၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ၊ ဒုတိယ အပတ္ တေန႔လုံး ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရိွ ပါတီ ကိစၥမ်ားႏွင့္ အလုပ္မ်ားေနသည္။ ရွစ္ေလးလုံး လူ ထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြင္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ပါဝင္ခဲ့ၾကေသာ လူငယ္ အမ်ားစုသည္ ပါတီမ်ား အတြင္း ေရာက္ရိွသြား ၾကသည့္ လူငယ္မ်ား အေပၚ မေက်နပ္ၾက၊ ဗကသ၊ ရကသ၊ အကသမ်ား အျဖစ္ ျဖင့္သာ ရပ္တည္ လုိၾကသည္။ ေက်ာင္း သားသည္ ေက်ာင္းသား အေရးသာ လုပ္ရမည္ဟု ဆုိသူကဆုိ၊ ပါတီ တခု၏ ေအာက္တြင္ လွဳပ္ရွား ရသည္ကုိ ေဘာင္က်ဥ္း သည္ဟု ေျပာသူက ေျပာ၊ တေန႔ တေန႔ ေဆြးေႏြးရင္း စည္း႐ုံး၊ စည္း႐ုံးရင္း ႏုိင္ငံေရး သင္တန္း ဆန္ဆန္ ပုိ႔ခ်ႏွင့္ မအားလပ္ ရပါ။
ထုိစဥ္ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ မင္းႏုိင္သူႏွင့္ ေမာင္ေမာင္တုိ႔ အိမ္သုိ႔ေရာက္လာသည္။ အခ်ိန္ကား ညေန(၅) နာရီ ေလာက္ ရွိပါသည္။ မင္းႏုိင္သူ က “က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႔ပါ” ဟု ဆိုလာသည့္ အတြက္ က်ေနာ္က ေဆြးေႏြးပါလို႔ တုံ႔ျပန္ လိုက္ပါသည္။ ထိုအခါ သူက “က်ေနာ္တို႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဗဟိုေကာ္မတီမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ ဝါဒ ဘက္ကုိ ယိမ္းတဲ့ သူေတြ ပါတယ္ဆိုတာ လက္ခံပါသလား’’ ဟု ေမးပါသည္။ က်ေနာ္က “ေအးေလ အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲ? တို႔တေတြ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေလ႔လာစရာ ဆိုလို႔ လက္ဝဲ စာေပေတြပဲ ရွိတာပဲ။ မင္းတို႔က ဘယ္သူေတြကုိ ဦးတည္ၿပီး ေျပာခ်င္ တာလဲ’’ ဟု ျပန္ေမးလိုက္သည္႔အခါ သူက “ကုိမိုးသီး၊ ကုိသက္ထြန္းႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႔က ကုိေ႒းေအာင္ တို႔ေလ” ဟုေျပာပါသည္။
က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ အေတြးမ်ား တရစပ္ ဝင္လာပါသည္။ တို႔ကုိ ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီးက NLD ကုိ ၿဖိဳခြဲသလို လုပ္ျပန္ၿပီလား ဆိုတဲ႔အေတြး။ ဇာတ္ေၾကာင္း နည္းနည္း ျပန္ေကာက္ပါရေစ။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒကုိ နဝတ အဖြဲ႔မွ ထုတ္ျပန္ပါ သည္။ ထုတ္ျပန္ၿပီးတာနဲ႔ ဦးေအာင္ႀကီး၊ ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အပါ တဖက္ (၄) ဦးစီ ေပါင္း (၁၂) ဦးႏွင္႔ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီကုိ ဖြဲ႔စည္းၿပီး မွတ္ပုံတင္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္က (၄) ဦး ဆိုတာ ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ဦးဝင္းတင္ (ဟံသာဝတီ)၊ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔ခင္ (ဘားေကာင္စီေ႐ွ႕ေနႀကီး) ႏွင္႔ ဦးေအာင္လြင္ (႐ုပ္႐ွင္မင္းသား) တို႔ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္ (၁၂) ဦးႏွင္႔ မလုံေလာက္ေတာ႔သည့္အတြက္ ဗဟိုဦးစီအဖြဲ႔ဝင္ (၃၀) ဦး တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္မွ ပါဝင္ခြင့္ ရသူေတြ ကေတာ့ ဦးခ်မ္းေအး (ေမာင္စူးစမ္း)၊ ဦးထြန္းတင္၊ ဦးကုိယု၊ ဦးတင္ေ႐ႊ (မုံ႐ြာ)၊ ဦးမိုးသူ၊ ဦးဝင္းခက္၊ ဦဘေသာ္(ေမာင္ေသာ္က)၊ ဦးစိုးသိန္း(ေမာင္ဝံသ)၊ ေဒါက္တာ ေငြစိုး စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီးက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းမွာ “ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေရာက္ေနပါၿပီ” “ကြန္ျမဴနစ္ ေတြကုိ ဖယ္႐ွား ပစ္ရမယ္” လို႔ ေျပာရင္း ျပႆနာမီးပြား စတင္လိုိုက္ပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ အရွိန္ရစျဖစ္လာသည့္ NLD ပါတီ၏ ထိပ္ ပုိင္းကုိ ျဖိဳခဲြလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေအာင္ႀကီး ဖယ္ရွား ပစ္လိုသည့္ သူမ်ားမွာ ဦးဝင္းတင္ အပါအဝင္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၊ ဦးေအာင္လြင္၊ ဦးခ်မ္းေအး၊ ဦးထြန္းတင္၊ ဦးကုိယု၊ ဦးတင္ေ႐ႊ၊ ဦးမိုးသူ တို႔တေတြ ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္ (၁၂) ဦးႏွင္႔ ဗဟို ဦးစီ အဖြဲ႔ဝင္ (၃၀) စုစုေပါင္း (၄၂) ဦးရဲ႕ ေရွ႕မွာ အစြပ္စြဲ ခံ ရသူမ်ားဘက္မွ ႐ႈံးလွ်င္ ႏႈတ္ထြက္ ေပးေရး၊ စြပ္စြဲသူ ဘက္မွ ႐ႈံးနိမ္႔လွ်င္လည္း ႏႈတ္ထြက္ ေပးေရး သေဘာတူ ညီခ်က္ႏွင့္ မဲခြဲ ဆုံးျဖတ္ၾကပါသည္။ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီး အျပတ္အသတ္ ႐ႈံးနိမ္႔သြားပါသည္။ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီး ႏႈတ္ထြက္ ေပးရၿပီး “ျပည္ေထာင္စု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ ပါတီ”ဟူ၍ ပါတီတခု ထူေထာင္ သြားပါသည္။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းသည္မွာ ဦးေအာင္ႀကီး ၏ ပါတီ ထဲသို႔ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ ေပါင္းစုံမွ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းမ်ား စသည့္ ပညာ ရွင္၊ ပညာတတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤျဖစ္စဥ္သည္ NLD ပါတီ တည္ေထာင္ကာစ၌ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ ျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ လူ႔ေဘာင္သစ္ သည္လည္း အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၂၀၀) ေက်ာ္တြင္ ပါတီ႐ုံးမ်ား ဖြင္႔လွစ္ၿပီး ေနၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ လာေခ်ၿပီလား NLD လို ျဖစ္ရပ္ဟု ေတြးရင္း အလိုက္သင့္ ေမွ်ာေပး လိုက္ပါသည္။ “ေအးေလ ပါတီ ထိပ္ပိုင္းမွာေတာ့ ခင္ဗ်ား သိတဲ့ အတိုင္းပါပဲ” ဟု ေျပာလိုက္ေသာ အခါ ၎တို႔ ေက်နပ္သြားၾကသည္။ သူတို႔ဘက္သား ရၿပီေပါ႔ေလ။ က်ေနာ္က တဆက္တည္း “ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ” ဟု ေမးလိုက္ေသာ အခါ သူတို႔က “မၾကာခင္မွာ သိမယ္” ဟု ျပန္ေျဖၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံထဲတြင္ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း ေျပာ၍ ျပန္သြားၾကသည္။
က်ေနာ္ အေလးအနက္ စဥ္းစားရၿပီ။ “ဘယ္သူ႔ လက္ခ်က္လဲ၊ ဘယ္သူ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကုိင္ ေနတာလဲ၊ သိေအာင္ စုံ စမ္းမယ္” ဆို၍ မည္သူ႔ကိုမွ် က်ေနာ္ မေျပာေတာ႔ေပ။ မတ္လ တတိယ အပတ္ ညေနပိုင္းတြင္ မင္းႏိုင္သူ (ေတာင္ဥကၠ လာပၿမိဳ႕နယ္)၊ ဝင္းေမာင္(လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္) တို႔ အိမ္ေရာက္လာ၍ စာအုပ္တအုပ္ ေပးပါသည္။ “မိုးသီးဇြန္ သို႔မဟုတ္ ႀကိဳးမဲ့ ေလတံခြန္” ဆိုသည့္ စာအုပ္၊ ပါတီ ဥကၠ႒ မိုးသီးဇြန္အား အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး မုိးဟိန္းႏွင့္ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမႈး ရဲႏုိင္ေအာင္ တို႔မွ ေဝဖန္ထားျခင္း ျဖစ္ေနသည္။
သူတို႔က ဆက္ၿပီး ေျပာသည္မွာ “မနက္ဖန္မနက္(၇) နာရီမွာ ကားနဲ႔ လာေခၚမယ္၊ ေစာင္႔ေနပါ”။ သူတို႔ ျပန္သြားသည္ႏွင့္ က်ေနာ္လည္း စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသည္။ က်ေနာ့္ စိတ္အထင္ မတ္လ(၁၇) ရက္ႏွင္႔ (၁၈) ရက္ တ ရက္ရက္ပါပဲ၊ မနက္(၇) နာရီ ထိုးသည္ႏွင့္ မင္းႏိုင္သူ ကားျဖင့္လာႀကိဳသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံေရွ႕တြင္ ကားရပ္ေပးသည္။ အိမ္ႀကီး၏ ေဘးတြင္ ခန္းမလို အခန္းႀကီး တခန္း ႐ွိပါသည္။ အစည္းအေဝးခန္းေပါ႔၊ က်ေနာ့္ကုိ အခန္း ထဲဝင္ဖို႔ေျပာေတာ့ ဒုတိယတန္း ေထာင့္ဆုံးတြင္ ဝင္ထိုင္ လိုက္ပါသည္။
မိုးဟိန္းႏွင့္ ရဲႏိုင္ေအာင္ ေရာက္လာပါသည္။ လူ (၅၀) ခန္႔ ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ မိုးဟိန္းႏွင့္ ရဲႏိုင္ေအာင္မွ ကြန္ ျမဴနစ္အႏၲရာယ္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကသည္။ က်ေနာ္ အရမ္း အံ႔ၾသသြားသည္။ “ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ” မၾကာေသးခင္ လအနည္းငယ္၌ NLD တြင္ ဦးေအာင္ႀကီးက ကြန္ျမဴနစ္ ျပႆနာ လုပ္၍ ထြက္သြားရၿပီ။ ယခု က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီ ထိပ္ပိုင္းမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဝန္းရံ ေနသည္ဆိုၿပီး ဦးေအာင္ႀကီး ၏ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္း ခင္းလာေန ျပန္သည္။ သူတို႔ခင္းသည့္ ေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံဝန္းႀကီးထဲမွာ ျဖစ္သည္။
(၁၁) နာရီ ထိုးလွ်င္ ထမင္းစား နားမည္ ဆိုၿပီး၊ ထမင္းစားရန္ ေခၚသည္။ က်ေနာ္ မလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုၿပီး ဆက္ ထိုင္ေနပါသည္။ မၾကာခင္မွာ NLD လူႀကီးမင္း (၃) ဦး မင္းႏိုင္သူ ဆီသို႔ ေရာက္လာၾကသည္။ တဦးေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ၊ က်ေနာ္သိတာ NLD ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး ဦးခ်စ္ခိုင္(ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း)ႏွင့္ ဦးေ႐ႊ (ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း) (မၾကာခင္မွာပင္ မိခင္ ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းသို႔ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း မရွိဘဲ ေ႐ြးေကာက္ခံရသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္ ခဲ့သည့္ အတြက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား NLD မွ ထုတ္ပယ္ ခဲ့ပါသည္။) တို႔က က်ေနာ့္ကုိ စူးစမ္းသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ၾကသည္။ မင္းႏိုင္သူမွ “ကိစၥ မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ္ တို႔ လူပါ” ဆိုေတာ႔မွ သူတို႔က “ပိုက္ဆံ ေလာက္ရဲ႕လား၊ ထပ္ယူေလ” ဆိုၿပီး ေငြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ထုတ္ေပးပါသည္။ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္သြားသည္။
ေန႔လည္ (၁၂)နာရီ ထိုးတြင္ ကိုမိုးသီးတို႔ အုပ္စုလိုက္ ဝင္လာၾကသည္။ ကိုယဥ္ေထြး၊ ကုိဂ်င္မီ၊ ကုိတင္ထြန္းလိႈင္ တို႔ လည္း ပါလာၾကသည္။ ခန္းမႀကီးသည္လည္း ဆူညံ၍သြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လိုရင္းကုိသာ ေရးရလွ်င္ ဗဟိုႏွင့္ ေအာက္ ေျခ အျပန္အလွန္ ၫိႇႏႈိင္း၍ ေအာက္ေျခ ပါတီဝင္မ်ား၏ သေဘာထားဆႏၵႏွင့္ အညီ လူ႔ေဘာင္သစ္သည္ မည္သည့္အ ခါမွ် ၿပိဳကြဲမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ အားလုံးသည္လည္း စိတ္ဝမ္း ကြဲျပားၾကမည္မဟုတ္ဘဲ ေ႐ွ႕ ဆက္၍ တိုက္ပဲြ ဝင္ၾကမည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္း စာေရးလက္မွတ္ထိုးကာ ျဖန္႔ေဝလိုက္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ ရန္သူ မည္သည္ မထင္မွတ္သည့္ ေနရာမွ ပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဝင္လာတတ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းပင္ ျဖစ္ေစ အတြင္းစည္း လံုျခံဳ၍ မည္သည့္ အေမွာင့္ ပေယာဂကိုမွ် နားမေယာင္ဘဲ စည္းလံုး ေနျခင္းသည္သာ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ဗဟုိ ေကာ္မတီ တရပ္ အေနႏွင့္လည္း ဗဟုိ ေကာ္မတီမ်ား အတြင္းသာ ညႇိႏႈိင္း၍ အျမင္ မတူပါက တစင္ေထာင္ျခင္း၊ ဂုိဏ္းခဲြျခင္းမ်ား မျပဳၾကဘဲ ေအာက္ေျခ ပါတီ၀င္မ်ား၏ ဆႏၵကုိပါ အေရးတယူ ေဆြးေႏြးၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾက မွသာ ဒီမုိကေရစီ အျမည္းေလး လက္ရွိ ခံစား ေနၾကရသည့္ ျပည္သူ လူထု၏ အျမင္ လဲြမွားမႈမ်ားကုိ ေရွာင္ရွား ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေခတ္သစ္ လူငယ္မ်ားကုိ ေျပာလို ပါသည္။
သန္႔စင္ေအာင္ (ရန္ကင္း)
၁၇-၁၂-၂၀၁၁
source by : ေန႔သစ္
အမွတ္ (၁) ၊ အမွတ္ (၂)
က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ အေတြးမ်ား တရစပ္ ဝင္လာပါသည္။ တို႔ကုိ ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီးက NLD ကုိ ၿဖိဳခြဲသလို လုပ္ျပန္ၿပီလား ဆိုတဲ႔အေတြး။ ဇာတ္ေၾကာင္း နည္းနည္း ျပန္ေကာက္ပါရေစ။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒကုိ နဝတ အဖြဲ႔မွ ထုတ္ျပန္ပါ သည္။ ထုတ္ျပန္ၿပီးတာနဲ႔ ဦးေအာင္ႀကီး၊ ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔အပါ တဖက္ (၄) ဦးစီ ေပါင္း (၁၂) ဦးႏွင္႔ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီကုိ ဖြဲ႔စည္းၿပီး မွတ္ပုံတင္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္က (၄) ဦး ဆိုတာ ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ဦးဝင္းတင္ (ဟံသာဝတီ)၊ ေဒၚျမင္႔ျမင္႔ခင္ (ဘားေကာင္စီေ႐ွ႕ေနႀကီး) ႏွင္႔ ဦးေအာင္လြင္ (႐ုပ္႐ွင္မင္းသား) တို႔ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္ (၁၂) ဦးႏွင္႔ မလုံေလာက္ေတာ႔သည့္အတြက္ ဗဟိုဦးစီအဖြဲ႔ဝင္ (၃၀) ဦး တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္မွ ပါဝင္ခြင့္ ရသူေတြ ကေတာ့ ဦးခ်မ္းေအး (ေမာင္စူးစမ္း)၊ ဦးထြန္းတင္၊ ဦးကုိယု၊ ဦးတင္ေ႐ႊ (မုံ႐ြာ)၊ ဦးမိုးသူ၊ ဦးဝင္းခက္၊ ဦဘေသာ္(ေမာင္ေသာ္က)၊ ဦးစိုးသိန္း(ေမာင္ဝံသ)၊ ေဒါက္တာ ေငြစိုး စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီးက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းမွာ “ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေရာက္ေနပါၿပီ” “ကြန္ျမဴနစ္ ေတြကုိ ဖယ္႐ွား ပစ္ရမယ္” လို႔ ေျပာရင္း ျပႆနာမီးပြား စတင္လိုိုက္ပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ အရွိန္ရစျဖစ္လာသည့္ NLD ပါတီ၏ ထိပ္ ပုိင္းကုိ ျဖိဳခဲြလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေအာင္ႀကီး ဖယ္ရွား ပစ္လိုသည့္ သူမ်ားမွာ ဦးဝင္းတင္ အပါအဝင္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၊ ဦးေအာင္လြင္၊ ဦးခ်မ္းေအး၊ ဦးထြန္းတင္၊ ဦးကုိယု၊ ဦးတင္ေ႐ႊ၊ ဦးမိုးသူ တို႔တေတြ ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္ (၁၂) ဦးႏွင္႔ ဗဟို ဦးစီ အဖြဲ႔ဝင္ (၃၀) စုစုေပါင္း (၄၂) ဦးရဲ႕ ေရွ႕မွာ အစြပ္စြဲ ခံ ရသူမ်ားဘက္မွ ႐ႈံးလွ်င္ ႏႈတ္ထြက္ ေပးေရး၊ စြပ္စြဲသူ ဘက္မွ ႐ႈံးနိမ္႔လွ်င္လည္း ႏႈတ္ထြက္ ေပးေရး သေဘာတူ ညီခ်က္ႏွင့္ မဲခြဲ ဆုံးျဖတ္ၾကပါသည္။ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီး အျပတ္အသတ္ ႐ႈံးနိမ္႔သြားပါသည္။ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ႀကီး ႏႈတ္ထြက္ ေပးရၿပီး “ျပည္ေထာင္စု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ ပါတီ”ဟူ၍ ပါတီတခု ထူေထာင္ သြားပါသည္။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းသည္မွာ ဦးေအာင္ႀကီး ၏ ပါတီ ထဲသို႔ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ ေပါင္းစုံမွ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းမ်ား စသည့္ ပညာ ရွင္၊ ပညာတတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤျဖစ္စဥ္သည္ NLD ပါတီ တည္ေထာင္ကာစ၌ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ ျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ လူ႔ေဘာင္သစ္ သည္လည္း အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၂၀၀) ေက်ာ္တြင္ ပါတီ႐ုံးမ်ား ဖြင္႔လွစ္ၿပီး ေနၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ လာေခ်ၿပီလား NLD လို ျဖစ္ရပ္ဟု ေတြးရင္း အလိုက္သင့္ ေမွ်ာေပး လိုက္ပါသည္။ “ေအးေလ ပါတီ ထိပ္ပိုင္းမွာေတာ့ ခင္ဗ်ား သိတဲ့ အတိုင္းပါပဲ” ဟု ေျပာလိုက္ေသာ အခါ ၎တို႔ ေက်နပ္သြားၾကသည္။ သူတို႔ဘက္သား ရၿပီေပါ႔ေလ။ က်ေနာ္က တဆက္တည္း “ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ” ဟု ေမးလိုက္ေသာ အခါ သူတို႔က “မၾကာခင္မွာ သိမယ္” ဟု ျပန္ေျဖၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံထဲတြင္ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း ေျပာ၍ ျပန္သြားၾကသည္။
က်ေနာ္ အေလးအနက္ စဥ္းစားရၿပီ။ “ဘယ္သူ႔ လက္ခ်က္လဲ၊ ဘယ္သူ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကုိင္ ေနတာလဲ၊ သိေအာင္ စုံ စမ္းမယ္” ဆို၍ မည္သူ႔ကိုမွ် က်ေနာ္ မေျပာေတာ႔ေပ။ မတ္လ တတိယ အပတ္ ညေနပိုင္းတြင္ မင္းႏိုင္သူ (ေတာင္ဥကၠ လာပၿမိဳ႕နယ္)၊ ဝင္းေမာင္(လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္) တို႔ အိမ္ေရာက္လာ၍ စာအုပ္တအုပ္ ေပးပါသည္။ “မိုးသီးဇြန္ သို႔မဟုတ္ ႀကိဳးမဲ့ ေလတံခြန္” ဆိုသည့္ စာအုပ္၊ ပါတီ ဥကၠ႒ မိုးသီးဇြန္အား အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး မုိးဟိန္းႏွင့္ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမႈး ရဲႏုိင္ေအာင္ တို႔မွ ေဝဖန္ထားျခင္း ျဖစ္ေနသည္။
သူတို႔က ဆက္ၿပီး ေျပာသည္မွာ “မနက္ဖန္မနက္(၇) နာရီမွာ ကားနဲ႔ လာေခၚမယ္၊ ေစာင္႔ေနပါ”။ သူတို႔ ျပန္သြားသည္ႏွင့္ က်ေနာ္လည္း စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသည္။ က်ေနာ့္ စိတ္အထင္ မတ္လ(၁၇) ရက္ႏွင္႔ (၁၈) ရက္ တ ရက္ရက္ပါပဲ၊ မနက္(၇) နာရီ ထိုးသည္ႏွင့္ မင္းႏိုင္သူ ကားျဖင့္လာႀကိဳသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံေရွ႕တြင္ ကားရပ္ေပးသည္။ အိမ္ႀကီး၏ ေဘးတြင္ ခန္းမလို အခန္းႀကီး တခန္း ႐ွိပါသည္။ အစည္းအေဝးခန္းေပါ႔၊ က်ေနာ့္ကုိ အခန္း ထဲဝင္ဖို႔ေျပာေတာ့ ဒုတိယတန္း ေထာင့္ဆုံးတြင္ ဝင္ထိုင္ လိုက္ပါသည္။
မိုးဟိန္းႏွင့္ ရဲႏိုင္ေအာင္ ေရာက္လာပါသည္။ လူ (၅၀) ခန္႔ ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္ မိုးဟိန္းႏွင့္ ရဲႏိုင္ေအာင္မွ ကြန္ ျမဴနစ္အႏၲရာယ္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကသည္။ က်ေနာ္ အရမ္း အံ႔ၾသသြားသည္။ “ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ” မၾကာေသးခင္ လအနည္းငယ္၌ NLD တြင္ ဦးေအာင္ႀကီးက ကြန္ျမဴနစ္ ျပႆနာ လုပ္၍ ထြက္သြားရၿပီ။ ယခု က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီ ထိပ္ပိုင္းမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဝန္းရံ ေနသည္ဆိုၿပီး ဦးေအာင္ႀကီး ၏ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္း ခင္းလာေန ျပန္သည္။ သူတို႔ခင္းသည့္ ေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ၿခံဝန္းႀကီးထဲမွာ ျဖစ္သည္။
(၁၁) နာရီ ထိုးလွ်င္ ထမင္းစား နားမည္ ဆိုၿပီး၊ ထမင္းစားရန္ ေခၚသည္။ က်ေနာ္ မလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုၿပီး ဆက္ ထိုင္ေနပါသည္။ မၾကာခင္မွာ NLD လူႀကီးမင္း (၃) ဦး မင္းႏိုင္သူ ဆီသို႔ ေရာက္လာၾကသည္။ တဦးေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ၊ က်ေနာ္သိတာ NLD ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး ဦးခ်စ္ခိုင္(ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း)ႏွင့္ ဦးေ႐ႊ (ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း) (မၾကာခင္မွာပင္ မိခင္ ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းသို႔ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း မရွိဘဲ ေ႐ြးေကာက္ခံရသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္ ခဲ့သည့္ အတြက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား NLD မွ ထုတ္ပယ္ ခဲ့ပါသည္။) တို႔က က်ေနာ့္ကုိ စူးစမ္းသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ၾကသည္။ မင္းႏိုင္သူမွ “ကိစၥ မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ္ တို႔ လူပါ” ဆိုေတာ႔မွ သူတို႔က “ပိုက္ဆံ ေလာက္ရဲ႕လား၊ ထပ္ယူေလ” ဆိုၿပီး ေငြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ထုတ္ေပးပါသည္။ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္သြားသည္။
ေန႔လည္ (၁၂)နာရီ ထိုးတြင္ ကိုမိုးသီးတို႔ အုပ္စုလိုက္ ဝင္လာၾကသည္။ ကိုယဥ္ေထြး၊ ကုိဂ်င္မီ၊ ကုိတင္ထြန္းလိႈင္ တို႔ လည္း ပါလာၾကသည္။ ခန္းမႀကီးသည္လည္း ဆူညံ၍သြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လိုရင္းကုိသာ ေရးရလွ်င္ ဗဟိုႏွင့္ ေအာက္ ေျခ အျပန္အလွန္ ၫိႇႏႈိင္း၍ ေအာက္ေျခ ပါတီဝင္မ်ား၏ သေဘာထားဆႏၵႏွင့္ အညီ လူ႔ေဘာင္သစ္သည္ မည္သည့္အ ခါမွ် ၿပိဳကြဲမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ အားလုံးသည္လည္း စိတ္ဝမ္း ကြဲျပားၾကမည္မဟုတ္ဘဲ ေ႐ွ႕ ဆက္၍ တိုက္ပဲြ ဝင္ၾကမည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္း စာေရးလက္မွတ္ထိုးကာ ျဖန္႔ေဝလိုက္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ ရန္သူ မည္သည္ မထင္မွတ္သည့္ ေနရာမွ ပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဝင္လာတတ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းပင္ ျဖစ္ေစ အတြင္းစည္း လံုျခံဳ၍ မည္သည့္ အေမွာင့္ ပေယာဂကိုမွ် နားမေယာင္ဘဲ စည္းလံုး ေနျခင္းသည္သာ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ဗဟုိ ေကာ္မတီ တရပ္ အေနႏွင့္လည္း ဗဟုိ ေကာ္မတီမ်ား အတြင္းသာ ညႇိႏႈိင္း၍ အျမင္ မတူပါက တစင္ေထာင္ျခင္း၊ ဂုိဏ္းခဲြျခင္းမ်ား မျပဳၾကဘဲ ေအာက္ေျခ ပါတီ၀င္မ်ား၏ ဆႏၵကုိပါ အေရးတယူ ေဆြးေႏြးၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾက မွသာ ဒီမုိကေရစီ အျမည္းေလး လက္ရွိ ခံစား ေနၾကရသည့္ ျပည္သူ လူထု၏ အျမင္ လဲြမွားမႈမ်ားကုိ ေရွာင္ရွား ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေခတ္သစ္ လူငယ္မ်ားကုိ ေျပာလို ပါသည္။
သန္႔စင္ေအာင္ (ရန္ကင္း)
၁၇-၁၂-၂၀၁၁
source by : ေန႔သစ္
အမွတ္ (၁) ၊ အမွတ္ (၂)
0 comments:
Post a Comment