စက္သံုးဆီႏွင့္ မ်ဳိးစပါး ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္

ဖနိဒါ
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 01 2008 12:46 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ခ်င္းမုိင္။ ။ မုန္တုိင္းသင့္ ဧရာဝတီႏွင့္ ရန္ကုန္တုိင္းရွိ ေက်းရြာအခ်ဳိ့တြင္ စစ္အစိုးရက ကၽြဲႏြားႏွင့္ ထြန္စက္မ်ား ခ်ေပးေသာ္လည္း လယ္သမား မ်ားအဖို႔ စက္သံုးဆီႏွင့္ မ်ဳိးစပါး အခက္အခဲ ရွိေနသည္။
ရန္ကုန္တုိင္း ေကာ့မွဴးၿမ့ဳိနယ္ႏွင့္ ဧရာဝတီတုိင္း ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္ အတြင္းရွိ ေက်းရြာ အမ်ားအျပားတြင္ လယ္ သမားမ်ားကို အနည္းဆံုး လယ္ဧက ၆ဝ ရွိလွ်င္ စစ္အစိုးရက လက္တြန္းထြန္စက္ႏွင့္ ကၽြဲႏြားမ်ား အရစ္က် ခ်ေပးေသာ္လည္း စက္သံုးဆီ ဝယ္ယူႏုိင္မႈ မရွိသလုိ၊ မ်ဳိးစပါး မ်ားလည္း မရသျဖင့္ လယ္စိုက္ေရး အခက္ၾကံဳ ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေကာ့မွဴးၿမ့ဳိနယ္ထဲက ကုိးေတာင္၊ ကန္သံုးကန္၊ ဖ႐ံုေခ်ာင္နဲ႔ ၾကာကန္ရြာမွာ မ်ဳိးစပါး ရေပမယ့္ ရြာတခ်ဳိ့က် မ်ဳိးစ ပါးနဲ႔ လက္တြန္းထြန္စက္ မရလို႔ ကုိယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ လုပ္ကုိင္ေနရတယ္” ဟု ေကာ့မွဴးေဒသခံက ေျပာ သည္။

“အရစ္က် ဆုိတာက တေယာက္ေယာက္က အာမခံေပးတယ္ေပါ့ေလ။ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ဝုိင္းၿပီးလုပ္တဲ့ ပံုစံေပါ့ေနာ္။ တေယာက္က စုိက္ထားရင္ က်န္တဲ့တေယာက္က အာမခံေပးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါမွမဟုတ္ ျခံ၊ လယ္၊ အိမ္ ဂရမ္ေတြ ျပရတယ္ေပါ့ေလ။ အရစ္က် ဆုိတာကေတာ့ တႏွစ္တႀကိမ္ သံုးႏွစ္ေပါ့ေနာ္။ (ထြန္စက္ဖိုး ၁၅ သိန္းမွာ) တႏွစ္ ၅ သိန္း ေပးေခ်ရမယ္ေပါ့ေနာ္” ဟု ဘုိကေလးေဒသခံ လယ္သမားတဦးက ေျပာသည္။

ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္ရွိ မေလာ၊ ေဒါင့္ႀကီး၊ ပတၱျမားကုန္းႏွင့္ စပ္စုေက်းရြာအုပ္စုမ်ားတြင္ အခ်ဳိ့ရြာသားမ်ား မ်ဳိးစပါး ရေသာ္လည္း အခ်ဳိ့ေက်းရြာ မ်ားတြင္ မ်ဳိးစပါး မရေသးသျဖင့္ အခက္ၾကံဳေနရသည္။

သူက “ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္မွာရွိတဲ့ ေဟမန္ႀကိမ္ေၾကာင္းေလး ေက်းရြာမွာလုိေပါ့ေနာ္။ လုိအပ္တာရဲ့ သံုးပံုတပံု ေလာက္ေတာ့ ရတယ္ေပါ့ေနာ္။ မ်ဳိးစပါးက အားလံုး ၂ဝဝ တင္း ရရမွာ၊ ၃ဝ တင္းေလာက္ပဲ ေရာက္တယ္။ နည္းနည္းေတာ့ ေနာက္က်ၿပီေပါ့ေနာ္။ အခု အခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္။ တရြာနဲ႔တရြာ မတူဘူး” ဟု ဆက္ေျပာသည္။

ေကာ့မွဴးၿမ့ဳိနယ္ ထန္းမႏုိင္ေက်းရြာရွိ လယ္သမားမ်ားကို တဦးလွ်င္ မ်ဳိးစပါး ၇ တင္း ေပးမည္ဟူသည့္ ေဒသ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္ မ်ားေၾကာင့္ ရြာသားအခ်ဳိ့ ၿမ့ဳိေပၚ တက္လာၾကေသာ္လည္း မ်ဳိးစပါးက ေရာက္ရွိလာျခင္း မရွိေသးေပ။

ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္ရွိ မဂူေက်းရြာအုပ္စုရွိ ေရဝင္ဥတုိ ေက်းရြာမွ လယ္သမားကမူ “က်ေနာ္က လယ္ဧက ၇ဝ ရွိတယ္။ မ်ဳိးစပါးခြဲတန္းက မ်ားမယ္ ေျပာၿပီး အခုရတာက ၃ တင္းပဲ ရေသးတယ္။ ဘယ္လုိ က်ဲမလဲ။ မ်ဳိးစပါး အခ်ိန္မီ မရရွိေသးလုိ႔ ရာသီခ်ိန္မွာ စုိက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ စုိးရိမ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။

နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဧရာဝတီႏွင့္ ရန္ကုန္တုိင္းရွိ ကၽြဲ၊ ႏြား အမ်ားအျပား ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္ရာ ယခုအခါ လက္တြန္းထြန္စက္ကုိသာ အားကုိး ေနရမည့္ အေျခဆိုက္ေနေသာ္လည္း မရွိသည့္ ေက်းရြာမ်ား ရွိေနျပန္သည္။

ေကာ့မွဴးေဒသခံကလည္း “ဘာေၾကာင့္ မေပးလဲဆုိေတာ့ အဲဒီေက်းရြာက လူႀကီးေတြက လဒ္ထုိးလဒ္စား ရွိတယ္။ မယက နဲ႔ ကပ္ေပါင္းတယ္ ေလ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိလည္း လက္တြန္းထြန္စက္ ခ်ေပးတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမစႏၵီမွာေတာ့ ဘာမ်ဳိးစပါးမွ မေပးေသးဘူး။ စက္လည္း မေပးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ေက်းရြာတရြာလွ်င္ ကၽြဲႏွင့္ ႏြားအေကာင္ေရ ၃ ေကာင္မွ ၄ ေကာင္အထိသာ ခ်ေပးသျဖင့္ လက္တြန္းထြန္စက္ ရရွိရန္ ေက်းရြာလူႀကီး၏ ေထာက္ခံခ်က္ လုိအပ္ၿပီး၊ စက္ရရွိႏိုင္သူမ်ားမွာ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူ အမ်ားစုျဖစ္ေနကာ ခ်ဳိ့ယြင္း ပ်က္စီးေနသည့္ စက္မ်ားလည္း ပါရွိေနသည္ဟု မဇၩိမ လွ်ဳိ့ဝွက္ သတင္းေထာက္က ဆိုသည္။ စက္ျပင္စရိတ္မွာ အနည္းဆံုး သိန္းဂဏန္း ရွိသည္။

ျမစႏၵီေက်းရြာသား လယ္သမားက “အစိုးရက ေပးမယ္ေျပာတာပဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေျပာေနတာပဲ။ တခါမွလည္း မရပါဘူး။ လယ္တဧကကုိ တဂါလံ ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာထားတယ္ေလ။ တခါမွလည္း မရေသးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာကုိေတာ့ ဘာမွ လာေပးေသးဘူး။ ေစ်းႀကီးရင္လည္း ဝယ္သံုး ရတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။

ဒီဇယ္တဂါလံ အစိုးရေစ်းႏႈန္း ၃၅ဝဝ က်ပ္ျဖင့္ ရရွိမည္ဟု ေဒသ အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယခုထိ ပုဂၢလိကေစ်းႏႈန္း တဂါလံ ၆၅ဝဝ က်ပ္ေက်ာ္ျဖင့္ ျပင္ပမွ ဝယ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေငြမတတ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အသံုးမခ်ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ဧရာဝတီတိုင္း ကြန္းၿခံကုန္းၿမ့ဳိနယ္ ဝက္သုိက္ ေက်းရြာသားက ေျပာသည္။

သူက ဆက္ၿပီး “ထြန္စက္နဲ႔ ႏြားနဲ႔ ထြန္တယ္။ ကုိယ္ပုိင္စက္ေတြ မ်ားတယ္။ မယက ေပးတာက နည္းပါတယ္။ မ်ဳိးစပါးကလည္း ကုိယ့္ရြာသား အခ်င္းခ်င္း ေခ်းၿပီး စုိက္ရမယ္ေပါ့ေနာ္။ ဆီမေပါတဲ့ အခါက်ေတာ့ ရန္ကုန္ကေန ဝယ္ရတယ္။ တေပပါကုိ ၃ သိန္း ဝယ္ရတယ္။ ကြမ္းၿခံကုန္းက လုိင္းကားေတြလည္း တေပပါကုိ တေသာင္း ယူတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။က်န္တဲ့တေယာက္က အာမခံေပးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါမွမဟုတ္ ျခံ၊ လယ္၊ အိမ္ ဂရမ္ ေတြ ျပရတယ္ေပါ့ေလ။ အရစ္က် ဆုိတာကေတာ့ တႏွစ္တႀကိမ္ သံုးႏွစ္ေပါ့ေနာ္။ (ထြန္စက္ဖိုး ၁၅ သိန္းမွာ) တႏွစ္ ၅ သိန္း ေပးေခ်ရမယ္ေပါ့ေနာ္” ဟု ဘုိကေလးေဒသခံ လယ္သမားတဦးက ေျပာသည္။

ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္ရွိ မေလာ၊ ေဒါင့္ႀကီး၊ ပတၱျမားကုန္းႏွင့္ စပ္စုေက်းရြာအုပ္စုမ်ားတြင္ အခ်ဳိ့ရြာသားမ်ား မ်ဳိးစပါး ရေသာ္လည္း အခ်ဳိ့ေက်းရြာ မ်ားတြင္ မ်ဳိးစပါး မရေသးသျဖင့္ အခက္ၾကံဳေနရသည္။ သူက “ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္မွာရွိတဲ့ ေဟမန္ႀကိမ္ေၾကာင္းေလး ေက်းရြာမွာလုိေပါ့ေနာ္။ လုိအပ္တာရဲ့ သံုးပံုတပံု ေလာက္ေတာ့ ရတယ္ေပါ့ေနာ္။ မ်ဳိးစပါးက အားလံုး ၂ဝဝ တင္း ရရမွာ၊ ၃ဝ တင္းေလာက္ပဲ ေရာက္တယ္။ နည္းနည္းေတာ့ ေနာက္က်ၿပီေပါ့ေနာ္။ အခု အခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္။ တရြာနဲ႔တရြာ မတူဘူး” ဟု ဆက္ေျပာသည္။

ေကာ့မွဴးၿမ့ဳိနယ္ ထန္းမႏုိင္ေက်းရြာရွိ လယ္သမားမ်ားကို တဦးလွ်င္ မ်ဳိးစပါး ၇ တင္း ေပးမည္ဟူသည့္ ေဒသ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္ မ်ားေၾကာင့္ ရြာသားအခ်ဳိ့ ၿမ့ဳိေပၚ တက္လာၾကေသာ္လည္း မ်ဳိးစပါးက ေရာက္ရွိလာျခင္း မရွိေသးေပ။ ဘုိကေလးၿမ့ဳိနယ္ရွိ မဂူေက်းရြာအုပ္စုရွိ ေရဝင္ဥတုိ ေက်းရြာမွ လယ္သမားကမူ “က်ေနာ္က လယ္ဧက ၇ဝ ရွိတယ္။ မ်ဳိးစပါးခြဲတန္းက မ်ားမယ္ ေျပာၿပီး အခုရတာက ၃ တင္းပဲ ရေသးတယ္။ ဘယ္လုိ က်ဲမလဲ။ မ်ဳိးစပါး အခ်ိန္မီ မရရွိေသးလုိ႔ ရာသီခ်ိန္မွာ စုိက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ စုိးရိမ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။

နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဧရာဝတီႏွင့္ ရန္ကုန္တုိင္းရွိ ကၽြဲ၊ ႏြား အမ်ားအျပား ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္ရာ ယခုအခါ လက္တြန္းထြန္စက္ကုိသာ အားကုိး ေနရမည့္ အေျခဆိုက္ေနေသာ္လည္း မရွိသည့္ ေက်းရြာမ်ား ရွိေနျပန္သည္။ ေကာ့မွဴးေဒသခံကလည္း “ဘာေၾကာင့္ မေပးလဲဆုိေတာ့ အဲဒီေက်းရြာက လူႀကီးေတြက လဒ္ထုိးလဒ္စား ရွိတယ္။ မယက နဲ႔ ကပ္ေပါင္းတယ္ ေလ။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိလည္း လက္တြန္းထြန္စက္ ခ်ေပးတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမစႏၵီမွာေတာ့ ဘာမ်ဳိးစပါးမွ မေပးေသးဘူး။ စက္လည္း မေပးဘူး” ဟု ေျပာသည္။ေက်းရြာတရြာလွ်င္ ကၽြဲႏွင့္ ႏြားအေကာင္ေရ ၃ ေကာင္မွ ၄ ေကာင္အထိသာ ခ်ေပးသျဖင့္ လက္တြန္းထြန္စက္ ရရွိရန္ ေက်းရြာလူႀကီး၏ ေထာက္ခံခ်က္ လုိအပ္ၿပီး၊ စက္ရရွိႏိုင္သူမ်ားမွာ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူ အမ်ားစုျဖစ္ေနကာ ခ်ဳိ့ယြင္း ပ်က္စီးေနသည့္ စက္မ်ားလည္း ပါရွိေနသည္ဟု မဇၩိမ လွ်ဳိ့ဝွက္ သတင္းေထာက္က ဆိုသည္။ စက္ျပင္စရိတ္မွာ အနည္းဆံုး သိန္းဂဏန္း ရွိသည္။ ျမစႏၵီေက်းရြာသား လယ္သမားက “အစိုးရက ေပးမယ္ေျပာတာပဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေျပာေနတာပဲ။ တခါမွလည္း မရပါဘူး။ လယ္တဧကကုိ တဂါလံ ေပးမယ္လုိ႔ ေျပာထားတယ္ေလ။ တခါမွလည္း မရေသးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာကုိေတာ့ ဘာမွ လာေပးေသးဘူး။ ေစ်းႀကီးရင္လည္း ဝယ္သံုး ရတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။

ဒီဇယ္တဂါလံ အစိုးရေစ်းႏႈန္း ၃၅ဝဝ က်ပ္ျဖင့္ ရရွိမည္ဟု ေဒသ အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယခုထိ ပုဂၢလိကေစ်းႏႈန္း တဂါလံ ၆၅ဝဝ က်ပ္ေက်ာ္ျဖင့္ ျပင္ပမွ ဝယ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေငြမတတ္ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အသံုးမခ်ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ဧရာဝတီတိုင္း ကြန္းၿခံကုန္းၿမ့ဳိနယ္ ဝက္သုိက္ ေက်းရြာသားက ေျပာသည္။ သူက ဆက္ၿပီး “ထြန္စက္နဲ႔ ႏြားနဲ႔ ထြန္တယ္။ ကုိယ္ပုိင္စက္ေတြ မ်ားတယ္။ မယက ေပးတာက နည္းပါတယ္။ မ်ဳိးစပါးကလည္း ကုိယ့္ရြာသား အခ်င္းခ်င္း ေခ်းၿပီး စုိက္ရမယ္ေပါ့ေနာ္။ ဆီမေပါတဲ့ အခါက်ေတာ့ ရန္ကုန္ကေန ဝယ္ရတယ္။ တေပပါကုိ ၃ သိန္း ဝယ္ရတယ္။ ကြမ္းၿခံကုန္းက လုိင္းကား ေတြလည္း တေပပါကုိ တေသာင္း ယူတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။

http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/1/1360-2008-07-01-06-34-24