္႔တီအသုပ္ ေရာင္းေနရတယ္။ ဌာန လူႀကီးက နားလည္မႈနဲ႔ ခြင့္ျပဳထားေပမယ့္ သူတို႔ပိတ္ခိုင္းရင္ ပိတ္ေပးရမယ္” ဟု ေျပာသည္။
႐ံုးအမွတ္ (၂၈) သစ္ေတာ၀န္ထမ္း၏ ဇနီးျဖစ္သူက “က်မက မူႀကိဳစာျပေနတာ အဆင္ေျပတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြက သားသမီးငယ္ေတြကို ႐ံုးေခၚသြားလို႔မသင့္ဘူး။ ဒီေတာ့ က်မတို႔မူႀကိဳကို ကေလးေတြ အပ္ခဲ့ရတယ္။ အမ်ဳိးသားရဲ႕ ဌာနလူႀကီးက ခုထိေတာ့ မတားျမစ္ေသး ဘူး” ဟု ရွင္းျပသည္။
လက္ရိွတြင္ ေနျပည္ေတာ္ တာ၀န္က် ငယ္ရြယ္သူ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ၀န္ထမ္းရရိွ လစာေငြႏွင့္ မိသားစုသံုးစြဲေငြ မညီမွ်မႈေၾကာင့္ ႏုတ္ထြက္ ရန္ ၀န္မေလးၾကေသာ္လည္း လုပ္သက္ရင့္ သက္ႀကီး၀န္ထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ ဆက္လက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ သင့္ မသင့္ ဆံုးျဖတ္ရ ခက္ခဲေနသည္ဟု သိရသည္။
http://www.khitpyaing.org/news/April2010/27410a.php
အဂၤပူၿမဳိ႕နယ္အတြင္း ဗုံးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ ေက်းရြာအာဏာပုိင္မ်ား လာဘ္စားမႈ မ်ားျပားေန
Tuesday, 27 April 2010 12:00 ေကာင္းျမတ္ေက်ာ္ .
ဧရာဝတီတုိင္း၊ အဂၤပူၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ဗုံးေဖာက္ခြဲမႈမ်ားႏွင့္ ေက်းရြာအာဏာပုိင္မ်ားမွလည္း ေငြေၾကးေကာက္ခံ လာဘ္စားမႈမ်ား မ်ားျပားေနေၾကာင္း ေဒသခံရြာသာတဦးက ေျပာသည္။
“(၁၀-၂-၁၀) ရက္ေန႔၊ ည (၇း၃၀) ေလာက္က ေစတီကုန္းအုပ္စု၊ ဆုံးပင္ေခ်ာင္းရြာက ကုိဖုိးလုံးဆုိသူက ရြာနဲ႔ ၁၀ မုိင္ ေဝးတဲ့ Asia World Company ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းကေနၿပီး ဗုံးကုိ ယူလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရြာလယ္မွာ ခြဲလုိက္ပါတယ္။ ဗုံးမခြဲခင္ကေတာ့ ရြာကုိ အသိေပးထားတယ္လုိ႔ တျခားသူေတြ ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ခြဲတာလဲေတာ့ မသိဘူး” ဟု အဆုိပါ ရြာသားက ေျပာသည္။
ကုိဖုိးလုံးသည္ အဆုိပါ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းမွ အလုပ္သမားတဦးျဖစ္ၿပီး ထုိသုိ႔ ေဖာက္ခြဲရာတြင္ တရြားတည္းေန ေဒၚေခြးမဆုိ သူ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္စလုံးတြင္ ဗုံးစမ်ား ထိမွန္သြားခဲ့ေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
“ေစတီကုန္းအုပ္စု ဥကၠဌ ဦးခုိင္ေမာင္ ကုိဖုိးလုံးနဲ႔ Asia World Company တုိ႔ုကို ဒဏ္ေငြ က်ပ္ ၂ သိန္း ႐ုိက္ၿပီး ဒီကိစၥကုိ ေဖ်ာက္ထား လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေငြေတြကို ေဒၚေခြးမကုိ တျပားမွ မေပးဘူး၊ ဒါကုိ မေက်နပ္လုိ႔ ေဒၚေခြးမနဲ႔ ရြားသားတခ်ဳိ႕က မယကနဲ႔ ၿမဳိ႕နယ္ မွဴးေတြဆီ တုိင္ထားတာလည္း အခုထိ ဘာအေရးယူမႈမွ မရွိေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ေက်းရြာအုပ္စုဥကၠဌ ဦးခုိင္ေမာင္၊ စာေရးႏွင့္ တုိင္းဗဟုိ အမွတ္ (၅) စစ္သင္တန္းေက်ာင္းမွ အရာရွိမ်ား ပူးေပါင္း၍ အျခား ေငြေၾကးေကာက္ခံ လာဘ္စားမႈမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။
ထုိ႔သုိ႔ ေငြေၾကးေကာက္ခံ လာဘ္စားမႈမ်ားတြင္ (၁၇-၃-၁၀) ရက္ေန႔မွစ၍ ျပည္သူ႔စစ္သင္တန္းေၾကးဟုဆုိကာ တအိမ္ေထာင္ကို ၁၅၀၀ က်ပ္ႏွင့္ (၈-၄-၁၀) ရက္ေန႔မွစတင္၍ အိမ္ေထာင္စုစာရြက္တရြက္ကုိ ၁၀၀၀ က်ပ္ႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ေကာက္ခံျခင္းမ်ားလည္း ပါဝင္ ေၾကာင္းႏွင့္ အဂၤပူၿမဳိ႕နယ္တြင္ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၇၂ အုပ္စု ရွိေၾကာင္း ေဒသခံရြာသားက ဆက္လက္ေျပာဆုိသြားခဲ့သည္။
http://www.yoma3.org/index.php?option=com_content&view=article&id=536:2010-04-27-05-02-50&catid=41:2008-09-21-07-44-45&Itemid=124
ေပါေခ်ာင္ေကာင္း..ဘတ္ထားတဲ့ စာရင္းေတြျပ..ဒါနိုင္ငံသား အားလံုးပိုင္တဲ့ ေငြေတြ
သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္း ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ရွင္းလင္းရန္ ERI ေတာင္းဆို
ဘေစာတင္ Tuesday, April 27, 2010 .ရတနာ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့တူးေဖာ္ေရးတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ေနေသာ ႏုိင္ငံျခား ကုမၸဏီ မ်ား၏ ေငြေပးေခ်မႈ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာမ်ားကို လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာေပးရန္ Earth Right International(ERI)အဖြဲ႕က ယေန႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
ERI က ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ား ကလပ္ (FCCT)တြင္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္၍ ယင္းကဲ့သို႔ ေတာင္းဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
ERI ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ ကိုႏိုင္ထူးက“ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရနံကုမၸဏီေတြက ျပဳလုပ္တဲ့ ေငြေၾကးေပးေခ်မႈေတြ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံရဲ့ သယံဇာတေတြကေနရရွိတဲ့ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ အေသးစိပ္ အခ်က္ အလက္ေတြကို သိခြင့္ရွိပါတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ကုမၸဏီေတြအေနနဲ ့စစ္ အစိုးရ ကို ေပးေခ်ေနတဲ့ ေငြေၾကးနဲ ့ပတ္သက္လို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လူထုကို အသိေပးလာမယ္လို ့ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္”ဟု ဧရာ၀တီသို ့ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ တနသၤာရီတိုင္းရွိ ရတနာ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕တူးေဖာ္ေရးႏွင့္ ပိုက္လိုင္းသြယ္တန္းမႈ လုပ္ငန္း တြင္ ျပင္သစ္ ကုမၸဏီ TOTAL, အေမရိကန္က CHEVRON ႏွင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံက PTTEP ကုမၸဏီႀကီးမ်ား ပါ၀င္ လုပ္ကိုင္ေနၾကေၾကာင္း၊ ယင္း ရတနာသဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့တူးေဖာ္ျခင္းလုပ္ငန္းကို ၁၉၉၂ ခုႏွစ္က စတင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ERI ၏ ယေန႔ထုတ္ျပန္ခ်က္ထဲတြင္“ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ TOTAL, CHEVRON, PTTEP မ်ားထံမွ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းခ်ေငြ ေဒၚ လာ ဘီလ်ံေပါင္းမ်ားစြာကို ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းေငြမ်ားေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွ ဖိအားေပးမႈမ်ားကို ဥေပကၡာ ျပဳႏိုင္ခဲ့သည္။ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား ကို မမႈဘဲေနႏိုင္ခဲ့သည္။ အေရွ ့ေတာင္အာရွတြင္ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့မွ ရရွိသည့္ ၀င္ေငြမ်ားကို မီးေမာင္းထုိးျပႏိုင္ျခင္းျဖင့္ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တုိးတက္ေရးအတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္အကူျပဳေပမည္။ အလားတူ တိုင္းျပည္မွ ထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ အရင္းအျမစ္ သယံဇာတ မ်ားကို စနစ္တက် စီမံခန္ ့ခြဲရန္လိုအပ္သည္”ဟု စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ တႏွစ္တည္းတြင္ပင္ စစ္အစိုးရသည္ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့ပိုက္လိုင္းမွ တဆင့္ ထိုင္းကိုေရာင္းခ် ရာမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇ ဒသမ ၅ ဘီလ်ံ ရရွိမည္ဟု ERI က ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုသည္။
ယင္းေငြမ်ားကို ႏိုင္ငံဖြံ ့ၿဖိဴးတိုးတက္မႈ၊ လူမႈေရး ကယ္ဆယ္ေရးတို ့အတြက္ သံုးစြဲျခင္းမရွိဘဲ စကၤာပူႏိုင္ငံရွိ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ ဘဏ္ စာရင္းမ်ားသို႔သာ ေရာက္ရွိသြားသည္ဟုလည္း ထုတ္ျပန္ခ်က္က ဆိုသည္။
ရတနာ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့ပိုက္လိုင္း သြယ္တန္းေဖာက္လုပ္စဥ္က အဓမၼ လုပ္အားေပးေစခိုင္းျခင္း၊ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းႏွင့္ အျခားလူမႈေရးဆိုင္ရာ ခ်ိဳးေဖာက္မႈ မ်ားစြာရွိခဲ့ေၾကာင္း သတင္းမ်ားတြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပသည္။
“နာဂစ္ သဘာ၀ ကပ္ေဘးဆိုက္တုန္းက စစ္အစိုးရဟာ ဒီကရတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို တျပားမွ မသံုးခဲ့ဘူး၊ အလား တူ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ အငတ္ ေဘးဆိုက္ေတာ့လည္း ဘာမွ ထုတ္မသံုးဘူး”ဟု ကိုႏိုင္ထူးက ေထာက္ျပသည္။
ယေန ့သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ တက္ေရာက္ ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည့္ ေရႊဂက္စ္ လႈပ္ရွားမႈ အဖြဲ႕တာ၀န္ခံ ကို၀င္းေအာင္ လည္း“ဒီမွာ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြက သူတို ့ေပးရတဲ့ ေငြေၾကးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာဖို ့ မလြဲမေသြလုိပါတယ္၊ ျပည္သူေတြက လည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိဖို ့လိုတယ္၊ ဒါမွသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားေတြအေနနဲ ့သဘာ၀ဓာတ္ေငြ ့ကရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ဘယ္မွာသံုး ေနသလဲ၊ ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာႏိုင္မယ္၊ အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြကို အေျခခံၿပီး စစ္အစိုးရကို တာ၀န္ယူဖို ့ေတာင္းဆိုလာႏိုင္မယ္”ဟုေျပာသည္။
ERI အဖြဲ ့မွ ေတာင္းဆိုေသာ ယင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ကို အလုပ္သမား သမဂၢမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္ မ်ား၊ ေနာ္ေ၀း ႏိုင္ငံ ၀န္ ႀကီး ခ်ဳပ္ ေဟာင္း၊ အိုင္ယာလန္ သမၼတေဟာင္းႏွင့္ ျမန္မာ အဖြဲ ့အစည္းမ်ား စုစုေပါင္း (၁၁၆) ဖြဲ ့က ေထာက္ခံလက္မွတ္ထိုး ထားၾကသည္။
သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ ့လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေပးေဆာင္ရေသာ ေငြေၾကးမ်ားကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္းမွာ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံမ်ား ကုမၸဏီ မ်ားအတြက္ တာ၀န္ႀကီးေသာ အလုပ္တခုမဟုတ္ေၾကာင္း ERI ကိုယ္စားလွယ္ တဦးျဖစ္သူ Mathew Smith ကဆိုသည္။
“သက္ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီေတြ အစိုးရေတြအေနျဖင့္ ေရနံ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ ့လုပ္ငန္းအတြက္ ေပးေခ်ရတဲ့ ေငြ စာရင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပတာဟာ ဘာမွ အပန္းႀကီးတဲ့အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး၊ လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးရဲ့ အင္မတန္ မွ ေသးငယ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း ကေလး သာျဖစ္ တယ္၊ ဒီကိစၥအတြက္ အေက်ာက္အကန္ ျငင္းဆန္ ေျပာဆိုေန စရာ လုိမယ္မထင္ပါဘူး”ဟု ၎ က ေျပာသည္။
ယခုေတာင္းဆို တိုက္တြန္းခ်က္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရမ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ လိမၼည္ ဟု ERI က ယံုၾကည္ ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာခ်က္မ်ားကို မျပဳလုပ္ပါ က ေအာင္ျမင္မႈရသည္အထိ ဆက္လက္လုပ္ ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ယေန႔ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3058----eri-
