စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ဘာသာတရားႏွင့္ သံဃာမ်ားအေပၚ လုပ္ႀကံ စြပ္စြဲမႈမ်ား

By abma | January 15, 2010

ေမဓာဝီ (ABMA) ။ ။ တိုင္းျပည္တခုကို အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည့္မင္း (ဝါ) အစုိးရတို႔မည္သည္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ တိုင္းသူျပည္သားတို႔ အေပၚ၌ ရင္ဝယ္ သားကဲ့သို႔ သေဘာထားၾကရေပလိမ့္မည္။ မည္သည့္ ကိစၥႀကီးငယ္ မ်ိဳးတို႔၌ မဆို ေစတနာ ေမတၱာႏွင့္္ သည္းခံႏုိင္ျခင္း ခႏၲီတရားမ်ား လက္ကိုင္ထား၍ မိမိယုံၾကည္ေသာ ဘာသာ တ ရား အမွန္တရားမ်ား၏ အဆုံးအမႏွင့္ မဆန္႔က်င္ပဲ ျပည္သူအမ်ား လက္ခံ သေဘာတူညီမႈ ရိွႏိုင္မည့္ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အညီ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမ်ားက စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္မွသာ တရားသ ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ (တရားႏွင့္ အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ)မင္း အစိုးရ (ဓမၼရာဇာ)ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။


ထိုကဲ့သို႔ တရားႏွင့္ ညီညြတ္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ျဖစ္ပါမွသာလွ်င္ တိုင္းျပည္၌ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား ကင္းရွင္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာခါ တိုင္းျပည္မွ ထြက္ရိွသည့္ သယံဇာတမ်ားကို ျပည္ သူ ျပည္သားတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မွ်တစြာ သုံးစြဲခြင့္မ်ား ရၾကၿပီး တိုင္းျပည္တခုလုံး တိုးတက္ စည္ ပင္ သာယာ ဝေျပာႏိုင္ေပလိမ့္မည္။

တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက တရားဥပေဒမရိွ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ငဲ့ညွာမႈ ကင္းမဲ့စြာနဲ႔ ထင္ရာစိုင္းတဲ့ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ညွင္းဆဲမႈ မ်ိဳးစုံကို စြဲကိုင္၍ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည့္အခါ တိုင္းျပည္မွာလဲ သဘာဝေဘး အႏၲရာယ္ ကပ္ဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြနဲ႔ အနာေရာဂါဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ကပ္ေရာက္လာၿပီး ျပည္သူမ်ားမွာလည္း ဆင္းရဲ ၾကပ္တည္း မြဲေတမႈ ဒုကၡမ်ိဴးစုံနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ၾကရကာ ဘယ္ေသာအခါမွ တိုး တက္ စည္ပင္ ဝေျပာသည့္ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရာ မရိွေပ။

တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား တရားဥပေဒနဲ႔ အညီ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ရိွလာေအာင္၊ ဘာသာတရားႏွင့္ အမွန္တရားမ်ားကို သိျမင္ လက္ကိုင္ထားႏိုင္ေအာင္၊ နည္းေပး လမ္းညႊန္ ဆုိဆုံးမေပးဘို႔ရန္ အတြက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ားမွာ တာဝန္ အျပည့္အဝ ရၾိွကေပသည္။ ခက္ေနသည္က အာဏာရွင္မ်ားသည္ ဘာသာေရးေခါင္းမ်ားကိုပါ သူတို႔၏ ခါးပိုက္ေဆာင္ လက္ကိုင္တုတ္ အျဖစ္ သေဘာထားေနသည္ကို ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾက သည့္ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ားကိုယ္တိုင္က ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံ လိုက္နာ ေနၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တိုင္းၿပည္တြင္းမွာလဲ အဂတိတရားမ်ားက ေနရာတိုင္းတြင္ ျပည့္ႏွက္ေနၾကပါၿပီ။

ေရွးတုန္းအခါတုန္းက မင္းမ်ား ကိုးကြယ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား လုပ္ရပ္ေတြ

မွား ေနၿပီဆိုပါက လမ္းမွန္ကို ညႊန္ျပ ေျပာဆိုဆုံးမၿပီး တည့္မတ္ေပးေလ့ ရိွခဲ့ၾကပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ ေသာ မင္းမ်ားကလဲ ဘာသာေရးအသိ ရိွၾကလုိ႔ လိုက္နာ က်င့္သုံးေလ့ရိွခဲ့ၾကသည္။ မင္းတုန္းမင္းႀကီး ဆိုရင္ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားကို“ ငါ မေကာင္းရင္ ငါ့အေၾကာင္းေရး၊ ငါ့ မိဖုရား မေကာင္းတာလုပ္ရင္လဲ ငါ့ မိဖုရားအေၾကာင္းေရး” လုိ႔ေတာင္မွ အတိအလင္း ခြင့္ျပဳၿပီး ေဝဖန္ခံရဲတဲ့ သတၱိႏွင့္ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသည့္ စိတ္ဓာတ္္ အျပည့္အဝ ရိွခဲ့ပါသည္။

ေရွ႕ေဆာင္ ႏြားလား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားေသာ္၊ ေနာက္ႏြားတသိုက္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္၏.. လို႔ အဆို ရိွသကဲ့သို႔ .. ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သူမ်ားက မွန္မွန္ကန္ကန္ တရားႏွင့္အညီ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မွ သာ ေနာက္လိုက္ျဖစ္္တဲ့ ငယ္သား ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ကိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ပါ ေလာ?

ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေစတနာ ေမတၱာႏွင့္ ခႏၲီတရားမ်ားမရိွ၊ တရားဥပေဒႏွင့္ အမွန္တရားမ်ား ကင္းမဲ့ၿပီး ထင္ရာစိုင္းတဲ့ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသည့္အခါ တိုင္းျပည္အတြင္း သဘာဝေဘး ဒဏ္ မ်ားႏွင့္ ေရာဂါကပ္ဆိုးႀကီးမ်ား က်ေရာက္လာသည္။ ဒီမွ်ေလာက္ သယံဇာတ ေပၚၾကြယ္ဝသည့္ တိုင္း ျပည္က ဆင္းရဲမြဲေတ ၾကပ္တည္းၿပီး အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ က်ြန္အျဖစ္ အခိုင္းအေစအျဖစ္နဲ႔ ရရာ အလုပ္ မ်ားကို ညိွဳးငယ္စြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကရသည့္ အျဖစ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ခါ ကမၻာမွာ မ်က္ႏွာ အ ငယ္ရဆုံး ႏိုင္ငံသားေတြ အျဖစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရၿပီး ရင္းစီးခံစား ေနၾကရရွာ သည္။

ထိုကဲ့သို႔ အသိဉာဏ္မဲ့ တရားလက္လြတ္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ၾကသည့္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္ အ ဆက္ဆက္မွာ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားမွာ လည္း ဖိႏွိပ္မႈ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ စြပ္စြဲမႈ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္မႈ မ်ိဳးစုံကို လက္ရိွ အခ်ိန္ထိေအာင္ပင္ လည္စင္း ခံစားခဲ့ၾကရ ခံစားေနရဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

မၾကာေသးမီ ကာလကလည္း ျပည္ပမွ ျပန္လည္ ၾကြေရာက္လာခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အၾကမ္းဖက္ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ၾကသည္ ဆိုၿပီး အေျခအျမစ္ အေထာက္အထား ကင္းမဲ့စြာ စြပ္စြဲ ခဲ့ၾကျပန္ပါသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားဆိုသည္မွာ တရားလက္နက္ ေမတၱာလက္နက္မွ လြဲ၍ မည္သည့္ လက္နက္ကိုမွ် ကုိင္ေဆာင္ခဲ့ရိုး ထုံးစံ မရိွၾကေပ။

စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဤကဲ့သို႔ စြပ္စြဲမႈမ်ားစြာက္ုိ မၾကာခဏ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ အာဏာရွင္တို႔ သည္ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ႀကံဳၾကရေလတိုင္း ဘာသာတရားမ်ား ကိုလဲ အႀကိမ္မ်ားစြာ အသုံးခ်ၿပီး ဓားစာခံ လုပ္ေလ့ရိွၾကပါသည္။ ၾကားသိရသူ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အာဏာရွင္မ်ား၏ လွည့္ကြက္ လိမ္ကြက္ အသုံးခ်ကြက္မ်ားကို သေဘာေပါက္ သိရိွ နားလည္ၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယုံ ၾကည္ မိပါသည္။

စစ္အာဏာရွင္မ်ား လုပ္ႀကံ စြပ္စြဲခဲ့ပုံမ်ား

စာေရးသူတို႔ လက္လွမ္းမီသေလာက္ေတာ့ ဒီလို စြပ္စြဲမႈမ်ားကို ဂိုဏ္းေပါင္းစုံ သံဃာ့အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား မဖြဲ႔စည္းခင္ 1979 -ခုႏွစ္အတြင္း ကာလမ်ားမွ စ၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ဘာသာ

ေရး အဓိကရိုဏ္းမ်ားျဖစ္ေအာင္လဲ ဖန္တီးခဲ့ၾကသည္။ 1990-ခုႏွစ္္ ပတၱနိကၠဳဇၹန သံဃာ့ကံေဆာင္အၿပီး ကာလမ်ားတြင္လည္း စြပ္စြဲမႈမ်ားကို မွတ္မိသေရြ႕ အက်ဥ္းမွ် တင္ျပရလွ်င္……

အလုံ ေအာင္မဂၤလာတုိက္သစ္၊ ရြာမ စာသင္တိုက္၊စမ္းေခ်ာင္း- ဗားကရာ ေက်ာင္းတိုက္၊ ေနနတ္ သားစာသင္တိုက္၊ လိွဳင္ ေဇယ်ဝတီစာသင္တိုက္၊ က်ားေက်ာင္း ပရဟိတစာသင္တိုက္၊ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတိုက္ထဲမွွ ေက်ာင္းတခ်ိဳ႕၊မ/ဥကၠလာ ဇြဲဇုံေက်ာင္းတုိက္၊ တပ္တြင္းေက်ာင္းတိုက္၊ စတဲ့ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕မွ ေက်ာင္းတိုက္္မ်ားႏွင့္ သံဃာမ်ားကို၎။ မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ မစုိးရိမ္တိုက္ေဟာင္း/ တိုက္သစ္၊ ဘုရားႀကီးတိုက္၊ ျမေတာင္တိုက္၊ ထီးလင္းတိုက္၊ စေသာ စာသင္တိုက္မ်ားကို၎ — လက္နက္မ်ား က်ည္ဆံ ဗုံးဆံမ်ားပစ္ခ်၍၎၊ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ ေတြ႔ရိွရ သေယာင္ျဖင့္ သတင္းဌာနမ်ားမွွ မဟုတ္

မဟတ္ လုပ္ဇာတ္ ခင္းကာ စြပ္စြဲခဲ့ၾကသည္။

အဲဒီအခ်ိန္ (90)ခုႏွစ္ သပိတ္ေမွာက္ ကံေဆာင္စဥ္က မစိုးရိမ္တိုက္ေဟာင္းတြင္ ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳခဲ့ ရ သည္မွာ… နံနက္ (၅)နာရီခြဲခန္႔ အခ်ိန္ ……. စစ္ကားမ်ား တင့္ကားမ်ားအပါအဝင္ တပ္သား (၃၀၀၀)ခန္႔မွ် ရိွသည့္ အင္အားျဖင့္ ေရွ့တန္း စစ္ေျမျပင္ကို ဝင္ေရာက္ သိမ္းပိုက္သကဲ့သို႔ ေက်ာင္း တိုက္ ပတ္ပတ္လည္မွ ဝစီမ်ားမႈတ္ – ညာသံေပး ၿပီး တိုက္တြင္းရိွ ေက်ာင္းေဆာင္ အသီးသီး၏ တံခါး ေပါက္မ်ားကို ေျချဖင့္ ေဆာင့္ကန္၍ ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ရိုက္ခ်ိဳး ဖြင့္ခိုင္းကာ အတင္း ဝင္ေရာက္ စီးနင္း သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါသည္။

သံဃာမ်ားမွာ အမူအယာ မပ်က္ ပုံမွန္ လုပ္ေနၾကအတိုင္း မ်က္ႏွာသစ္ေရခြက္မ်ား ကိုယ္စီ ကိုင္ခါ မ်က္ႏွာမ်ား သစ္ၾကၿပီး ေအးေဆးစြာပင္ ကိုယ့္ေက်ာင္းေဆာင္အတြင္း ကိုယ္ျပန္ဝင္ေနထိုင္ၾကသည္။ နံက္ (၈) နာရီ ခန္႔ ေရာက္ေသာအခါမွ ေက်ာင္းတိုက္ထဲသို႔ ေရာက္ရိွေနၾကၿပီး ေၾကာင္စီစီနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ ေနၾကသည့္ မ်ားစြာေသာ စစ္သားေတြကို “ခင္မ်ားတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို ဝင္စီးၾကတာလဲ”လို႔ ေမးၾကတဲ့ အခါမွာ..“ ဒီေက်ာင္းတိုက္ထဲမွာ သူပုန္ေတြ စုရုံးေရာက္ေနတယ္၊ ေက်ာင္းသား သူပုန္ေတြလဲ လက္ နက္ေတြနဲ႔ အတူ ေရာက္ရိွ ခုိလႈံေနတယ္ ဝင္သိမ္းရမယ္- လို႔ လူႀကီးေတြက ေျပာဆိုၿပီး ေခၚလာၾကတာ ” လို႔ ေျပာတယ္။ “ အထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ျပန္လည္ ခုခံ တိုက္ခိုက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာ အခု ဘာမွ မတုန္႔ျပန္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔လဲ အံ့ၾသၿပီး ေၾကာင္သြားၾကတယ္”လို႔ တပ္စိပ္မွဴးမ်ား ကိုယ္တိုင္ေျပာျပၾကပါသည္။

ေနာက္ သူတို႔ကို “အထဲကို ေရာက္လို႔ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ ၾကရၿပီဆိုရင္ ဒုတ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္လာရင္ ဒုတ္နဲ႔ ျပန္တိုက္၊ ဒါးနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာရင္ ဒါးနဲ႔ပဲ ျပန္တိုက္၊ ေလာက္ေလးခြနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာရင္ ေလာက္ေလးခြနဲ႔ပဲ ျပန္တိုက္ ရမယ္”လို႔ မွာၾကားထားေၾကာင္းလဲ ရဲေဘာ္မ်ားက ေျပာၾကားၾကပါသည္။ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ ေသနတ္ေတြထဲမွာ က်ည္ဆံ လုံးဝ မပါၾကဘူး။ တပ္စိပ္မွဴးေတြေတာင္မွ က်ည္ ႏွစ္ ေတာင့္ပဲ ေပးၿပီး အေရးႀကီးမွ သုံးဘို႔ မွာထားတယ္တဲ့ေလ။ အဲဒီႏွစ္က မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္၊ မဟာဝိ သုဒၶါရုံေက်ာင္းတိုက္ႏွင့္ (35)လမ္းရိွ အေစာင့္ခ်ထားသည့္ စစ္သားမ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္လိုလို ေလာက္ေလး ခြ စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကရပါေသးသည္။

ေနာက္ပိုင္း သံဃာမ်ားႏွင့္ စကားေျပာၾကရင္း အေၾကာင္စုံကို သိသြားေတာ့မွ ရဲေဘာ္မ်ားလဲ သူတို႔ အလိမ္ခံရမွန္း သိသြားၾကၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔ ေရွ့တန္းက ျပန္လာလာခ်င္း ေခၚလာတာ ည (၁၂) နာရီ ေလာက္ထဲက ေရာက္ေနၾကတာ တေရးမွ မအိပ္ၾကရေသးဘူးဆိုၿပီး အတုံးအရုံး အိပ္ကုန္

ၾကပါသည္။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္လို႔ သူတို႔ စားတဲ့ ထမင္း ဟင္းမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထမင္းေတြက ၾကမ္းေထာ္ နီရဲေနၿပီး ဆီမပါ အခပ္မပါတဲ့ ေရလုံျပဳတ္ ပဲသီးေၾကာ္ေလးနဲ႔သာ စားေနၾက ရတာကို ေတြ႔ လိုက္ရေတာ့ သံဃာမ်ားမွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ၾကရပါေသးသည္။ ဆြမ္းဟင္းမ်ား ေပး ေၾကြြးခ်င္ေသာ္လည္း အဲဒီရက္မ်ားမွာ ဆြမ္းခံ မထြက္ႏုိင္ၾကတာက တေၾကာင္း၊ သူတို႔က လူႀကီးေတြကို ေၾကာက္ေနၾကလို႔ မယူရဲၾကတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ မေပးျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္ ေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ရွာေဖြရင္း အေစာင့္ခ်ထားေသာ တခ်ိဳ႕ေသာ စစ္သားမ်ားက ကုဋီ အနား ေရစင္အနီးနား တို႔တြင္ လက္ပစ္ဗုံးမ်ားကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ပစ္ခ်ေနသည္ကို ေတြ႔ရိွရ၍ “ေဟ့ ေကာင္ မင္း ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ မယုတ္မာနဲ႔ ျပန္ေကာက္” လို႔ သံဃာမ်ားက ေျပာမွ ျပန္လည္ ေကာက္ သိမ္းသြားခဲ့သည္။ ဒါေတာင္မွ တခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ လက္နက္မ်ားခ်ထားခဲ့သည္ကို အသိေနာက္က်ခဲ့၍ ဓာတ္ပုံမ်ား ရိုက္ယူရာတြင္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ ေတြ႔ရိွရသေယာင္ လုပ္ႀကံသြားခဲ့ၾကသည္။

ဂ်ပန္ေခတ္က မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ဂ်ပန္စစ္သားမ်ား စခန္းခ်သြားသည္ကို သမိုင္းဖတ္ဖူး ၾကသူတိုင္း ေလ့လာသူတိုင္း သိေပလိမ့္မည္။ ၎ဂ်ပန္ေခတ္က ေျမႀကီးထဲတြင္ နစ္ျမဳတ္ က်န္ခဲ့ေသာ က်ည္ဆံအခြံ က်ည္အ မ်ားကို ေျမႀကီးကို တူးဆြရင္း ေတြ႔ၾကၿပီး သံဃာမ်ားမွ ဝွက္ထားသေယာင္ လုပ္ ႀကံကာ သတင္းစာမ်ားတြင္ ထည့္ေၾကညာ၍ စြပ္စြဲကာ ယုတ္မာခဲ့ၾကပါသည္။

1997 -ခုႏွစ္ မတ္ လဆန္း ( တေပါင္းလဆန္း-၈-)ရက္တုန္းကလည္း ႏုိင္ငံ၏ ေငြေၾကး အၾကပ္ အတည္းေၾကာင့္ ပတၱျမားငေမာက္ ရတနာကို ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ၾကရာမွာ– မႏၲေလး နန္းတြင္းႏွင့္ ပုဂံ အာနႏၵာစတဲ့ ဘုရားစုံ၏ စိန္ဖူးေတာ္မ်ား၊ ပခုကၠဴၿမိဳ႕-သီဟုိဠ္ရွင္ဘုရားဝင္းအတြင္းရိွ သစ္ကနက္သား ျဖင့္ ထုလုပ္ထားေသာ ေရွးေဟာင္း အဖိုးတန္ သရကၡန္ဘုရားကိုလဲ… ဘုရားလူႀကီးမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕ သား မ်ားကို ေသနတ္ျဖင့္ ခ်ိန္ ရြယ္ကာ သတင္း ေပါက္ၾကားရင္ အားလုံး သတ္ပစ္မယ္ဟု ခ်ိမ္းေျခာက္ ၿပီး ခိုးယူသြားခဲ့ၾကပါသည္။

ေနာက္ဆုံး မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီးရဲ႔ အလွည့္ေရာက္လာတယ္။ စစ္အတြင္းက ဗုံးဒဏ္ေၾကာင့္

ဘုရား မကုိဋ္ေတာ္ အက္ေနတယ္ ျပင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ေတာ္ကို ေဖာက္ၿပီး ဝမ္းထဲႏွင့္ လက္ေတာ္ေတြထဲမွာ အျပည့္ရိွေနတဲ့ ေရႊေငြနဲ႔ ေက်ာက္ျမတ္ရတနာမ်ိဳးစုံ ဌပနာ ေတာ္ေတြကို ခိုးေတာ့တာပါပဲ။ မကိုဋ္ေတာ္ အက္ေနတယ္ဆိုရင္လဲ မကိုဋ္ေတာ္ကိုသာ ျပင္ရမည္။ ဘာ ေၾကာင့္ ဝမ္းဗိုုက္ေတာ္ကို ေဖာက္ရတာလဲ။ (၆)လကၼခန္႔ရိွတဲ့ အေပါက္ကေန အျပည့္ရိွတဲ့ ဌပနာေတာ္ မ်ားကို အကုန္ခိုးယူၿပီး သကၤန္းစုတ္နဲ႔ ဆို႔ပိတ္ထားတာကို ေတြ႔ျမင္ၾကရသည့္အခါ မႏၲေလး- ေလးျပင္ ေလးရပ္ရိွ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူမ်ား၊ နယ္အသီးသီးမွ ေရာက္လာၾကတဲ့ ဘုရားဖူးျပည္သူ မ်ားမွ မေၾကမနပ္ ျဖစ္ၾကခါ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ အျပည့္ တေပါင္းလဆန္း(၁၂)ရက္ေန႔တြင္ အစည္းအ ေဝးႀကီး ျပဳလုပ္၍ ၎ ကိစၥကို ေျဖရွင္းေပးဘို္႔ ေတာင္းဆိုေနၾကခ်ိန္တြင္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒီရက္ က ဘာသာေရးကိစၥ တခုကလည္း ေပၚေပါက္ေနခိုက္မို႔ အာဏာရွင္မ်ားက ဘာသာေရး အဓိကရုိဏ္း

ဘက္သို႔ ဦးတည္ေအာင္ ေသြးေဆာင္ ဖန္တီး လႊဲေျပာင္းခဲ့ၿပီး ဖမ္းဆီးမႈ ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခါ မဟာမု နိ ဘုရားႀကီး အေရးကိစၥကို ဖုံးကြယ္ေအာင္ အတင္းအၾကပ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။

ထိုကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ (၂)တိုက္ကို ျဖတ္ေလး ျဖတ္ျဖင့္ ျဖတ္ ေတာက္မည္ဟုဆိုကာ ဆြမ္းခံ ဆြမ္းစားမွ အစ ေက်ာင္းတိုက္ အျပင္ဖက္သို႔ လုံးဝ ထြက္ ခြင့္ မေပးခဲ့ပဲ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ (၇)ရက္ခန္႔ ေနထိုင္ၾကရၿပီးေနာက္ (၃)လခန္႔ၾကာသည္အထိ ဆြမ္းခံ ဆြမ္းစား သြား ခ်ိန္္မ်ားတြင္ ခဏတာ ျပင္ပသို႔ ထြက္တာေတာင္ လက္မွတ္မ်ားထိုးၿပီးမွ ထြက္ခြင့္ရၾကသည္။ ေက်ာင္း တိုက္ရိွ သံဃာမ်ား အားလုံးကို ေျခခ်ဳပ္ျဖင့္ ထားခဲ့ၾကသည္။ ၎ ႏွစ္တြင္ အစိုးရ ပါဠိပထမျပန္စာေမးပြဲ ကိုလဲ ပိတ္ပစ္လိုက္ရသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္မႈမ်ားစြာ ကိုပါ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျပန္ပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ လုပ္ႀကံၿပီး အႀကံပက္စက္ခါ ယုတ္မာခဲ့ၾကဘူးပါသည္။

2007-ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ျပည္တြင္း ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အဆမတန္ တိုးျမွင့္လိုက္မႈေၾကာင့္

တိုင္းသူျပည္သားမ်ား စားဝတ္ေနေရး ခရီးသြားလာေရးမ်ား၌ အၾကပ္အတည္း ဒုကၡမ်ိဳးစုံႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကသည္ကို မၾကည့္ရက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ျပည္သူအမ်ား အၾကပ္အတည္း မ်ိဳးစုံမွ လြတ္ ေျမာက္ၿပီး ေျပလည္ႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္ရြယ္၍ တတိုင္းျပည္လုံး နီးပါးရိွ သံဃာေတာ္မ်ားမွ မိိုးထဲ ေရထဲ လမ္းေလွ်ာက္ ေမတၲာပို႔သရင္း ေမတၲာရပ္ခံ ေတာင္းဆိုၾကသည္ကိုလည္း အၾကမ္းဖက္၍ သတ္ျဖတ္ ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့ၾကခါ ဗဟန္း၊ သဃၤန္းကြ်န္း၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ ေတာင္ဥကၠလာ စတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ဘာ သာေရး အေဆာက္ အဦမ်ားကိုပါ ဖ်က္ဆီးတာ ခ်ိတ္ပိတ္ပစ္တာေတြလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး သံဃာ ေတာ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားကိုလည္း စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္မႈမ်ိဳးစုံျဖင့္ စြပ္စြဲခဲ့ၾကတာကို ျပည္သူမ်ား အားလုံး အသိပင္္ ျဖစ္သည္။

သံဃာေတာ္မ်ားသည္ သပိတ္ကံေဆာင္ျခင္း ေမတၱာပို႔သျခင္း စတဲ့ အလုပ္ကိစၥမ်ားကို ဗုဒၶ၏ အဆုံးအမေတာ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထို စက္တင္ဘာအေရးအခင္း ျဖစ္၍ ေတာင္ဥကၠလာရိွ ေငြၾကာရံစာသင္တိုက္ အတြင္း ဝင္ေရာက္ စီးနင္းတုန္းကလဲ ေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ရိွ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ား၏ ဦးေခါင္းမ်ားကို၎၊ အျခား ဝင္အစီးခံရသည့္ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားမွ ဘုရား ဌာပ နာမ်ား အလွဴေငြမ်ားႏွင့္ သံဃာ့ ပစၥည္းမ်ားကို၎ အာဏာရွင္မ်ားက ျဖတ္ယူ ခိုးသြားခဲ့ၾကေသးသည္။

အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးစုံသည္ စာေရးသူတို႔ လက္လွမ္းမီသမွ် ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရ ေသာ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္အတြင္း ဘာသာတရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ရိုုင္းစိုင္း ယုတ္မာစြာ ပုတ္ခတ္ စြပ္စြဲမႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

စစ္အာဏာရွင္မ်ား ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ဘာသာတရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား အေပၚ ဖိႏွိပ္ ခ်ုဳပ္

ခ်ယ္ ႏွိပ္ကြပ္ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္လိုလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမိ်ဳးျပကာ စြပ္စြဲမႈမ်ိဳးစုံျဖင့္ အေျခအ

ျမစ္ကင္းမဲ့စြာ စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္ေလ့ရိွၾကသည္မွာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ တိုင္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာ ရွင္စနစ္ဆိုးမ်ား တည္ရိွေနသေရြ႕ ထိုကဲ့သို႔ စြပ္စြဲ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကားမႈမ်ားဟာလည္း ရပ္တန္႔သြားလိမ့္

မည္ မဟုတ္ေပ။ မတရားမႈမ်ားစြာကို က်ဴးလြန္ထားသူတို႔မွာ အျခား ဘယ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိုဳးကို မဆို စြပ္စြဲ ႏွိပ္စက္ ဖ်က္ဆီးရန္မွာ ခဲယဥ္းမည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။

ဗုဒၶကိုယ္စား ဘုရားေစတီ ရုပ္ပြားေတာ္္မ်ားရဲ႕ ေရႊေတြ ဌပနာေတြ စိန္ဖူးေတာ္ေတြခိုးၿပီး ဘုရားဝမ္း ဗိုက္ကိုေဖာက္ ဘုရားလည္ကိုေတာင္ ျဖတ္ရဲသည္အထိ က်ဴးလြန္ထားၾကတဲ့ လူယုတ္မာ စစ္အာဏာ

ရွင္ေတြနဲ႔ ေနာက္ လိုက္ေတြအတြက္ကေတာ့ သံဃာေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို သတ္ျဖတ္တာဟာ ထမင္း စား ေရေသာက္တာေလာက္ေတာင္ ခဲယဥ္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ယင္းကဲ့သို႔ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားဘက္မွ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္ သတ္ျဖတ္ ေစာ္ကားႏိုင္ ရန္ အတြက္ သက္သက္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကည့္မည္ ဆို ပါက ဘာသာ တရားကို ေစာ္ကားေနျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး ဘာသာတရား အားနည္း ခ်ိနဲ႔ ကြယ္ေပ်ာက္ ေအာင္ ဖ်က္ဆီး ေနရာ ေရာက္ပါသည္။

အထက္က တင္ျပခဲ့သလို တိုင္းျပည္ကို ေစတနာမွန္ ေမတၱာမွန္ျဖင့္ ခႏၲီတရား အရင္းခံ၍ အုပ္ ခ်ဳပ္သူမ်ား မွန္လွ်င္ ဘာသာတရား အဆုံးအမျဖင့္ လုပ္ရပ္မွားမ်ားကို ေထာက္ျပၿပီး ဆိုဆုံးမလာခဲ့ေသာ္

နာခံ ေဆာင္ရြက္္ရမည္သာျဖစ္ေသာ္လည္း … ယေန႔ စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္၏ သယံဇာ တမ်ားကို အပိုင္စီးလိုစိတ္၊ ျပည္သူမ်ားကို ညွင္းဆဲလိုစိတ္၊ ျပည္သူမ်ား၏ စည္းစိမ္မ်ားကို ဂုတ္ေသြး စုတ္လိုစိတ္၊ ကိုယ္တိုင္က တိုးတက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါပဲႏွင့္ အာဏာကို လက္မလႊတ္

ခ်င္တဲ့စိတ္.မ်ားျဖင့္ လက္နက္အားကိုးကာ တိုင္းျပည္၏ အာဏာကို သိမ္းပိုက္ထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည့္

အားေလ်ာ္စြာ ဘာသာတရားရဲ႕ အဆုံးအမကို မလိုက္နာၾကသည့္အျပင္ ပိုမို၍ပင္ ႏိွပ္စက္ သတ္ျဖတ္ ရိုင္းစိုင္းျပခဲ့ၾကေလသည္။

ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က ဓမၼပဒမွာ လုပ္ရပ္မွားမ်ားကို ေထာက္ျပ ေဝဘန္ ေျပာဆိုလာတဲ့သူကို ေရႊအိုး

ကို တူးေဖာ္ေပးတဲ့သူ.. အလင္းေရာင္ကို ညႊန္ျပေပးတဲ့သူ..ဟု သေဘာထားရမည္ဟု ဆုိဆုံးမ ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား?.. စစ္အာဏာရွင္မ်ားကေတာ့ အမွန္တရား ဆိုတဲ့ အသံကို လုံးဝ မၾကားခ်င္ၾကပါ။ အမွန္တရား အေၾကာင္း ေျပာလာသူမွန္သမွ် ရန္သူဟု သတ္မွတ္ခါ သတ္ျဖတ္ပစ္ေနၾကပါသည္။ အမွန္တရား လက္ကိုင္ထားသည့္ ဗုဒၶဝါဒႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုသည္မွာ .. အေရွ႕နဲ႔

အေနာက္… ဆီနဲ႔ ေရ.. တမာႏွင့္ သကာပမာ.. လုံးဝ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္တရားကို လက္ကိုင္ထားၿပီး အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ား အေနျဖင့္.. ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က ျဗဟၼဇာလသုတ္ေတာ္မွာ… ရတနာသုံးပါးႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အတု အ ေယာင္ေတြ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ဘူး စသည္ျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲ ေျပာဆိုလာခဲ့လွ်င္ ..ဘယ္လို လူမ်ိဳး

ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ မဟုတ္လွ်င္ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ မမွန္လွ်င္ မမွန္တဲ့ အေၾကာင္း ျပန္လည္ ေခ်ပ ေျပာ ဆိုၾကရမယ္..လို႔ မွာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဩဝါဒ စကားကို လိုက္နာၿပီး… စြပ္စြဲမႈမ်ားကို ေခ်ဖ်က္တြန္းလွန္

ပစ္ရမည္သာျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ သဘာဝလည္းမက်၊ ဓမၼနည္းနည္းလမ္းလည္း မမွ်တ၊ ျပည္သူမ်ား ဘဝ ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီး ဘာ

တခုမွ လြတ္လပ္ခြင့္ မေပးပဲ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ မွန္သမွ်ကို တြန္းလွန္ ကာကြယ္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။

စစ္အာဏာရွင္မ်ား ျပဳလုပ္ၾကမယ့္ 2010- ေရြးေကာက္ပြဲဆိုသည္မွာလည္း အေျခခံျဖစ္တဲ့ ဥပေဒကမွ

မွ်တမႈ မရိွသည့္အတြက္ .. ေရခံ ေျမခံ မ်ိဳးေစ့ မမွန္ပဲနဲ႔ေတာ့ သီးပြင့္လာမယ့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံဆိုသည္

မွာလည္း ည့ံဖ်င္း စုတ္ျပတ္ မြန္းၾကပ္ သိပ္သည္းၿပီး အၾကပ္အတည္းမ်ိဳးစုံေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ တခုသာ ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္… တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံ ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုး ေအာက္မွာ ၿငိဳးငယ္စြာန႔ဲ ဆက္လက္ ရွင္သန္ ျဖတ္သန္းရမယ့္ အေရး၊ အၾကပ္အတည္း မ်ိဳးစုံ ဒုကၡ ႏြံ ထဲဲမွာ နစ္ၾကရမယ့္ အေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး.. စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ လွည့္ကြက္ ညာကြက္ ညစ္ပတ္ စုတ္ပဲ့ကြက္မ်ားကို သတိရိွရိွ အေျမာ္အျမင္ႀကီးႀကီးျဖင့္ ရႈျမင္ ဆုံးျဖတ္ခါ ပုဂၢလိက အခြင့္အေရးမ်ားကို

သာ မၾကည့္ၾကပဲ အားလုံး လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ တရားမည္ထင္ေသာ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ွ ရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲ ဝင္သြားၾကေစလိုေၾကာင္း တိုက္တြန္း လိုက္ပါသည္။

ေမဓာဝီ (ABMA) (ျပည္တြင္း သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု တာဝန္ခံ)
http://allburmamonksalliance.com/?p=4202#more-4202 မွ