ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္ရွိရာ ေတာင္ေပၚ တက္ခြင့္ပိတ္ပင္

ကိုေပါက္ | ေသာၾကာေန႔၊ ဇူလုိင္လ ၁၅ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၅ နာရီ ၂၅ မိနစ္(Via-Burmatwe)
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ဦးေတဇပိုင္ ရဟတ္ယာဥ္ ပ်က္က်ခဲ့ေသာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ပူတာအိုၿမိဳ႕နယ္ ဖုန္ကန္ရာဇီေတာင္ေပၚသို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ကန္႔သတ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္။

ပူတာအိုၿမိဳ႕နယ္ေကာင္စီ၏ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ထုတ္ အမိန္႔ကို ဌာနဆိုင္ရာမ်ားႏွင့္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမ်ား၌ ဖတ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ဖုန္ကန္ရာဇီ ေတာင္ေျခရွိ ခါးလမ္ေက်းရြာတြင္ ‘ေတာင္ေပၚမတက္ရ၊ ကန္႔သတ္နယ္ေျမ’ ဟု ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ထားသည္။

ေတာင္ေပၚတက္ပါက ထိေရာက္စြာ အေရးယူမည္ျဖစ္ၿပီး၊


ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ေတြ႔ရွိလွ်င္ ထိုက္တန္စြာ ဆုခ်မည္ဟု အမိန္႔တြင္ ေသးသည္။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ရက္တြင္ ေရခဲျပင္ေပၚ အဆင္း ရဟတ္ယာဥ္ ကၽြံက်ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေရခဲေတာင္ ေလ့လာေရးခရီး သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ဦးေတဇတို႔ အဖဲြ႔ကို ကယ္ဆယ္ေရး ရဟတ္ယာဥ္က ေဝဟင္မွ ပစ္ခ်ေပးခဲ့သည့္ ရိကၡာထုပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး ၿဂိဳဟ္တုဖုန္းမ်ားမွာ ယေန႔ထိတိုင္ ရွာမေတြ႔ေသးသလို၊ ရဟတ္ယာဥ္ကိုလည္း ျပန္မသယ္ရေသးဘဲ ျဖစ္ေနသည္။

“အတိအက်ေတာ့ ဘယ္ႏွထုပ္လဲဆိုတာ မသိၾကဘူး။ အဲဒီမွာ အစားအေသာက္ေတြ၊ အဝတ္အစားေတြ၊ ေဆးဝါးေတြနဲ႔ ၿဂိဳလ္တုဖုန္းေတြ ပါတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါေတြ ေကာက္ရၾကရင္ ျပင္ပနဲ႔ ဆက္သြယ္ၾကမွာကို သူတို႔က မလိုလားဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေတာင္ေပၚကို ဘယ္သူမွ မတက္ရဘူးလို႔ အမိန္႔ခ်ထားတာ” ဟု ပူတာအိုမွ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာျပသည္။

အစိုးရ၏ လက္ရင္းလူယံု လုပ္ငန္းရွင္တဦး ျဖစ္ေသာ ဦးေတဇသည္ ေရခဲေတာင္တက္ရန္ လမ္းေၾကာင္း သြားၾကည့္ခဲ့ရာ ပူတာအိုမွ ထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီး ဖုန္ကန္ရာဇီ ေရခဲေတာင္ေပၚအဆင္း ရဟတ္ယာဥ္မွာ ကြ်ံက်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူအပါအဝင္ လူ ၆ ဦးမွာ ေတာင္ေပၚတြင္ ၃ ရက္ၾကာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ၿပီး ပူတာအို စစ္ဗ်ဴဟာႏွင့္ မိတၳိလာ ေလတပ္က ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ကာ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွငွားရမ္းေသာ ရဟတ္ယာဥ္ျဖင့္ ႀကိဳးခ်၍ ကယ္ဆယ္ခဲ့သည္။

မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္း၍ လမ္းၿပိဳမႈမ်ား ရွိေနကာ၊ ႏွင္းထုမွာလည္း ပိုမိုသိပ္သည္းစြာ က်ေနသျဖင့္ အဆိုပါ ရဟတ္ယာဥ္ႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရးအထုပ္မ်ားအား ျပန္လည္ရွာေဖြရန္ ခက္ခဲေနဆဲျဖစ္သည္။

အျမင့္ေပ ၁၂ဝဝဝ ခန္႔ရွိ ဖုန္ကန္ရာဇီ ေတာင္အနီးရွိ ဒါကူရွီဇား၊ မာမူးလဲ့၊ ဖန္ခိုင္၊ မန္ဇယ္၊ လူမူဒမ္း၊ ေအာက္ရွန္ေဂါင္၊ အထက္ရွန္ေဂါင္၊ ဝဟန္ဒမ္း၊ ဇီယာဒမ္း၊ ခါးလမ္ စသည့္ ရြာမ်ားမွာ ေတာင္ယာလုပ္ငန္း အနည္းငယ္ လုပ္ကိုင္ၿပီး၊ အဓိက ဝင္ေငြအတြက္ ဤေတာင္ကို အမွီျပဳကာ ရပ္တည္ေနၾကသည္။

“အဲဒီဘက္က ဝါးေတြက ထူးျခားတယ္။ အဲဒီဝါးေတြနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေသာက္တဲ့ ခြက္ေတြ လုပ္တယ္။ မခ်ိဥတို႔၊ ခန္းေတာက္ျမစ္တို႔၊ ေဆးျမစ္၊ ေဆးဥေတြ ယူလို႔မရေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕က် အမဲလိုက္တာေတြ ရွိတယ္ေလ။ အဲဒါေတြ လုပ္လို႔မရေတာ့ ခက္ခဲကုန္တာေပါ့” ဟု ရဝမ္လူမ်ဳိး ေဒသခံက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ထူးကုမၸဏီမွ ေရခဲေလွ်ာစီးလုပ္ငန္းအတြက္ ေလ့လာျပင္ဆင္ေနၿပီး၊ ဤလုပ္ငန္းအတြက္ တာဝန္ယူထားသည့္ လံုၿခံဳေရးမ်ားက ေတာင္ေျခတဝိုက္ ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္။

“အဓိကက ေဒသခံ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြကို ေတာင္ေပၚကို ဘယ္သူတက္တယ္ဆိုတာ ၾကည့္ထားခိုင္းတာေပါ့။ လမ္းေဖာက္တာကေတာ့ ေတာင္ေပၚထိ မေရာက္ေသးဘူး။ ေတာင္ေျခထိေတာ့ ေရာက္ေနၿပီ” ဟု ေဒသခံက ဆုိသည္။

Rest of your post