တိုးတက္ေနေသာ..ျပည္ျမန္မာ.ၾကီးပါ။ သကိၾကီးရြယ္အိုေတြ အတြက္..ေထာက္ပံ့ မွူ ၊ ဘ၀ အာမခံခ်က္.မရွိပါဘူး. ေငြေၾကးေဖာင္းပြ အဆမတန္ မ်ားမွူေၾကာင့္ ပင္စင္စား မ်ားရဲ့ ပင္စင္လစာဟာ ဘာမွ၀ယ္မရတာေၾကာင့္ အစိုးရ လခစားေတြေတာင္ ေတာင္းစားတဲ့ ဘ၀ေရာက္ပါတယ္။။ အရင္တုန္းက.. ၁၉၈၈ မတိူင္ခင္က..အရာရွိတေယာက္ရဲ့ လခဟာ.. ၄၅၀ က်ပ္ဘဲရပါတယ္..အဲဒီတူန္းက ပင္စင္စားခဲ့တဲ့ တေယာက္ဟာ..အခု အသက္ ၈၀ ပါ။ ေခတ္ေကာင္းဖူးတဲ့ ပညာတတ္တဲ့ အရာရွိတေယာက္အေနနဲ့..၈၀ မွ..ဘဲဥေၾကာ္ေလးနဲ့ ပဲျပဳတ္ေတာင္နပ္မမွန္တဲ့ အခါ..သားသမီးအေထာက္အခံမရွိ..ခိုုကိုးမဲ့ ေတာင္းစားရမယ္ဆိုတာ..
အင္း...
ဘဝဆိုတာ.. ေနရတာလည္း..ဒုကၡ..
ဘဝဆိုတာ.. ေသရတာလည္း..ဒုကၡ..
.. မေသနိုင္ေသးတာလည္း..ဒုကၡပါဘဲ
Sunday, August 24, 2008
သင္ေရာ တစ္ေန ့မျဖစ္ဖူးေျပာနိူင္ပါသလား.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment