“၂၀၁၀ ကမၻာ့ လူအခြင့္အေရး၏ တိုက္ပြဲႏွစ္” ျမန္မာ့ေသြးအနီေရာင္ မညစ္ေစနဲ ့။ စစ္က်ြန္ဘ၀လႊတ္ေျမာက္ၾကဖို ့ ေတာ္လွန္ွေရးသို ့့ အသင့္ျပင္

Friday, October 21, 2011

အစိုးရသစ္လက္ထက္ သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈမ်ားလာ

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ 19 ရက္ 2011 ခုႏွစ္ ေစာခါးစူးညား သတင္း - ေကအိုင္စီ(ေပးပို ့သူ - ဗမာ့ေသြး )
ျမန္မာအစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးေနာက္ သွ်မ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ မန္တံု၊ ကြတ္ခိုင္ႏွင့္ နမ့္ခမ္း ၿမိဳ႕နယ္ ၃ခုအတြင္း၌ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိး မႈ မ်ားလာသည္ဟု ပေလာင္(တအာင္း)အမ်ဳိးသမီး အစည္းအ႐ံုး-PWO က ေျပာသည္။


PWO ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေလြးေႏြေႏွာင္းက “အဲဒီေဒသ (မန္တံု၊ ကြတ္ခိုင္၊ နမ့္ခမ္း)မွာဘိန္းစိုက္ ပ်ဳိးမႈကေတာ့ အရင္က ဘိန္းမစိုက္တဲ့ ရြာငယ္ေလးေတြေတာင္ ဘိန္းစိုက္လာၾကတယ္။”ဟု ေျပာဆိုသည္။

ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈတြင္ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ မည္မွ်တိုးပြားလာသည္ကို အတိအက် မသိႏိုင္ေသာ္လည္းမန္တုံၿမိဳ႕ နယ္တြင္ ယခင္က ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးသည့္ ရြာ ၇၀ေက်ာ္မွ ယခုဆိုလွ်င္ ရြာေပါင္း ၈၀ထက္မနည္းမ်ားျပားလာ ေၾကာင္းလည္း သူမက ဆက္၍ ေျပာဆို သည္။

စစ္အစိုးရလက္ထက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ၂၀၁၅ခုႏွစ္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ လံုး၀ပေပ်ာက္သြား ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း မည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ ပိုမို တိုးပြားလာခဲ့သည္။

ယင္းသို႔ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ တိုးလာရျခင္းမွာ ထိုနယ္ေျမတြင္ ကခ်င္စစ္တပ္၊ သွ်မ္းစစ္တပ္ႏွင့္ အစိုးရစစ္တပ္ တုိ႔အၾကား တိုက္ပြဲျဖစ္ ပြားၿပီး ေဒသခံ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ား လူထုမ်ားအေပၚ အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ျခင္း၊အစိုးရ အာဏာပိုင္ကိုယ္တိုင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈတြင္ ပါ ၀င္ပတ္သက္ျခင္းတို႔ျဖစ္သည္ဟု PWO ကမွတ္ခ်က္ေပးထား သည္။

“ဘိန္းစိုက္ခ်ိန္မွာ အာဏာပိုင္ကိုယ္တိုင္က လာဘ္ေပးလာဘ္ယူရွိတယ္။ နမ့္ခမ္းနဲ႔ ကြတ္ခိုင္ နယ္တ၀ိုက္ မွာဆိုရင္ အရင္တုန္း က ျပည္သူ႔စစ္ေခါင္းေဆာင္က အခုဆို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အကုန္ပါတဲ့သူေတြျဖစ္ေန တယ္။ ဘိန္းစိုက္ရာသီဆိုရင္ ဘိန္းမစိုက္ရ ဘူးလို႔ ေျပာေပမယ့္ ပိုက္ဆံေပးလိုက္ရင္စိုက္ခြင့္ျပဳ တာပဲ။”ဟု ေလြးေႏြေႏွာင္းက ရွင္းျပသည္။

အထူးသျဖင့္ ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္(၂) မွ ဦးျမင့္လြင္ (ခ) ဦး၀မ္ကြယ္တာႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဦးတီခြန္ျမတ္တို႔ ေနထိုင္ရာေဒသတြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈမ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္ဟု PWO က ေထာက္ျပသည္။

အဆိုပါေဒသရွိ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးသူ ရြာသူရြာသားအခ်ဳိ႕မွာ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ ၀င္ေငြပိုရရန္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းျဖစ္ၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ စီးပြားျဖစ္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈအေနျဖင့္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းျဖစ္သည္။

“နမ့္ခမ္းက လူေတြလည္း စိုက္မွစိုက္။ ဘိန္းစိုက္တာကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရသလိုပဲ။ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ တ႐ုတ္ျပည္မွာ အလုပ္သြားလုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး။”ဟု နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ရြာသားတဦးကို ကိုးကား၍ PWO က ေျပာသည္။

ဘိန္းမ်ားကို ယခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ စတင္စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ၿပီး လာမည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ မတ္ႏွင့္ ဧၿပီလတို႔၌ စတင္၍ အေစးျခစ္ယူၾက သည္။ ထိုမွရလာသည့္ ဘိန္းစိမ္းမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းႏွင့္ တ႐ုတ္နယ္စပ္ဘက္သို႔ သြားေရာက္ေရာင္းခ်ေလ့ရွိၿပီး ၿပီးခဲ့ သည့္ ၂ႏွစ္အတြင္း ဘိန္းစိမ္းတစ္ပိႆာလွ်င္ ေငြက်ပ္ ၈သိန္းမွ ၁၃သိန္းအထိ ေစ်းေပါက္သည္ဟု PWO က ဆိုသည္။

PWO သည္ လက္ရွိ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ အေျခစိုက္ၿပီး ၂၀၁၀ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းရွိ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ပတ္ သက္၍ “အဆိပ္သင့္ပန္းမ်ား”ႏွင့္ “အဆိပ္သင့္ေတာင္တန္းမ်ား”အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာ ႏွစ္အုပ္ကို ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။Rest of your post

0 comments:

 
----------------------------------------- */ /* EOT ----------------------------------------- */