ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ ႏွလုံးသားပုံရိပ္မ်ား- အပုိင္း ( ၁ )

က်ေနာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကုိ အန္တီစုလုိ႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ သူ႔ကုိသတိ စထားမိတာ ၁၉၈၀ေက်ာ္ ကာလ၀န္းက်င္ေလာက္ၿဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕၊ ဦးေအာင္ႀကီးက ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္းကေန အခန္းဆက္ေတြကုိ ေရးေနေတာ႔ အန္တီအေႀကာင္းကုိ စသိခဲ႔ဖူးပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ၁၉၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးေပၚေပါက္လာေတာ႔ အန္တီလူထုေရွ႕ကုိ စထြက္လာတာ အားလုံးလည္းအသိပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္ သူ႕ကုိသတိထားမိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီးတစ္ေယာက္အၿဖစ္နဲ႔ပဲ သတိထားခဲ႔မိတာပါ။ ေနာက္ ပါတီေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။

အဲဒီအထိလည္း က်ေနာ္႔ရင္ထဲမွာ သိပ္အေလးနက္ႀကီးေတာ႔မရွိလွေသးပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး သတိထားမိလာသလဲဆုိေတာ႔ က်ေနာ္႔ ဇာတိၿမိဳ႕ ေရနံေခ်ာင္းကုိ စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္ အၿဖစ္ေရာက္ရွိလာတဲ႔ ၁၉၈၈( ႏုိ၀င္ဘာလမ်ား ၿဖစ္မလား မသိဘူး။) အဲဒီကစၿပီး အန္တီရဲ႕ နွလုံးသားပုံရိပ္ေတြဟာ က်ေနာ္႔ ရင္ထဲထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္လာခဲ႔တာပါ။

က်ေနာ္ တင္ၿပခ်င္တဲ႔ အေႀကာင္းအရာက အန္တီစုရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထား (တနည္းအားၿဖင္႔ ) ႏွလုံးသားပုံရိပ္ေတြ အေႀကာင္းပါ၊။အမွန္ေၿပာရရင္ အန္တီစုနဲ႔က်ေနာ္ ထိေတြ႔ဖူးတဲ႔ကာလက ေတာ္ေတာ္တုိေတာင္းခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုိေတာင္းတဲ႔ကာလေလးတစ္ခုအတြင္းမွာ က်ေနာ္ အန္တီစုနဲ႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာႀကဳံခဲ႔ဖူးပါတယ္။

စကားေတြ အမ်ားႀကီးေၿပာၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္၊ အလုပ္ေတြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလမ်ားက က်ေနာ္ဟာ အလယ္ပုိင္းၿမန္မာၿပည္ ( ေၿမလတ္ ေဒသက ) ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ပါ ။ NLD ပါတီ၀င္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ အန္တီစုနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံဖူးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကစလုိ႔ အန္တီရဲ႕ ႏွလုံးသားကုိ ထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္ေလ႔လာေနတာ အခုထိပဲ ဆုိပါေတာ႔ ။

တနည္းအားၿဖင္႔ စိတ္ေနစိတ္ထားေပါ႔။ ကုိယ္႔ႏုိင္ငံ၊ကုိယ္႔လူမ်ိဳးကို ဦးေဆာင္မယ့္ သူရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထား၊ စရုိက္သြင္ၿပင္လကၡဏာ။အရည္အခ်င္းဆုိတာေတြဟာ သိထားသင္႔တဲ႔ အခ်က္ေတြလုိ႔ က်ေနာ္ခံယူပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ လက္ခံႏုိင္တာေတြရွိသလုိ၊လက္မခံႏုိင္တာေတြလည္းရွိခဲ႔ပါတယ္။ ႀကိဳက္တာေတြ၊မႀကိဳက္တာေတြ၊သေဘာတူတာေတြ၊ မတူတာေတြ စသၿဖင္႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္႔ အေနနဲ႔ အန္တီစုကုိ လက္ခံႏုိင္တဲ႔အခ်က္ထဲမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သမီးတစ္ေယာက္၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ထက္ေက်ာ္လြန္တဲ႔ မွတ္ခ်က္တစ္ခုက က်ေနာ္႔ရင္ထဲမွာရွိေနလုိ႔ပါ။

က်ေနာ္လက္ခံထားတာက အန္တီစုဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ “ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္” ဒီလုိပဲ လက္ခံထားတယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆုိတာ လူထုအတြက္အလုပ္လုပ္ေနရေတာ႔ အမွန္ေတြရွိသလုိ အမွားဆုိတာလည္းႀကံဳေတြ႔ႏုိင္တာပါပဲ၊ ဒါ သဘာ၀တစ္ခုပါ ။ဒါကုိလည္း အန္တီကုိယ္တုိင္က ၀န္ခံေၿပာဆုိခဲ႔တာေတြရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ႔ တင္ၿပခ်က္မ်ားကုိ ဘာမွတ္ခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာေပးဖုိ႔မွ အရည္အေသြးမရွိပါဘူး၊ အန္တီစုရဲ႕ႏွလုံးသားပုံရိပ္ ( တနည္းအားၿဖင္႔ )က်ေနာ္နဲ႔ဆုံေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ကာလမ်ားမွ တစ္စိတ္တေဒသကုိ ေကာက္ႏႈတ္တင္ၿပၿခင္းမွ်သာၿဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္႔ရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကုိတင္ၿပရာမွာ ၿဖစ္ရပ္မွန္ေတြၿဖစ္တယ္ဆုိတာကုိေတာ႔ ရဲရဲႀကီး အာမခံ ေၿပာႏုိင္ပါတယ္။ အန္တီစုအပါ၀င္ ဘယ္တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိမွ ေဖာ္လံဖား ေရးသြားမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိလည္းႀကိဳေၿပာခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ ၿမန္မာၿပည္သူလူထုကုိ ဦးေဆာင္မႈ႔ေပးနုိင္သူလား၊ မေပးႏုိင္သူလား ဆုိတာကုိ သူ႔ရဲ႕ႏွလုံးသားကုိ ၀င္ေရာက္ႀကည္႔ရေအာင္ပါ။ အၿပည္႔အစုံ မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ တစ္စိတ္တစ္ေဒသေလာက္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ႔ ။

ႏွလုံးသားပုံရိပ္ ဒုိင္ယာရီ ( ၁ )

အန္တီစုေၿမလတ္ခရီးစဥ္ ထြက္လာခဲ႔တဲ႔ ၁၉၈၈ ႏုိ၀င္ဘာလေလာက္ထဲမွာပါ။ ၈၈လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးကလည္း ၿပီးခါစ ဆုိေတာ႔ နုိင္ငံေရး ဒီေရအဟုန္ကလည္း တအုံေႏြးေႏြး၊ ေဒသခံလူထုက အန္တီစု လာမွာကုိ အေတာ္ေလးကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ေနႀကတယ္။ သူ႔မွာ ပါရမီ ပါလာလုိ႔လား မသိဘူး။ တုိေတာင္းလွတဲ႔ နုိင္ငံေရးၿဖတ္သန္းမႈ႔ ခဏေလးမွာ တစ္ႏုိင္ငံလုံး လူထုရင္ထဲ ထုိးေဖာက္ေနရာယူႏုိင္ခဲ႔တယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ရင္ေသြးမုိ႔ လူထုက ႀကိဳဆုိမိတယ္ဆုိရင္ သားၿဖစ္သူ ဦးေအာင္ဆန္းဦး လာခဲ႔ရင္ေရာ ဒီလုိ ေမွ်ာ္လင္႔ႀကိဳဆုိႏုိင္မလားဆုိတဲ႔ ေမးခြန္းက ေမးစရာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလက အညာေဒသမွာကလည္း ေဆာင္းရနံ႔သင္းတဲ႔ အခ်ိန္ဆုိေတာ႔ အေတာ္ေလးကုိ ေနလုိ႔ထုိင္လုိ႔ ေကာင္းတဲ႔အေနအထားပါ။ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႔နယ္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ အလုပ္အမႈ႔ေဆာင္လူႀကီးအခ်ိဳ႔နဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔က အန္တီစုလာမယ့္ လမ္းခရီးမွာ သြားေရာက္ႀကိဳဆုိေပးရပါတယ္။

အန္တီက နတ္ေမာက္ကေန ေရနံေခ်ာင္းကုိ ကူးလာမွာပါ။ အန္တီစု ကားတန္းဆုိက္လာတယ္ဆုိရင္ပဲ ခဏေလး ရပ္ခုိင္းၿပီး ႏႈတ္ဆက္ႀက-လုပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားတစ္ဖြဲ႔ကုိ “အန္တီလာၿပီ“ဆုိတဲ႔ အေႀကာင္း-လမ္းခရီးမွာရွိေနတဲ႔ လူထုကုိ အေႀကာင္းႀကားဖို ့လႊတ္လုိက္ပါတယ္။ အန္တီတုိ႔ ကားတန္း ၿမိဳ႕ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာတယ္ဆုိရင္ပဲ လမ္းေဘး၀ဲယာ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္မွာ လူထုေတြဟာ ထြက္လာႀက-ေအာ္ဟစ္ႏႈတ္ဆက္ႀကနဲ႔ -အေတာ့္ကို ၀မ္းေၿမာက္စရာပါ။

ဒီလုိနဲ႔ အန္တီစကားေၿပာမယ့္ ၿမိဳ႕လယ္က ခန္းမတစ္ခုအေရာက္မွာေတာ႔ လူထုႀကီးဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လုိ႔ မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားၿပားလြန္းလွပါတယ္။ ပါလာတဲ႔ သုံးေရာင္ျခယ္ေက်ာင္းသားလူငယ္အဖြဲ႔နဲ႔ ေဒသခံေက်ာင္းသားသမဂၢက ေက်ာင္းသားေတြ၊ ၿမိဳ႔နယ္ပါတီက တာ၀န္ရွိသူေတြ ၀န္းရံၿပီး၊ အန္တီစုကုိ ကားထဲက ေခၚလာခဲ႔တယ္ဆုိရင္ပဲ “ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ----က်န္းမာပါေစ ” “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္----က်န္းမာပါေစ ”ဆုိတ့ဲ ဆုေတာင္းေထာပနာၿပဴတဲ႔ အသံေတြၿမည္ဟီးထြက္လာလုိက္တာ မုိးယံပြင္႔သြားမတတ္ပါပဲ။

ေနာက္ အန္တီစု ဟာ ခန္းမထဲမွာ ပထမ စကားေၿပာပါတယ္ ။ၿပီးေတာ႔ ခန္းမ ၿပတင္းေပါက္ကေန ရပ္ၿပီး လူထုကုိမိန္႔ခြန္းေၿခြပါတယ္။ လက္ခုပ္သံေတြ တစ္ေၿဖာင္းေၿဖာင္း ၊ ဆုေတာင္းသံေတြ အလီလီနဲ႔ ေဟာေၿပာပြဲၿပီးဆုံးသြားပါတယ္။ ေဟာေၿပာပြဲၿပီးလုိ႔ ခန္းမေပၚကေန ေအာက္ကုိဆင္းလာတယ္ဆုိရင္ပဲ အန္တီစု ထြက္လုိ႔မရေအာင္ လူထုႀကီးက ပိတ္စုိ႔ ၿပြတ္သိပ္ေနပါတယ္။ “သူ႔ကုိၿမင္ဖူးခ်င္လုိ႔ -ေတြ႔ဖူးခ်င္လုိ႔...“ စသည္ စသည္ၿဖင္႔ေပါ႔ ။ က်ေနာ္တုိ႔က အန္တီစုကုိ ၀န္းရံၿပီး ကားရွိရာကုိ ေခၚေဆာင္လာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ-----------

 “ အေမစု----အေမစု -က်ေနာ္ အေမ႔ကုိေတြ႔ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခ်င္လုိ႔ ရြာကေန အေၿပးလာတာပါ -----ဒီလက္ေဆာင္ေလးလည္း ေပးပါရေစ --ၿပီးေတာ႔ ကန္ေတာ႔လည္း ကန္ေတာ႔ပါရေစ ” ဆုိၿပီး လူတစ္ေယာက္ဆီက အသံၿပာႀကီးနဲ႔ေအာ္ဟစ္သံဟာ ရုတ္တရက္ စူးထြက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြ သတိထားႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ သူ႔ပုံက ေက်းလက္ဟန္အၿပည္႔၊ အသက္က ၂၀ေက်ာ္အရြယ္။ ပုဆုိး၀တ္ထားပုံကလည္း ပုိသီပတ္သီနဲ႔ အန္တီစု ရုတ္တရက္ ရပ္ၿပီးလွမ္းႀကည္႔လုိက္ပါတယ္၊ အဲဒီလူငယ္က လူေတြႀကားကေန ဇြတ္ ေရွ႔ကုိ ရုန္းထြက္လာၿပီး အထုတ္တစ္ထုတ္ကုိ အန္တီစုဆီ လွမ္းကမ္းလုိက္ပါတယ္။ အန္တီက လွမ္းယူလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ က်ေနာ္က သူ႔ဆီကေနတစ္ဆင္႔ ခ်က္ၿခင္းလႊဲေၿပာင္းယူလုိက္တယ္။

ေသေသခ်ာခ်ာႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ က်ြတ္က်ြတ္အိတ္အႀကည္ေရာင္ေလးနဲ႔ထုတ္ထားတဲ႔ ထန္းလွ်က္ ( တစ္ပိသာေလာက္ေတာ႔ရွိမလားမသိဘူး။) ၊ ၿပီးေတာ႔ အဲဒီလူငယ္က အန္တီရဲ႕ေၿခအစုံနားမွာထုိင္တဲ႔ၿပီး ၃ႀကိမ္တုိင္ ဦးခ်ရွိခုိးခဲ႔တယ္။ မတ္တပ္ထရပ္ေတာ႔ သူ႔ရဲ႕မ်က္၀န္းအစုံမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ရႊဲနစ္ေနၿပီး ငုိခ်လုိက္တယ္ ။ ငုိသံပါအသံႀကီးနဲ႔- “ အေမ---က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ကယ္ပါ ---က်ဳပ္တုိ႔ငတ္ေနၿပီ ” ဆုိၿပီး ခ်ဳံးပြဲခ်ငုိပါေတာ႔တယ္။ လူထုႀကီး ခမ်ာ ရုတ္တရက္အံ႔အားသင္႔သြားတယ္ထင္ပါတယ္။ အသံေတြဟာခ်က္ၿခင္းဆုိသလုိ ေခတၱ ၿငိမ္သက္သြားတယ္။ က်ေနာ္ အန္တီကုိႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ အန္တီရဲ႔မ်က္၀န္းအစုံမွာ ေႀကကြဲနိမိတ္ပုံ အခ်ိဳ႔ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသလုိပဲ။ အန္တီစုက လူထုဆီကုိလွည္႔ၿပီး စကားေၿပာလုိက္တယ္။

“ ၿပည္သူလူထုႀကီးကုိ က်မ တစ္ခုေၿပာခ်င္ပါတယ္ ----- ဒီလူငယ္ေလးလုိ ဒုကၡေတြေ၀ေနတဲ႔သူေတြဟာ ၿမန္မာနုိင္ငံမွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိေနပါတယ္ -------ဒါဟာ ဘာၿဖစ္လုိ႔ ဒီလုိၿဖစ္ရသလဲဆုိရင္ ---စနစ္မေကာင္းလုိ႔ပါ “( လက္ခုပ္သံမ်ား )---------“ဒီစနစ္ကုိ က်မတုိ႔ၿပဴၿပင္ဘုိ႔လုိပါတယ္------ၿပည္သူလူထုႀကီးက - က်မတုိ႔ကုိ၀ုိင္း၀န္းကူညီေထာက္ပံ႔ေပးႀကပါ------“ “( ေပးမယ္----ေပးမယ္ )“ လူထုဆီက အသံႀကီးက ေဆာင္႔ထြက္လာပါတယ္။ “ က်မ အသက္နဲ႔ခႏၶာ ရွိေနသေရြ႕ ၿမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတာ၀န္ေတြ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္ဆုိတာ ------- ကတိေပးပါတယ္ ။“( လက္ခုပ္သံမ်ား ) ေနာက္ပုိင္းက်ေနာ္သိတာကေတာ႔ အဲဒီလူငယ္ဟာ ၿမိဳ႔နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ႔ ေက်းရြာတစ္ရြာကၿဖစ္ၿပီး ၊ ယာလုပ္ကုိင္စားေနတဲ႔ ဆင္းရဲလွတဲ႔ လူတစ္ဦးၿဖစ္ေႀကာင္းနဲ႔ အန္တီၿပန္အသြားၿပီးမွာေတာ႔ ရဲစခန္းကေန ေခၚယူစစ္ေဆးေမးၿမန္းေႀကာင္းသိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေထာင္က်သံေတာ႔ မႀကားမိပါဘူး။

ဒီလုိနဲ႔ အန္တီစု ဟာ ေခ်ာက္ၿမိဳ႔ကုိ ဆက္လက္ ခရီးႏွင္ခဲ႔ပါတယ္၊ ေခ်ာက္က ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔က ေရနံေခ်ာင္းမွာ လာႀကိဳပါတယ္။ ေခ်ာက္က ေက်ာင္းသားေတြက က်ေနာ့္ကုိေၿပာလာပါတယ္ ။ “ေခ်ာက္မွာေတာ႔ ၿပႆနာရွိေႀကာင္း ၊ အုပ္စုႏွစ္အုပ္စုနဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဆုိင္းဘုတ္ ႏွစ္ခု ကြဲေနေႀကာင္း ၊ တစ္ခုက ေက်ာင္းသားလုူငယ္မ်ားအပါ၀င္ ၿမိဳ႔မိၿမိဳ႔ဖ လူထုအမ်ားဆုံးပါ၀င္တဲ႔ ( ၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံက အုပ္စု ) နဲ႔ ေနာက္တစ္အုပ္စုက ေရွ႕ေနမ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔ေႀကြ ဦးေဆာင္တဲ႔ အုပ္စု -ဆုိၿပီး ကြဲေနေႀကာင္း။ ၿပႆနာႀကီးေႀကာင္း...“ စသၿဖင္႔ေၿပာလာေတာ႔ က်ေနာ္လည္းေခါင္းေတာ္ေတာ္စားသြားပါတယ္။

အဲဒီသတင္းစကားကုိ က်ေနာ္က မသိဂၤ ီ ( အဲဒီကာလက အန္တီစု အနီးနားမွာေနသူ ) ကုိ အႀကမ္းေၿပာၿပၿပီး ကားေပၚမွာ အန္တီစုကုိ ေၿပာေပးဘုိ႔ အေႀကာင္းႀကားခဲ႔ပါတယ္။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ေခ်ာက္ၿမိဳ႔ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီ ။ အုပ္စုႏွစ္အုပ္စုမွာ လူနည္းစုအုပ္စုၿဖစ္တဲ႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔ေႀကြတုိ႔ အဖြဲ႔ႀကိဳဆုိတဲ႔ေနရာက အမ်ားစုႀကိဳဆုိမယ့္ ေနရာရဲ႕ ထိပ္မွာရွိေနေတာ႔ အန္တီ စီးနင္းလုိက္ပါလာတဲ႔ကားတန္းႀကီးက ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔ေႀကြ တုိ႔ ႀကိဳဆုိတဲ႔ေနရာမွာပဲ ရပ္ၿပီး ကားေပၚကလူေတြဆင္း- စတင္နားေတာ႔မယ္႔ အရိပ္အေရာင္ေတြေတြ႔ေနရေတာ႔ က်ေနာ္ ေခါင္းေတြႀကီးလာတယ္ ။ ၿပႆနာက စေတာ႔မယ္

အန္တီကေတာ႔ ေဒၚၿမင္႔ၿမင္႔ေႀကြတုိ႔ အိမ္အေပၚထပ္တက္သြားၿပီး ေအးေအးလူလူရွိေနၿပီ ၊ က်ေနာ္႔စိတ္ထဲမေတာ႔ မသိဂၤ ီ မေၿပာလုိ႔သာၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီး သူ႔ကုိ ေမးႀကည္႔ေတာ႔ “သူလည္း အန္တီကုိေၿပာထားတာပဲ..“ တဲ႔ ။“အန္တီကဘယ္လုိစဥ္းစားထားသလဲ ၊ သူလည္း မသိဘူး..“ ေၿပာေတာ႔ က်ေနာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ႔ဘူး ။---- အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ လာေၿပာတယ္ ။“ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ အေယာက္ ၁၀၀ေလာက္ ဒီကုိ ခ်ီတက္လာေနၿပီ ..“ တဲ႔----------။

အပုိင္း ( ၂ ) ကုိ မႀကာခင္ ဆက္ တင္ၿပေပးပါ႔မယ္၊

( ေမာင္ေမာင္၀မ္း)
မူပိုင္ ဟစ္တိုင္