ဗီဒီယိုဖိုင္ကို ကိုေဒါင္းမာန္ဟုန္ဆီက ျပန္ရွယ္ယာလုပ္ထားပါတယ္။ 
VOA News | ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တျခား ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ထိုက္တဲ့ သူေတြ ပါ၀င္ခြင့္ မေပးဘူးဆိုရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေပးေနတဲ့ အကူအညီေငြေတြ ထပ္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကတ္ဆုယာ အုိကာဒါ (Katsuya Okada) က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္အစိုးရက ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ အကူအညီေပးမယ္၊ မေပးဘူးဆိုၿပီး ေခ်ာ့တလွည့္၊ ေျခာက္တလွည့္ ဆက္ဆံေလ့ ရွိတာမို႔ အခုလို ေျပာလိုက္တာဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဩဂုတ္လကမွ အာဏာရလာတဲ့ လက္ရွိ ဂ်ပန္အစိုးရ အေနနဲ႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ တကယ္ပဲ အေလးအနက္ထား ေျပာဆိုတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါသလား။ အေၾကာင္းစံုကို ေနာ္႐ိႈးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ တျခား ပါသင့္ပါထိုက္သူေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ မေပးဘူးဆိုရင္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေပးေနတဲ့ အကူအညီေတြကို ဆက္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကတ္ဆုယာ အုိကာဒါက ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးလွျမင့္ အျပင္ တျခား သတင္းေထာက္ေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔က ေျပာခဲ့တယ္လို႔ က်ဳိတို သတင္းဌာနမွာ ေရးသားထားတာပါ။ ေနာက္အပတ္ ကေနဒါႏုိင္ငံမွာ က်င္းပမယ့္ G-8 စက္မႈအင္အားႀကီး ၈ ႏုိင္ငံ အစည္းအေ၀းမွာလည္း ျမန္မာ့အေရးကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးသြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အရင္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာတုန္းကလည္း လက္ရွိ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အာကီယုိ ဟတုိယာမ (Akio Hatoyama) က အာဏာရၿပီး ၂ လ အၾကာမွာပဲ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလုံးကို ျပန္လြႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီေတြ ပိုေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတုန္းကလည္း ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္တဦး နအဖ စစ္သားေတြရဲ႕ ပစ္သတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ဂ်ပန္ အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီ ေပးတာေတြ ရပ္ဆုိင္းမယ္ဆုိၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ တျခား ပါသင့္ပါထိုက္သူေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ မေပးဘူးဆိုရင္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေပးေနတဲ့ အကူအညီေတြကို ဆက္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကတ္ဆုယာ အုိကာဒါက ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးလွျမင့္ အျပင္ တျခား သတင္းေထာက္ေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔က ေျပာခဲ့တယ္လို႔ က်ဳိတို သတင္းဌာနမွာ ေရးသားထားတာပါ။ ေနာက္အပတ္ ကေနဒါႏုိင္ငံမွာ က်င္းပမယ့္ G-8 စက္မႈအင္အားႀကီး ၈ ႏုိင္ငံ အစည္းအေ၀းမွာလည္း ျမန္မာ့အေရးကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးသြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အရင္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာတုန္းကလည္း လက္ရွိ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အာကီယုိ ဟတုိယာမ (Akio Hatoyama) က အာဏာရၿပီး ၂ လ အၾကာမွာပဲ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလုံးကို ျပန္လြႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီေတြ ပိုေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတုန္းကလည္း ဂ်ပန္ သတင္းေထာက္တဦး နအဖ စစ္သားေတြရဲ႕ ပစ္သတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ဂ်ပန္ အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီ ေပးတာေတြ ရပ္ဆုိင္းမယ္ဆုိၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒီေတာ့ အာဏာရ ဂ်ပန္အစိုးရ အဆက္ဆက္ အေနနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္တာ ကာလတြင္းမွာ အခုလို ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အကူအညီေတြ တိုးေပးမယ္၊ မတိုးေပးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေခ်ာ့တလွည့္၊ ေျခာက္တလွည့္ ေျပာလာတာကေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိ အစိုးရသစ္တြင္းမွာ ဦးေဆာင္ေနသူေတြက အရင္ကတည္းက ျမန္မာ့ဒိီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ စိတ္အားထက္သန္သူေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ အရင္ ဂ်ပန္အစိုးရေတြထက္ ပိုၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသား ရွိလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အေျခစိုက္ NCUB ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီက ေဒါက္တာမင္းညိဳက သံုးသပ္ပါတယ္။
“အခု လက္ရွိ အစိုးရက ဒီမုိကရက္ပါတီက တက္လာတာေၾကာင့္မုိ႔ အရင္တုန္းက လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကရက္ပါတီထက္ စာရင္ ပုိၿပီးေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ရွိလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ေတာင့္တေနခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ အခု က်ေနာ္တုိ႔ေတြ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားက ေနၿပီး အဓိက ကူညီေထာက္ပံ့တဲ့ ဒီမိုကရက္ပါတီက အာဏာရလာတာေၾကာင့္၊ ေျပာရရင္ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဟတုိယာမ ဆုိတာက ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးကို အကူအညီေပးတဲ့ အမတ္သမဂၢမ်ားမွာ သူက ဒုတိယဥကၠ႒လည္း လုပ္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္တခါ နာယကလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း တယ္လီဖုန္းနဲ႔ စကားေျပာဆုိခဲ့ဖူးတာ ရွိတာေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကုိ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္။
“ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက မႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ တက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာျပည္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ေျပာတဲ့ စကားနဲ႔စာရင္ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေျပာတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ပါ၊ ဒီမုိကေရစီ လုပ္တယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ အကူအညီေပးမယ္၊ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖတ္လိမ့္မယ္။ ျဖတ္လိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာတယ္။ မေပးႏုိင္ဘူးဆုိတာ မေျပာၾကဘူး။
“ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္တဲ့ အတြင္းေရး ကိစၥေတြကုိ သူတုိ႔မွာ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ မရွိဘူး ဆိုၿပီးေတာ့၊ ေျပာရင္ေတာ့ ႏႈတ္ဆိတ္ၿပီး ေနတဲ့ ဓေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု မစၥတာ ဟတုိယာမ တက္လာၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖုိ႔ ေျပာတာတင္ မကဘဲနဲ႔ နယ္မွာရွိတဲ့ NLD ႐ုံးအဖြဲ႕ေတြကို ဖြင့္ေပးဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီ နည္းက်က် လုပ္ကုိင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိခဲ့တာ ေတြ႕သလို အခု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္တာလည္း သူက အရင္တုန္းက ဒီမုိကရက္ပါတီက ဥကၠ႒ေဟာင္းလည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္မုိ႔ သူကလည္း ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျမန္မာျပည္ အေရးကို ေထာက္ခံတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ ပုိၿပီးေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ထင္တယ္။”
ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ထြက္မလာခင္တုန္းကလည္း လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဟတုိယာမက ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထားရွိတဲ့ ဂ်ပန္အစိုးရရဲ႕ မူကို လိုအပ္ရင္ ျပန္လည္ သံုးသပ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ေဒါက္တာမင္းညိဳက ေထာက္ျပပါတယ္။
“ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ထြက္မလာခင္ကေလးမွာ အဆာဟိ သတင္းစာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက ဘယ္လိုေျပာခဲ့လဲဆိုေတာ့ အားလုံးပါလို႔ မပါႏုိင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္မယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မပါႏုိင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြ အခုလက္ရွိ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ ေပၚလစီကုိ သူတုိ႔ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး သတင္းစာထဲမွာ တရား၀င္ ပါထားတယ္။ ပါထားတာကို ေသာၾကာေန႔မွာ သူက ဒါကို ပိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္ ေျပာလုိက္တာပဲ။”
ေဒါက္တာမင္းညိဳ ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းအၿပီး ဂ်ပန္အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေပးေနတဲ့ စီးပြားေရး အကူအညီေတြကို ရပ္ဆုိင္းခဲ့ၿပီး လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြကိုပဲ ဆက္ေပးေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
VOA News ကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
“အခု လက္ရွိ အစိုးရက ဒီမုိကရက္ပါတီက တက္လာတာေၾကာင့္မုိ႔ အရင္တုန္းက လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကရက္ပါတီထက္ စာရင္ ပုိၿပီးေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ရွိလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ေတာင့္တေနခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ အခု က်ေနာ္တုိ႔ေတြ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားက ေနၿပီး အဓိက ကူညီေထာက္ပံ့တဲ့ ဒီမိုကရက္ပါတီက အာဏာရလာတာေၾကာင့္၊ ေျပာရရင္ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဟတုိယာမ ဆုိတာက ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးကို အကူအညီေပးတဲ့ အမတ္သမဂၢမ်ားမွာ သူက ဒုတိယဥကၠ႒လည္း လုပ္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္တခါ နာယကလည္း လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း တယ္လီဖုန္းနဲ႔ စကားေျပာဆုိခဲ့ဖူးတာ ရွိတာေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကုိ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္။
“ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက မႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ တက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာျပည္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ေျပာတဲ့ စကားနဲ႔စာရင္ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေျပာတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ပါ၊ ဒီမုိကေရစီ လုပ္တယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ အကူအညီေပးမယ္၊ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖတ္လိမ့္မယ္။ ျဖတ္လိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာတယ္။ မေပးႏုိင္ဘူးဆုိတာ မေျပာၾကဘူး။
“ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္တဲ့ အတြင္းေရး ကိစၥေတြကုိ သူတုိ႔မွာ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ မရွိဘူး ဆိုၿပီးေတာ့၊ ေျပာရင္ေတာ့ ႏႈတ္ဆိတ္ၿပီး ေနတဲ့ ဓေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု မစၥတာ ဟတုိယာမ တက္လာၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖုိ႔ ေျပာတာတင္ မကဘဲနဲ႔ နယ္မွာရွိတဲ့ NLD ႐ုံးအဖြဲ႕ေတြကို ဖြင့္ေပးဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီ နည္းက်က် လုပ္ကုိင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိခဲ့တာ ေတြ႕သလို အခု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္တာလည္း သူက အရင္တုန္းက ဒီမုိကရက္ပါတီက ဥကၠ႒ေဟာင္းလည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးလည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္မုိ႔ သူကလည္း ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျမန္မာျပည္ အေရးကို ေထာက္ခံတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ ပုိၿပီးေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ထင္တယ္။”
ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ထြက္မလာခင္တုန္းကလည္း လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဟတုိယာမက ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထားရွိတဲ့ ဂ်ပန္အစိုးရရဲ႕ မူကို လိုအပ္ရင္ ျပန္လည္ သံုးသပ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ေဒါက္တာမင္းညိဳက ေထာက္ျပပါတယ္။
“ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ထြက္မလာခင္ကေလးမွာ အဆာဟိ သတင္းစာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက ဘယ္လိုေျပာခဲ့လဲဆိုေတာ့ အားလုံးပါလို႔ မပါႏုိင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္မယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မပါႏုိင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြ အခုလက္ရွိ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ ေပၚလစီကုိ သူတုိ႔ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး သတင္းစာထဲမွာ တရား၀င္ ပါထားတယ္။ ပါထားတာကို ေသာၾကာေန႔မွာ သူက ဒါကို ပိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္ ေျပာလုိက္တာပဲ။”
ေဒါက္တာမင္းညိဳ ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းအၿပီး ဂ်ပန္အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေပးေနတဲ့ စီးပြားေရး အကူအညီေတြကို ရပ္ဆုိင္းခဲ့ၿပီး လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတြကိုပဲ ဆက္ေပးေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
VOA News ကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
14 comments:
ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေခ်ာ႔လား ေခ်ာက္လားနဲ႔ မုန္႔ေကၽြးသလုိ လာလုပ္ေနပါလား..ေတာ္ေတာ္ ရီစရာေတာ႔ ေကာင္းသားပဲ...ဘယ္သူက အကူညီေတြေပးခုိင္းေနလုိ႔တုန္း?အစုိးရကုိ မၾကိဳက္တာနဲ႔ ၿပည္သူေတြကုိ အကူညီမေပးဘူးဆိုတာ ကေလးဆန္လြန္းသလားလုိ႔...အက်ိဳးမေမွ်ာ္ပဲ ေစတနာနဲ႔ လူသားခ်င္း ဘာညာေတြ ေထာက္ထားလုိ႔ ကူညီခ်င္သပဆုိရင္လည္း ကူညီေပါ႔...ဘာ အစုိးရ ေတြ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာလဲ...ဟုိလုိ လုပ္ပါ႔လား ဒီလုိလုပ္ပါ႔လား..မင္းအေမလင္ နုိင္ငံမွတ္ေနလား?မင္းတုိ႔ လုပ္ခုိင္းတုိ္င္း လုိက္လုပ္ရေအာင္ ေစာက္ရွုးက်ေနတာပဲ...ကုိယ္႔နုိင္ငံ ကုိယ္႔လူမ်ိဳး ကုိယ္႔တုိင္းၿပည္ကုိ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာ ကုိယ္ လုပ္မွာေပါ႔....ဂ်ပန္နုိင္ငံၾကီး ဘာၿဖစ္တယ္ ညာၿဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ၿမန္မာနုိင္ငံက ေ၀ဖန္တာရွိလား? ေ၀ဖန္တာမရွိရင္ ၀င္ေရာက္စြပ္ဖက္တာမရွိရင္ ၿမန္မာနုိင္ငံကုိလည္းလာၿပီး ဆရာလာလုပ္မေနၾကနဲ႔...ေစာက္ခြက္ေတြ ဖ်က္ရုိက္ခံရမယ္
Aung San Suu Kyi never stood for the election because she was not eligible to contest a seat. It was not this present military government or the previous socialist government that refused Aung San Suu Kyi the right to stand for elections but ironically it was her own father, Myanmar national hero General Aung San, who wrote into the original constitution, subsequently promulgated in 1948, a clause with the provision that "any person who is under any acknowledgement of allegiance or adherence to a foreign power, or a subject or citizen is entitled to the rights and privileges of a subject or citizen of a foreign power." Thus she is not entitled to contest a seat in the country's elections.
Aung San Suu Kyi resided abroad for twenty-eight years and married an Englishman (Giving her rights to U.K. citizenship) and has 2 children both holding British citizenship. This present military government has to, as all the previous successive Myanmar Governments did, continue to honour this clause and the present constitution and election law has also committed itself to continue to honour the said clause. This type of constitutional condition is implemented by many governments including those of developed nations such as India and Australia.
It is quite understandable that Governments do not wish to have someone in office that could be unduly influenced by any other nation or power. As a preventive measure certain rules and regulations are universally drawn up and put into effect to serve as a mechanism to protect the national security as well as the national interest of the respective countries.
၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ထုတ္၊ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ ေဆာင္းပါးရွင္ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားတစ္ဦး ၏ ေဆာင္းပါး
ေနာင္သမုိင္းေၾကာင္း ေမွာင္မုိက္မသြားရေအာင္ (၁)
http://www.scribd.com/doc/29148126/2010-03-27-NLM-Article
China Consortium Starts Work On Myanmar Hydroelectric Project
BEIJING -(Dow Jones)- Chinese state-owned enterprises have set up a consortium to build a $9 billion, 7.1-gigawatt hydropower station across Myanmar's Salween River, a Chinese government agency said on its Web site.
China's State Asset Supervision and Administration Commission said the dam in Myanmar would be jointly developed by China, Myanmar, and Thailand.
The Chinese consortium includes China Three Gorges Corp., Sinohydro Corp., and China Southern Power Grid. The three companies have started work on the project, the commission said on its web site.
Upon completion, the hydropower station will be the largest in Southeast Asia by installed capacity.
The three Chinese companies, which first signed an agreement to cooperate on the project in November 2009, are proceeding with the development plans.
The commission didn't say whether the electricity produced by the dam would all be used in Myanmar, or if some would go to China.
China needs power and wants to reduce its carbon emissions, and it sees hydropower as a plentiful resource.
According to a report by China's state-run Xinhua news agency, the country will be revising its hydropower target for 2020 to 270 gigawatts, 37% above an earlier target of 197 GW.
India's Tata Motors invests in Myanmar
Posted: 23 March 2010 0336 hrs
MUMBAI : India's largest vehicle maker Tata Motors said on Monday it signed a contract with Myanmar Automobile and Diesel Industries to set up a heavy truck plant in the military-ruled country.
The new plant would be set up at Magwe, nearly 480 kilometres (300 miles) from Yangon, and will be operational in the last quarter of the financial year ending March 2011, it said in a statement.
Myanmar is under economic sanctions by the United States and Europe.
But the impact of the sanctions has been weakened as neighbours such as China, India and Thailand invest billions of dollars, particularly in its oil and gas industry.
Tata Motors, which owns the formerly British brands Jaguar and LandRover, said the plant would have a capacity of 1,000 vehicles per year, which could be expanded to 5,000 vehicles.
No financial details were given, but the plant will be funded by a line of credit from the government of India.
"This is a direct line of credit from the government of India to the Myanmar government, a Tata Motors spokesman said.
Tata Motors, the world's fourth largest truck maker, would gain from an entry into Myanmar, as it already has a presence in other Asian countries.
The company exports trucks to neighbouring countries Sri Lanka, Bangladesh and Nepal, besides South Africa, Russia and the CIS region.
Analysts see this pact as part of India's "Look East Policy", in which economic and strategic initiatives are undertaken with South-east Asian countries, to bolster its presence as a regional superpower.
"Tata Motors will look for unexplored markets (like Myanmar) to boost their presence further," said Vaishali Jajoo, analyst with Mumbai-based Angel Broking.
"It will aid their long-term expansion plan".
Tata Motors shares fell 3.02 percent or 23.7 rupees to 760 at the Mumbai stock exchange Monday, as rate-sensitive auto, banking and property stocks fell after an unexpected interest rate hike from India's central bank last Friday.
Tata Motors has registered just an eight percent rise in truck exports for the eleven months ended February this year, analysts said, but local sales were up 36 percent in the same period.
"Tata Motors truck exports are yet to pick up, as growth remains sluggish overseas," an analyst said on condition of anonymity.
Bilateral trade between India and Myanmar is likely to grow to one billion dollars in 2009-10, up from 951 million dollars in 2008-09, according to U Kyi Thein, Myanmar Ambassador to India, media reports said last December.
Myanmar's military government held talks with an Indian delegation on March 1 in its remote capital Naypyidaw. - AFP /ls
South Korea To Help Myanmar Build Automobile Training Center
YANGON, March 22 (Bernama) -- The (South) Korea's International Cooperation Agency (KOICA) will help Myanmar build an automobile- related training center this year to upgrade the country's automobile production technology to the international standard, the local weekly Flower News reported Monday.
The (South) Korea-Myanmar Friendship Automobile Training Center will be constructed in cooperation with the Myanmar Ministry of Industry-2 and the cost, valued at US$3 million, will be provided by the agency, the report said, adding that installation of the whole automobile body parts will be trained by the (South) Korean experts.
KOICA has been providing training to Myanmar government staff in information and technology (IT), industrial and forestry sectors.
The KOICA has stationed in Myanmar since 1991 providing the technical expertise and equipment needed for social service organisations as well as training in related fields.
-- BERNAMA
The Future of ASEAN-Indian Relations
Prashanth Parameswaran | 29 Mar 2010
The ASEAN-India Free Trade Agreement (AIFTA), which came into force earlier this year, is undoubtedly a milestone in the burgeoning relationship between India and Southeast Asia. Yet the future of ASEAN-Indian relations is unlikely to be comprised solely of mutually beneficial policies. In order to reap the full benefits of bilateral cooperation, both sides will have to navigate formidable challenges, think strategically about how to expand the relationship, and display courage and vision in their foreign policies.
Southeast Asia and India are by no means strangers. Their civilizational and cultural links date back thousands of years and are still visible today in Southeast Asian architecture, food, pop culture and religion. But ideological differences precluded the development of close political ties for most of the Cold War. It was only after the collapse of the Soviet Union that Indian Prime Minister Narasimha Rao decided to engage Southeast Asia via the "Look East Policy", as part of a broader effort to liberalize the country's economy in an increasingly globalized world.
The ASEAN-India relationship has made great strides since then. Cooperation began in the economic realm in 1992 but quickly broadened to include the political and security fields when India was accorded full ASEAN Dialogue Partner status in 1995. India subsequently became a member of the ASEAN Regional Forum in 1996 and of the East Asian Summit in 2005, and signed on to the Treaty of Amity and Cooperation in 2003. New Delhi has also inked bilateral free trade agreements with Singapore and Thailand and sub-regional initiatives like the Mekong-Ganga Cooperation Initiative (MGCI) and the India-Myanmar-Sri Lanka-Thailand Economic Cooperation.
The convergence of interests between India and ASEAN on several fronts provides a firm foundation undergirding both current and future cooperation. Both enjoy strong economies and attractive markets, each with a GDP volume of more than $1 trillion, and their combined populations number almost 1.7 billion people. Geographically, India's shared maritime borders with Indonesia and Thailand and land border with Myanmar lead to joint concerns about terrorism, piracy, drug trafficking, climate change and sea lane protection. Strategically, India looks east to balance China's rising influence in Southeast Asia, while ASEAN welcomes powers like India to prevent any one country from dominating the region.
But while the potential for cooperation is high, forging a comprehensive partnership for the future will require not only a string of pacts and agreements, but strong political will, great strategic vision, and firm support from both sides in the long run.
First, Indian leaders must resist the scourge of protectionism and enact bold reforms in order to deepen cooperation in the economic realm. AIFTA negotiations took six long years, broke down repeatedly, and almost fell through because of protectionist concerns on the Indian side. (At one point, India wanted a whopping 1,414 goods exempted from tariff cuts (.pdf).) Indian Prime Minister Manmohan Singh and his ministers deserve credit for not capitulating to domestic lobbies thus far. But they will have to show similar courage during the implementation of AIFTA through 2021 as well as in other future economic agreements that New Delhi may conclude with ASEAN, including those related to services and investments. They must also display vision in enacting broader structural and institutional reforms that will target the country's labor-intensive sectors, manufacturing, infrastructure, and, ultimately, the Indian state itself, which remains notoriously bloated, corrupt, and inefficient.
Second, both sides should bolster the human dimension of the relationship in order to provide a firmer foundation in the long run. This means developing people-to-people exchanges not only through the business exchanges and trade fairs enshrined in the ASEAN-India Plan of Action, but also via programs involving youth, academics, artists and intellectuals, as former ASEAN Secretary-General Ong Keng Yong once suggested (.pdf). Increasing such interaction at the grassroots level creates the necessary bonds not only for a good bilateral relationship, but for closer Asian integration as well.
Third, both sides need to think strategically about the next steps for future cooperation and take proactive measures to move toward them. ASEAN, for instance, could support India's entry into the Asia Pacific Economic Community (APEC) later this year, as the United States, Japan and Australia have openly done. India is the fourth-largest economy in the APEC region (after the United States, China and Japan), and as others have argued, it makes no sense for New Delhi to be excluded when it is already a member of the East Asia Summit and the G-20.
India, for its part, should harness its growing naval prowess and boost its cooperation with ASEAN in the maritime domain. For instance, New Delhi could consider taking an even more robust security role along the Malacca Straits, particularly given the somewhat positive signals littoral states such as Indonesia have been giving off recently on joint policing with neighboring nations. More broadly, although India's naval expansion strategy remains a work in progress for now, New Delhi should still look to the sea as a primary avenue for engaging ASEAN in the near future, as most of the common challenges that the two parties will face, from climate change to piracy to the rise of China, have a strong maritime component.
India must also look to reinvigorate its sub-regional initiatives. The MGCI, for example, has been too bogged down (.pdf) by petty arguments over acronyms and a narrow focus on a few ad hoc projects. The initiative would benefit both from a wider range of measures as well as a broad framework of cooperation to guide policymakers. Education is a good place to start, and bilateral cooperation should prioritize not just doling out scholarships, but offering courses that emphasize the common cultural heritage of South and Southeast Asia.
ASEAN-Indian relations have come a long way since the chilly days of the Cold War. But much work remains to be done on both sides if the fruits of partnership can be harvested from the growing seedlings of cooperation in the 21st century.
Prashanth Parameswaran is research assistant at the Project 2049 Institute, a Washington-based think tank that covers Asian security issues. He is also a research fellow for Asia Chronicle, a daily online journal, and blogs about international affairs at GlobalEye.
ေခြးမသား ထြန္းလင္း နဲ႕ မိုက္ခဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြ၊ မၾကာခင္ မင္းတို႕လဲ စစ္ေခြးေတြလို ခ်ီးတ၀ စားၿပီး ေသပြဲ၀င္ရေတာ့မယ္။
ေခြးမသား ထြန္းလင္း နဲ႕ မိုက္ခဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြ၊ မၾကာခင္ မင္းတို႕လဲ စစ္ေခြးေတြလို ခ်ီးတ၀ စားၿပီး ေသပြဲ၀င္ရေတာ့မယ္။
ေခြးမသား ထြန္းလင္း နဲ႕ မိုက္ခဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြ၊ မၾကာခင္ မင္းတို႕လဲ စစ္ေခြးေတြလို ခ်ီးတ၀ စားၿပီး ေသပြဲ၀င္ရေတာ့မယ္။
ေခြးမသား ထြန္းလင္း နဲ႕ မိုက္ခဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြ၊ မၾကာခင္ မင္းတို႕လဲ စစ္ေခြးေတြလို ခ်ီးတ၀ စားၿပီး ေသပြဲ၀င္ရေတာ့မယ္။
ဒီလူ မ်ဳိးေတြကို ခုလို ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္းေျပာသင့္တာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ စိတ္ထဲမွာကိုက အလိမ္ခံေနရမွန္း မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ သူတို႕အလိမ္ခံထားရတဲ့အခ်က္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းပါရေစ။ မိုက္ခဲအေနနဲ႕ ဘယ္သူက အကူအညီေပးခိုင္းေနမွန္းမသိဘူးထင္တယ္။ ႏိုင္ငံမွာ စြမ္းအင္တစ္ခုတည္းက ရတဲ့ေငြေတြကို အမ်ားျပည္သူအတြက္မသံုးပဲ လိုက္လိုက္ အကူအညီေတာင္းေနတာ သတင္းစာ မဖတ္လို႕ မသိတာပဲျဖစ္ပါမယ္။ တေလာကပဲ သိန္းစိန္နဲ႕ဥာဏ္၀င္း ဂ်ပန္သြားရင္း မ်က္ရည္ခံထုိး အလွဴခံခဲ့ ပါေသးတယ္။ (သူတို႕ လည္း အပစ္မတင္ပါဘူး။ မဆလ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေမာင္ေမာင္ခ ထဲက အဲလိုပဲ ဟိုလူ႕မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရ ဒီလူ႕မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရျဖစ္ခဲ့တာ။ ႏိုင္ငံအတြက္ budget ကို No 1 ေပးတဲ့အထဲက ေလာက္ေအာင္သံုးၾကရတာဆိုေတာ့)။
anti-Burma ကေတာ့ ၄၇ ဥပေဒ ကိုနအဖ ဘယ္လိုလွည့္ထားလည္း မသိတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆြဲခဲ့တဲ့ ၄၇ ဥပေဒမွာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာပါေနက်အတိုင္းပဲ ပါပါတယ္။ “ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိရိုေသရသူ၊ သို႕တည္းမဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ၊” လို႕ပါပါတယ္။ အဲဒါကို ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚစု နဲ႕ သူ႕အမ်ဳိးသား UN ၀န္ထမ္းျဖစ္ခဲ့တာကို ဆိုခ်င္တာနဲ႕ “ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႕အစည္း” ဆိုတဲ့စကား ထပ္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဆိုရွင္းပါတယ္ေနာ္၊ ဘယ္လို မလိမ့္တပတ္လုပ္ထားလည္းဆိုတာ
ထြန္းလင္းက ေတာ့ ျမန္မာ့အလင္း ဖတ္တဲ့အဆင့္ဆိုေတာ့ သိပ္ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး။ ဂ်ပန္မေပးလည္း တရုပ္ကုလားရွိပါတယ္လို႕ဆိုခ်င္တာ။ သူေရးထားရွာတဲ့ တရုပ္ကုလား လုပ္မွာေတြက သူတို႕ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ နအဖနဲ႕ေပါင္းၿပီး လူထုလယ္သိမ္း မယ့္ စီမံခ်က္ေတြ။ ဂ်ပန္က ခုေပးေနတာက အင္ဂ်င္နီယာ၊ ပညာေရးနဲ႕ ေက်းလက္စီမံကိန္းေတြ ဘာမွမဆိုပါဘူး။ အဲေတာ့ ဂ်ပန္ မေပးရင္ ဘယ္သူငတ္မလဲဆိုေတာ့ နအဖ မဟုတ္ဘူး။ လူထုပါပဲ။ လူထုနဲ႕နအဖ က ရန္သူလို႕ ေမာင္ရင္ တို႕သေဘာထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေပၚက ဆဲထားသလိုပါပဲ။
Post a Comment