လွ်ိဳ႕၀ွက္သတင္းေထာက္ႏွင့္ မီဒီယာဌာနမ်ားရဲ႕တာ၀န္ ျပည္တြင္းက သတင္းေထာက္ေတြ ဘာျပန္ေျပာၾကသလဲ

မိုးမခသတင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံလို သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိပဲ သတင္းမီဒီယာသမားေတြကို အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး သမားေတြလို သေဘာထားၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ `လွ်ိဳ႕၀ွက္သတင္းေထာက္´(ယူေဂ် - undercover journalist) အျဖစ္နဲ႔ ရပ္တည္ရလုပ္ကိုင္ရတာ မလြယ္လွပါဘူး။ ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းနင္းၿပီးလုပ္ေနရတဲ့သေဘာပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။

အတိုက္ခံႏိုင္ငံေရးသမားလို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာဖမ္းတာ မဟုတ္ေပမယ့္တေနရာရာမွာ အစေပၚသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ခ်မ္းသာမေပးေတာ့ပဲ ေထာင္ႏွစ္ရွည္်ခံရဖို႔ေသခ်ာေနပါၿပီ။ သတင္းမီဒီယာ သမားေတြ အေနနဲ႔ အဲဒီလိုေထာင္ႏႈတ္ခမ္းနင္းတဲ့ အလုပ္ကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ေနၾကပါသလဲ။ မီဒီယာ ဆိုတာ ျပည္သူ႔နားမ်က္ေစ့၊ ဖံုးကြယ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြေပၚထြက္လာရင္ ဖိႏွိပ္မႈ ေလ်ာ့ပါးသြားမလား၊ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ဆင္ျခင္ေနာက္တြန္႔သြားမလား ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ စြန္႔စားလုပ္ေနၾကတာပါ။
ဒါေပမယ့္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ သတင္းေထာက္ တေယာက္အေနနဲ႔ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ၊ စာနယ္ဇင္းဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္၊ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္မႈတို႔ကို ေစခိုင္းၾကတဲ့ သတင္းဌါနမ်ားကေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။
ယခုတေလာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ သတင္းေတြမွာ ဒီဗီဘီသတင္းေထာက္တေယာက္ကို ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ ခ်မွတ္လိုက္တာ၊ ေနာက္ထပ္တေယာက္ကို ၁၃ႏွစ္ခ်မွတ္လိုက္တာေတြဟာ ၾကားရတဲ့သူေတြ အတြက္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာပါ။ သူတို႔လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ပိုမိုေတာင္းဆိုဖို႔လိုအပ္တာမွန္ေပမယ့္ အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြ ခဏခဏ မျဖစ္ဖို႔သက္ဆိုင္ရာ
သတင္းဌါနမ်ား အေနနဲ႔ ဂရုစိုက္ဆင္ျခင္ၾကေစလိုပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းႏွစ္ပတ္၀န္းက်င္က ဒီဗီြဘီ သတင္းဌါနမွ တာ၀န္ရွိသူဦးခင္ေမာင္၀င္းနဲ႔ ဗီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းအင္တာဗ်ဴးကို နားဆင္ၿပီးေနာက္ျပည္တြင္းမွ သတင္းေထာက္ အခ်ဳိ႕က သူတို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြကို ယခုလိုထုတ္ေဖၚထားၾကပါတယ္။

ျပည္တြင္း မွ သတင္းေထာက္ တဦးမွ -
ျပင္ပမီဒီယာေတြရဲ့က႑ဟာ ဒီႏိုင္ငံအတြက္ အင္မတန္မွ အေရးပါတယ္ဆိုတာဘယ္သူမွမျငင္းႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မို႕လဲ ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ
အဖမ္းဆီးခံရမယ့္အႏၱရာယ္က ကင္းေအာင္ သတိ၀ီရိယထားၿပီး ျပင္ပမီဒီယာေတြအတြက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ၀ါရင့္သတင္းသမားေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ဒီလိုသတိ၀ီရိယထားျခင္းအားျဖင့္ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ့လံုၿခံဳေရးအတြက္သာမကပဲျပင္ပမီဒီယာေတြကို မွီခိုအားထားၾကတဲ့ ျပည္တြင္းကပရိသတ္ေတြအတြက္ပါအလုပ္အေကၽြး ျပဳရာၾကတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တခုနဲ႕လုပ္ေနၾကသူေတြအမ်ားႀကီးပါ၊
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ခန္႕လိုက္္တာနဲ႕ဒီေန႕သတင္းေထာက္စျဖစ္တဲ့ လူတိုင္းမွာ ဒီလိုသတိ၀ီရိယမ်ိဳး ခ်က္ျခင္း ပါမလာႏိုင္ပါဘူး၊ အေတြ႕အႀကံဳ အေလ့အက်င့္ကြင္းဆင္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြတင္မကပဲ ေမြးရာပါ အကင္းပါးဖ်တ္လတ္မႈေတြရွိမွသာဒီလိုအႏၱရာယ္စက္ကြင္းထဲကို ၀င္ဖို႕အသင့္ျဖစ္ၾကမွာပါ။
ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာအသံ (Democratic Voice of Burma) က တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က ဖမ္းခံရမွာ သိသိႀကီးနဲ႔ သတင္း ေထာက္ေတြ ခန္႔ထားတယ္ ဆိုေတာ့ စစ္ေျမျပင္ထဲကို ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္ေတြ လႊတ္လိုက္တာနဲ႔တူမေနဘူးလား။ ဒီဗီဘီအေနနဲ႕ သူတို႔ရဲ႔ ျပည္တြင္းသတင္းေထာက္ေတြကိုေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္ေတြလို႔ သေဘာမထားဘဲ အသက္ေသြးခဲနဲ႔ လူသားေတြ၊ အထူးသျဖင့္
ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးဖို႔ လိုေနေသးတဲ့ လူငယ္ေျခတက္ကေလးေတြလို သေဘာထားၿပီးအႏၱရာယ္စက္ကြင္းထဲကို မ၀င္ခင္ စခန္းသြင္းေလ့က်င့္မႈမ်ိဳးေတြႀကိဳတင္လုပ္ေပးသင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒီဗီဘီက တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြကိုယ္တိုင္အႏၱရာယ္စက္ကြင္းထဲကို၀င္လာၿပီး ဘယ္လို ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ
ရွိတယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႔က်က် ေလ့လာႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္ တေယာက္ရဲ့အျမင္အဖမ္းခံရမယ္ဆိုတာ ၾကိဳသိေပမယ့္ ကာကြယ္မႈထက္ အဖမ္းခံရၿပီးမွ ကမၻာသိေအာင္ပဲ
လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားကေတာ့ ကိုယ့္လူကို ကိုယ္တာ၀န္မယူႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး မီဒီယာေဆ့ဖ္တီးအတြက္ ဘာမွၾကိဳတင္လုပ္ေပးမထားဘူးဆိုတာလည္းထင္ရွားပါတယ္။ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထုိက္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္ေတြကေနအျမန္ဆံုးလြတ္လပ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံအေ၀းကေနၿပီး
ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ေပးမွာလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ကို သိၿပီး တိက်ခို္င္မာတဲ့ သတင္းေတြျဖစ္ဖို႔နဲ႔လံုျခံဳေရးယူတတ္ဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္ေပး သင္ယူမွရတယ္ ဆိုတာရယ္ကိုယ့္ဌာနအတြက္လုပ္ေပးေနတဲ့ သတင္းသမားကို ဘယ္လိုအတတ္ပညာေတြ သင္ေပးထားသလဲ၊
ဘယ္လိုလံုျခံဳမႈမ်ိဳး ေပးထားသလဲ ဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ဗီဒီယိုကင္မရာခလုတ္ကို ႏွိပ္တတ္ရံုနဲ႔ ဗီေဂ်မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို
လည္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္။လံုျခံဳမႈဆိုတဲ့အထဲမွာ အေရးေပၚလိုအပ္လာရင္သံုးဖို႔ နည္းပညာအေထာက္အကူနဲ႔ အသံုးစရိတ္ေတြ လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းမွ ဖရီးလန္႔စ္ သတင္းေထာက္တဦး
အျပင္က ဒီလုပ္ငန္းကို ညႊန္ၾကားသူေတြအေနနဲ႔ အတြင္းကလံုၿခံဳေရး၊ သတိျပဳရမယ့္အခ်က္ေတြကို သိရွိေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ၿပီး
ကိုယ့္သတင္းေထာက္ေတြကို အျမဲတမ္း သတိေပး၊ အႀကံေပးဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။
Undercover အေနနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ သတင္းေထာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔ဟာလံုၿခံဳေရးအေနအထားအရ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တဦး ႏွစ္ဦး ၀န္းက်င္ကလြဲရင္အျခားသတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ခြင့္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။အဲဒီအခ်က္က လံုၿခံဳေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔အေနနဲ႔ အျခားသူေတြရဲ႕အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ရရွိဖို႔အခြင့္အလမ္း နည္းသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မိခင္သတင္းဌာနအေနနဲ႔ အဲဒီ အေျခအေနေတြကို အျမဲတမ္း ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ပိုတာ၀န္ရွိလာပါတယ္။
သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ လံုျခံဳေရးကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူရတယ္ ဆိုတာလက္ေတြ႕အေျခအေနပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲလိုကိုယ့္လံုၿခံဳေရးကို မိမိဘာသာေစာင့္ထိန္းႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရမွာက မိခင္သတင္းဌာနတာ၀န္လို႔ျမင္ပါတယ္။ အက်အဆံုး အနည္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သင့္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။ မၾကာခဏ အဖမ္းခံရၿပီး သူရဲေကာင္းေြ ေမြးထုတ္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့
သိပ္မသင့္ေတာ္ဘူး လို႔ျမင္ပါတယ္။

ဖရီးလန္႔စ္ တဦး
“က်ေနာ္တုိ႔သတင္းေထာက္ေတြ ဒါမ်ဳိးအဖမ္းခံရမယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ကေတာ့ယူဆထားၿပီးသားပါ။” လို႔ဆိုရင္ ဒီလိုအႏၱရာယ္မ်ိဳးကို
အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ရွားႏိုင္ေအာင္ ပါးစပ္ကေန ကိုယ့္လံုၿခံဳေရးကိုကိုယ္သတိထားၾကဆိုၿပီး ၀တ္ေက်တမ္းေက်ေျပာေနရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အေတြ႕အႀကံဳႏုနယ္ေသးတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြအတြက္ ဘယ္ဟာက သူတို႔ကိုအႏၱရာယ္ရွိေစႏုိင္တယ္၊ အဲလိုအေနအထားမ်ိဳးမွာ ဘယ္လိုအကာအကြယ္ေတြယူၿပီး လႈပ္ရွားသင့္တယ္ဆိုတာကို သိႏိုင္ဖို႔ဆိုတာမလြယ္လွပါဘူး။
ျပည္ပသတင္းဌာနေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လုပ္ေနၾကတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳမရွိေသးတဲ့သတင္းေထာက္အတြက္ သတင္းစာပညာကို စနစ္တက် သင္တန္းေပးဖို႔ လိုအပ္သလိုသူတို႔တေတြ ေဘးကင္းေရးအတြက္လည္း စနစ္တက် သင္တန္းေတြေပးၿပီးေတာ့မွလုပ္ငန္းခြင္ထဲ ၀င္ခိုင္းဖို႔ သင့္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြကို စီမံခန္႔ခြဲေနရတဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း
သူတို႔ေအာက္က သတင္းေထာက္ေတြကို ေဘးမျဖစ္ေစဖို႔အစဥ္မျပတ္ဂရုစိုက္ေပးေနဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
ကိုယ္နဲ႔ႏိႈင္းစာၿပီး သတင္းေထာက္ေတြရဲ႔ အႏၱရာယ္ကိုကာကြယ္ေပးဖို႔သင့္ပါတယ္။ အဓိကေျပာခ်င္တာက အဖမ္းခံရၿပီးမွ ႏိုင္ငံတကာက
သိသြားေအာင္ လုပ္ေနတာထက္၊ အဖမ္းခံမထိေအာင္ အစကတည္းက ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈေတြလုပ္ေပးဖို႔လုိအပ္ပါတယ္။